Bloggang.com : weblog for you and your gang
S e 7 e N ... i N T e R L u D E ...
Group Blog
ของรัก ของสะสม ...
My Life ... My LighT ... To NiGhT ... HoLD mE TiGHT
My Pic ... Lonesome within ...
My File
All blogs
- " เอาล่ะสิ หนุ่ม No.7 โดน Tag เผาความลับเข้าซะแล้ว !!! " -
- " ต้อนรับวันแม่ โดยการเอาแม่มาแฉ !!! " -
- " รักแท้ เป็นยังไง เข้ามาบอกผมหน่อยเหอะ ! " -
- " เด็กแนวฯ " -
- " ความสุข ที่เพิ่งถูกค้นพบ " -
- " มันเป็นเรื่องจริงที่เศร้า และเขย่าประสาทนะครับ ... "
- " สิ่งที่เรียนรู้จากการช๊อปปิ้ง " -
- " เฮฮา ราตรีสโมสร " -
- " อย่ากินของข้างทางที่ไม่มีประโยชน์ หรือของสกปรกนะนู๋ มันอันตราย " -
- "ตอนเด็กๆ ถ้าพวกคุณไม่ได้อั่งเปาจะโกรธ หรืองอนมากมั๊ยครับ ?" -
" ปลุกอารมณ์ ... "
" อีกไม่นาน ... มันจะดีกว่านี้ "
" LosT iN CircLE oF LiFE ..."
" โอ้ละหนอ My Work !!! "
-" เจาะลึกต้นเหตุ "ความเหงา" ของผม (กับคำสารภาพของเด็กมีปัญหา) "-
" เรื่องมันเศร้า ... (จริงๆ) "
" ไอ้ขี้คุก !!! "
" เมื่อผมพาคุณย้อนอดีตไปดูผมช่วงวัยเปรี้ยวตรีน ... "
" เปิดตา เปิดใจ พร้อมเกิดใหม่ ... "
"เมื่อผมเริ่มใช้ชีวิตแบบคนพิการ (ชั่วคราว)"
"เมื่อผมต้องกลายเป็นคนพิการ (ชั่วคราว)"
" วันแม่ ... วันของแม่ "
"ขึ้ น ค า น !!!"
" เมื่อผมกลายร่างเป็นคนบ้างาน "
" i r o n i c ? "
" 2 วัน 1 คืน ที่หัวหิน "
พนักงานห้างฯ ดีเด่น ได้แก่ ...
" แล้วมันก็จะเป็นอีกหนึ่งคืนที่พ้นผ่าน ..."
" เรื่องมันเศร้า ... (จริงๆ) "
หลังจากเล่าเรื่องฮาๆ มาจนติดเป็นสันดานแล้ว วันนี้ขอเรื่องเครียดๆ สักเรื่องเพื่อนๆ คงไม่ว่ากัน
สืบเนื่องมาจากข่าวการสังหาร 2 นาวิกโยธินไทย ที่ภาคใต้ ... อย่างทารุณ ...
ถึงผมจะเกิดที่กรุงเทพฯ แต่ผมคลุกคลีอยู่ในฐานทัพเรือสัตหีบตั้งแต่ยังเล็ก เพราะพ่อผมเป็นครูฝึกหน่วยนาวิกโยธิน ผมยังจำช่วงเวลานั้นได้ดี ...
บ้านผมอยู่ลึกสุด ด้านในของฐานทัพเรือ อ.สัตหีบ เป็นบ้านหลังที่สองนับจากชายฝั่งทะเล ฝั่งตรงข้ามมีสนามเด็กเล่นเล็กๆ
ในทุกๆ เช้า ... นาฬิกาปลุกของผมคือ เสียงย่ำเท้าของเหล่าบรรดานักรบครึ่งบกครึ่งน้ำ ที่ฝึกซ้อมในฃ่วงเช้า ซึ่งบางวันถ้าผมตื่นสายหน่อยก็อาจจะตามมาด้วยเสียงรถตีนตะขาบ
รถยนต์ที่ผมนั่งไปไหนมาไหนคือรถจี๊ปเปิดประทุน (เรียกว่าไม่มีหลังคา จะเข้าใจได้ง่ายกว่า) ที่มุมซ้ายด้านบนมีรอยกระสุนเล็กๆ จารึกเอาไว้ว่ารถคันนี้อดีตเคยผ่านอะไรมาบ้าง
เกือบทุกวันอาทิตย์พ่อจะพาผมและเพื่อนๆ นาวิกฯ เอาเรือออกไปตกปลากันตามเกาะต่างๆ ความผูกพันระหว่างผมกับเพื่อนๆ ทหารของพ่อแทบไม่ได้ต่างไปจาก "ญาติ" และความผูกพันระหว่างพ่อกับลูกน้อง ดูยังไงๆ มันก็เหมือนกับ "เป็นพี่ เป็นน้อง เลือดเดียวกัน" มากกว่าหัวหน้า กับลูกน้อง ...
ถึงขนาดที่ว่า หนึ่งในความฝันของผมสมัยยังเป็นวัยรุ่นคือ เป็นผู้พิพากษาศาลทหาร ... และแน่นอน กองทัพที่ผมใฝ่ฝันที่จะเข้ามารับใช้คือ ... กองทัพเรือ
ข่าวการสังหารโหด 2 นาวิกโยธิน โดยวิธีมัดมือ มัดเท้า เอาผ้าปิดตา โดนรุมเอาไม้ตี โดนรุมเอามีดแทง ... ทำเอาผมอึ้ง และพูดอะไรไม่ออก อาจจะเพราะความผูกพันกับกองทัพเรือตั้งแต่ยังเด็ก หรือความโหดเหี้ยม ของมนุษย์ ที่พึงกระทำต่อมนุษย์ ก็เป็นได้ ...
ผมเชื่อว่า ด้วยความสามารถระดับทหารที่ผ่านหลักสูตรหน่วย "นาวิกโยธิน" ที่ขึ้นชื่อว่าเขี้ยวสุดๆ ทั้งสองท่าน พร้อมด้วยอาวุธปืน M-16 และปืนพกพา แต่ยอมเลือกที่จะให้ชาวบ้านควบคุมตัว เพราะคิดว่า "คนไทย" ยังไงๆ ก็จะต้องไม่ทำร้าย "คนไทย" ด้วยกันแน่ๆ ...
เพราะในเพลงชาติไทยมีเนื้อร้องที่ว่า ... "ไทยนี้รักสงบ" ...
แต่สิ่งที่ตามมาคือ ... ข่าวที่นำมาซึ่งความสลดใจให้แก่ลูก และภรรยา ที่รอการกลับมาของผู้กล้าที่เข้าไปทำหน้าที่ "รักษาความสงบ ช่วยเหลือ และเยียวยาคนไทยที่กำลังเดือดร้อน"
ผมมองพ่อผมเวลาที่ดูข่าวนี้ทางทีวี ...
ผมมองเห็นสายตาของ "พี่" ที่เห็นข่าว "น้อง" ถูกฆ่าตายอย่างทรมาน ...
ผมดูข่าวแล้วเศร้าใจแค่ไหน ... พ่อคงเจ็บในใจมากกว่าผมไม่รู้กี่เท่า ...
มั่นใจได้เลยครับว่า ในส่วนลึกในใจของคนไทยทั้งประเทศ โดยเฉพาะบรรดานาวิกโยธิน ...
ไม่พอใจ และไม่ให้อภัยกับเหตุการณ์ ความสูญเสีย ที่สั่นคลอนความไว้ใจซึ่งกันและกันของคนในชาติ ที่เกิดขึ้นครั้งนี้แน่ๆ
สุดท้ายนี้ ... ผมขอใช้พื้นที่ตรงนี้แสดงความเสียใจแก่ครอบครัวของท่านทั้งสอง และขอให้ดวงวิญญาณของทั้งสองวีรบุรุษ หลับอยู่ในดินแดนที่สงบสุข ... นิรันดร์
Create Date : 27 กันยายน 2548
Last Update : 31 ธันวาคม 2548 1:25:23 น.
8 comments
Counter : 385 Pageviews.
Share
Tweet
อืมม...สันติ..ครับ..สันติ..
คนไทยทุกคนรู้สึกเจ็บปวด..ครับ
ผมเองก็คุ้นเคยกับกองกำลังนาวิกฯ พอสมควรครับ
อย่างเวลาออกภาคสนามตามแนวชายแดนด้านปราจีนฯ-สรแก้ว-จันทบุรี หรือแถวๆสตูล..ผมและทีมงานก็ได้เหล่านาวิกนี่แหละครับ..ในการให้ความอารักขา..
โดย:
กุมภีน
วันที่: 27 กันยายน 2548 เวลา:11:30:38 น.
เศร้ามากค่ะ ตอนที่ตามข่าวนี้ รู้สึกว่า อึ้งไปเลย พอรู้ว่าทั้งสองท่านเสีย ถึงเราจะไม่รู้ตื้นลึกหนาบางมากมายอะไร แต่ก็รู้สึกว่า การกระทำอย่างนี้ มันโหดเหี้ยมและไม่ใช่วิสัยของคนไทยที่จะกระทำกัน
โดย:
mungkood
วันที่: 27 กันยายน 2548 เวลา:12:30:21 น.
เศร้าเช่นกันค่ะ
อยากให้เหตุการณ์ร้ายๆที่ภาคใต้สงบไวๆจัง
โดย:
คุณป้ายังปิ๊ง
วันที่: 27 กันยายน 2548 เวลา:15:23:23 น.
เห็นด้วยครับผม ดูภาพข่าวที่ญาติพี่น้อง แม่และภรรยาที่ต้องมารับกรรมด้วย พวกเขาคงอยู่กันต่อไปโดยปราศจากหัวหน้าครอบครัว แต่ยังไงก็ดีใจด้วยนะครับ ที่มีท่านผู้ใหญ่ใจดีหลายๆท่าน ให้การช่วยเหลือในขั้นต้อน
โดย: d_yong IP: 203.144.158.122 วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:12:47:32 น.
ถ้าไม่อยากอยู่ในประเทศนี้ก็คงต้องเนรเทศดีกว่านะ
ส่งกำลังใจให้ครอบครัวผู้สูญเสียครับ
โดย: พี่โหน่ง PBA IP: 203.152.30.130 วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:15:50:22 น.
มีคนส่งภาพทหารที่ตายมาให้ดูทางเมล์แหละคะ
แต่กุยแกไม่กล้าเปิด กลัวอะ รู้ว่าต้องโหดแน่ ๆ ๆ
แค่พอรู้วิธีที่เค้าฆ่าก็สงสารจะแย่แล้วคะ
ขนาดไม่ได้เกี่ยวพันอะไรด้วยยังเศร้าเลยอะ
โดย: กุยแก IP: 61.91.165.157 วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:4:28:45 น.
โดย: Blue of Sea IP: 124.120.219.242 วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:22:30:11 น.
数据恢复
数据恢复
上海数据恢复
RAID数据恢复
硬盘修复
硬盘数据恢复
上海数据恢复
硬盘数据恢复
硬盘数据恢复
RAID数据恢复
硬盘数据恢复
上海数据恢复
服务器数据恢复
โดย: 98900 IP: 218.80.136.68 วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:44:58 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
หนุ่ม No.7
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
กีวี่สีฟ้า
shinsoul
รำเพย
Henbae
Joke_Jordan
gaa
gusodA
Ithipong
สมันน้อย เบอร์ 14
ป้ามด
ลุงแอ็ด
Kindaichi
เตียเป๋งลิ้ม
ทาเคโซ
wbj
คริสตอลสีชมพู
Liverpool Forever
K.Ruan
D_YONG
โคอาล่าน้อย
Plc4MieHaed
Cloud De Rufeus
la-la-bell
แมวเหลือง
กิมเฮง
นั ก สื บ ห้ อ ง ส ย า ม ฯ
กุมภีน
JANii ~~
หนุ่มร้อยปี
นั่นนี่นู่นโน่น
ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน
Chill-Out
แม้ไม่รู้ต้องนาน...สักเท่าไร
Im onair
เต๋อ 00
Webmaster - BlogGang
[Add หนุ่ม No.7's blog to your web]
Links
PaNTiP BaSKeTBaLL
PBA Mix TapE
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
คนไทยทุกคนรู้สึกเจ็บปวด..ครับ
ผมเองก็คุ้นเคยกับกองกำลังนาวิกฯ พอสมควรครับ
อย่างเวลาออกภาคสนามตามแนวชายแดนด้านปราจีนฯ-สรแก้ว-จันทบุรี หรือแถวๆสตูล..ผมและทีมงานก็ได้เหล่านาวิกนี่แหละครับ..ในการให้ความอารักขา..