Group Blog All Blog |
นิราศเมืองย่าโม ตอนที่ ๒ (พิพิธภัณฑ์ไม้กลายเป็นหิน) มิตรภาพชื่อนี้มีมานาน จากวันวานผ่านมาถึงวันนี้ ถนนเชื่อมสัมพันธไมตรี หลายสิบปีคราคร่ำด้วยรถรา  สู่โคราชเมืองใหญ่ใคร่รู้จัก ที่พำนักพักพิงเมืองคุณย่า เคยวิ่งเล่นวัยเยาว์นานเนามา ถึงเวลาหวนคืนความทรงจำ  ก่อนเข้าเมืองขึ้นสะพานวนไปขวา มุ่งหมายว่าคงไม่เลยถลำ จะแวะไปที่เคยผ่านประจำ หลวงเค้าทำที่ไว้ให้ไปชม  กาลหมุนเวียนเปลี่ยนไม้กลายเป็นหิน ซากจมดินต้นไม้ถูกทับถม ผ่านสายธารน้ำเซาะและสายลม ซากที่จมโผล่พ้นจนเห็นงาม  ทางไปปักธงชัยไม่ไกลนัก นับเสาหลักกิโลได้สิบสาม มองให้ดีมีป้ายบอกให้เลี้ยวตาม หรือจะถามทางไปให้เตรียมตัว  องค์สมเด็จพระเทพฯทรงมาเปิด แหล่งกำเนิดความรู้สู่ใส่หัว ทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็กไม่ต้องกลัว จ่ายค่าตั๋วเข้าชมไม่มากมาย  ขาขยับจับมือพากันไป อย่าก้าวไวประเดี๋ยวเพื่อนจะหาย ระวังหน่อยหนามทิ่มแข้งขาลาย จะแปลงกลายเป็นเม่นเช่นบัดดล  อยู่นั่นไงปากถ้ำนำเราไป ตกแต่งไว้เป็นทางเดินสับสน เสียงคำรามร้องดังซุกซ่อนกล หวั่นกมลลอยเตลิดวิ่งเลิ่ดไป  มีหนังฉายให้ชมก่อนจะเข้า โลกของเราก่อเกิดมาจากไหน ทั้งดวงดาวพร่างพราวอันแสนไกล ฟ้ากว้างใหญ่สุดหูและสุดตา  เอ๊ะอะไรยืนอยู่ข้างหลังภาพ มีงาดาบยื่นยาวน่ากังขา โครงกระดูกช้างโบราณแต่นานมา ยืนเอ็คท่าเปลือยกายไม่อายใคร  ทั้งชิ้นส่วนฟันกรามยามมีใช้ ย้อนกลับไปล้านปีอยู่ที่ไหน ไดโนเสาร์ครอบครองโลกทั้งใบ คงเหลือไว้เพียงซากให้เราดู  เก็บรวบรวมฟอสซิลโลกล้านปี ให้เรามีศึกษาหาความรู้ ใคร่ค้นคว้าหลากหลายคล้ายดั่งครู ได้เชิดชูเก็บไว้ให้ทุกคน  แล้วตรงนั้นผู้คนเขาเร่งไป เดินเข้าในห้องหนึ่งซึ่งน่าสน ฉากวงกลมล้อมรอบดูชอบกล นั่งคอยยลเลือกทำเลตรงกึ่งกลาง  เจ้าทีเร็กซ์โผล่มาอยู่ด้านหน้า จ้องไล่ล่าเหยื่อหนีจี้ติดหาง กระโดดงับเสียงเหยื่อร้องครวญคราง เปลี่ยนทิศทางข้ามไปด้านหลังเรา  หนังจบแล้วทยอยเดินออกมา อะไรหนายืนหน้าไดโนเสาร์ ต๊กกะใจที่แท้ก็แม่เรา ให้นึกเดาไม่รู้เผ่าพันธุ์ใด  โอ๊ย..ช่วยด้วยเดี๋ยวหัวจะถูกงับ ใครช่วยจับแร็บเตอร์หน่อยได้ไหม ไม่รู้หลุดออกมาแต่คราใด วิ่งให้ไวหนีเร็วอย่าช้าที  โบราณว่าหนีเสือปะจระเข้ วิ่งจนเซมาหยุดยืนตรงนี้ เจอะทีเร็กซ์เจ้าแห่งโลกล้านปี จ้ำอีกทีวิ่งหนีให้ไกลมัน  ขอพักหน่อยขุดค้นหาฟอสซิล ใช้ทั้งสิ่วทั้งแปรงค้นหาฝัน ขุดดีดีอย่าปัดทรายมาโดนกัน เจอะแล้วฟันไดโนเสาร์เอ้ามันดี  ลุงหนุ่มยืนรอลุ้นอยู่ข้างหน้า เหมือนทำท่าเชี่ยวชาญในเรื่องนี้ ปล่อยให้เด็กเป็นนักธรณี ขุดค้นทีตามเรื่องตามเวลา  อยากลองเป็นไดโนเสาร์ดูสักครั้ง คิดว่ายังลองเป็นตัวสีฟ้า เข้าไปสวมแล้วพุ่งหัวออกมา เซถลาลื่นไถลไม่พอดี  ได้เวลาล่ำลาไดโนเสาร์ สิ่งที่เราเรียนรู้จากสิ่งนี้ ไม่มีสิ่งใดอยู่ชั่วชีวี สักวันมีสิ่งใหม่ทดแทนกัน  แม้วันหนึ่งยิ่งใหญ่จนคับโลก เมื่ออับโชคสิ้นสูญมิเหหัน คงเหลืออยู่สิ่งเดียวจวบถึงวัน ชื่อเสียงนั้นความดีสร้างสมมา  สิ่งจริงแท้แน่นอนไม่แน่นอน จำพร่ำสอนอย่าทะนงตนหนักหนา ถึงยิ่งใหญ่ย่อมแพ้กาลเวลา ดับกายาคืนกลับสู่พื้นดิน 
น่าไปเที่ยวจังค่ะฝากเว็บท่องเที่ยวหน่อยนะค่ะสถานที่ท่องเที่ยว
โดย: Attractions (loveyoupantip
 ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:19:35 น. |
nenenery
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชื่อเนเน่คนนี้เป็นพี่ใหญ่ ถัดกันไปชื่อเนยเป็นน้องสาว ชอบท่องเที่ยวไปเรื่อยตามเรื่องราว ทั้งสั้นยาวหนทางแตกต่างกัน ประสบการณ์เรียนรู้สู่โลกกว้าง มีที่ว่างเติมใจให้สุขสันต์ เมื่อลมเพพัดเอื่อยเรื่อยเรื่อยพลัน ปล่อยใจฝันตามลมให้สมทรวง Friends Blog |
||||||||||||
