• 2025 simply floral moment
• 2024 coffee & things in between
• 2023 sip coffee in my own mug
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

effortless & blissful moments “...หากกล่าวถึง การเดินทาง ในแง่ของการออกเดินทางไกล จะมีคนอยู่ 2 ประเภท หนึ่ง คนที่ตามหาอะไรสักอย่าง สอง คนที่กำลังหนีอะไรสักอย่าง และแน่นอนว่า มีทั้งที่เต็มใจไปเอง และบ้างก็เหมือนถูกบังคับให้ไป...” . แม้เริ่มต้นไม่ดี แต่ก็ไม่มีใครกล้าบอกว่า จะต้องจบไม่สวย . . คำของคุณ ‘น้องใส่เสื้อลาย’ ในกระทู้นี้ https://pantip.com/topic/38039745 อารมณ์คิดถึงแก้วใบยักษ์ ลายและสีโปรด น้องสองขาใหญ่ ไม่สบาย น่าจะเพราะยืดตัว ป่าป๊าม่าม้าบอกว่า ไข้สูง แต่ไม่งอแง นั่งมองคลองริมบ้าน พบว่าน้ำงวดลงมากจนสูงแค่เอวแล้ว, ด้วยร้อนจัด เมื่อวาน ไปสนามแบดตั้งแต่ 8.00 เช้า พบว่า มีนักเรียนตัวน้อย ๆ มาเช่าสนามเรียนกันหนักหน่วงมาก ได้ยินประมาณ สนามนี้ 3 ชั่วโมง สนามนี้ 4 ชั่วโมง เรียกว่า เช่ากันเต็มทั้ง 5 สนาม ตลอดวัน พลัน นึกได้ว่า อ้อ ... ปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่นแล้ว เล่นแบด 1 ชั่วโมงครึ่ง กลับบ้านแบบเหงื่อซ่ก และกินไข่ต้ม 2 ฟอง กับข้าวกล้อง + ผัดเผ็ดปลา (น่าจะ) ดุก เผ็ดจนน้ำตาไหลแข่งกับเหงื่อ ช่วงบ่าย นั่งอ่านงานต่อ พร้อมบ่นในใจเล็ก ๆ นักเขียนวัยเยาว์ยุคนี้ เขียนหนังสือแบบคลังคำศัพท์ วงแคบมาก รวมถึงนิยายจีนโบราณ มีทั้ง จ้า มีทั้ง ค่า ... ตรวจไปงงใจไป ไหนจะ หมายมาด อีก, ทำอะไรก็ใช้แต่หมายมาด หรือคำว่า ยิ่งนัก คำว่า เอียงคอถามอย่างไร้เดียงสา เรียกว่า เอียงคอ ขมวดคิ้ว ไร้เดียงสากันทั้ง 3 เล่มจบ ไม่รวมถึงที่ผิดกันตลอดทุกเรื่อง ทุกคนรุ่นใหม่ กับคำว่า "ไม่ครณามือ" ที่หมายถึง ไม่มากเกินกว่าจะรับมือได้ ทุกคนใช้ว่า ไม่คณามือ กันตลอดสาย เหนื่อยใจ, เลยเปิดเพลงฟัง และหาซีรีส์ดู เจอเรื่อง the package เป็นของเกาหลีเกาใจ ก็พบว่า สนุกดี มีความเรียบเรื่อยที่อึดอัดในช่วงแรก จนเทที่ EP3 แต่ก็ยังฉงนใจ เลยหารีวิวอ่าน เอาเหอะ เดี๋ยวค่อยหวนกลับไปดูใหม่อีกรอบ ตอนนี้กลับสู่หมวดหมู่ที่ชอบก่อนแล้วกัน นั่นคือ สืบสวน สอบสวน ไขคดี พิสูจน์ศพ แล้วปรากฏว่า ไม่ได้ดู เพราะเพื่อนจากแอลเอโทรมา เพื่อนถาม กลับเมื่อไหร่ ... อีก 2 เดือน เจอกัน เพื่อนบอก ไม่นานแล้ว แต่ชั้นอยากบ่นตอนนี้ สะดวกฟังปะ ว่างมั้ย แล้วเพื่อนก็บ่นเรื่องน้องสาว 3 คน ที่ก็รู้จักครบ ฟังเพื่อนบ่นระบาย แล้วก็บอก ... แกไม่ผิดหรอก ไม่ต้องตัด ไม่ต้องเคือง ในฐานะพี่สาว แกก็อยู่ที่เดิมแหละ ... น้อง ๆ คิดได้เมื่อไหร่ ก็เข้ามาหาเองแหละ ในฐานะพี่สาว ทำแค่นี้ แกก็เป็นพี่ที่ดีที่สุดแล้ว และในฐานะพี่สาว โชคดีที่น้องชาย 2 คนของฉัน เป็นน้องชายที่น่ารัก และรักพี่สาว โชคดีจริง ๆ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก ตลอดมา . . วันนี้ ตื่นมาตอนเช้ามืด เป็นวันหยุด เลยไม่ได้ไปออกกำลัง และตอนค่ำ ก็มีงานเลี้ยงรุ่นมัธยมปลาย จ่ายไปแล้ว 700 บาทตั้งแต่ประกาศจัดงาน นัดเพื่อนแล้วว่า จะไป ... แต่ดูท่าจะไม่ไปแล้ว จริง ๆ ตั้งแต่เรียนจบมา ก็ไม่ได้ไปงานเลี้ยงรุ่นมัธยมปลายเลย สักครั้งเดียว เพราะไม่เคยอยู่ประเทศไทยในช่วงที่จัดงานกันสักปี ดังนั้น ไม่ไปก็ไม่น่าจะเป็นไร . .     Create Date : 06 เมษายน 2567     Last Update : 6 เมษายน 2567 8:06:56 น. Counter : 508 Pageviews.   0 comment Share Tweet

make sure it makes you happy บางครั้ง การพยายามอธิบายความจริง กับคนที่มีอคติ ก็เป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ เพราะเขาไม่ได้อยากฟังความจริงจากเรา เขาเพียงอยากฟังสิ่งที่เขาอยากได้ยิน ครบ 2 ปีที่ไม่เคยมองว่า 1 เมษา เป็นวันสนุกของฝรั่ง, อีกเลย เพราะเป็นวันที่ได้ข่าวร้าย ขั้นสุด ของพ่อ และนับจากวันนี้ไป 68 วัน พ่อก็สิ้นลมอย่างเงียบสงบ . . เช้าวันนี้ เพื่อนร่วมรุ่นบอกว่า หลานบวชสามเณร โอนทำบุญไป 500 บาท สายวันนี้ รุ่นน้องบอกว่า มีการบวชสามเณรน้อย เป็นเด็กในโรงเรียนแถวระโนด-สทิงพระ โอนบวชสามเณรไป 2,222.22 บาท และขอจองถวายเพลวันที่ 12 เมษายน เป็นไก่ KFC 99 ชิ้น กับ พิซซ่า 3 ถาดใหญ่ พร้อมขนมกรุบกรอบอะไรสักอย่างสองอย่าง หวังว่า (ว่าที่) เณรน้อย ๆ 15 รูป จะมีความสุขในเพลนั้น บ่ายวันนี้ รุ่นน้องที่รู้จักกันมา 10 กว่าปี บอกกล่าวคำลาบวชที่วัดในนครศรีธรรมราช บอกว่า ไปร่วมพิธีไม่ได้ ได้แต่โอนเงินร่วมบุญไป 1,000 บาท ห่างมา 5 นาที รุ่นน้องที่สนิทอีกคน โทรมาลาบวช ได้แต่ปลื้ม ปลื้ม โอนไป 1,000 บาท เพราะบวชที่ตรัง ไปไม่ได้แน่นอน และสุดท้ายของวันนี้ เพื่อนที่เป็นประธานศิษย์เก่าโรงเรียนชาย บอกว่า จะจัดงานบวชสามเณรภาคฤดูร้อน จำนวน 25 นักเรียนระดับประถม 6 โอนไป 1,212.12 บาท  นับเป็นวันเดียวที่ทำบุญงานบวช ส่งกุศลผลบุญ "ให้พ่อ" มากจำนวนที่สุดแล้ว พ่อมารับส่วนบุญด้วยนะคะ ... . . วันก่อน รุ่นน้องบอกว่า ทุกเช้าจันทร์-ศุกร์ เราไปเล่นแบดกันนะ วันละ 1 ชั่วโมง ค่าสนามในร่ม 100 บาท ออกคนละครึ่ง เลยบอก ได้สิ แต่ต้องมารับนะ อยากอาบเหงื่อเหมือนกัน และเช้ามืดวันนี้ ก็ได้ไปออกกำลังแล้ว ปรากฏว่า เหงื่อออกมากมาย เดาว่า คงเพราะอากาศร้อนอบอ้าวด้วย เล่นแบดแล้ว ก็เข้าเมืองตอนสาย ๆ เพื่อไปกินขนมจีนร้านประจำ ที่ต้องไปทุกสัปดาห์ ระหว่างทางไป เพื่อนรุ่นน้องเห็นครูฝรั่งของลูกชาย เป็นฝรั่งผอม นุ่งกางเกงชาวเล เดินถือแก้วในมือ และกำเงินธนบัตรใส่ถุงแกง กลัว กลั๊วกลัว กลัวถูกขโมยกระชากล้ม รุ่นน้องบอก แวะถามมั้ยว่าครูจะไปไหน เลยถาม เค้ารู้จักเธอมั้ยล่ะ รุ่นน้องบอก รู้จักแน่ค่ะ แต่หนูพูดฝรั่งไม่ได้และครูฝรั่งพูดไทยไม่ได้เลย ฟังแล้วงงมาก ครูฝรั่งอยู่ไทยมาหลายปี พูดไทยไม่ได้เลยหรือ หลังจากเทียบรถจอดทัก และถามแทนเพื่อนรุ่นน้อง ครูก็บอกว่า จำได้ ...ก็เลยบอกครูว่า จะไปไหนคะ จะไปส่ง ครูก็บอก ...ไปกินชาที่ร้านรถเข็น เลยป้อมตำรวจไปหน่อย นึกในใจ โห ...ไกลมาก จากบ้านครูไปถึงรถเข็นขายชา ประมาณ 3 กิโล กลางแดด เก่งอะ แต่ก็เข้าใจ เพราะฉันก็รักการเดินแบบนี้แหละ เพียงแต่ ครูอายุเยอะมากแล้ว น่าจะสัก 67-68 ประมาณนั้น ระหว่างทางไปส่ง ก็เลยคุยกับครูฝรั่งไปเรื่อย ๆ แต่เพื่อนรุ่นน้องนี่นั่งตัวสั่นเลย เด็กนักเรียนไทยรุ่นเก่า ๆ มักกลัวการพูดภาษาอังกฤษ พอส่งครูแล้ว นึกในใจว่า ครูฝรั่งจ๋า ครูอย่าเดินถือเงินใส่ถุงแกงแบบนี้ ไปไหน ๆ เลยนะคะ คนเดี๋ยวนี้ เข้าตาจนเยอะ มันจะทำร้ายครูเพื่อแย่งเงินไม่กี่ร้อยในมือครูได้ ทว่า ...บางที ครูอาจจะชินแบบนี้ ออกจากร้านขนมจีน จ่ายไป 680 บาทด้วยความงง กินกัน 2 คน 3 จาน และซื้อกลับบ้านฝากคุณนายที่บ้าน 2 ชุด แพงจัง หรือแพงไก่ทอด ... กลับบ้านแล้ว พบว่าผ่านวันที่ 1 เมษายนมาได้ แบบไม่ทรมานใจนักแล้ว แม้ว่า ภาพแววตาของพ่อ... ยังติดตา และภาพก้มกอดพ่อที่หน้าศูนย์รับยาในโรงพยาบาล ยังติดตรึง วันนั้น ก้มลงกอดพ่อที่นั่งบนรถเข็น และบอกว่า ... ไม่เป็นไรนะพ่อ ไม่เป็นไรเลย ลูกอยู่ด้วยนะ วันนี้ ได้แต่กอดตัวเอง... คิดถึงพ่อนะคะ คิดถึง   Create Date : 01 เมษายน 2567     Last Update : 1 เมษายน 2567 20:08:49 น. Counter : 484 Pageviews.   0 comment Share Tweet

when wind whistles past my ears "...เหมือนคุณจะอยู่ผิดที่ ผิดทาง และไม่มีความสุข..." "...ที่ที่คุณยิ้มได้ ที่นั่นแหละ คือของจริง..." . .   life on mars (2018) น้องสองขาใหญ่ผมยาวแล้ว แต่ไม่ตัด ฮีเลยสนุกกับที่คาดผมซะงั้น ถนนสายหน้าบ้าน พุ่งขึ้นไปจนสุดสายคือบ้าน, ที่คิดถึงแล้วตอนนี้ พวงชมพูริมรั้วมาจากไหนไม่รู้ เลื้อยสีหวานเชียว dirty coffee ในร้านที่เคยยกให้เป็นที่ 1 วันนี้ไม่อร่อยดังเดิมเพราะเปลี่ยนบาริสต้า หลังจากพาคุณนายไปรับเครื่องช่วยฟัง ที่แผนกหูคอจมูก คุณหมอช่วยดูแลดีอย่างยิ่ง ปรับจนเสียงดัง ฟังชัดขึ้นแล้ว ชีวิตที่บ้านก็สุขสงบขึ้น ไม่ต้องพูดกับแม่ แบบเสียงดังข้ามไปฝั่งคลองโน้นแล้ว . . . ช่วงนี้ แดดจัด แดดแรง แดดเปรี้ยงมาก ดังนั้น แม้ที่บ้านจะมีเครื่องอบผ้า ก็ยังแค่ซักเครื่อง แล้วเอาออกไปตากกลางแจ้ง เพราะเสื้อผ้าหอมกลิ่นแดด, ละมุนใจกว่าเมื่อพับเก็บ เด็กหญิงข้างบ้าน มองลงมาจากระเบียงน้อย ตะโกนถามว่า ทำไมป้ามีแต่กางเกงขาสั้นล่ะคะ บางวันก็มีแต่เสื้อ บางทีก็มีแต่กางเกงขายาว และเมื่อวาน มีแต่ชุดนอน อืมมม เพิ่งรู้ว่า ปิดเทอมแล้ว และมีกล้องส่องมาจับตามมองด้วยนะเนี่ย ตอบไปแค่ว่า ป้าซักผ้าแบบแยกประเภทค่ะ เวลาแขวนตาก ดูสวยดี แล้วเด็กน้อยก็ถาม ป้ามีตะกร้าผ้ากี่ใบกัน? ตอบว่า มี 2 ใบค่ะ ใบเล็ก ใบใหญ่  เวลาจะซักผ้าก็แค่แยกประเภท แล้วมาซักวันละประเภท เด็กน้อยยกมือปิดปากที่มีฟันหลอ 2 ซี่ ...ขำล่ะซี่ ตากผ้านอกบ้าน กลางลานดอกไม้ก็สนุกดี มีเพื่อนคุยด้วย ... แล้วก็นึกได้ว่า สมัยเด็ก ๆ ฉันก็เป็นคนตากผ้าแบบนี้ นั่นคือ แยกตากตามประเภทราวแขวนสูงต่ำ นึกไปอีกนิด ได้คำตอบว่า มาจากพ่อ พ่อสอนว่า เวลาตากผ้า ให้แยกตากตามสูงต่ำ กลับบ้านคราวนี้ มีเหตุให้คิดถึงพ่อได้ทุกเรื่องเลยแฮะ   Create Date : 31 มีนาคม 2567     Last Update : 31 มีนาคม 2567 9:10:45 น. Counter : 567 Pageviews.   1 comment Share Tweet

a day full of good vibes "...เช้าก็ช่าง ค่ำก็ช่าง เรารักกันอย่างช้า ๆ ฉันกับเธออยู่ด้วยกันอย่างช้า ๆ ไม่เริ่มต้น ไม่รู้ตอนจบ..." . . ซีรีส์ love me love my voice น้องสองขาใหญ่หัวเราะร่าเสมอ ตอนถึงเวลานั่ง high chair ทุกมื้อ กุหลาบสีชมพู บานในวันที่ร้อนระอุที่สุด เห็นแล้วถึงกับเย็นใจ ไปเรียนคั่วกาแฟ ...สนุกดี รู้สึกเหมือนกินกาแฟอร่อยขึ้น แต่เพื่อนชิมแล้วว่า ขมใจ หนังสือเล่มนี้ อ่านมา 2 เดือนแล้ว ยังไม่จบเล่ม เลยตั้งใจใหม่ ก่อนสงกรานต์ต้องจบ .. ในอดีตสมัยเด็ก ๆ หลังอ่านนิยายไทยจนหมดห้องสมุดโรงเรียน ก็เริ่มอ่านนิยายแปล และนิยายแปลที่อ่าน ชุดแรกคือเรื่องของนักสืบปัวโรต์ อ่านจนติด แล้วต่อเนื่องไปนิยายสืบสวนนั่นนี่นู่น รวมถึง โคนัน พอผ่านมาถึงช่วงที่เริ่มเสพซีรีส์ที่ฮิต ๆ กัน ก็พบว่า ดูแบบ skip ชนิด 1 ชั่วโมง จบในเวลา 15 นาที เพราะมักเดาเส้นเรื่องได้ ติดนิสัยนั้นมาจนดูซีรีส์ไม่ค่อยนาน กระทั่งเจอเรื่องเว่ยเว่ย เริ่มดูได้มากขึ้น แต่ยัง skip เวลาตัวร้ายง้องแง้ง มาดูแบบไม่ค่อย skip เลย คือเรื่อง meet yourself และดูเรื่องนี้ ซ้ำได้หลายรอบ ทว่าก็ยัง skip และ skip บ้าง กระทั่งมาเจอเรื่อง love me love my voice โห เรื่องรักที่ไม่มีดราม่าเลย ไม่แม้จะคนคิดลบ ไม่มีแม้แต่เพื่อนพระนางที่ไม่น่ารัก ทุกตัวละคร น่ารักหมด ...น่ารักจริง ๆ และพบว่า คราวนี้ไม่ skip ไม่พอ ถึงกับตั้งใจอ่านทุกประโยค และเปิดดูซ้ำ ๆ ๆ จากนั้นก็ไม่เคยเจอเรื่องที่ทำให้ดูทุกซีนอีกเลย แม้แต่ซีรีส์สืบสวน ซีรีส์คดีระทึกขวัญ ก็ยัง skip กระทั่ง ... กระทั่ง... เจอเรื่อง Trace (2020) ชื่อไทยคือ นิติเวชไขคดีปริศนา และเหมือนย้อนกลับไปวันที่เริ่มต้นอ่านนิยายแปลเรื่อง ปัวโรต์ ด้วยพลาดไม่ได้เลยสักซีนเดียว   เรื่องนี้ ไม่รู้จักนักแสดงสักคน และนักแสดงทุกคน มองอย่างไรก็ไม่ได้หล่อ-สวย อย่างต้องจริตเลย แถมชุดนางเอกก็ไม่ได้มีความเป็นมืออาชีพเลย คือ แฟชั่นแบบชุดหางเครื่องมาก บางชุดก็ใส่แบบเดาเลยว่า งบน้อย เพราะซีนชุดซ้ำเกิดบ่อย ไม่ใช่ใส่ชุดซ้ำเช่นมนุษย์ปกติ แต่ชุดซ้ำกับชุดนักแสดงหญิงอื่น ๆ ดูแล้วขำ ทว่า ... บทตลอด 36 EP สนุกมากกกกกกกกกก ลุ้นมาก ชวนสงสัยแบบให้ตามต่ออย่างละสายตาไม่ได้ และพบว่า ใช้เวลาดูเรื่องนี้ 40 กว่าชั่วโมงจริง ๆ ตาเป็นหมีแพนด้า ทว่ารื่นรมย์ แม้ว่า ตอนจบช่วง 1 นาทีสุดท้าย จะกรี๊ดดดดดดดดดดดดด อย่างพีค และฮึดฮัด อย่าง...ไม่เชื่อสายตา จบแบบนี้ เอามีดผ่าตัดของพระเอกมากรีดใจกันเลยเหอะ ฮึ!   บันทึกไว้ในเดือนที่ดูซีรีส์ 2 จบแบบครบทุกซีน ครั้งแรกในชีวิต เรื่องแรกคือ Love me Love my voice เรื่องหลังคือ Trace   Create Date : 16 มีนาคม 2567     Last Update : 16 มีนาคม 2567 17:44:50 น. Counter : 700 Pageviews.   0 comment Share Tweet

i hate it's here “…รู้ตัวอีกที เราก็แค่อยากให้ตัวละครอย่างคิจิมะมีความสุข อะไรก็ได้ ใครก็ได้ ที่ทำให้เค้าได้รู้จักกับคำว่า ความรักและความสุข เท่านั้นก็พอแล้ว…” และมันก็น่ายินดีเหลือเกิน ที่ในที่สุด เค้าก็เข้าใจชีวิต เปิดรับทั้งความสุข ความทุกข์ ยอมให้ตัวเองรู้สึกโดดเดี่ยวบ้างในบางวัน  และรู้จักที่จะมองเห็นความสุขบ้างในบางเวลาแบบนี้ . . คุณ ‘ชีวิตผมก็เหมือนหนัง’ เขียนไว้ในกระทู้นี้ https://pantip.com/topic/41122513 น้องสองขาใหญ่ วัย 1 ขวบ ยังคงชอบไป shopping มากเช่นเดิม คิดถึงต้นโอ๊คริมบ้านที่ให้ร่มเงา เวลานั่งตรงขั้นบันไดเพื่ออ่านหนังสือ และแล้ว นาฬิกาเรือนนี้ก็สายขาดเพราะใส่บ่อย และสั่งซื้อสายมาเปลี่ยนใหม่อีกไม่ได้แล้ว เดือนมีนาคม เป็นเดือนที่ "เลื่อนนัด" บ่อยมาก เลยว่าง และหากิจกรรมตามดูซีรีส์ที่เคยหมายตาไว้ จนจบครบ set นั่นคือซีรีส์ญี่ปุ่นชุด Pornographer (2018) และ Pornographer Indigo (2019) กับภาคของหนัง Pornographer: Playback (2021) ดูแล้วอึ้งไปรอบที่ 10 และเริ่มหารีวิวอ่าน ด้วยสงสัยในตัวเองว่า เข้าใจตรงกับคนอื่นที่ดู ...ไหม ผลคือ เจอแค่คนเดียวที่อ่านรีวิวแล้ว พบว่า คิดเห็นตรงกัน สบายใจละ .. วันก่อน ตอบกระทู้เรื่องจิ้งจก ไว้ในกระทู้นี้ https://pantip.com/topic/42569034/comment6  ความว่า จิ้งจกที่บ้านก็เยอะค่ะ ...แต่ไม่เคยไล่อะไร เพราะไม่ได้กลัวเหมือนชนิดอื่น โดยเฉพาะรอบมุ้งลวดห้องน้ำ ด้านนอกจิ้งจกเยอะมาก เคยนับคือ 18 ตัว อาบน้ำไป คุยกันไป ... เธออย่าลืมปิดตานะ เราโป๊   แต่สังเกต เวลาเปลี่ยนน้ำมันหอมระเหยในห้องน้ำใหม่ ๆ ถ้าเป็นกลิ่นลาเวนเดอร์ หรือตะไคร้หอม เค้าจะหายไปค่ะ พักหลังเลยไม่เปลี่ยนเป็น 2 กลิ่นนั้นแล้ว   เพราะบ้านเราต้นไม้เยอะมาก ถ้าจิ้งจกหายหมด แสดงว่างูเลื้อยขึ้นมาถึงชั้น 2 ของบ้านแล้ว หมายความว่าต้องเปิดโครงการล่างูแล้ว (เรียกเด็กแถวบ้านมาปีนห้องใต้หลังคา ดูตามจุดต่าง ๆ ที่งูเคยอยู่ ป้องกันแน่นหนาเพื่อความสบายใจ) .. ปรากฎว่า วันนี้มันเกิดขึ้นจริง เหมือนคิดถึงสิ่งใด เจอสิ่งนั้น เหตุเพราะรู้สึกว่า วันนี้ จิ้งจกหายไปจากขอบช่องลมห้องน้ำชั้นบน ที่เป็นห้องน้ำในส่วนของชั้นบนบ้าน ที่ฉันใช้ชีวิตอยู่ เลยจ้องมองไปที่ขอบช่องลมชั้นบน ซึ่งตรงนั้นมีท่อน้ำที่ไม่ใช้แล้ว เปิดปากท่ออยู่ แล้วก็เห็นหางดุ๊กดิ๊ก ห้อยออกมาแกว่งไกวอย่างสุขแน่ เพราะได้หลบลมร้อน ปกติตอนที่พ่อยังอยู่ จะวิ่งจู๊ดลงไปบอกพ่อ พ่อจะไต่บันไดขึ้นมาไล่งูให้ลูกสาว ตอนพ่อจากไปแล้ว เคยเจออีกครั้ง ตอนนั้นได้เจ้าหน้าที่เทศบาลมาช่วยไล่จับ ตอนนี้ ขี้เกียจจะรบกวนใครแล้ว คว้าสเปรย์ฉีดยุงมาฉีดจนหมดกระป๋อง ผ่านมุ้งลวดไปในท่อน้ำร้าง งูเลื้อยออกมาอย่างมึนงง งงงวย แล้วหล่นปุ๊ลงไปบนกำแพงข้างบ้าน ที่ด้านนั้นเป็นป่ารก เหตุทั้งหมดเกิดจาก บ้านติดริมคลอง และที่ดินข้างบ้าน ที่ร้างอยู่ และเจ้าของไม่ขาย ทว่าก็ไม่สามารถสร้างบ้านได้ เพราะติดกับเขตคลอง ก็เลยรกมาหลายสิบปีแล้ว และเป็นที่ซ่องสุมของงูน้อย ๆ งูใหญ่ ๆ ที่บ้านเลยแก้ปัญหาเดิม ๆ ด้วยการตัดต้นไม้ใหญ่ในบ้าน ทางฝั่งติดคลองออก เพื่อไม่ให้เป็นสะพานของงู ส่วนพื้นในสวน ก็ลงกรวดขาว จะได้ร้อนจนเลื้อยลำบาก ห้องน้ำชั้นบน ก็ติดมุ้งลวดรอบด้าน ครัวข้างล่างที่มีช่องลม ก็ติดหนามแหลม ชีวิตใดเลื้อยมา ฆ่าตัวตายแน่ ทว่าก็นั่นแหละ ยังมีหลงทางมาบ้าง ที่บ้านเลยมีปูนขาว สเปรย์ไล่งู ที่ไม่ค่อยได้ผล มีกำมะถันด้วย เอาไว้โรยรอบขอบบ้าน ก็ยังมาได้เนาะ ตื๊อจริง ๆ เลยนะพวกเธอ   Create Date : 12 มีนาคม 2567     Last Update : 12 มีนาคม 2567 11:14:31 น. Counter : 631 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com