• 2024 coffee & everything in between
• 2023 sip coffee in my own mug
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

my all re-day re-day, it generally means being prepared or in a suitable condition to take action or deal with a particular situation. retired  ดอกคาลล่า ก้านยาว 1 ไม้บรรทัด ซื้อเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม จำนวน 9 ดอก ราคา 9.99 ดอลล่าร์  ทนนานมากถึงวันนี้ 11 กันยายน เหลือเท่านี้ และก้านสั้นแค่คืบ นานเกือบ 2 เดือนเต็ม, ต้องโบกมือลากันแล้ว returned ในช่วงเดือนพฤษภาคม ขับรถลองเครื่องไปถึงปาล์มสปริง แล้วแวะ walmart เพื่อซื้อน้ำ ปรากฏว่า เพราะไม่ค่อยเดินร้านนี้ เลยหยิบติดมือมาหลายชิ้น หมอนอิง 3 ใบ กระเป๋าม้วน 1 ใบ ผ้าคลุม 2 ผืน แผ่นกันกัด 4 คู่ เริงร่ามาก และซื้อเร็ว กลับเร็ว พอถึงบ้าน ...เริ่มไม่ถูกใจหมอนอิง เพราะขนาดไม่เข้ากับเซ็ตเดิม เลยไปคืนที่ walmart สาขาเบอร์แบงค์ ต่อมาอีกวัน เอากระเป๋าไปคืน เพราะคิดไปคิดมา ซื้อมาทำไม ในอดีต ซื้อมาก็พบว่า ไม่ชอบมาก แล้วก็ยกให้คนอื่นทุกที หนนี้ ไปคืนอีกรอบ ไม่กี่วันต่อมา ไปคืนแผ่นกันกัด เพราะมันไม่ครบคู่ คืนที่ walmart แล้วเดินไป lowes เพื่อซื้อฝาครอบโคมไฟตั้งโต๊ะ เพราะถึงเวลาเปลี่ยน หยิบมา 3 อัน ต่างแบบ ปรากฏว่า พอลองแล้ว ไม่ลงตัว 1 อัน  แกะพลาสติก ตัดป้ายออกแล้ว ...คืนได้สบายมาก ถัดมา นึกไงไม่รู้ อยากคืนเสื้อกล้าม 3 ตัวกับ TJ-Maxx ก็เอาไปคืน ถัดมา เอาเสื้อยืดออกกำลังไปคืน ross ทั้งหมดทั้งมวลแห่งเทศกาลคืนของ พบว่า ซื้อเร็วเกิน ไม่คิดให้ดี ... แต่โชคดีที่ประเทศนี้ ซื้อที่ไหน ไม่ต้องคืนที่เดิม คืนที่สาขาไหนก็ได้ ตราบที่เป็นร้านเดียวกัน recall มีความคิดถึงพ่อมาก ๆ อย่างไม่มีสาเหตุ แล้วเลยกดซื้อเพลงทั้งมวลที่ชวนให้คิดถึงพ่อ เพลง วันที่เธอไม่อยู่ ดวงเดือน วาดไว้  ถ้าเราเจอกันอีก อยู่ตรงนี้ ไม่เคย ไม่อยู่ในชีวิตแต่อยู่ในหัวใจ สรุปว่า กดซื้อรัว ๆ ใน itunes วันเดียว 7.74 ดอลล่าร์ และฟังวนไป วนไป ตอนขับรถไป น้ำตาไหลไป ผ่านมา 3 วัน กลับสู่มู้ดสงบได้ดังเดิม retreat นั่ง ๆ อยู่ในเดือนสิงหาคม มีข้อความส่งมาแจ้งว่า คุณหมอ golenski ลาออก คุณหมอประจำตัวคนใหม่ของยู คือ คุณหมอ ding อ่านข้อความแล้วก็ อืมมมม ได้ รับทราบ ถัดมาอีก 1 สัปดาห์ พยาบาลโทรมาบอกว่า คุณหมอคนใหม่ของยู อยากเจอยูสักครั้ง คิดเสียว่า มาตรวจสุขภาพ อืมมม ได้ รับนัดคุณหมอวันที่ 6 กันยายน ปรากฏว่า วันที่ 4 กันยายน มีอาการประหลาด ๆ คล้ายเป็นไข้ แต่ไม่มีไข้  ปวดบ่า ลามขึ้นไปถึงข้างท้ายทอยขวา เจ็บมาก ต่อมาคลื่นไส้ ผะอืดผะอมอย่างยิ่ง แต่ไม่อาเจียน พยายามอดทนด้วยการกินยา tylenol เพื่อไม่ให้ปวดข้างท้ายทอยมาก จนถึงวันนัด อาการยังไม่ดีขึ้น เลยไปเร็วกว่าเวลานัด ตามนัดคือ บ่าย 2.40 แต่ไปถึง 12.15 บอกกับพยาบาล และแล้วก็ได้เลือก ถ้ารอเจอหมอหลัก ก็ต้องทนรอ แต่จะให้พยาบาลมาดูแลก่อน ถ้าอยากเจอหมอทันที จะได้เจอหมอ ko เลยบอก เจอหมอเลยเถอะ สุดท้าย หมอ ko ผู้เป็นหนุ่มหล่อมาก ก็สั่งยาคลายกล้ามเนื้อ สั่งยาแก้คลื่นไส้ และสั่งยาแก้ปวดขั้นสุด อ่านเจอพบว่า คือยาแก้ปวดที่ใช้กับคนไข้ซึ่งต้องรับคีโม โอ้ มายยยยยยยยย ... แวะรับยาที่ walgreens ใกล้บ้าน เจ้าประจำ เภสัชกรบอกว่า รอแป๊บนึงนะ มียาตัวนึงต้องรอ approve ก่อน เดาว่า เจ้ายาตัวนั้นแหละ นั่งรอยา 10 นาทีก็กลับบ้าน และกินยา ใช้เวลาดูแลตัวเอง 3 วันเต็ม แบบกินยา นอน กินยา นอน ...หาย และยังไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร หมอ ko จะออกใบส่งตัวต่อไปยังหมอเฉพาะทาง re-route’ ช่วงหลัง ไม่ขับรถตามเส้นทางที่เคยชินเท่าไหร่แล้ว เพราะพบว่า เมื่อมีเวลา การลองขับรถไปจุดหมายเดิม แต่เป็นเส้นทางใหม่ ๆ น่าสนใจดี reuse มีถุงผ้าใบใหม่อยู่ในตะกร้าห้องเก็บของเยอะมาก เลยดึงมาใช้ แล้วก็เลยหยิบถุงผ้าใบที่ยังดีลงไปซื้อของด้วยบ่อย พอไปถึง ถ้ามีคนจะซื้อถุงพลาสติก ก็จะเสนอถุงผ้าให้ฟรี ๆ ฝรั่งทุกคน กล่าวขอบคุณ คนเอเชียด้วยกัน ขอบคุณ แต่ขอเลือกไปเพิ่ม น่าเอ็นดูความเอเชียของเราจริงจริ๊ง ทว่า ก็ดีใจแหละ ถึงกับมีอินโดนีเซียคนหนึ่ง ขอไปอีกตั้ง 3 ใบ ก็ดี เก่าของเรา ใหม่ของเขา renewal ทะเบียนรถหมดอายุเดือนกันยายน เลยไปต่อที่ AAA ซึ่งจำได้ว่า  ปีก่อนไปช่วงสาย ๆ คนเยอะมาก ปีนี้ เลยไปเช้า แบบจอดรถไกลด้วย จะได้นับก้าว พบว่า ไปถึงปุ๊บ ได้คิวปั๊บ และใช้เวลาไม่ถึง 1 นาที ก็เรียบร้อย เร็วมากกกกกกกกก ต่อออนไลน์ยังไม่เร็วเท่านี้เลย reunion กลุ่ม 4 ดรุณี กลับมาจอยกันทุกวันอังคารแล้ว เลยบอกพี่ ๆ ว่า เจอกันแถว ๆ ตรงกลางของทุกบ้านนะพี่นะ จะได้ไม่มีใครขับรถไกล ด้วยวัยอันมหาศาล สรุปว่า เจอกันมาทุกวันอังคารนาน 2 เดือน เริ่มจะอยากไปไกล ๆ บ้างแล้ว ตอนแรก กะไปนอนค้างริมทะเลกัน ต่อมา เปลี่ยนเป็นขับรถขึ้นเหนือมั้ยพี่ แล้วที่สุด อย่าค้างเลยพี่ ไปเช้าเย็นกลับก็พอ เดี๋ยวหนูขับเอง เพราะหนูวัยอ่อนสุด (ฮา) และพี่สูงวัยสุดก็เสนอ ขับรถพี่ไปนะ ไม่เปลืองน้ำมัน มองรถพี่แล้วก็ อืมมมมม tesla ... เอ้า ขับก็ขับ และเพิ่งเห็นว่า เราทั้ง 4 คน มีรถสีเดียวกัน นั่นคือ สีน้ำเงิน เข้มอ่อนต่างกันแค่นั้น แปลกมาก ๆ  . . . . . . . re-joy หายไปจากหน้าบันทึก นานมาก ..., กลับมาแล้วละ.        Create Date : 12 กันยายน 2567     Last Update : 13 กันยายน 2567 0:33:34 น. Counter : 73 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

the treasured petal when you take a flower in your hand and really look at it it's your world for the moment. ยามเรามีดอกไม้สักดอกอยู่ในมือ นั่นคือช่วงเวลานาทีที่ยิ่งใหญ่ พินิจอย่างจริงจัง ตั้งใจ มัน... โลกทั้งใบ สถิตอยู่ในดอกไม้ดอกนั้น i want to give that world to someone else most people in the city rush around so they have no time to look at a flower. i want them to see it whether they want to or not คนเมืองสับสนอลหม่าน วุ่นวายร้อนรน... จนมักเลยผ่านมัน ความหวังหนึ่ง ลึกซึ้งในชีวิตฉัน คือปรารถนาให้คนเหล่านั้น ... ได้มีเวลาหันมามองดอกไม้ ยามเรามีดอกไม้สักดอกอยู่ในมือ เราถือมันไปให้ใครต่อใคร เรามิเพียงมอบช่อดอกไม้ หากแต่มอบโลกทั้งใบ ... ไปกับดอกไม้ดอกนั้น   . .   Georgia O’keeffe, เขียนความ & ’ปราย พันแสง, แปลคำ หลังจากคล้ายคิดว่าตัวเองเป็นดักแด้ วันนี้ ผีเสื้อก็ออกโบยบิน ทว่าก็ใช้เวลานานหลังลืมตาตื่น กับการถามตัวเอง จะไปดี จะไม่ไปดี จะขับรถไป หรือจะเดินแถวบ้าน สรุป ความขี้เกียจก็พ่ายแพ้ ใส่เสื้อกีฬาสีเหลืองเหลือบส้ม ซื้อจากไทย $3 กับกางเกงออกกำลังสีส้ม ซื้อจาก marshalls $10 เข้ากั๊นเข้ากัน คว้าหมวกสีเทา กระบอกน้ำสีเทา กระเป๋าคาดเอว ใส่บัตรเข้าสวน กุญแจรถ และเครดิตการ์ด 1 ใบ เผื่อจะกินกาแฟในสวน เช้าวันเสาร์ 7.30 ไม่ค่อยมีรถบนถนน ระยะทาง 6.3 ไมล์ ขับไปเรื่อย ๆ 6 นาที เมื่อวานเพิ่งมาสวน เพื่อต่ออายุบัตรสมาชิก เป็นสมาชิกที่สวนนี้ตั้งแต่ปี 2014 ราคาสมาชิกคือ $80 ต่อปี แต่ไหนแต่ไร ทว่าตั๋วสำหรับคนทั่วไป ขึ้นราคาจาก 5-6 เหรียญ วันนี้ คือ 15 เหรียญต่อใบแล้ว แพงมากกกกกกกกกก ที่จริงก็ไม่คิดจะต่ออายุสมาชิกหรอก เพราะรู้สึกเหมือนอยู่ไทยมากกว่าในช่วงหลัง แต่ก็นั่นแหละ เมื่อคิดว่า ใน 1 ปี มาเดินดูดอกไม้สัก 6 ครั้ง ก็คุ้มแล้ว เลยต่ออายุละกัน เพราะปกติก็มาเดินออกกำลังแบบไม่ต้องระวัง บ่อย ๆ อยู่แล้ว พอวันนี้ ตอนเช้าที่สมาชิกเข้าสวนได้ 8 โมงเช้า ก็พบว่าคนมากันเยอะแล้ว ส่วนใหญ่ก็มาเดินออกกำลังกันทั้งนั้น เพราะสวนกว้างมาก มีป่า มีดอกไม้ มีเนินเขา มีสระน้ำ มีขึ้นมีลง เรียกเหงื่อได้ดี ข้อสังเกตหนึ่งคือ เวลาเดินสวนทางกัน ถ้าเป็นฝรั่งผิวขาว จะส่งยิ้ม พยักหน้าให้ แล้วกล่าวว่า morning บ้าง good morning บ้าง ไม่มีการเดินผ่านแบบเมิน ๆ  แต่ถ้าเป็นเกาหลี ผิวดำ ผิวเหลือง หรือเม็กซิกัน จะบึ้งตึง โดยเฉพาะเกาหลี จะเมิน ๆ กับทุกคน ก็ขำ ๆ ดี ฉันก็กล่าวทักทายก่อนบ้าง ตอบรับทักบ้าง สลับกันไป แต่วันนี้ มี 2 คนที่น่ารักมาก คนแรกเป็นคนชรา น่าจะ 70-80 ได้ เดินช้า ๆ ฉันเดินตามทันบนเนินป่าริมเขา คุณตาเดินช้าแหละ ฉันก็ good morning ตอนจะผ่านเลยไป คุณตาทักตอบ แล้วว่า ร้อนมาก เหงื่อออกแล้ว ฉันเลยหันไปมอง คุณตาใส่เสื้อ 3 ชั้นแน่ะ เสื้อกล้าม เสื้อยืดโปโล เสื้อกั๊ก ฉันเลยบอก ถอดเสื้อโปโลออกก่อน แล้วสวมแค่เสื้อกล้ามกับเสื้อกั๊ก น่าจะช่วยได้  จากนั้นก็เดินผ่านไปพร้อมเสียงขอบคุณ ตามหลัง พอไปถึงริมน้ำ ซึ่งมีต้นจำปีดอกดกอยู่ 1 ต้นถ้วน  ฉันก็แวะไปหอมดอกจำปี ระหว่างนั้น มีผู้ชายน่าจะสัก 40-50 เดินมา พร้อมลูกสาวตัวน้อย ๆ ฟังสำเนียงแล้ว คนอังกฤษแหละมั้ง นอกจากทัก good morning แล้ว ยังแถมประโยค วันนี้ อากาศดีจังเลยนะ ฉันก็ตอบกลับไป ใช่แล้ว วันนี้อากาศดีมาก แล้วผู้ชายคนนั้นก็บอก ขอให้เป็นวันที่ดีของคุณนะ ฉันตอบกลับ ...เช่นกัน แล้วเดินผ่านไป ได้ยินเสียงลูกสาววัย 3-4 ขวบพูดว่า ผู้หญิงคนนั้นมีรอยยิ้มที่สวย ฉันเดินอมยิ้มต่อไป ภายใน อาทิตย์นี้ มีคนชมว่า ยิ้มสวย  ถึง 3 คนแล้ว ช่างซ่อมเครื่องกรองอากาศ เป็นผู้หญิงเกาหลี เจอที่ออนเซ็น อีกคนคือ ฝรั่งผู้หญิงที่ตลาดผลไม้ แปลกดี ... เช้านี้ เดินจนถึง 8.45 ก็กลับ ตอนออกมาที่ลานจอดรถด้านนอกสวน โห ยังไม่ 9.00 รถเกือบเต็มลานแล้ว น่าจะคนเยอะ เพราะรถไฟจิ๋วสำหรับเด็ก ๆ เปิดวันนี้ ... ออกจากสวน ตอนกำลังจะเข้าถนน ocean view มีรถหวอ ๆ วิ่งมา เลยจอดชิดริมทาง คาดว่า คงจะไปรับคนเจ็บป่วย เพราะเห็นวิ่งออกมาจาก usc verdugo hills hospital จากนั้นก็แวะตลาดโซล เป็นตลาด 1 ใน 3 ของตลาดเกาหลีแถวบ้าน ตลาดแรก ลานจอดรถกว้างขวางมาก แต่ว่าสินค้าไม่ค่อยน่าซื้อ ถึงกับวันหนึ่ง เจอขวดน้ำสลัดหมดอายุ และผักก็เหี่ยวแห้ง อีกตลาด ของเยอะมาก ๆ เยอะแบบอัดแน่น แต่ว่าที่จอดรถหายากถึงยากที่สุด และการเข้าออกลานจอดรถก็ช่างแคบ เลยไม่ค่อยไปเท่าไหร่นะ ส่วนตลาดนี้ ที่จอดรถก็ไม่ได้มาก แต่ก็มีแบบจอดไม่เกิน 30 นาทีอยู่ 10 กว่าช่องจอด เลยเข้าออกเร็ว อีกอย่างคือ ข้างตลาด มีร้านขายขนมปังอร่อย แบบทำในร้านตรงนั้นทุกชิ้น เลยชอบไปซื้อขนมธัญพืช คนขายก็น่ารักดีด้วย เวลาไปช่วงร้อน ๆ จะเสนอให้ดื่มน้ำ ฟรี ตลอด วันนี้เดินไปซื้อเครื่องเคียงเกาหลี เพราะพบว่า ที่ตลาดนี้รสชาติอร่อยสุด และคุ้มกว่าซื้อผักไปทำเอง  ด้วยตอนแรก อารมณ์อยากทำเอง พบว่า มันแพงกว่าซื้อสำเร็จ และไม่อร่อยเท่า เลยซื้อสำเร็จเหอะ เค้าทำตรงนั้นสด ๆ เลยไว้ใจได้หน่อย จากนั้นก็ซื้อผลไม้ 2 อย่าง พีชขาว 5 ลูก $7.59 กับเชอรี่ 1 ถุง $10.98 ซึ่งที่จริง ตลาดอาร์มีเนี่ยนถูกกว่ามากกกกกกกกก ทว่า ไม่สดเท่าไหร่ เรียกว่าคนละเกรดกันเลย ก็ถือว่า สดคุ้มราคาแหละ กลับถึงบ้าน ต้มหมูแดงบด และลวกผัก 2 อย่าง ราดน้ำสุกี้พันท้าย อร่อยดี จากนั้น ...ซักผ้า มีความเด๋อ ไม่รู้คิดอะไรอยู่ เทน้ำยาซักผ้าลงในช่องน้ำปรับผ้านุ่มเฉยเลย เลยต้องซับออก ... ครึ่งเช้าวันนี้ พยายามทำทุกอย่างให้เรียบร้อย ก่อนเที่ยง เพราะบ่าย 3 มีนัดคนมาคุยงานที่บ้าน พรุ่งนี้ ก็นัดตอน 10 โมงเช้าอีกคน และคนที่สาม นัด 11.30  บอกเพื่อนสนิท ...ฉันไม่อยากเจอคนเลยแก เพื่อนบอก เอาน่า อดทน เดี๋ยวพาไปกินชาบู ได้แต่หัวเราะขำกันไป   เมื่อวันชาติ 4 กรกฎาคมที่ผ่านมา ป๊าม้าเฮียสองถามว่า จะไปดูพลุที่ไหน บอกว่า ไม่ไปอะ นอนอุดหูอยู่ที่บ้านแล้ว พอค่ำ ป๊าม้าเฮียสองก็ส่งคลิปเฮียดูพลุมาให้ เฮียวัย 18 เดือนเป๊ะ ได้ดูพลุวันชาติปีแรกในชีวิตแล้ว โลเคชั่นเหนือใครอื่นเลย ด้วยบ้านเฮียอยู่บนริมผาสูง เหนือสนาม dodger stadium นั่นเอง เรียกว่า เปิดประตูบ้านออกมาก็เห็นพลุ เผลอ ๆ นั่งมองพลุจากหน้าต่างบ้านก็ชัดแล้ว เอาว่า ชัดที่สุดในแอลเอ ช่างน่าอิจฉา, ยิ่งเห็นเฮียกรี๊ดกร๊าดตอนพลุกระจาย เฮ้ออออออออ ยิ่งรักเฮีย.   Create Date : 07 กรกฎาคม 2567     Last Update : 7 กรกฎาคม 2567 1:22:43 น. Counter : 499 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

mid-year resolutions “มนุษย์เราเหมือนหุ่นไล่กา หุ่นไล่กาที่ไม่รู้ว่า จริง ๆ แล้วตัวเองคืออะไร แค่เล่นละครใช้ชีวิตไป ฉันว่า บางทีผู้คนที่มีชีวิตดีและสุขภาพแข็งแรง อาจตัดสินใจ ว่าจะเก็บซ่อนคำถามทั้งหมดนี้ไว้ แล้วบอกตัวเองว่า ชีวิตก็เป็นแบบนี้ล่ะ ตัดสินใจหลอกตัวเองไปแบบนั้น แต่ฉัน …ไม่หรอกนะ ฉันไม่ต้องการสวรรค์หลังความตายหรอก ฉันอยากเจอกับสวรรค์ตอนมีชีวิตอยู่” . . ความคิดเห็นที่ 16, https://pantip.com/topic/41431265 ใกล้จะหมดครึ่งปีแรก พบว่า, ยังใช้จ่ายอีลุ่ยฉุยแฉกแฮะ เมื่อเช้าเลยนั่งทบทวนสิ่งที่ตั้งใจจะ "ไม่" แต่ยัง "ไม่ได้" ดังนั้น เริ่มใหม่... 1. ไม่สั่งเก่งช่วยซื้อของออนไลน์ให้ เพียงเพราะ ...มันดีย์ 2. ไม่ตุนเมล็ดกาแฟ เกินพอดีกินในแต่ละเดือน 3. ไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่จนกว่าจะหมดปี 4. ไม่ซื้อของจุกจิกไร้สาระอีกแล้ว เพราะเดี๋ยวก็ยกให้คนอื่นอีกแหละ 5. ไม่ขนกระเป๋าถือแบรนด์หรู กลับเมืองไทยเพื่อให้ใครอีก 6. ไม่เลี้ยงข้าวทุกคน ในทุกมื้อที่เจอกันอีกแล้ว ...หารเหอะ 7. จะบันทึกให้ได้ทุกวัน ในนี้หรือในสมุดบันทึก 8. ไม่ซื้อสมุดบันทึกและหนังสือเล่ม อีกแล้ว 9. เขียนนิยายที่พล็อตค้างอยู่ 3 เรื่อง ให้จบก่อนสิ้นปี ส่วนข้ออื่น ๆ ก็เช่น การเดินตอนเช้า จาก 5,000 ก้าวรวดเดียว เพิ่มเป็น 8,000 ก้าว และอีกสารพัด เพื่อสุขภาพ เมื่อวันอาทิตย์ ไปฟาร์มเมอร์มาร์เก็ต พบว่า ของแพงมากกกกกกกกกกก มาก แบบมาก ๆ แพงมากจนตกใจ ตะก่อน ดอกไม้ในตลาดชาวนา ช่อละ $3 หรือ $5 วันนี้ ก้านละ $5 ย้ำว่า ก้านละ ก้านละ .... แพงมากกกกกกกกกก ไม่ต้องพูดถึงผัก แผงของชาวม้งที่ขายมาหลายสิบปี ขายกันจนคนขาย คนซื้อ แก่ไปตาม ๆ กัน เอาแค่มะระจีน เคยซื้อปอนด์ละ $2 ตอนนี้ขาย $4 และยังไม่สดแบบเด็ดมาจากต้นอีก ส่วนกะเพรา โหระพา ...2 ก้าน $4 จะบ้าตายยยยยยยยยยยยย กลับสู่ตลาดอาร์มีเนี่ยน และตลาดจีนเช่นเดิม ดีกว่า แม้จะแพงไม่ต่างกัน แต่ซื้อได้ตามน้ำหนัก และมะระไม่สดมาก ในตลาดฟิลิปปินส์ ก็ยังแค่ปอนด์ละ $2.99 ถึงจะมีเงินใช้จ่าย แต่เจอแบบนี้ก็ทำใจไม่ได้แล้ว ตั้งแต่เฮียสองไปเมืองไทยและหลงใหลในรส "ข้าวเหนียว"  กลับมาแอลเอ เฮียก็มองหาข้าวเหนียวทุกมื้อแล้ว ล่าสุดได้ข่าวว่า เฮียถึงกับมองบนด้วยสายตาพิฆาตมาก เมื่อพบว่า ข้าวเหนียวในกะติ๊บหมดลงแล้ว ขำเฮียจริง ๆ      Create Date : 20 มิถุนายน 2567     Last Update : 20 มิถุนายน 2567 9:35:03 น. Counter : 334 Pageviews.   1 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

no man's land "แล้วหนูจะได้พบคุณอาอีกไหมเจ้าคะ" "เราไม่รู้หรอกลูกสวาท สิ่งที่อยู่ข้างหน้า เราไม่รู้ แต่สิ่งที่อยู่ข้างหลัง…" "เราจะลืมมันใช่ไหมเจ้าคะคุณอา" . . ตอนจบของละคร 'ภาพอาถรรพ์' ช่อง one เมื่อเช้า ตื่นตี 5 ระหว่างรอต้มกาแฟแก้วนี้ คลิกยูทูปว่าจะหาซีรีส์จีน ดูซ้ำ, สักเรื่อง เช่น meet yourself หรือ H2O แต่ปรากฏคลิปละครช่อง one เรื่อง ภาพอาถรรพ์ ขึ้นมา เห็นชุดไทยของอ้อม ลูกสาวพิศาล แล้วตะลึง ชุดไทยสวยมากกกกก เลยดูตอนที่ 1 - 2 - 3 แล้วทนไม่ไหว คลิกไปตอนจบเลย หลังจากอ่าน comment ก็ดีใจที่ไม่ได้เสียเวลาดู เฮ้อออออออออออออออ ... . . ตอนสาย ๆ เพื่อนสมัยประถมโทรข้ามโลกมาหา เพื่อนทวนความถึงซีนไปเที่ยวด่านนอกด้วยกัน บอกว่า กำลังจะไปอีกรอบ เลยบอกเพื่อนว่า อย่าลืมพาไปตรงจุดนี้นะ เป็นถนนฝั่งไทย ที่ข้ามรั้วไปคือฝั่งมาเลย์ ประมาณมีเทือกเขาสันกาลาคีรีกั้นพรมแดน และภูเขานมสาวในภาพ ก็คือฝั่งมาเลย์ ทางฝั่งมาเลย์เรียก เขาสองพี่น้อง อยู่รัฐเปรัค เสียดายที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักมาก แต่ก็เห็นในคลิปขี่รถเที่ยวเอง หลายคลิปอยู่ ทว่าไปเองก็เสี่ยงเหมือนกัน เพราะระยะทางเลียบระหว่าง 2 ดินแดน ที่มีเขตรั้วซึ่งเรียกว่า no man's land นั้น ไร้สัญญาณมือถือ ถ้าไปแล้วรถเสียขึ้นที่นั่น กว่าคนจะผ่านมา ...น่าจะรอจนเทือกเขาสันกาลาคีรีกร่อนแหละมั้ง เพราะตอนที่พวกเราไปกัน 7 คนนั้น พบว่า นั่งเล่น เดินเล่นกลางถนน รอพระอาทิตย์ตก นานเป็น 2-3 ชั่วโมง กว่าจะมีรถผ่านมาสัก 1-2 คัน นับเป็นความสวยที่อันตราย ทว่า ก็ประทับใจเลยแหละ  เฮียสองกับการดูดน้ำอ้อย ครั้งแรกในชีวิตเฮีย ตั้งใจมากกกกกกกกกเลยเชียว... อึกนี้   Create Date : 16 มิถุนายน 2567     Last Update : 16 มิถุนายน 2567 2:29:09 น. Counter : 400 Pageviews.   1 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

important things for living a fulfilling life ของแพงขึ้น แม้แต่ดอกไม้ยังแพงกว่าที่ผ่านมา ดอก alstroemeria หรือที่เรียกว่า ลิลลี่ของชาวอินคา ก็เช่นกัน, เคยเป็นดอกไม้ราคาจับต้องได้ นาทีนี้ แพงขึ้นมากเลย ... เพิ่งกลับมาสังเกตเห็นว่า บันทึกล่าสุดคือ 11 เมษายน ผ่านมาถึงวันนี้ 14 มิถุนายน เนิ่นนานมากกกกกกกก ที่ห่างการจดจาร แย่เลย กลายเป็นเป้าหมายของปี 2024 ...ก็ทำไม่ได้ตั้งแต่ครึ่งปีแรกเสียแล้ว . . เดือนเมษายน ยังอยู่ไทย และได้ต้อนรับครอบครัวน้องชายคนเล็ก ที่พาครอบครัวแม่ยายไปเที่ยวบ้านช่วงสงกรานต์ ตลอด 2 อาทิตย์ของเดือนเมษายน เลยคล้ายวุ่นกับการพาเครือญาติดอง เที่ยวนั่นนี่นู่น และไปเป็นเพื่อนหลานสาวคนเล็ก ซ้อมแบดฯ รอกลับไปแข่งที่กรุงเทพฯ บางวันก็เช่ารถตู้ 9 ที่นั่ง วันละ 4,500 บาท  สำหรับ 7 คนนั่ง เพื่อไปเที่ยวจังหวัดรอบ ๆ บ้านเกิด และเลยได้ภาพนี้ ป้ากับหลาน 2 คน หลานคนกลาง วัย 17 แล้ว ชอบนั่งใกล้ป้า แล้วจับข้อศอกคลึง ๆ อย่างเพลิดเพลิน หลานคนเล็ก วัย 11 ขวบ ชอบชวนป้าไปเดินซื้อของ ชมวิว แล้วระบายนั่นนี่นู่นในใจ ...ที่ไม่กล้าบอกพ่อแม่ ฟังแล้วเอ็นดูมาก เด็กก็มีปัญหา คาใจ แบบเด็ก . . พอถึงเดือนพฤษภาคม ก็มีเพื่อนจากแอลเอไปเที่ยวบ้าน เลยได้ตระเวนพาเที่ยวอีก ตอนแรกว่าจะไปปีนังด้วย แต่พอดีแม่มีนัดผองเพื่อนไปเที่ยวภูเก็ต ในเวลาคาบเกี่ยวกัน ก็เลยโบกมือลาทริปปีนัง เลือกเฝ้าบ้าน กับดูแลหมาหุ่นหมูชรา 2 ตัว เช้าวันเดินทางเลยไปส่งเฮียสองที่สถานีรถไฟ เฮียจะนั่งรถไฟไปปีนังหลายวัน หน้าตาเฮียเลยประมาณนี้แหละ เพราะตื่นเช้ามาก พอเฮียไปถึงปีนัง พ่อแม่เฮียก็ส่งข่าวว่า เจ้าของที่พักที่พวกเราชอบไปอยู่ คือ carnarvon house เสียชีวิตแล้ว ใจหายเลย เพราะเป็นเจ้าของบ้านเก่าที่ใจดีมาก ๆ และอายุยังไม่เยอะเท่าไหร่เลย ได้แต่คิดถึง ตั้งใจว่า กลับไทยคราวหน้า จะกลับไปรำลึกถึง, บ้าง .. จากนั้นก็รอดูคลิปเฮียสองที่ดี๊ด๊า กับรถไฟ กับเรือเฟอรี่ สนุกสนานจนหมดแรงทุกวัน ... ผ่านมา 10 วัน ก็ส่งเฮียสองกลับกรุงเทพฯ แล้วก็หันมาวุ่นกับการเตรียมธุระปะปัง เรื่องบ้าน ก่อนจะกลับแอลเอ นั่นคือ จ้างช่าง 2 คน มาซ่อมผนังที่ร้าว ด้วยการก่ออิฐและโบกปูน แล้วทาสี เพราะซ่อมนอกบ้านไม่ได้เนื่องจากช่างแทรกตัวเข้าไปไม่ได้ แล้วก็มุงกระเบื้องหลังคาครัวใหม่ เพราะเกรงฝนกระหน่ำ จากนั้นก็เร่งงานปรู๊ฟนิยาย 2 เรื่องยาว ๆ ให้เสร็จ จึงไม่ได้เข้ามานั่งบันทึกอะไรเลย, นั่นแล ... พอกลับมาแอลเอ ด้วยสายการบิน EVA การเดินทางก็ฉลุยดี ไม่ได้เสียเวลาที่สนามบินสุวรรณภูมิมากมาย มีเวลาไปกินข้าว ให้ร้านอาหารในนั้นฟันเละ มีเวลาเดินดูสินค้าทำมือ มาฝากบรรดาป้า ๆ และมีเวลานั่งอ่านนิยายจนจบ 1 เล่ม พอถึงแอลเอ ก็ไม่ต้องรอนาน เป็นคนที่ 3 ที่ผ่าน ตม. ด้วยความเร็วสูง นั่นคือ เดินไปยื่นพาสปอร์ตปุ๊บ ตม. รูปหล่อพูดปั๊บ welcome home จบข่าว แต่พอเดินไปรอรับกระเป๋า 1 ใบที่หนัก 15 กิโล ก็พบว่า คันชักกระเป๋าสีน้ำเงินคาดเส้นเหลือง หักกระจุย เลยเดินไปหาเจ้าหน้าที่สายการบิน เพื่อแจ้งเคลม สรุปว่า ต้องแจ้งเคลมเอง ผ่านทางเว็บไซต์ EVA ภายใน 7 วัน ตอนแรก เจ้าหน้าที่บอกว่า ต้องการเอกสารการเดินทาง ตามนี้ พบว่า ... ข้อ 3 และ 4 คือ ใบเสร็จตัวจริงของกระเป๋า และใบแจ้งการซ่อมว่า ตีราคาเท่าไหร่ ถึงกับงง ที่สุดตอบไปว่า เอกสารอื่นมีครบ ตามไฟล์แนบ แต่ใบเสร็จ ไม่มีแล้ว เพราะซื้อมา 2-3 ปีแล้ว และใบตีราคาการซ่อม ไม่มี เพราะซ่อมไม่คุ้ม อีเมลตอบกันไปตอบกันมาอยู่ 4-5 ครั้ง ที่สุดได้รับคำตอบว่า สายการบินจะจ่ายให้ 135 เหรียญ เป็นอันสิ้นสุดเคสนี้ บอกเพื่อนว่า ...ตลอดชีวิตการเดินทางของฉัน ซื้อประกันการเดินทางทุกครั้งเลย แต่หนนี้ ไม่ได้ซื้อ แล้วเป็นไงล่ะ ฟาดเคราะห์เลยเชียว ทว่า ก็โอเคแหละ จะได้ซื้อกระเป๋าขนาดกลาง ใบใหม่ เพราะกระเป๋าใบเล็กสีม่วงเงิน ที่มี ก็เล็กเกินจะใช้ข้ามประเทศ ส่วนกระเป๋าสีครีมคาดน้ำตาล ใบใหญ่ ก็ใหญ่เกิ๊นนนนน สำหรับวัยนี้ที่จะลากเอง กระเป๋าเดินทางสีดำ กับ สีแดง ใบพอดี ๆ เป็น 2 ใบที่ขนาดดีงาม ก็ถูกบางคนยึดไปใช้แล้ว เอาว่าได้เวลาซื้อกระเป๋าใบใหม่ ขนาดเดิม... ยกเว้นว่า อาจจะต้องใช้เวลา กับการหาสีน้ำเงินเข้มและคาดเหลืองแบบน้อยที่สุด, ได้ คงต้องรอดู.   Create Date : 15 มิถุนายน 2567     Last Update : 15 มิถุนายน 2567 2:36:08 น. Counter : 331 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com