บลอกของคนตัวเล็กๆ h blog
Google
Group Blog
 
All blogs
 
ของสำคัญ คนสำคัญ ใคร.....สำคัญ

ตอนบ่ายโมงวันนี้ยุ่งมากๆ หาของอย่างนึงไม่เจอรู้สึกทุกข์ใจจัง เปิดประตูเข้าไปในห้องนั้นจนได้ ห้องนอนของตัวเองหน่ะแหละ กำแพงสีชมพูมาเชียว ไม่อยากเดินเข้าห้องนี้เลย จริงๆแล้วไม่เข้ามานอนในห้องนอนนี้ได้เกือบ 2 ปีแล้วมั้ง ช่างมันเถอะ หาของๆเราต่อดีกว่า รื้อไปรื้อมาไปรื้อโดนเก๊ะที่ใส่ของสำคัญเข้าให้ เปล่าๆไม่ใช่ลิ้นชักที่ใส่หนังสือโป๊หรือหนัง x นั่นเพราะผมเก็บไว้บนหลังตู้เสื้อผ้าต่างหาก ฮา.....

นั่งคิดไปคิดมาก็ตลก เมื่อก่อนตอนมีของสำคัญอะไรก็เอามาโยนใส่ไว้ในลิ้นชักนี้ แล้วก็เรียกมันว่าเก๊ะของสำคัญ พอมานั่งดูวันนี้แล้ว อะไรกันเนี่ยนี่ฉันเก็บของแบบนี้ไว้ทำไมเนี่ย คือมันไม่ใช่ของที่ไร้คุณค่าอะไรหรอก แต่ถ้าทุกอย่างมาเก็บรวมไว้ในที่เดียวกันทั้งหมดนี่แล้วเราจะหามันเจอได้ยังไง เริ่มลงมือรื้อมันออกมา ของบ้าๆของตัวเองที่พบมีดังนี้ ผ้าถุงสีน้ำเงินคราม (เข้าไปอยู่ได้ไงวะ) หนังสือแผนที่โลก แบตเตอรี่มือถือ เหรียญสลึง หวีเสนียด ที่คาดผม มีดพับ โซ่(น่าเจอแส้กับกุญแจมือด้วย เพราะในนี้มีเทียนเล็กๆอยู่) กระเป๋าตังค์ การ์ดแต่งงาน โน๊ตกลองชุด และอีกมากมาย รวมถึงจดหมายรักเก่าๆด้วย บางฉบับมีอายุ เกือบ 10 ปี (ทำเอาเสียเวลานั่งอ่าน ยิ้ม และเศร้าไปกับมันเกือบครึ่งชั่วโมง) และที่มุมลิ้นชักด้านใน ผมพบดาวกระดาษหลากสีที่บี้แบนเพราะถูกทับโดยของสำคัญอื่นอยู่ ผมทำขวดของมันแตกเอง และเนื่องจากมันไร้ขวดแก้วใบเล็กคอยใส่แล้ว ดาวจิ๋วเหล่านี้มันจึงไหลไปมา เก่า ขาด หลับนิ่งอยู่ในเก๊ะนี้มาหลายปี ถ้าคนให้รู้เข้าคงเสียใจแย่แน่ๆ แต่เขาก็จากโลกนี้ไปนานมากแล้ว จัดการเก็บมันขึ้นมา หาขวดให้มันอยู่ และวางไว้บนโต๊ะดีกว่า

ทำไมเราเป็น.....คนแบบนี้วะ

ของที่ต้องการหา หาไม่เจอ แต่ได้เจออะไรหลายอย่างที่หลงลืมไปนานหลายปี เริ่มคิดได้อีกครั้ง เดินไปหากล่องมา 2-3 ใบแยกของต่างๆลงไป เขียนไว้ที่กล่องด้วยนะว่ามันคืออะไร ตั้งใจไว้ว่าจะหาที่ให้มันอยู่จริงๆแบบไร้การรื้อค้นอีกต่อไปที่ห้องใต้บันได.....

ถ้าเราเอาของสำคัญทุกอย่างของเราไปเก็บไว้ในที่เดียวกัน มันก็จะไม่มีอะไรเป็นของสำคัญเลย มีแต่คนสำคัญตัวเองแบบผิดๆเท่านั้น ที่ทำแบบนี้กับของที่คนอื่นเขาอุตส่าห์หามาให้ หรือทำให้ ถ้าของที่เราอุตส่าห์หาให้หรือทำให้ใครไปตกอยู่ในเก๊ะสำคัญแบบนี้เหมือนกัน เราเองก็คงเสียใจ

ผมเพิ่งคิดได้เมื่ออายุ 28.....และตั้งใจไว้ว่าจะไม่ทำอย่างนี้อีก

25-9-49


Create Date : 26 กันยายน 2549
Last Update : 26 กันยายน 2549 21:12:32 น. 1 comments
Counter : 399 Pageviews.

 

เอ็ม . . .ได้อ่านเรื่องข้างบน รู้สึกดีน่ะ

ดีมั้ย. . . เป็นไงมั่ง

รู้ว่าเอ็มยุ่ง เบสท์เองก็มีเรื่องมากมายต้องทำ จะทำ

และที่ยังไม่ได้ทำ. . .เหมือนช่วงนี้เป็นจุดเปลี่ยนเลย

คล้ายถนนทางแยก ใหญ่ๆ. . .

ถ้าว่างๆ เราได้คุยกันคงมีเรื่องให้ เล่ากันไม่หมดเลยหล่ะ

รู้สึกดีที่มีคนให้คิดถึง

คงไม่ว่าอะไรน่ะ ถ้าจะบอกว่า

คิดถึง~

พยายามเข้า

พยายาม. . .ด้วยกัน


โดย: - เบสท์ - (x_YaMa_x ) วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:12:31:55 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ความตายสีชมพู
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ไม่มีใครเลวไปกว่าใคร แค่อยากไปให้ไกลๆจากทุกคน.....

Friends' blogs
[Add ความตายสีชมพู's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.