คุณนายไปรษณีย์คะ ขอบคุณมากๆ ที่นำเรื่องราวแบบนี้มาแบ่งปันให้อ่านด้วย ไม่อยากบอกว่า อ่านแล้วน้ำตาซึม แต่มันจริงๆ
คงไม่มีถ้อยคำฝากไว้ มีแต่ดอกไม้ในใจที่เต็มตื้น..อิ่มเอม
สุขสันต์วันจันทร์ค่ะ

ดนตีอยู่ในหัวใจของทุกคนเสมอ

Endless Rain T_T

ขอบคุณนะคะที่แวะไปบอกเวปน่ารักๆจะลองเข้าไปดูคะ รอบกวนอีกหน่อยนะคะ อยากได้โค๊ดตรง Frirnd bloggang คะ พอดีรายชื่อเพื่อนๆเยอะคะ ยาวด้วยอยากทำแบบคุณนายไปษณีย์คะ ประหยัดเนื้อที่ดียังงัยถ้าไม่เป็นการรบกวน ช่วยบอกหน่อยนะคะ ขอบคุณมากคะ

เข้าไปหาดูรูป Bullet ในเวปที่คุณนายไปรษณีย์บอกแล้วแต่ไม่เห็นมีรูปน่ารัก ๆ เลย อยู่ตัวหัวข้อไหนก็ไม่รู้หาไม่เจอ แง แง ช่วยด้วยคะ

เรื่องนี้ดีจังเลยค่ะ ดีจังที่พี่เกดมีโอกาสได้ทำกิจกรรมดีๆแบบนี้

กิ๊กเคยเห็นเด็กหูหนวกที่สยาม คิดว่าแถวนั้นมีโรงเรียนสอนคนหูหนวกหรือเปล่าคะ เพราะว่าเห็นบ่อยๆที่นั่น น้องเค้าวัยรุ่นอายุประมาณ 16-17 พวกเค้าน่าร๊ากกก น่ารักจริงๆ เดินช้อปปิ้งกันเป็นกลุ่มในความเงียบ ใช้ภาษามือคุยกันกระหนุงกระหนิง ดูชุดนั้น ดูผ่านหน้าต่างนี้แล้วก็คุยกัน หัวเราะกันในความเงียบ กิ๊กอ่านภาษาเมือไม่ออก แต่ก็ยังดูออกว่าพวกเค้ามีความสุขมาก แถมน่ารักมากอีกด้วย ตอนนั้นที่เดินตามหลังน้องๆเค้า กิ๊กยังคิดในใจเลยนะคะ อ้อ..จริงๆคิดดังๆแล้วก็หันไปคุยกับแฟนด้วย ว่าการที่เค้าไม่ได้ยินเนี่ย มันก็มีข้อดีนะ เพราะดูเค้าจะใส่ใจกับเพื่อน 4-5 คนที่มาด้วยกันมากกว่าคนธรรมดาซะอีก เพราะโทรศัพท์กันก็ไม่ได้ยิน ใครหลงไปก็เรียกหากันไม่ได้ ก็ต้องใช้ความใส่ใจกันมากเป็นพิเศษ ว่าใครเดินไปไหน กำลังทำอะไร กิ๊กว่าการที่เค้าไม่ได้ยินก็ทำให้เค้าเห็น และมองอะไรลึกซึ้งกว่าเราๆซะอีก

ขอบคุณเรื่องดีๆที่เอามาฝากค่ะ

อ้อ พี่เกดคงดีใจนะคะ ที่น้องเค้าพยายามจะเรียกชื่อพี่ออกมา เป็นกิ๊กคงปลื้มมากแน่ๆ

ผมอ่านข้อความนี้ขณะที่ผมได้ยินเสียงเพลงดังกุ๋งกิ๋ง

รูปจุ๊กๆจิ๊กๆน่ารักจัง