น่าสงสารคนที่มีปัญหาอย่างอาธนนะคะ

ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยค่ะ เค้าคงจะเสียใจเหมือนกัน

อดีตไม่สามารถเปลี่ยนได้

และคนเราก็ควรจะมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน

คนบางคนก็ไม่ได้ อยากมีปัญหาแต่อยู่กับสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีเท่านั้นเองค่ะ

คุณเกด นับถือคุณเกดเลยค่ะ อุ้มมีเพื่อนอยู่คนนึงเหมือนกันค่ะ ทำงานคล้าย ๆ คุณเกด คือเข้าไปทำกิจกรรมอะไรประมาณนี้ในสถานพินิจน่ะคะ

ปล. สงสารน้องอาธนจังเลยค่ะ

ปล. พึ่งเห็นคุณเกดค่ะ ตาโตเชียวค่ะ หน้าตาคมดีมากเลยค่ะ (ชมน่ะค่ะ อย่าเข้าใจผิดน่ะคะ)

พี่เกดเท่ห์มากๆเลยค่ะ :) แล้วก็เขียนอะไรได้น่าอ่านมากๆๆๆ กิ๊กเกือบหาห้องนี้ไม่เจอเพราะไม่ได้ตั้งเป็นหน้าหลัก กิ๊กค้นบ้านพี่เกดซะทุกห้องเลย ฮี่ๆๆ

อ่านเรื่องอาธนแล้ว นอกจากจะนับถือน้ำใจพี่เกด แต่ยังเข้าใจคนอื่นมากขึ้นอีกนิด บางทีท่าทางบางอย่างอาจจะเพราะต้องการเรียกร้องความสนใจ ต้องการความรักจากคนอื่น แต่เพราะท่าทางแบบนั้นมันอาจจะทำให้คนอื่นยิ่งมองไปในแง่ลบอีก พี่เกดมีจิตวิทยาแล้วก็เข้าใจคนอื่นมากๆเลย

อ่านแล้วเศร้านะคะ ไม่รู้ว่าตอนนี้อาธนเค้ารักตัวเอง และมีคนรัก มากขึ้นหรือยัง

ชอบคอมเม้นท์พี่จากบล็อกของทราย สัมผัสได้ว่าคนๆนี้เป็นคนที่ไม่ได้มองคนจากภายนอก เลยรู้สึกอยากรู้จักผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา เลยตามมาอ่านบล็อกแล้วก็คุ้มค่าที่ตามมาอ่าน ขอเก็บไว้เป็น Favorites นะคะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ
ขอบคุณที่สร้างสิ่งดีๆให้แก่เด็กๆเหล่านั้น

ชอบเรื่องของคุณมากมาย

ขอแอดไว้ละกันนะ จาตามมาอ่านเรื่อยๆนะครับ

สำหรับจดหมายฉบับที่5และ6
ยินดีอย่างยิ่งค่ะสำหรับมิตรภาพใหม่ๆ
ดีใจที่รู้สึกดีนะคะ และขอบคุณสำหรับคำทักทายค่ะ

ขอสารภาพ...
คือเมื่อผมอ่านเรื่องนี้จบก็นั่งน้ำตาไหลอยู่พักหนึ่ง
ความจริงๆ มันคลอๆ มาตั้งแต่ครึ่งเรื่องแล้ว
พอจะจบเรื่องมันก็ไหลแบบหยุดไม่ได้

ผมร้องไห้ให้กับอะไร ความรักงั้นหรือ
คงไม่ใช่เพราะความรักที่ไม่สมหวัง แต่เป็นเพราะความรักที่ดูบริสุทธิ์
เป็นแค่ความรักแบบเด็กๆ แต่มันดูจริง จริงพอๆ กับเรื่องราวที่เกิดบนโลก
แบบที่ไม่ต้องดัดแปลงให้เร้าอารมณ์เหมือนกับนิยาย

ผมยังนั่งคิดอีกพักใหญ่ว่าทำไมผมประทับใจกับเรื่องนี้
ไม่มีข้อสรุปครับ และผมว่าไม่ต้องหาข้อสรุปดีกว่า
ถ้าจะรวบรวมจากความรู้สึกทั้งหมดคงได้ความว่า
เพราะผมสัมผัสได้กับความรัก

ขอบคุณที่เล่าให้ฟังครับ

มาเม้นอีกรอบตรงนี้ อิอิ
ครูเกดตกลงทำอะไรกันแน่หว่า???
น้องกุรโตขึ้นเยอะหรือยัง
แล้วผิงจะมาเม้นอีก
ปล.มันจืดจัง
ปล.2 ผิงเขียน จม.บ่อยมาเลยเดี๋ยวนี้

อ่านแล้วน้ำตารื้น ความรักทำลายกำแพงทุกอย่างลงได้ พี่เกดเป็นคนดีจัง