ลมหนาวพัดเรี่ยผิวที่หัวไหล่ ต้นแขน ใบหน้า และลำคอฉันฝึกโยคะอาสนะอยู่ใต้แสงแดดอ่อนใส ท่ามกลางต้นไม้ใหญ่ใบหญ้าต้นเล็กสีเขียวสด ปลากระโดดขึ้นผิวน้ำ แล้วว่ายดำลึกหายไป น้ำในบึงบัวกระเพื่อมไหว คลื่นกลมๆ กระจายจากศูนย์กลางเลื่อนไล่กันเป็นระลอกคลื่น กระทบใบบัวที่แผ่ต่อกันบนผิวน้ำเป็นแนวกลมกระจายจากศูนย์กลางเช่นกัน ในศูนย์กลางของกลุ่มใบบัวดอกบัวสีชมพู บานชูช่อ ปล่อยให้แสงแดดผ่านเห็นความบอบบางของกลีบซ้อนเบ่งบานอาบแสงตะวันยามเช้าก่อนจะหุบกลีบกลับเข้านอน...เมื่อตะวันสาดแสงแรงขึ้นเงยหน้ายืดกายาในท่างู มองท้องฟ้า...กลุ่มเมฆสีขาวอมเทา บางเบา ดูอ่อนนุ่ม เต็มท้องฟ้าเคลื่อนตัวเร็ว ไหลเลื่อนจากจุดหนึ่งผ่านไปดูมีพลัง...อ่อนนุ่ม บางเบา แต่มีพลัง...หรือ??ฉันกำลังทดสอบแนวทางโยคะสมาธิหากเราเคลื่อนไหวช้า ใช้แรงแต่น้อย ใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยมีสติกับการเคลื่อนไหว...สงบนิ่ง... เราจะกลับคืนมามีพลัง ฟื้นคืนมาแข็งแรง ตื่นขึ้นมาอย่างเบิกบาน...Revitalize your living energy with your conciousness.เมื่อเราอยู่ในที่ๆ มีความงดงามของธรรมชาติโอบล้อมชีวิตของต้นไม้ใบหญ้า ดอกไม้ บึงน้ำ ปลาว่ายน้ำ ลมอ่อนๆ เมฆก้อนโต ท้องฟ้าสีฟ้าสด มดตัวเล็กๆ แมลงหวี่บินเป็นกลุ่ม ใบกระเช้าสีดาเหี่ยวเฉาบางทีแบบนี้ อาจจะเรียกว่า "สวรรค์" และมันก็ไม่ได้เกิดขึ้นในโลกหน้ามันอยู่ที่นี่...ตรงนี้...ต่อหน้าของฉัน และฉันได้ถูกกลืนเข้าไปร่วมกับสิ่งต่างๆ ...ฤาธรรมชาติมอบพลังแก่เราบึงบัวโบราณณ หลวงพระบาง8 พฤศจิกายน 2551
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [
อยากไปเที่ยวหลวงพระบางค่ะ มองหาทัวร์ทุกวันแต่เวลาไม่ตรงกับวันว่าง แต่คิดว่าต้องไปให้ได้