กลับมาอีกรอบ ไปมามาไป
Group Blog
 
All blogs
 
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (6)

ก่อนเล่า: ช่วงวันวิสาขฯ จะต้องเดินทางไปจาริกจิกแสวงบุญกับพระมาร (ดา) และคณะที่ต่างจังหวัด ฉะนั้น เกรงว่าจะต้องรีบเพิ่มสปีดในการเล่าเสียแล้ว เดี๋ยวจะพระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก เกิดเรื่องใหม่ซ้อนเรื่องเก่าขึ้นมา!

เอาล่ะ กลับไปดูตอนที่ห้า ไม่ได้เล่าไปว่ามีเรื่องเล็ก ๆ ที่ประทับใจอยู่อย่างคือ ก่อนจะผ่านประตูกั้นเงิน-ทอง-นาคไป ทางบ้านเจ้าสาวก็ได้เตรียมน้ำล้างเท้าให้คุณพี่ของเรา โดยคุณพี่ที่รักจะต้องยืนบนกองหิน แล้วก็ให้เด็ก ๆ มาราดน้ำลงไปให้ เป็นธรรมเนียมที่บอกว่าให้มาอย่างสะอาดสบายใจ เป็นที่ต้อนรับ และการยืนบนหินนั้นก็หมายความว่าให้หนักแน่น และมีฐานชีวิตที่มั่นคง น่ารักเสียจริง ๆ

เข้ามาในบ้าน ในห้องนั่งเล่นเตรียมพานบายศรีใหญ่ไว้กลางห้องแล้ว และหลังจากนี้ เมื่อคณะโห่ ....... ฮิ้ววววววววของเราถวายพานเอ๊ย มอบพานให้ทางครอบครัวคุณพี่ผู้หญิงนับเงินนับทองตามแบบฉบับแล้ว พระมาร (ดา) ก็ได้เวลาไปพาตัวเจ้าสาวออกมาจากห้อง แล้วก็ได้เวลาให้ทั้งคู่หมอบอยู่ข้าง ๆ กัน รับสายสิญจน์ และจุดเทียนจุดเทียนเพื่อให้พ่อครูทำพิธีให้ศีลให้พรและอบรมให้โอวาทเป็นภาษาถิ่น ซึ่งอีมิ้งเนี่ยจับความได้เป็นคำ ๆ เท่านั้น รู้แต่ว่าสำเนียงอินโทเนชั่น อินโทโลชั่นของพ่อครูนั้นสนุกสนานสูงต่ำมาก หลังจากนั้นก็ให้ทั้งคู่ทานอาหารมงคลพวกไข่ต้ม ข้าวสวยคนละคำสองคำ คุณป๋าของอิฉันท่าทางจะหนุกหนานจัดก็เลยกลายเป็นช่างกล้องไปอย่างเมามัน .... ถ่ายรูป และถ่ายรูปไป

แล้วก็ถึงการผูกข้อมือรับขวัญเพื่อความเป็นศิริมงคล โอ .. ได้ข่าวว่าสายสิญจน์ที่ผูกข้อมือก็เป็นของที่คุณป้าคุณน้าสักคนทำไปน้ำตาท่วมด้วยความปลื้มใจเหมือนกัน ก็คนที่รักและผูกพันมาตั้งแต่เด็กจะแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วนี่นะ ... แล้วพอพระมาร (ดา) ในฐานะแม่ของเจ้าบ่าวผูกข้อมือเสร็จ ก็ถึงเวลาที่ญาติ ๆ ทั้งมวลจะโถมพุ่งตัวไปผูกข้อมือต่อแล้ว โอ โอ เห็นญาติ ๆ ของคุณพี่ผู้หญิงแล้ว ก็เข้าใจได้เลยว่าทำไมคุณพี่ไม่ยอมแต่งงานในโรงแรมที่กรุงเทพฯ คุณพี่บอกก่อนหน้านี้ว่า ญาติเธอเยอะมาก และถ้าจะต้องไปกรุงเทพฯ กันโดยถ้วนหน้าก็ไม่สะดวก และแม้แต่จะจัดงานแต่งที่โรงแรมในเลยก็ไม่รุ่งเหมือนกัน เพราะว่าญาติเยอะ และก็เยอะอยู่ดี ไหนจะหลวงลุงอีก จัดที่บ้านนั่นแล ลงตัวพร้อมมูลที่สุดแล้ว

เอาล่ะ หลังจากนั้น มิ้งกิก็สังเกตการดูวิธีผูกข้อมืออย่างสนุกสนาน สนุกสนาน โดยที่มีคุณป้าคุณน้ามาจับมือจับตัวเป็นระยะ ๆ แล้วก็ชมว่า หน้าตาดีน้า ... เอ่อ คือ หนูเนี่ยก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็เลยได้แต่ทำนิ่ง ๆ ยิ้มเล็กน้อยแล้วก็ขอบคุณค่ะ .. ขอบคุณค่ะ .. ไปตามเรื่องตามราว ทำให้รู้ว่าฉันทาคติน่ะมันมีอยู่จริง ๆ มีอยู่แบบนี้นั่นแหละ ……….. ส่วนอาซ้อของหนูน่ะหรือคะ ไม่ต่างกันค่ะ พี่ป้าน้าอาทั้งหลายกำลังกอดหลังลูบหน้าแล้วก็เล่าว่าเป็นญาติคนไหนของเจ้าสาวอยู่เลย

และแล้ว ขบวนการผูกข้อมือก็เสร็จสิ้น โดยที่มิ้งก็ได้เป็นหนึ่งในเหล่าชาวผูกข้อมือเหมือนกัน แล้วสงสัยมิ้งจะห่างไกลงานแต่งงานญาติไปหน่อย เอ ไม่ใช่สิ เป็นเพราะเป็นพี่ที่รักของหนูด้วยมัง หนูก็เลยแอบปลาบปลื้มมอยู่เหมือนกัน ฮือออ ซึ้ง .... ฮือออ ปลื้ม ...

แล้วก็ได้เวลากินเลี้ยงแล้ว เย้ ปลาอร่อยมาก ๆ เลย น้ำจิ้มปลาก็อร่อย แล้วเพราะโต๊ะเราไม่กินเนื้อกัน พ่อที่อินเลิ๊บบกะปลาอร่อยเด็ดมาก ก็ถึงขนาดเดินไปบอกเด็กว่า ขอปลามาแทนอีกตัวก็แล้วกัน แล้วเอาเนื้อนี่คืนไป โอ แล้วมิ้งก็กินหมูน้ำตกอร่อย และอะไรไปอีกมากมาย แล้วใครสักคนที่ทำหน้าเอ็นดูหนูก็ยัดข้าวแต๋นชิ้นพอดีอร่อยแบบซองมาให้ ซึ่งแน่ใจได้เลยว่ามิ้งก็แทะ ๆ ต่อด้วยความสุขใจ :D

ระหว่างที่กินนี้ เราก็ยังถ่ายรูปเล่นกันอยู่เป็นระยะ ๆ จนกระทั่งย้ายกลับไปถ่ายรูปหมู่แสนสุขด้วยกันที่หน้าบ้านอีกนั่นแหละ แล้วก็มีเรื่องขำมาก ๆ เลย คือพี่ของคุณพี่ผู้หญิงเปิดตู้เย็น แล้วก็เจอ .. ก็เจอ ... พวงมาลัยสำหรับคล้องคอเจ้าบ่าวเจ้าสาวค่ะ! ทุกคนก็อึ้งแกมขำไปโดยถ้วนหน้า ก็เล่าไปแล้วว่าเราสายกันไปมากใช่ไหมคะ พอมาถึงงาน ทุกคนก็ลืมไปเลยน่ะสิ

แต่ไม่เป็นไร .... ถ่ายกันใหม่ได้ แล้วเราก็เลยถ่ายรูปแบบที่มีออฟชั่นพิเศษคือพวงมาลัยกันอย่างขำขันอีกครั้ง ถ่ายกันหน้าบ้าน เอามุมซ้าย มุมขวา มุมโน่น นี่ นั่น ... ประเภทที่ว่า เอ้า เมื่อกี้ใครถ่ายอะไรไปกลับมาใหม่ เราจะมาถ่ายรูปแบบมีพวงมาลัยคล้องคอเจ้าบ่าวเจ้าสาวกันนะจ๊ะ เห็นประโยชน์ของกล้องดิจิตอลเมื่อเทียบกับกล้องมีฟิลม์เห็น ๆ ก็งานนี้ แต่ก็นะคะ แหม แหม เราก็เก็บกันมาหมดแหละ ก็ทุกภาพมีเบื้องหลัง มีอารมณ์ความรู้สึกซึ่งการถ่ายใหม่ทำไม่ได้นี่นา มันก็ต้องมีเวลาแบบ โอ้ ณ นาทีนั้น ณ ขนาดนั้นกันบ้าง

เมื่องานเลี้ยงเลิกรา เราก็เปิดโอกาสให้คุณพี่และอาเจ๊ (แบบทางการแล้ว) ไปเปลี่ยนชุด แล้วระหว่างนั้น ชาวเราทั้งหลายก็นั่งคุยกันไปเรื่อย ๆ เป็นต้นว่าแม่ของคู่บ่าวสาวก็คุยกันอย่างกลมเกลียมชื่นมื่น เป็นต้น และเพราะว่ารอนานมาก ๆ นานชนิดที่เราแอบสันนิษฐานว่าคุณพี่และคุณพี่ผู้หญิงซึ่งเมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลยอาจจะหนีไปหลับแล้วก็ได้ วงสนทนาก็เลยเนือย ๆ ลง ดังนั้นมิ้งซึ่งกำลังวิชาการจัดก็เลยคว้าหนังสือบทความเศรษฐศาสตร์ออกมาอ่าน แต่ด้วยที่ไอ้เล่มนี้เป็นบทความแปลซึ่งแปลได้ห่วยมาก ห่วยจนมิ้งแทบจะปาหนังสือทิ้ง (ใช่สิคะ ใครจะบอกว่า มิ้งห่วยหนังสือไม่ดีล่ะคะ?) ประกอบกับหนืด ๆ เนือย ๆ สักพักมิ้งก็เริ่มกลิ้งตัวอยู่กับพื้นบ้านแล้วก็กระดึ๊บเลื้อย (แปลว่าขยับตัวแบบใช้ศอกลากตัวไป และแปลว่าเหมาะสมกับวัยมาก ^^”) กลับเข้าไปสู่วงสนทนาอีกครั้ง

แต่สักพัก ก็ตัดสินใจหลับตาฟัง ไม่ได้หลับนะ หลับตาเฉย ๆ ฉะนั้นจึงแอบได้ยินแม่บอกว่า ที่มิ้งหลับก็เป็นเพราะหนังสือแน่ ดูชื่อหนังสือก็น่าหลับแล้ว (อ้าว แม่ ... พูดอย่างนี้ไง แต่ก็อ๊ะ ดี มิ้งไม่มีทางขี้เกียจจนหลับไปได้อยู่แล้ว นอกจากมีเหตุปัจจัยจำเป็น – เช่นผีงูเหลือมสิง หรือเพราะหนังสือน่าเบื่อ แบบนี้ก็ว่าไปอย่าง)

(จบตอนที่หกแล้ว ตอนที่เจ็ดจะตามมาเร็วพลัน สาธุ )

+++++++++++

อ่านแล้ว ชอบ-ไม่ชอบ คิดเห็นยังไง ติชมกันได้เลยนะคะ
เผื่อ “พูดไปไร้สาระ” จะได้เริ่มมีสาระได้กับเขาบ้าง ^^”
ขอบคุณค่ะ “D


Create Date : 01 พฤษภาคม 2549
Last Update : 2 พฤษภาคม 2549 0:28:27 น. 14 comments
Counter : 638 Pageviews.
Share

 
แวะมาอ่านคนแรกป่าวหนอเรา


โดย: ชายคา วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:04:53 น.  

 

^
^
อิอิ สงสัยจะใช่ค่ะ
ยินดีที่มาเป็นคนแรกนะค้า :D :D :D



โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:45:50 น.  

 
เย้ คนที่สอง

พิธีต่างจังหวัดนี่น่ารักดีแท้
ประทับใจล้างเท้าบนหิน
กับผูกสายสิญจน์จัง

มิ้งขาเก่งจังค่ะอ่านหนังสือบทความเศรษฐศาสตร์
เป็นแขนงที่แก้วขาไม่เคยจะอ่าน
เพราะอ่านไม่รู้เรื่องแม้แต่จะหยิบก็ทำใจไม่ได้แล้ว


โดย: Brownie point วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:55:14 น.  

 


โดย: rebel วันที่: 2 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:47:22 น.  

 
คุณป้าคุณน้ามาจับมือจับตัวเป็นระยะ ๆ แล้วก็ชมว่า หน้าตาดีน้า ...
.
.
.

ไม่เชื่อเด็ดขาดครับ ถ้าไม่มีหลักฐาน


แล้วเมื่อไหร่คุณมิ้งจะเล่าเรื่องานตัวเองละครับ


โดย: Nutty Professor วันที่: 2 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:35:47 น.  

 

^
^
คุณแก้ว
นี่ ๆๆ ขนาดบอกล่วงหน้ายังมาเป็นคนที่สองเลยเหรอยะ ผิดหวัง ผิดหวัง
ฮ่าฮ่า.....
คุณคะ ดิฉันมานั่งนึกย้อนกลับไปตอนเรียน มีเสดสาดประมาณ 4-5 ตัวเลยเชียวค่ะ แล้วดิฉันจะไม่อ่านได้อย่างไรล่ะคะ TT

แต่มิ้งขา ก็ยังโง่เลข และโง่อยู่ดีแหละค่ะ
ฮือออ T T

คุณ rebel
:D :D :D

ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่า :D

คุณ Nutty Professor
“....คุณป้าคุณน้ามาจับมือจับตัวเป็นระยะ ๆ แล้วก็ชมว่า หน้าตาดีน้า ... “
“ไม่เชื่อเด็ดขาดครับ ถ้าไม่มีหลักฐาน”

เอ่ออ ... ไม่ได้เล่าว่าจริงค่ะ ^^”
มันมีต่อนะคะ
“ทำให้รู้ว่าฉันทาคติน่ะมันมีอยู่จริง ๆ มีอยู่แบบนี้นั่นแหละ”

แปลว่า ป่า ๆ น้า ๆ ชมเพราะฉันทาคติค่ะ อคติที่เกิดจากชอบไม่จริงหรอกนะคะ :D



โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 3 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:28:58 น.  

 
อ่านแล้วไม่ชอบครับ
.
.
.

ไม่ชอบที่ไม่มี ภาพปลากรอบ


โดย: Nutty Professor วันที่: 4 พฤษภาคม 2549 เวลา:4:22:06 น.  

 


โดย: นกยูง IP: 161.200.255.161 วันที่: 4 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:45:57 น.  

 
หวายๆ ขอโทษที ไม่ได้ป่วนกระทุ้นะจ๊ะ มือไวไปหน่อย
(รู้สึกว่ามาบ้านมิ้งเนี่ย เราทำอะไรแต่ละอย่างเปิ่นๆทั้งน้านเลยนิ อ๊ายอาย)
กลับมาอีกที.. อ้าว แต่งงานซะแล้วเรอะ??
อ้อ คุณพี่หรอกหรือ ไม่ใช่มิ้งนี่(หว่า) 555
แซวเรียบร้อยแล้วก็ไปละ หมดธุระที่แวะมาละ


โดย: นกยูง IP: 161.200.255.161 วันที่: 4 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:48:17 น.  

 
โทษนะฮ้า มาช้าไป หน่อย

วันนี้มาถามว่า.......
ตกลง แก เป็น ญาติเจ้า บ่าว หรือ เจ้าสาวกัน แน่
แล้ว ทำไม พระมารดาของคุณมิ้งไป เป็นแม่เจ้าบ่าวอ่ะ

เอ งง เล็กๆๆ
หรือว่า เราโง่วะ





โดย: rhigoss IP: 83.145.91.10 วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:44:04 น.  

 
ตอนนี้เขียนรายละเอียดซะเห็นภาพเลยแมว ท่าทางมันจะต้องสนุกมากๆแน่ๆเลย แต่ทำไมตอนกลับไปเราไม่เห็นภาพอะไรเลยอ่า!!!


โดย: Finn IP: 194.80.32.8 วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:15:01 น.  

 

^
^

คุณ Nutty Professor
ห้องนี้ไม่มีภาพประกอบอยู่แล้วนะคะ

นกยูง
ไม่ได้เจอตั้งนานแน่ะ ช่วงหลัง ๆ เราไม่ได้เข้าเอ็มเลยล่ะ เข้าไปก็คนละเวลากับนกยูงแหง๋ ^^”
สรุปแล้ว เข้ามาป่วนใช่ไหมเนี่ยย อิอิ ตกลงเป็นงานคุณพี่นะจ๊ะ ไม่ใช่งานคุณน้อง แล้วท่าทางงานหลังจะอีกนานน่ะ :D

คุณหนึ่ง หรือ e1
ไม่เป็นไรฮ่า
แม่ฉันเป็นแม่เจ้าบ่าวโว๊ยย แปลว่าฉันนั้นก็เป็นน้องเจ้าบ่าวไงคะ
ทำไมล่ะ งงด้วยเหมือนกันล่ะ แก TT

น้องวัว
ความสามารถในการเล่าเรื่องของสัตว์แมวสูงไง
ประมาณว่าสัตว์แมวใกล้เคียงกับเทพเจ้าแมวมาก ... พูดง่าย ๆ ก็คือ สัตว์แมวเป็นร่างอวตารของเทพเจ้าแมว เป็นตัวตนเดียวกัน

นั่นสิ ทำไมตอนเธอกลับมาไม่เห็นรูปล่ะคะ?



โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:14:14 น.  

 
อืมมม อ่านมานานแล้ว
ก็งง เหมือนหนึ่งแหละ...
เพิ่งเข้าจายยยย


โดย: หนอนทราย IP: 86.201.7.211 วันที่: 10 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:56:31 น.  

 

^
^
อ้าว จริงเหรอคะ มิ้งเขียนไม่รู้เรื่องจริงเหรอเนี่ย คุณพี่ แล้วก็ไม่ถาม กลัวเสียฟอร์มใช่ม้า :D ??!!

เหอเหอ .....



โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:25:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หมาเลี้ยงแกะ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

"มากระโดดโลดเต้นสนุกสนานไร้สาระไปกับหมาเลี้ยงแกะไฮเปอร์ที่ขยายสาขามาจาก blogspot กัน!"

หลงเข้ามาใหม่? คิดอะไรไม่ออก? แวะไปดูโครงสร้างบล็อกและการอัพเดทเรื่องได้เลยนะคะ




[* เรื่องล่าสุด ]


เล่าล่าสุด 2009
ทางแยก
ดื่มน้ำไหมแมว
วาดวัว



Friends' blogs
[Add หมาเลี้ยงแกะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.