กลับมาอีกรอบ ไปมามาไป
Group Blog
 
All blogs
 
มิ้งกิทัวร์ : ภาคล่องเข็ก (2)

ก่อนอ่าน: พ่อแม่พี่น้องมาต่อตอนสองได้แล้วนะคะ เย้ ดีใจกับตัวเองมาก ๆ คราวนี้มาพนันกันไหมว่าจะจบหรือเปล่าคะ ทุกคน? แล้วก็สองตอนน้ำท่วมทุ่งอีกแล้ว

ความเดิม – คุณมิ้งกำลังจะไหว้องค์พระพุทธชินราช

โอ จะมากี่ครั้ง มาเวลาไหน เวลาใด ในวัดก็คลาคล่ำไปด้วยผู้คนนับแสน แต่อีฉันผู้ผ่านประสบการณ์ไหว้พระวัดคนเยอะมาอย่างโชกโชน (ขอบคุณแม่ สาธุ!) มีหรือจะเกรงกลัว ถอดรองเท้าให้เป็นระเบียบสวยงามแล้วก็ก้าวเท้าผ่านธรณีประตูไปสู่ภายในอุโบสถอย่างไม่ครั่นคร้ามใด ๆ (เอ เอ เอ ... ฟังดูแปลก ๆ ไปไหว้พระทำไมต้องใช้คำว่าครั่นคร้ามคะ? ไม่ได้ไปทำศึกสงครามแต่ประการใด จะเป็นมารมิ้งกลัววัดกลัวพระก็ไม่ใช่นี่นา เอาเถอะ!) ชำแรกแทรกแซบผ่านคุณลุงคุณป้าคุณน้าคุณหลาน และกองทัพช่างถ่ายรูปไปจนถึงหน้าพระ แล้วก็นั่งคุกเข่าสวยงามด้วยท่าเทพธิดา (ชื่อท่านี้จริง ๆ นะเจ้าคะ) ไหว้พระแบบเบญจางคประดิษฐ์ แล้วก็สวดมนต์ ไหว้พระ ก่อนจะทำบุญใส่ตู้

(โอ ... ได้ยินเสียงอนุโมทนาสาธุไล่หลังมาจากคนอ่าน แต่เอาเถอะค่ะ นี่คือความจริง)

ไหว้องค์พระใหญ่แล้ว ก็ต้องมากราบองค์พระเหลือหน้าวัดใช่ไหมคะ? ถ้าไม่เป็นธรรมเนียมคนหมู่มาก อย่างน้อยมันก็เป็นธรรมเนียมบ้านหนูล่ะ โดยทั่วไป พระเหลือนั้นจะสร้างมาจากโลหะที่เหลือมาจากการสร้างหล่อพระองค์ใหญ่ และดังนั้นก็เป็นความเชื่อทั่วไปว่า ถ้ามากราบพระเหลือแล้วจะทำให้มีเงินมีทองเหลือ มั่งคั่ง ร่ำรวย คิดดูสิคะ สมัยก่อนสร้างพระใหญ่สักองค์ต้องใช้เงินใช้ทองขนาดไหน ถ้าไม่ใช่คหบดี ผู้มีฐานะหรือขุนนางสูงศักดิ์ทำไม่ได้เด็ดขาด แล้วนี่ สร้างองค์ใหญ่แล้วยังมีโลหะเหลือมาหล่อองค์เล็กอีกนะคะ รวยลืมโลกจริง ๆ นั่นแลค่า หนูมิ้งก็อธิษฐานอย่างมุ่งมั่นไปว่า โอ้.. ชีวิตนี้ของหนูขอให้มีเหลือกินเหลือใช้ด้วยนะเจ้าคะ ...

โอ ไม่ได้มาวัดใหญ่นาน ตั้งแต่จัดระเบียบใหม่หลัง ๆ ก็ไม่ได้มาล้าลาเลย แล้วก็มหกรรมตามล่าหาป้าคนขายกล้วยกระฉีกก็เริ่มขึ้น อืม 'กล้วยกระฉีก' ฟังดูงงไหมคะ แค่มันคือกล้วยปิ้งที่ผ่ากลางยัดใส่กระฉีกที่ทำจากมะพร้าวชิ้นหนาเคี้ยวมันที่เคี่ยวมาอย่างดีกับน้ำตาลปึก อร่อยหอมด้วยรสกล้วย และรสน้ำตาล (อ่านดูลืมตัวคิดว่าเขียนคอลัมน์อาหารอยู่ ดิฉัน!) และเพราะกินมาตั้งแต่เด็กก็กลายเป็นสันดานดิบ อืมม คำนี้ฟังดูแปลก ๆ เอาเป็นว่าเป็นความเคยชิน ความมุ่งมั่น ความตั้งใจ ฯลฯ ที่มาแล้วจะหาซื้อมาแทะแทะแทะให้ได้ แต่ว่า คุณป้าหายไปไหนแล้วคะ?

วิ่งเตลิดไปที่แผงคุณพี่ขายปลาจนคนขายทำท่าดีใจว่าอีเด็กนี่พุ่งมาซื้อปลาเนื้ออ่อนฉันแน่ ทันใด อีมิ้งก็เอื้อยเอ่ยวาจาว่า พี่ขาา.. กล้วยกระฉีกย้ายไปขายที่ไหนแล้วคะ ... คนขายสองคนมองหน้ากันอย่างงง ๆ ก่อนที่พี่คนแรกจะตั้งสติได้ก่อนแล้วตอบหนูมาว่า ข้างหลัง ข้างหลัง .. ไม่แน่ใจว่า คุณพี่คนขายอยากให้หนูช่วยอุดหนุนหรือไม่ เพราะหลังจากนั้นอีฉันก็สี่คุณร้อยเมตรไปร้านป้ากระฉีกเสียแล้ว ... ห้าชิ้นยี่สิบ แต่คุณป้าไม่มีทอนแบงค์ร้อย เลยต้องหันมารีดไถเงินคุณเพื่อน ย. ที่อยู่ข้าง ๆ สาธุ ขอบคุณคุณเพื่อนที่วิ่งตามไปด้วยจริง ๆ นะเจ้าคะ ไม่งั้นอิฉันหรือคุณป้าก็คงต้องลำบากไปกว่านี้

กลับมาที่รถ เที่ยงว่าแล้ว (ถ้าจำไม่ผิด) แล้วก็ได้เวลาหาอาหารกันล่ะ แต่เนื่องจากหิวมาก ไปไหนไม่รอด ก็เลยตัดสินใจกันว่าจะรับ ก๋วยเตี๋ยวห้อยขา ข้างวัดกัน แต่อ้าว แตกตัวใกล้จะเป็นโมจินครสววรค์ไปหน่อยไหมคะ สี่เจ้าติดกันขนาดนี้ ระหว่างนั้น คุณน้องเด็กขายปลาก็โฉบเข้ามาขายปลา ขายเต่า แต่พอเห็นหน้าอีพวกนี้ห้าชีวิต น้องเขาก็เอ่ยบอกว่า ..พี่ครับ ร้านแรกอร่อยครับ พี่ไปทานข้าวแล้วกลับมาอุดหนุนผมนะครับ .... น้องเขาน่ารักรู้ใจหรือกลัวหน้าอีพวกโมโหหิวจนถึงป่านนี้ก็ไม่อาจทราบได้

เห็นคุณน้องชายหญิงจำนวนมากมายประดามีขายปลา เต่า กบให้ปล่อยแล้ว เพื่อน อ. หญิงสาวน้ำใจงามของอีฉันก็เอ่ยสงสารเด็กและสงสารสัตว์มาพร้อมกัน ก็ไม่รู้ว่าควรจะสงสารอะไรมากกว่าดี รู้แต่ว่าคราวที่แล้วที่มา ทางการ (เรียกเหมือนเป็นพวกนอกกฏหมายเลย!) เข้มงวดกวดขันกับการขายสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำและสัตว์น้ำเหล่านี้มาก ถึงขนาดเห็นแล้วจับ ... ซึ่งเด็ก ๆ พวกนี้ก็เก่งทางหนีทีไล่มากถึงขนาดใส่เต่ามินิไว้ในกระเป๋ากางเกง ใครจะซื้อก็ล้วงกระเป๋าไปหยิบเต่าออกมาให้ ซึ่งก็เคยอึ้งไปแล้วว่ากระเป๋าข้างเดียวยัดเต่าลงไปได้ถึง 3 ตัว ... ชีวิตต้องสู้ หนูจะสงสารใครดีคะ?

อืมม ก็ได้แล่นลิ่วไปร้านแรกตามคำแนะของน้อง หรือด้วยเห็นจำนวนคนที่ร้านก็ไม่แน่ใจ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า จะเป็นไปได้ไหมที่คุณน้องขายปลาจะได้ค่านายหน้าเหมือนเวลารถทัวร์รถตู้แวะเข้าร้านขายของฝากต่างจังหวัด อันนี้ก็คิดนอกเรื่องไปอีกแล้ว ชีวิตนิอีมิ้งจะเดินตรง ๆ ไม่คดไม่อ้อมไม่หลงเข้ารกเข้าพงได้ไหมเจ้าคะ ... หรือว่าจะยาก หรือว่าจะไม่เคยเกิดในชีวิตนี้คะ .. เอาเถิด ถอดรองเท้า เข้าร้านไป ด้วยความที่คนเยอะ อีห้าชีวิตนี่ก็ไม่สามารถไปหาที่นั่งห้อยขาติดกันได้ แต่ไม่เป็นค่า มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ .... มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ .... เรามองหน้ากันแล้วบอกว่า ไปนั่งโต๊ะกลางร้านกันไหม เพราะว่าพวกเราจะได้เห็นหน้ากันตอนกินไง บอกแล้วว่าคิดบวกมองบวก

อีฉันเป็นคนจดออเดอร์ แล้วก็โอ ชีวิตนี้เห็นใจคนรับคำสั่งร้านก๋วยเตี๋ยวขึ้นมาทันที เล็กหมูสับตับ เส้นน้อย ๆ ... บะหมี่ต้มยำพิเศษใส่ทุกอย่าง ไม่ใส่ผงชูรส ไม่ใส่น้ำมัน .. แห้งต้มย้ำตับลูกชิ้นหมู ไม่ใส่ผัก... อะไรแบบนี้ไปเรื่อย ๆ กว่าจะจดได้ครบห้าหกชาม ฉันก็เหมือนหัวใจวายด้วยความสับสน โอ โอ ลา... เครื่องดื่มก็เหมือนกัน เอาชานม ชามะนาว น้ำมะตูม กาแฟเย็น น้ำเปล่า เหมือนว่าใครห้ามเราสั่งให้เหมือนกันหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ห้าคนห้าอย่างแล้วนะคะ แล้วก็ โอ้ พอชามะนาวมา ด้วยความหวานจับใจ คุณมิ้งกิก็เลยเดินไปหาคนขายหลังร้านแล้วขอมะนาวเพิ่ม ด้วยความที่คุณน้องยังไม่รู้จักพี่มิ้งพอ ใช้วิธีหยิบมะนาวที่หั่นเป็นซีก ๆ ใส่จานมาให้ คุณพี่ก็เลยหยิบมาร่วมห้าขิ้นมาบีบใส่ชา เปรี้ยวสะใจดีนักแล

แล้วพอกลับไปที่โต๊ะ และก๋วยเตี๋ยวทยอยมาถึง โอ้ ตับนุ่มอร่อยมาก หมูสับก็นุ่ม แล้วที่ชอบมาก ๆ ก็คือถั่วฝักยาวที่หั่นเฉียง ๆ เป็นเส้นยาวตามแบบฉบับก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยนี่แหละ ฮือ คิดถึงมาก หลัง ๆ แม่ไม่ได้ทำเลย ชอบ ชอบ คิดถึง คิดถึง ๆ .. เพื่อน ฉ. เห็นซากมะนาวก็เกิดเปรี้ยวปาก อยากได้มาใส่ชามต้มยำ ใช้งานหนูไปหามะนาวมาเพิ่มอีก ระหว่างนั้น โอ้ หน้าร้านมีเผือกทอด เต้าหู้ทอด ข้าวโพดทอดอยู่ เราก็อยากลอง ถึงกับต้องสั่งมาแกล้มก๋วยเตี๋ยว แล้วด้วยความที่พวกนี้ชอบปรุงรสอาหารทุกอย่าง ก็เลยเกิดอยากได้มะนาวมาใส่น้ำจิ้มอีก แล้วใครจะไปขอมะนาวล่ะคะ ถ้าไม่ใช่อีฉัน ...เนื่องด้วยเต้าหู้ทอดอร่อยมาก อร่อยที่สุดในโลกก็เลยถึงกับขอจานที่สองเพิ่ม (แนะนำ แนะนำ ไม่ได้ค่าโฆษณาก็จะแนะนำ ลุงทอดขายอยู่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยวห้อยขาเจ้าใกล้วัด กินมานานก็ยังอร่อยไม่สร่าง) ครานี้ตอนไปขอมะนาว คุณน้องคนเดิมหยิบมาสองลูกเพื่อจะหั่นแล้วนะคะ

(มีต่อ)


Create Date : 03 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2551 23:44:27 น. 13 comments
Counter : 1201 Pageviews.
Share

 
ตอบคอมเมนต์งวดที่แล้วค่า

แพนด้า
ฮ่า ตกลงมันดูเป็นสนามหญ้าจริง ๆ ใช่ไหม ขอบคุณจ้า :D :D :D

ป้า
ทำไมแกะเก๋ ๆ จะเข้าวัดไม่ได้คะป้า
เห็นแบบนี้ก็เถอะ วิชาพระพุทธศาสนาท๊อปตลอดนะ ผู้เฒ่าผู้แก่ก็บอกแกะกราบสวย
ป้าไม่เคยเจอแกะแนวพุทธเลยเหรอ? น่าสงสารๆๆๆ

คุณ JewNid
ฮ่า คราวนี้จะพยายามเล่าให้จบค่ะ แม้จะยังไม่แน่ใจว่าจะทำได้ไหม แต่อย่างน้อยก็จะพยายามล่ะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะค้า :D :D :D
ปล. มีแค่เรื่องพม่าที่เล่าไม่จบเองนะค้า ฮ่าๆๆ

ออเอ็ด
มาลงให้แล้วนะคุณ

อาย
ดิ อเวนิวค่า น่าจะตรงบ้านอายนะ
ใช่ไหมๆๆ :D :D :D
อืม นั่นสิคะ งวดนี้จะพยายามกลับมาบ่อย ๆ แล้วล่ะอาย แต่เราว่านะ ชาวเราเลิกบล็อก ห่างบล็อกไปก็เยอะนะ คิดถึงบรรยากาศเมื่อก่อนเหมือนกัน ครึกครื้นมาก ๆ

คสม.
ต่อแล้วนะคะ เสาร์นี้เจอกันใช่ไหม

พี่กานต์
ต่อแล้ว ต่อแล้ว
แล้วนี่ไม่ต้องอ่าน text เหรอคะ :D :D :D

เจ้ากอแก้ว
ขอบคุณคุณเพื่อนแม่ยกเจ้าเก่าดั้งเดิม โ๔ ยุ่งก็ยังอุตส่าห์มาอ่านนะคะ
ฉันก็พยายามหา MM เจ้าค่ะ แต่วันนั้นร้านนั้นหาไม่เจอนะ แล้วใครเคยบอกก็ไม่รู้ว่า ถ้าจะซื้อของฝาก เดี๋ยวนี้ให้ซื้อที่ กท. เพราะส่งมาที่ กท. โดยตรง สด และหมุนเร็วกว่าที่จังหวัดเจ้าถิ่นเยอะ
เรื่องนอนหลับ สงสัยว่าต้องเห้นด้วย เพราะแกหลับ แต่ยังรู้เรื่องอยู่ได้ นับว่าเก่งมาก ๆ ฉันสิขนาดจบยังจำได้บ้างไม่ได้บ้าง ว่าแล้วก็คิดถึงพี่โจเนอะ ฮ่าๆ สงสารไกด์ที่เจอลูกทัวร์ไฮเปอร์แบบฉันมาก ๆ
แล้วก็นะคะ ขอให้อานิสงค์การทำบุญให้ฉันตกปลาที่เหมาะที่ควรได้สักที สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:19:27 น.  

 
ขอตอบเป็นคนแรกนะคะ

ดีใจเหลือเกินที่เพื่อนมลก.ได้อัพบล็อกอย่างไวว่อง

อ่านย่อหน้าแรกๆแล้วได้ความรู้มากค่ะ ทั้งเรื่องของพระเหลือและเรื่องของกล้วยกระฉีก ไม่เคยรู้ทั้งสองอย่างค่ะ
ดิฉันมันคนไกลวัดแต่ใจรักทำบุญนะคะ นับว่าเป็นบุญเหลือที่ได้เป็นเพื่อนกับคุณ มลก. ทำให้เพิ่มพูนความฉลาดขึ้นอีก

อ่านต่อมา รู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อยเรื่องเต่ามินิ ฟังดูคล้ายๆ mini+new beatle แต่ขอโทษนี่คือสัตว์ เฮ้อ ว่าแต่จะเฮ้อกับใครดีคะ คุณขา

อ่านตอนหลังๆเริ่มอยากกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำเลยล่ะค่ะ อูยๆ
ท้องร้องจ๊อกๆ

จะรออ่านตอนต่อไปอย่างเร็วพลันนะคะ


โดย: ช้างกะพรุน IP: 125.24.128.207 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:29:45 น.  

 
เล่ามา 2 ตอนแระ ยังกินก๋วยเตี๋ยวม่ะเสร็จเลย

แล้วอีกกี่ตอนมันถึงจะจบเนี๊ยคุณ

วันเสาร์ ไปลั๊นลา ๆ หัวหิน ๆ


โดย: คสม. IP: 117.47.196.136 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:33:28 น.  

 
^
^
ช้างเพื่อนแก้ว
ฉันก็ไม่อยากจะอัพไวหรอกนะคะ แต่ช่วงนี้ไปไหนมาไหนก็ไม่เข้าใจตัวเองตลอดเวลา ถ้าไม่รีบเขียบรีบเล่า มันจะไม่จบอีกเรื่องน่ะสิคะ เค้ายิ่งพูด ๆ กันอยู่ว่าเหล็กต้องตีตอนยังร้อนนะคะ

เรื่องเต่า ชีวิตต้องสู้หรือเปล่าแก สงสารทั้งเต่าทั้งเด็ก แล้วก็ไม่รู้ว่าจะสงสารใครมากกว่ากัน ทรมานกันไปคนละอย่างหรือเปล่าวะ แต่คิดแล้วสงสารเต่ามากกว่า จะขาดอากาศ ขาดน้ำไหมนั่น แล้วหิวจะทำอย่างไร ไม่ใช่ตุ๊กตุ่นตุ๊กตาโปเกมอนนะคะ

ปล. ดิฉันก็เป็นบุญที่ได้เจอคุณแก้วค่ะ และจะเป็นบุญมากกว่านี้ ถ้าได้เจอปลาตัวใหญ่คุณภาพคับแก้วอีกอย่างนะคะ ปลาเล็กปลาน้อยไม่ดีค่า

ปล. อีกที ตับนุ่มมาก ๆ

คสม.
มาเร็วมาก ๆ อีกคน อันนี้เป็นการเล่าเรื่องแบบดิฉัน คภรย. ไงคะ เล่าได้เรื่อย ๆ แบบผักบุ้งท่วมโลก คราวที่แล้ว เล่าไปสามสี่ห้าตอนก็ยังไม่จบวันเลย
ให้คิดเป็นการบ้านว่ากี่ตอนจบ


โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:40:11 น.  

 
บรรยายภาพก๋วยเตี๋ยวได้น่าทานจังเลยครับ


โดย: LovelyPanda วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:3:09:20 น.  

 
.. พระเหลือ ?? .. ไม่เคยได้ยินเลยแฮะ ความรู้ใหม่นะเนีย่

.. แกะแก่วัด ไม่น่าเชื่อ


โดย: แม่มดพันปี วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:11:11 น.  

 
ตามมาอ่านอย่างใจจดใจจ่อ
หล่อนยังไม่อัพบล็อกเลยนะยะ
เอาอีกแล้วล่องเข็ก
อย่าปล่อยให้ถึงแค่ร้านก๋วยเตี๋ยว!!!


โดย: ชกพ. IP: 125.24.140.90 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:29:02 น.  

 
อู้ย สาวเปรี้ยวนะเนี่ย กินชามะนาวต้องเปรี้ยวๆ อิอิ
เห็นรายการสั่งก๋วยเตี๋ยวแล้วเครียดแทนคนรับออเดอร์มาก ฮ่าๆ

อ่า แถวบ้านอายจริงๆด้วย ดีค่ะ มาแถวนี้ก็กริ้งกร้างมาได้นะคะ ไม่ได้เจอกันเลย


โดย: DropAtearInMyWineGlass วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:35:23 น.  

 
หูยไม่ได้มานาน
ยังเล่าได้หนุกหนานเช่นเดิม

บรรยากาศทัวร์ดูสับสนอลหม่าน
แต่ผสมความสนุกอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ

โดยเฉพาะนึกภาพร้านก๋วยเตี๋ยวแล้ว
โหยเกิดอาการหิวขึ้นมาเลยเชียว


โดย: prncess วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:09:11 น.  

 
สุดยอดแห่งความมันส์ มาเล่าอีกเดี๋ยวนี้

อย่าหายสาปหายสูยไปอีกนะคุณน้อง


โดย: be-oct4 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:06:15 น.  

 
อ่านบรรยายอาหารแล้วก็นึกภาพตาม ก๋วยเตี๋ยวท่าทางน่ากิน

น้องหมาเลี้ยงแกะเคยบอกให้เขียนเรื่องเทศกาลกินเจ
ผ่านมาจนถึงเดือน 12 เพิ่งจะได้เขียนบล๊อกใหม่ เรื่องกินเจคงมิได้เขียนตาม request แล้วละครับ 555

สบายดีนะครับ


โดย: biggg วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:22:21:58 น.  

 
มาแร๊นนนนนน

คิดถึง


โดย: be-oct4 IP: 125.25.41.220 วันที่: 11 ธันวาคม 2551 เวลา:20:50:17 น.  

 
ไม่ได้แวะมาเสียนาน แวะมาสวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าจ้า
สุขโข วรรณโณ มีสตางค์เย้อะเยอะนะจ๊ะ


โดย: ดา ดา วันที่: 12 ธันวาคม 2551 เวลา:13:26:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หมาเลี้ยงแกะ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

"มากระโดดโลดเต้นสนุกสนานไร้สาระไปกับหมาเลี้ยงแกะไฮเปอร์ที่ขยายสาขามาจาก blogspot กัน!"

หลงเข้ามาใหม่? คิดอะไรไม่ออก? แวะไปดูโครงสร้างบล็อกและการอัพเดทเรื่องได้เลยนะคะ




[* เรื่องล่าสุด ]


เล่าล่าสุด 2009
ทางแยก
ดื่มน้ำไหมแมว
วาดวัว



Friends' blogs
[Add หมาเลี้ยงแกะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.