Bloggang.com : weblog for you and your gang
กลับมาอีกรอบ ไปมามาไป
Group Blog
เหมือนจะจริงจัง
พูดไปไร้สาระ
การ์ตูนของหนู!!
ศัพท์ใจร้าย
บอกเล่าเก้าสิบ (home)
วิชาการจัด
ฟุ้งฝันไปเรื่อย
หลอกให้หิว
โลกของกี้
ขายผ้าเอาหน้ารอด
เล่าเรื่องสั้น
All blogs
มิ้งกิทัวร์ : ภาคล่องเข็ก (2)
มิ้งกิทัวร์ : ภาคล่องเข็ก
ฟุ้งซ่านเรื่องยุง
มะเขือเทศบุกโลก
เพื่อนรัก?
เที่ยวเล่นยามค่ำคืน
มิ้งกิทัวร์ ตอน คืนหนึ่งในพุกาม
ไปหาหมอ
มิ้งกิทัวร์ ตอนไปพม่า (7)
มิ้งกิทัวร์ ภาคคั่นพม่าด้วยจีน
มิ้งกิทัวร์ ตอนไปพม่า (6)
หน้าจอของอิฉัน
มิ้งกิทัวร์ ตอนไปพม่า (5)
อีกรอบ!
มิ้งกิทัวร์ ตอนไปพม่า (4)
มิ้งกิทัวร์ ตอนไปพม่า (3)
มิ้งกิทัวร์ ตอนไปพม่า (2)
มิ้งกิทัวร์ ตอนไปพม่า
บริการหมาเลี้ยงแกะ คอล เซ็นเตอร์
น้ำท่วมบ้านนน
มิ้งกิทัวร์: อาสาฬบูชาที่จังหวัดแพร่ (2)
มิ้งกิทัวร์: อาสาฬบูชาที่จังหวัดแพร่
ฝันร้ายหมายเลขสี่สิบแปด ... และการจับแพะชนแกะ
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (9) และจบ
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (8)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (7)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (6)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (5)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (4)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (3)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (2)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (1)
มิ้งกิทัวร์: ภาคเลยไปเลย (7)
เกริ่นนำ
: ไม่น่าเชื่อว่ามาถึงบทที่เจ็ดไปแล้วววว โอ สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง!!!
นั่นแหละ สักสิบนาที มิ้งก็เปลี่ยนใจกระดึ๊บกลับเข้าวงไปอีกครั้ง เพราะได้ยินแม่บอกว่ามะม่วงน้ำปลาหวานที่มีคนยกมาให้อร่อยมาก แต่หนูก็ไม่ได้กินนะ ทำไมก็ไม่รู้ กลายเป็นว่าเป็นแต่ลืมตาขึ้นมาดู แล้วก็กระดึ๊บกลับเข้าวงไปเฉย ๆ เอง
นั่นแหละ แล้วเราก็ตัดสินใจกลับเข้าโรงแรมไปหลับเอาแรงกันก่อน
ซึ่งแม้จะมีเสียงลงมติเป็นเอกฉันท์ว่าเราจะกินข้าวกลางวันที่โรงแรมก่อนขึ้นไป
พักผ่อนตามอัธยาศัย
ก็ตาม แต่เมื่อกลับถึงมาถึงโรงแรม ...
หนูก็ไม่ไหวแล้วค่า ขอสะกิ๊บสะก๊าบกระโดดข้ามมื้อนี้ไปเลยได้ไหมคะ หนูง่วงมาก ง่วงง๊วงง่วง ...
นั่นแหละ แล้วมิ้งก็หัวปักไปบนเตียงแล้วหลับไป
จนกระทั่งบ่ายสองนิด ๆ ก็ตัดสินใจ จิกตัวเองขึ้นจากเตียงมาล้างหน้าและแต่งตัว
เพราะว่านัดกันไว้แล้วว่าจะไปเยี่ยมเยือน
แก่งคุดคู้
กัน แต่แล้ว.. เดี๊ยนก็พบว่าแม่ซึ่งนอนอยู่ข้างตัวโบกมือลาขอนอนหลับรอที่โรงแรมไปแทนเสียแล้ว
อ้าวคุณแม่ขา ... ตัดช่องน้อยแต่พอตัวได้ยังไงค้า ...
นั่งรถออกนอกเมืองกันไปอีกครั้ง โดยปราศจากคุณนายใหญ่
แล้วชาวเราก็เดินทางไปที่ แก่งคุดคู้ กัน .... ทุกคน โดยเฉพาะคุณพี่สะใภ้แบบทางการแล้วท่าทางมีความสุขมาก ๆ ทั้งนี้นอกจากบรรยากาศการแต่งงานและพิธีที่น่ารักชื่นมื่นแล้ว การที่ได้อยู่ในที่ที่เติบโต คุ้นเคย และรักใครก็ทำให้คุณพี่อารมณ์ดีเป็นพิเศษ
เสมือนความรู้สึกเวลาเราเปิดกล่องของเล่นมหัศจรรย์ในวัยเด็ก แล้วหยิบของที่รักมาอวดคนรอบข้างทีละชิ้นกระมัง
เพราะคุณพี่มีท่าทางสุขใจที่จะอวดกล่องวิเศษที่เรียกว่า เลย นี้ให้แก่เรา และเราก็เต็มใจที่จะชมดู และชื่นชมความงดงาม สุขสันต์นี้อย่างกระตือรือร้นเสียด้วย .... ก็เป็นช่วงเวลาดี ๆ ของครอบครัวและคนใกล้ชิดนี่นะ
และอันว่า แก่งคุดคู้ นั้น เป็นแก่งหินขนาดใหญ่ขวางอยู่กลางลำน้ำโขงซึ่งแบ่งระหว่างฝั่งลาวและฝั่งไทยเอาไว้
ด้วยความที่มีส่วนที่เป็นแหลมหักศอกแบบหักโค้งหักองศาสุดชีวิตก็เลยได้สมญานามนี่มา
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้น้ำแห้งทำให้เกิดส่วนสันดอนสันทรายที่จะลงไปเดินเล่นได้ แล้วก็มีร้านไปเปิดร้านขายข้าวเหนียวส้มตำเอย ร้ายขายน้ำ เช่าห่วงยางเอย อยู่ข้างล่างเหมือนกัน (ไทย๊ไทยค่ะ คุณขา โอกาสทางการค้าเช่นนี้) หรือไม่ก็มีบริการนั่งเรือล่องแก่งคุดคู้ ซึ่งจะอธิบายให้เห็นภาพด้วยคำว่า ล่องแก่ง นั่นแหละ เรือลำเล็ก ๆ แล่นด้วยความเร็วมหาศาล คิดภาพตามก็แล้วกัน
ซึ่งหนูเนี่ยก็อยากกกแสนจะอยากเลือกข้อหนึ่งหรือไม่ก็ข้อสองนี้มากเลย
หรือถ้าทำได้ก็เลือกมันทั้งหมดมากเลยย ... แต่ก็อย่างที่ได้เล่าไปแล้วว่าขาเดี้ยงงอยู่ จะทรมานสังขารไปก็ไม่งาม ขั้นบันไดก็สูงเป็นอาคารเจ็ดชั้นไปแบบนี้ ก็เลยต้องกลืนความอยากจากข้อหนึ่งไป
ส่วนข้อสองเหรอคะ ทำเองไม่ได้คนเดียว ถึงแม้จะไม่เกี่ยวกับขาก็เถอะ พอมองหน้าลุง ๆ ป้า ๆ พี่ ๆ น้า ๆ สมาชิกทั้งหลาย ไม่มีใครยกมือเห็นพ้องด้วยแน่นอน ก็แค่อาเจ๊เล่าว่าเร็วประหนึ่งหนังไล่ล่าฮอลลีวูดแล้ว ก็มีแต่เสียงตะหนกไม่เอาออกมากันนี่นา
เอาล่ะ ข้อหนึ่งและข้อสองก็ตกไปอย่างโศกา
ซึ่งก็กลายเป็นว่าเดินไปรอบ ๆ เพื่อเก็บบรรยากาศและเก็บภาพประทับใจไว้แทน แล้วก็มีที่น่ารักมาก ๆ คือมีโรงเรียนพาเด็กมาทัศนศึกษาอยู่ริมฝั่งสวยหย่อม แล้วที่น่าประทับใจสุดชีวิตก็คือเหล่าคุณครูกำลังมือเป็นระวิงทำส้มตำเป็นของว่างให้แก่เด็ก ๆ ชนิดที่ว่าขนอุปกรณ์พร้อมมากยิ่งกว่าเป็นพ่อค้า-แม่ค้าส้มตำมาเองงง!
แล้วที่ขำมาก ๆ พี่สะใภ้ก็เล่าว่าเมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ พี่ก็มามาแบบนี้เหมือนกัน แล้วก็ตื่นเต้นมาก ๆ ที่จะได้มาเที่ยว โดยหารู้ไม่ว่ามันอยู่ใกล้บ้านสุด ๆ จนเมื่อมาถึงแล้วนั่นแหละ!
ขณะที่ถ่ายรูป มิ้งก็น้ำลายหกเมื่อได้มองเห็นเรือแล่นผ่านไปผ่านมายั่วยวนกวนกำหนัดสุด ๆ ฮืออฮืออ อยากเล่นน
อยากนั่งเรือออ อยากนั่งเรืออออ ....
พอเดินกลับมาที่ทางลง ก็มีการซาวเสียงกันว่าจะลงไปข้างหน้าไหม บุคคลในคณะมองหน้ากันไปมองล่างกันมา แล้วสักพักใหญ่ก็มีใครตัดสินตัดสินใจพูดแทนมาว่า
...ไม่ไหวมั้ง ...
นั่นแหละ ทัวร์กินนอนก็เลยเปลี่ยนเป้าไปกินของว่างอร่อย ๆ กันแทน
และของว่างนี้จะเป็นข้าวเกรียบฮานามิชมสวนดอกไม้แกล้มน้ำชาดีไหมคะ ไม่เหรอคะ? ใช่แล้วค่ะ! เพราะว่าเรารู้ตัวอีกทีก็นั่งอยู่ร้านส้มตำกันแล้ว แล้วก็กำลังกินส้มตำ-ข้าวเหนียวกันอยู่ กินตำแตงไข่ต้มไป แล้วมิ้งก็ส่งตำซั่วมากิน แต่เพราะเส้นขนมจีนไม่มีก็เลยเปลี่ยนมากินตำมะเขือแทน แล้วก็มีกุ้งแพอร๊อยอร่อยแกล้ม
แล้วหนูก็ไม่เข้าใจเล๊ยยยย ทำไมคะ ทุกครั้งที่มิ้งทำท่ากระตือรือร้นกระดี๊กระด๊าสั่งซุปหน่อไม้/ ส้มตำแบบใส่ปู ใส่ปลาร้า หรือกินตำซั่วตำมั่วอะไรสารพัดตามประสา ต้องมีคนตกใจว่า
อ้าว กินเป็นด้วยเหรอ
กินปูกับปลาร้าน่ะนะ!
ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย
อะไรอีกมากมาย ทำไมคะ ทำไม๊ ก็ชอบๆๆ แล้วพอบอกคุณพี่ว่าอยากกินแกงลาวมาก ก็มีคนทำหน้าอึ้งกันไปอีกรอบ
แต่จะบอกว่าพริกที่นี่เผ็ดแบบใจร้ายมากเลย
คือตอนกินไม่เผ็ดเล๊ยย (ไม่รู้ว่าเพราะตะกละหรืออย่างไร) แต่พอรู้ตัวอีกที ก็ร้อนท้อง ๆๆ มาก ๆๆๆ ขนาดที่ถ้ากินปูนไปด้วย ก็คงไม่ร้อนเท่านี้
กินปูนร้อนท้อง..เอ๊ยย.. กินพริกร้อนท้อง จนมิ้งต้องสั่งชานมมากินต่อ
แล้วพอเริ่มอิ่มก็เหลือบไปเห็นหมากำลังเล่นน้ำลั้ลลาพอดี โอ๊ยยย อิจฉาค่ะ! อิจ! อิจ! อิจ!
ขนาดน้องหมายังได้เล่นน้ำเลยยย TT
+++++++++++
อ่านแล้ว ชอบ-ไม่ชอบ คิดเห็นยังไง ติชมกันได้เลยนะคะ
เผื่อ พูดไปไร้สาระ จะได้เริ่มมีสาระได้กับเขาบ้าง ^^
ขอบคุณค่ะ D
Create Date : 09 พฤษภาคม 2549
Last Update : 9 พฤษภาคม 2549 2:42:58 น.
10 comments
Counter : 622 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้วถ้ามาภาพประกอบคงแจ๋วเลยครับ
โดย:
ชายคา
วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:7:14:39 น.
ตามมาดูทัวร์ชิมไปบ่นไป
ตามอ่านตามเก็บมาครบแล้ว ชอบงานแต่งนะ ประเพณีดูคล้ายๆของทางเหนือเหมือนกันนะ ฮาสุดๆ..ก็ตอนลืมพวงมาลัยนี่แหละ แต่ก็เข้าใจนะ ประเพณีคล้องพวงมาลัยเจ้าบ่าวเจ้าสาวเนี่ย น่าจะไม่ใช่ของเดิมที่คนอีสานคนเหนือเขาทำกัน คงมาผสมๆกับการแต่งงานแบบภาคกลางก็เลยมีเพิ่มเข้ามา แล้วคนก็นิยมปฏิบัติกันในปัจจุบัน คงมีแต่ผูกข้อมือนี่แหละที่ใช่แน่ๆ
เมืองเลยเขาก็เก๋ดีนะ มีปิคนิคส้มตำให้เด็กๆนักเรียนด้วย ท่าทางสนุกดี ไม่แอบต่อคิวทานกับเขาด้วยหรือครับ
โดย:
ป้อจาย
วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:45:10 น.
มาลงชื่อ
จะมาหาเรื่องชาค่ะ
โดย:
ป้ามด
วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:47:52 น.
ชอบจังตรงที่คุณครูพาเด็กๆไปปิคนิคโดยคุณครูเป็นผู้ตำส้มตำ น่ารักดี
โดย:
Brownie point
วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:19:26 น.
เข้ามาอ่านบล็อกตอนตี 1
อ่านจบแล้ว หิวชะมัดเลย
เป็นความผิดของฉันเอง ที่ไม่ควรคิดถึงหล่อนก่อนนอน
เพราะนอกจากจะทำให้ฝันร้ายแล้ว ยังต้องมาทรมานทนหิวอีก
แต่ไม่เป็นไร เพราะหล่อนสัญญาไว้แล้ว ว่าฉันกลับไปแล้วจะเลี้ยงดู ปูเสื่อ งั้นฉันจะเก็บแค้นครั้งนี้ไว้ชำระตอนนั้นล่ะกัน
โดย: PeunG IP: 84.7.22.241 วันที่: 10 พฤษภาคม 2549 เวลา:5:51:23 น.
^
^
คุณชายคา
อืมม ปกติห้องนีเจะไม่มีภาพประกอบนะคะ ถ้ามีแน่ ๆ จะเป็นห้องการ์ตูนของหนู ไม่ก็ ศัพท์ใจร้ายมากกว่า
ลองดูนะคะ :D
คุณป้อจาย
อ๊ะ ช่วงนี้ไม่ยุ่งแล้วเหรอคะ :D ?
เก่งจัง ตามเก็บต่อมาได้ไม่เบื่อไปเสียก่อน
จริง ๆ ตอนไปเลยยังนึกว่าตัวเองตกภูมิศาสตร์เลยนะคะ เพราะหลาย ๆ อย่าง เลยเหมือนเมืองเหนือมากกว่าจะเป็นอีสานเสียอีก อย่างต้นไม้เค้าก็เขียว และไม่แล้งเหมือนทางอุบลฯ อุดรฯ
แต่เมืองเลยป็นเมืองที่น่ารักกว่าที่คิดไว้มาก ถึงขั้นใกล้เคียงกับการตกหลุมรักเลยเชียวแหละค่ะ กะว่าถ้ามีโอกาสต้องกลับไปแน่นอน :D
ไม่ได้ไปต่อคิว เพราะเป็นทุนนิยมมังคะ หนีไปที่ร้านแทน TT กับอีกอย่างขืนไปต่ออาจจะถูกเด็กค้อนและฆ่าแน่เลยค่ะยังนั่งรอคุณครูปอกมะละกอกันอยู่เลย :D :D
ป้ามด
ได้ข้อมูลครบแล้วหรือยังคะ เห็นว่าชากุหลาบอร่อยมีของดอยแม่สลองอีกที่นะคะ :D :D
Brownie point
กรี๊ดดด คุณไม่ใช่คุณแก้วตัวจริงนี่คะ? คุณแก้วตัวจริงต้องตอบแบบเขียนเรียงความภาษาไทย 18 หน้าค่ะ!
คุณเป็นใครคะ? :D :D :D
คุณ ผ
อืมมม จริง ๆ ถ้าเป็นเมลส่วนตัว ฉันก็จะแทะถึงหล่อนว่าโง๊โง่ แล้วเข้ามาทำไมตอนนั้นล่ะคะ
แต่เพราะว่าเป็นพื้นที่สาธาราณะ ฉันก็เลยประณามหล่อนไปว่าโง๊โง่ไม่ได้
อืมม... ฉันก็มีมนุษยธรรมกับสัตว์โลกเหมือนกันแฮะ
Btw, กลับมากินอะไรดี? อร่อยแบบไม่เปลืองน่ะ
น้ำเปล่าเมืองไทยเมดอินไซแอ่มไหมคะ
โดย:
หมาเลี้ยงแกะ
วันที่: 10 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:25:41 น.
แน่ใจ เหรอฮ้าว่ามีคนทักว่า กินได้ด้วยเหรอ
อึม ไม่ใช่ กินได้ทุกอย่างเหรอ
แล้ว นี่ตอน 8 จะท้องครากกมั้ย
โดย: rhigoss IP: 83.145.91.10 วันที่: 11 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:14:13 น.
^
^
อ๊ะ อะไรยะ ฉันจะกระเพาะครากได้ยังไงคะ พรุ่งนี้จะมาต่อตอน 8 ล่ะ จะได้จบ ๆ ซะที ยาวไปแล้ววว TT
โดย:
หมาเลี้ยงแกะ
วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:23:42 น.
อยากกินมั่งง่า
อิจฉาๆ น้องหมา
กลับไปคราวนี้พาพี่ไปกินด้วยนะ
โดย: sandworm IP: 83.145.91.10 วันที่: 1 มิถุนายน 2549 เวลา:20:55:21 น.
^
^
คุณพี่หนอน
คุณพี่คะ คุณพี่กลับมากี่วันกันคะ?
จะไปเลยคุณพี่มีเวลาพอเหรอคะ เอาไว้กลับมาประการถาวรที่ประเทศไทย ค่อยยื่นเรื่องเสนอวาระอีกที นะคะ :D :D :D
โดย:
หมาเลี้ยงแกะ
วันที่: 2 มิถุนายน 2549 เวลา:14:03:59 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
หมาเลี้ยงแกะ
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
"มากระโดดโลดเต้นสนุกสนานไร้สาระไปกับหมาเลี้ยงแกะไฮเปอร์ที่ขยายสาขามาจาก blogspot กัน!"
หลงเข้ามาใหม่? คิดอะไรไม่ออก? แวะไปดู
โครงสร้างบล็อก
และ
การอัพเดทเรื่อง
ได้เลยนะคะ
[*
เรื่องล่าสุด
]
เล่าล่าสุด 2009
ทางแยก
ดื่มน้ำไหมแมว
วาดวัว
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add หมาเลี้ยงแกะ's blog to your web]
Links
eyemaze
tomdispatch
t r u t h o u t
cambridge dictionary
a cultured side
oh my news
power and interest
asia times
wordspy
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.