|
|
หนึ่งคนและหนึ่งคำ
การตัดสัมพันธ์กับคนใกล้ชิดเป็นเรื่องเจ็บปวดที่สุด เพราะคนใกล้ชิด จะเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญ ที่จะบอกว่า...ภาพชีวิตเราคืออะไร คนใกล้ชิดมาก ก็มีอิทธิพลมาก มีอิทธิพลมาก ก็เจ็บปวดมาก การเป็นคนใกล้ชิดอาจจะต้องใช้เวลาทั้งชีวิต แต่การเป็นคนแปลกหน้าใช้เวลาแค่ชั่วพริบตา คนใกล้ชิดจึงมีค่าพอที่จะให้เราได้ทบทวน ซ้ำ แ ล้ ว . . . ซ้ำ เ ล่ า ว่าจะคุ้มหรือไม่คุ้ม
"หากคำขอโทษ 1 คำ จะแลกกับเวลาเก่า ๆ ที่เคยใช้มันร่วมกัน ให้อภับ 1 ครั้ง จะแลกกับการได้คนใกล้ชิดคืนมา 1 คน"
จิ๊กซอว์ชิ้นไหน จะเป็นชิ้นที่คลี่คลายความหมายของภาพ ไม่มีใครบอกเธอได้ ใช่หรือไม่ใช่ คุ้มหรือไม่คุ้ม... เธอต้องตอบตัวเอง
Create Date : 01 มิถุนายน 2550 |
| |
|
Last Update : 1 มิถุนายน 2550 18:54:34 น. |
| |
Counter : 594 Pageviews. |
| |
|
|
|
เดินเท้าเปล่า
คนที่ไม่มีนั้นน่าเห็นใจ...แต่คนที่ไม่พอนั้นน่าสงสาร หลายครั้งในชีวิตที่เราไขว่คว้า อยากได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ บางอย่างก็ได้...บางอย่างก็ไม่ได้ เป็นเรื่องธรรมดาที่ธรรมดาที่สุดของชีวิต เพราะหากเราได้ของทุกสิ่งอย่างที่เราต้องการ โลกของเราก็จะรกเรื้อไปด้วยวัตถุ สิ่งของ ซึ่งจะมีค่าแค่นาทีที่ต้องการ...แต่จะหมดค่าลงทุกวัน ห้องทุกห้องจะไม่มีที่ว่างให้เสียงเพลงได้บรรเลง ไม่มีมุมสงบๆให้อ่านหนังสือ จิบกาแฟ ความรู้สึกก็จะไม่มีที่ว่าง...ให้วางความอ่อนโยนของชีวิต แม้อะไรหลายอย่างในโลกไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นของเรา แต่ก็ยังมีอะไรหลายๆอย่างในโลก ที่ถูกสร้างมาเพื่อเป็นของเรา ของบางอย่างเราไม่ได้...ก็มีคนอื่นได้ แต่ของบางอย่างที่เราเป็นเจ้าของ...คนอื่นก็ไม่ได้ ของทุกสิ่งทุกอย่างจึงถูกกำหนดมาให้มีระยะการได้ และการเสียที่ดี...ที่เพียงพอสำหรับคนทุกคน และนั่นเป็นสิ่งสร้างสมดุลให้กับโลกใบนี้
เมื่ออยากได้อะไรซักอย่าง...ไม่จำเป็นต้องตัดสินใจทันที รีรอบ้าง...รีรอให้ชีวิตได้ถามหัวใจ ให้หัวใจถามความคิด และให้ความคิดถามถึงผลกระทบ สิ่งของที่ต้องตา...อ า จ ไ ม่ ต้ อ ง ใ จ สิ่งของที่ต้องใจ...อ า จ จ ะ ไ ม่ น า น ขณะที่เราร่ำร้องจะซื้อรองเท้าคู่ใหม่ บางคน...กลับไม่มีแม้แต่เท้า ขณะที่เราอยากทานอาหารดีๆ บางคน...ไม่มีแม้แต่ข้าวเปล่า
"การมองขึ้นสู่ที่สูงทำให้เกิดความทะเยอทะยานก็จริง จริงอยู่ที่บางครั้งเราเปรียบเทียบตัวเอง กับคนที่สูงกว่า...ดีกว่า...มีมากกว่า ทำให้เราเกิดความมานะมุ่งมั่น แต่อีกบางขณะ การเปรียบเทียบตัวเองกับคนที่ด้อยกว่า ก็จะทำให้เรารู้จักพอ และพร้อมที่จะอยู่กับสิ่งที่เราคิดว่ามีแล้ว...พอแล้ว" รองเท้าที่ดูสวยอาจจะใส่ไม่สบาย... หรืออาจจะกัดเท้า หรืออาจจะทำให้เท้าพลิก และไม่ได้ประกันว่าชีวิตจะไม่ผิดพลาด สมองจะคอยบอกทาง และเท้าต่างหากที่พาเราเดิน...
Create Date : 01 มิถุนายน 2550 |
| |
|
Last Update : 1 มิถุนายน 2550 18:34:44 น. |
| |
Counter : 507 Pageviews. |
| |
|
|
|
"เกมแห่งรัก" ไม่ใช่ "เกมชีวิต" รักแพ้...ชีวิตจึงไม่แพ้
บางที...ความรักก็เหมือนกับ "เกม" เกมหนึ่ง ที่พอเราได้เล่นแล้วจะทำให้เกิดความต่อเนื่อง เกี่ยวพัน จนกลายเป็นความผูกพัน เป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึก ของชีวิต โดยที่ไม่รู้ตัว และบางครั้ง...เราก็ไม่อาจออกจากเกมได้ล ความรักอาจเป็นเกมๆเดียวที่ไม่มีใครออกแบบไว้ ไม่มีใครสร้างโปรแกรมเพื่อให้ได้ชัยชนะทุกครั้ง เราจะต้องเล่นด้วยจินตนาการผสมผสานการใช้สติอยู่บนความเป็นจริง ไม่อาจมสักนาทีที่เราจะละเลยได้
เพราะความรัก... เป็นสภาวการณ์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอันไร้ขีดจำกัด ไร้รูปที่ชัดเจน จึงจำเป้นต้องรอบคอบ ใส่ใจและระมัดระวัง เพราะเกมนี้มีเดิมพันด้วยหัวใจ
การเล่นเกมทุกเกมเราจะต้องรู้จักจังหวะ เพราะจะทำให้เราได้เวลาที่พอเหมาะพอดีที่สุด และจะทำให้ง่ายต่อการได้รับชัยชนะ ขณะที่ใครสักคนกำลังอยู่ในเกมนั้น คงไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ได้เดินทางมาถึงเวลาที่ยิ่งใหญ่ของชีวิต ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลยที่ใครสักคนจะได้รู้สึกเต็มคน และเต็มค่าทีได้มอบความรักให้กับใครสักคน
การที่ได้เกิดมาเพื่อให้ใครสักคนรัก และเพื่อรักใครสักคนนั้นเป็นความสมบูรณ์ที่สุดของความรู้สึกมนุษย์ ขณะที่เราอยู่ในเกมนั้น เหมือนชีวิตที่อยู่ในเกมรุก เราจะรู้สึกกล้าหาณ เข็มแข็ง กล้าพอที่จะเผชิญกับอุปสรรคที่จะผ่านเข้ามาให้เราได้ฝ่าฟันอยู่เรื่อยๆ เพราะความรักจะสร้างพลังให้เราเข็มแข็ง ที่จะรุกไปข้างหน้าเพื่อให้ได้ชัยชนะ เพื่อที่จะได้ทำสิ่งดีๆมากมายให้กับโลก ให้กับสังคม เป็นเวลาที่เราจะได้เห็นว่าคนทุกคนต่างก็หมุนตัวเองตามความรักไป และดำรงตัวเองอยู่ภายใต้ความรักอย่างยินดี
แต่เมื่อมาถึงนาทีที่ความรักจากไป เราต้องกลับมาเป็นฝ่ายรับอยู่ในเกมรับ การอยู่ในเกมรับที่ดีจะต้องอดทนและยอมรับให้ได้ในทุกสิ่ง เพราะเมื่อทุกๆอย่างไม่เหมือนเดิมแล้ว อะไรที่เคยเป็น จะส่งผลให้ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง เคยสุขแค่ไหน ก็จะยิ่งทุกข์เท่านั้น เคยรักมากแค่ไหน ก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น เคยยิ่งใหญ่ก็จะกลายเป็นไร้ค่า และต่ำต้อย เคยเพรียบพร้อมก็จะไม่เหลืออะไร การที่จะอยู่อย่างคนที่รู้ว่า ความรักที่เคยมีมันไม่มีแล้ว ค่อนข้างเป็นเรื่องยาก เพราะเมื่อไม่มีความรักแล้ว ก็ไม่ใช่แต่ความรักเท่านั้นที่จะหายไป
มันเหมือนทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่เราได้ตั้งความหวังเอาไว้ ได้หายไปด้วยในคราวเดียวกัน สิ่งที่สำคัญก็คือ เราจะทำอย่างไรต่อไปในชีวิต เราจะรับมือกับเกมๆนี้ได้อย่างไร กับอุปสรรคที่จะโถมทับเข้ามา เพื่อให้เราได้พิสูจน์ความเข็มแข็งของตัวเอง วันพรุ่งนี้ที่จะรอคอยว่าเราจะร้องไห้ หรือยังเชิดหน้า ต้องเตรียมคำตอบที่ดีไว้สำหรับตัวเอง พรุ่งนี้ที่จะมีอะไรอีกมากมายเหลือเกินที่เราจะต้องเจอ เวลานี้...จำเป็นต้องเตรียมพร้อมที่จะรับมือทุกรูปแบบ และตั้งเกมรับด้วยความอดทน
เมื่อรู้อยู่แล้วว่า รัก คือ กล้าหาญ กล้าพอที่จะสูญเสีย เมื่อรู้อยู่แล้วก็ไม่มีอะไรต้องแปลกใจ เมื่อเราก็จะกลายเป็นแค่คนปกติบนโลกคนหนึ่งที่เล่นอยู่ในเกม ที่ต้องมีผลอแพ้ชนะ แต่อาจจะโชคไม่ดีเท่านั้นเอง
Create Date : 31 พฤษภาคม 2550 |
| |
|
Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 21:27:17 น. |
| |
Counter : 566 Pageviews. |
| |
|
|
|
หนังสือเล่มที่ต้องอ่าน
...ชีวิตคนก็เป็นเหมือนกับหนังสือ... และเป็นหนังสือที่ทุกคนที่ต้องอ่านให้จบ ต้องเริ่มทำความเข้าใจตั้งแต่ปก เพราะปกหนังสือที่น่าสนใจ มีสีสันสวยงาม ไม่ได้แปลว่าเรื่องราวข้างในจะสนุกสนาน มีหนังสือมากมายบนโลกที่มีสีสันสวยงามน่าอ่าน แต่สุดท้ายกลายเป็นหนังสือเปล่า...เปลืองเวลา ไม่มีใครรู้หรือบอกได้ว่า... หนังสือเล่มไหนมีที่มาที่ไปอย่างไร จะเป็นหนังสือดีหรือไม่ดี หรือจะเข้าใจยากแค่ไหน การเผ้าค้นหาบทสรุปและตอนจบ อาจจะเป็นเรื่องที่ยาก แต่ถ้าอยากอ่านหนังสือให้เข้าใจสักเล่ม วิ ธี อ่ า น ตังหาก...ที่สำคัญ ..................
หนังสือบางเล่มดูบอบบางมีเนื้อหาแค่เพียงเล็กน้อย แต่ความหมายกลับกลายเป็นปรัชญาลึกซึ้ง ยากจะเข้าใจ ต้องใช้ความอดทนอย่างสูงเพื่อที่จะอ่าน หนังสือบางเล่มใช้เวลาอ่านมาเนิ่นนานเพื่อที่จะรู้ว่า ยิ่งอ่านยิ่งพบแต่ปมปัญหาและนับวันยิ่งไม่เข้าใจ ชี วิ ต ก็ เ ป็ น อ ย่ า ง นั้ น . . . ชีวิตบางชีวิต...ยิ่งพบก็ยิ่งทำให้รู้ว่าเข้าใจยาก ยิ่งเข้าใจยากก็ยิ่งต้องอดทน ทำความเข้าใจกับมัน
"ชีวิตไม่อาจเปิดไปอ่านตอนจบได้... และไม่มีความจำเป้นต้องรีบร้อนอ่าน เพราะทุกๆนาทีของชีวิต จะค่อยๆให้เราได้เรียนรู้...ได้เข้าใจ จากเรื่องที่ง่ายๆไปสู่เรื่องที่ยากขึ้นเรื่อยๆ"
บางเรื่อง...บางปัญหา เราอาจต้องใช้เวลากับมันมากหน่อย แต่สุดท้ายมันก็จะกลายเป็นประสบการณ์ ให้เราเข้าใจเรื่องต่อไปได้ง่ายขึ้น
หนังสือบางเล่ม...บางบท อาจจะต้องอ่านซ้ำไปซ้ำมา บางบทอาจจะต้องอ่านมันทั้งน้ำตา แต่นั่นก็เป็นธรรมชาติของหนังสือ... ถ้ามองเห็นแล้วเข้าใจเลยก็ไม่จำเป็นต้องอ่าน เมื่อไม่อ่านก็ย่อมไม่ใช่หนังสือ เหมือนกับชีวิตที่ต้องการเรียนรู้...มีปัญหาให้แก้... มีปมต่างๆให้ทำความเข้าใจ... ถ้าไม่มีอะไรให้ทำความเข้าใจก็ย่อมไม่ใช่ชีวิตล มีหนังสือมากมายที่ตอนจบหักมุมอย่างเจ็บปวด... แต่ก็นั่นแหละที่ทำให้หนังสือน่าสนใจและมีสีสัน และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมถึงต้องอ่าน มีชีวิตมากมายที่ไม่เป้นไปอย่างที่คาดหวัง แต่นั่นแหละคือเหตุผลว่าทำไมเราต้องเรียนรู้ ต้องทำความเข้าใจ
อ ย่ า เ สี ย ใ จ หากตอนจบของหนังสือที่อ่านจะหักมุมอย่างเจ็บปวด และไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้ อย่าเสียใจ...หากชีวิตไม่ได้เหมือนอย่างที่ฝัน เพราะหนังสือจบไปแล้ว แต่ชีวิตน่ะมันหนากว่า... ไม่ได้จบง่ายๆ ยังเหลือหน้าให้อ่านอีกเยอะ
Create Date : 31 พฤษภาคม 2550 |
| |
|
Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 20:45:57 น. |
| |
Counter : 558 Pageviews. |
| |
|
|
|
ลืมแนะนำตัว -*-
เพิ่งจะเข้ามาเป็นสมาชิกของพันทิปได้ไม่กี่สัปดาห์ แต่ก็รู้สึกดีว่าทุกคนที่นี่ให้ความเป็นกันเองได้ดีมาก ให้กำลังใจได้ดีมาก ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ส่งมาถึง
ส่วน Blog ที่จะเขียนส่วนมากก็ออกแนว อกหักหน่อยๆ เพราะเพิ่งอกหักมาแต่ตอนนี้ทำใจได้ละ กลับมาเป็นคนหนุกหนาน เหมือนเดิมแว้วคงได้กำลังใจจากที่นี่ทุกๆคน เรื่องที่นำมาเขียนบางเรื่องก็คัดมาจากหนังสือ บางเรื่องก็แต่งเอง ไงก็ถ้าเข้ามาอ่านแล้ว Comment ให้ด้วย จะได้รู้ว่า ดีไม่ดีตรงไหน จะได้ไปแก้ไข ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะกั๊บ...
Create Date : 31 พฤษภาคม 2550 |
| |
|
Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 19:30:22 น. |
| |
Counter : 492 Pageviews. |
| |
|
|
|
| |
|
|
Milintaria |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
ยิ้มให้ความผิดหวัง....อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน
ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้ ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ.....
|
|
|