สิทธิ์ที่จะเลิกรัก...สิทธิ์ที่จะล่วงรู้ หากเราต้องอยู่กับใครสักคนที่ไม่รักเราแล้ว เราอยากจะให้เขาบอกความจริงกับเราหรือเปล่า เราจะรู้สึกอย่างไรหากใครคนหนึ่งหลอกเราว่ารัก ทั้ ง ๆ ที่ ห ม ด รั ก ไ ป แ ล้ ว ทุกอย่างในโลก เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง ไ ด้ . . . แ ม้ แ ต่ ใ จ ข อ ง เ ร า เ อ ง เมื่อวันหนึ่งที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า... เราไม่ได้รักคนที่เราเคยรักมาตลอดอีกแล้ว แม้จะเป็นเรื่องที่เจ็บปวดและยอมรับได้ยาก อาจฟังดูไม่ดีแต่ก็คือความจริงทีสามารถเกิดขึ้นได้จริง และ...คนทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะเลิกรัก เมื่อหัวใจเราได้ เ ป ลี่ ย น ไ ป แล้ว การที่จะบอกไปว่าเราไม่ได้รักเขาอีกต่อไปแล้ว มั น เ ป็ น เ รื่ อ ง ย า ก เพราะความรู้สึกผิด เพราะความสงสาร หรือเพราะอะไรอีกมากมาย ทำให้ใครหลายคนไม่ยอมที่จะพูดความจริง และเก็บงำความรู้สึกมากมายเอาไว้...และทนคบกันต่อไป ล อ ง คิ ด ก ลั บ กั น ดี ไ ห ม หากเราต้องอยู่กับใครสักคนที่ไม่รักเราแล้ว เราอยากจะให้เขาบอกความจริงกับเราหรือเปล่า เราจะรู้สึกอย่างไรหากใครคนหนึ่ง หลอกเราว่ารักทั้ง ๆ ที่หมดรักไปแล้ว เรามีสิทธิ์ที่จะเลิกรักก็จริง แต่เขาก็มีสิทธิ์ที่จะรู้ความจริง แค่ไม่รักก็ผิดมากพออยู่แล้ว อย่าทำผิดมากกว่าเดิมด้วยการรั้งเขาไว้ อย่าอ้างว่าเป็นเพราะความสงสาร เพราะมันอาจกลายเป็นความเห็นแก่ตัว บอกความจริงให้เขาได้รู้...ให้เขาได้มีส่วน ในการตัดสินใจที่จะอยู่หรือไป แม้ไม่ได้ทำให้ความผิดลดลง แต่อย่างน้อยที่สุด...ก็จะไม่ทำให้ความผิดมากขึ้นกว่าเดิม   Create Date : 10 มิถุนายน 2550     5 comment Last Update : 10 มิถุนายน 2550 12:24:15 น.     Counter : 616 Pageviews.   Share Tweet

ห่มผ้า...ให้หัวใจ เพราะความรักนั้นเปราะบางเกินกว่าที่เราจะนึกถึง และความหนาวเหน็บก็จะถูกสายลมพัดมา ทิ้งไว้ในหัวใจ จะมาได้แม้ในสิ่งที่เล็กน้อยหรือสิ่งที่ไร้เหตุผล อย่างที่สุด อาจไม่ใช่แค่อากาศเย็นของสายลมนอกหน้าต่าง ที่ทำให้คนเรา เ ห น็ บ ห น า ว ในชั่วโมงที่อ้างว้างเข้ามาในความรัก ใครบางคน...อาจกำลังซ่อนตัวและสั่นเทา อ ยู่ ก ล า ง แ ส ง ต ะ วั น จ้ า เพราะความรักนั้นเปราะบางเกินกว่าที่เราจะนึกถึง อาจจะเป็นรอยร้าวง่าย ๆ เพียงแค่...สายตาในเสี้ยววินาทีที่ดูห่างเหิน หรือแตกหักเพียงแค่...หนึ่งก้าวที่เดินสวนกันโดยไม่ทักถาม และความหนาวเหน็บก็จะถูกสายลมพัดมาทิ้งไว้ในหัวใจ จะมาได้แม้ในสิ่งที่เล็กน้อยหรือสิ่งที่ไร้เหตุผลอย่างที่สุดซ่อนตัวอยู่ในจานข้าวที่ถูกวางทิ้งไว้ให้ทานคนเดียว หรืออยู่ในดอกไม้เหี่ยวเฉาในแจกันที่น้ำเหือดแห้งไปจนหมด ยามที่หัวใจเราหนาว หรือเราทำให้หัวใจของใครหนาว เคยนึกถึงผ้าห่มกันบ้างไหม ผ้าห่ม...ของหัวใจ ที่ชื่อว่า ความรัก ผืนบาง ๆ ที่ถักทอจากความเอื้ออาทร ความเอาใจใส่ แ ล ะ ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย อย่าลังเลที่จะหยิบขึ้นมาคลุมให้คนที่อยู่ข้างๆ แม้บางครั้งเราอาจจะรู้สึกหนาวเพราะรักของใคร แต่ก็อย่าให้ใครรู้สึก ห น า ว เพราะ รั ก ของเรา   Create Date : 10 มิถุนายน 2550     2 comment Last Update : 10 มิถุนายน 2550 12:11:42 น.     Counter : 549 Pageviews.   Share Tweet

ให้โอกาส ในวันที่เรารู้ตัวว่าทำผิดไป สิ่งที่ต้องการที่สุดคืออะไร... คือ โอกาส ใช่มั้ยที่เราอยากได้มาเพื่อแก้ตัว เป็นเรื่องธรรมดาถ้าใครสักคนจะอ่อนไหว และเผลอใจไปกับอะไรบางอย่างอย่างไม่ตั้งใจ เป็นเรื่องปกติของคนที่ต้องมีผิดพลาดกันบ้างสักครั้ง ห รื อ ห ล า ย ๆ ค รั้ ง ใ น ชี วิ ต คนอื่นก็เคยผิดพลาด เราเองก็เคยผิดพลาด แล้วเราจำความรู้สึกนั้นได้ไหม ในวันที่เรารู้ตัวว่าทำผิดไป สิ่งที่ต้องการที่สุดคืออะไร... คือ โอกาส ใช่ไหมที่เราอยากได้มาเพื่อแก้ตัว โอกาสที่แม้ว่าจะไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ทั้งหมด แต่เราก็ยังต้องการ เพื่อที่จะทำสิ่งอื่น ๆ ในครั้งต่อไป ให้ดีขึ้นเป็นการทดแทน เพราะฉะนั้น... การหยิบยื่นโอกาสให้ใครสักคนนั้น จึงเป็นการให้ในสิ่งที่เราจะได้กลับคืนมามากมายยิ่งกว่า เพราะโอกาสที่เราให้ไป อาจเปลี่ยนชีวิตของใครบางคนให้สดใสขึ้น และเปลี่ยนความรักที่คลอนแคลนตลอดมา ใ ห้ ก ล า ย เ ป็ น รั ก แ ท้   Create Date : 09 มิถุนายน 2550     0 comment Last Update : 9 มิถุนายน 2550 17:51:04 น.     Counter : 567 Pageviews.   Share Tweet

ดินสอช่างเขียน กับ ยางลบความผิด ยางลบที่ลบบ่อย ๆ ก็มีวันหมดก้อน หัวใจที่ให้อภัยบ่อย ๆ ก็มีวันหมดใจ ค ว า ม รั ก . . . สามารถให้อภัยได้เสมอ หากคนใดคนหนึ่งทำอะไรผิดพลาดไป... อีกคนก็พร้อมที่จะให้อภัยได้ แต่คนผิดพลาดที่ได้รับการยกโทษให้แล้ว ต้องระมัดระวังตัวเองและคิดถึงการที่จะปรับเปลี่ยนตัวเอง ให้ดีขึ้นไม่ให้ทำผิดซ้ำอีก แม้จะรู้ว่า...หากทำผิดอีกก็จะได้รับการยกโทษให้อีกก็ตาม ต้ อ ง ไ ม่ ลื ม ว่ า . . . ความอดทนของคนเรามีขีดจำกัด เหมือนดินสอที่ช่างเขียน เขียนทุกอย่างโดยไม่คิด ไม่ไตร่ตรอง และเขียนผิดซ้ำ ๆ ยางลบก็ต้องตามไปลบความผิดให้อยู่เสมอ ๆ จริงอยู่ที่ยางลบอาจจะลบได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่ารอยดินสอจะหายไปจากกระดาษในทันที ร่องรอยดินสอจาง ๆ ก็เหมือนจุดเล็ก ๆ ในใจ ที่ยากจะลบให้สนิท แ ล ะ . . . ที่ สํ า คั ญ ยางลบที่ลบบ่อย ๆ ก็มีวันหมดก้อน หัวใจที่ให้อภัยบ่อย ๆ ก็มีวันหมดใจ   Create Date : 09 มิถุนายน 2550     3 comment Last Update : 9 มิถุนายน 2550 17:41:28 น.     Counter : 793 Pageviews.   Share Tweet

ร่ ม เ ง า. . . แห่งความรัก เ ห นื่ อ ย ห นั ก มาจากไหน ค ว า ม รั ก ก็เยียวยาได้ ต่อให้วันคืน รุ่ ม ร้ อ น ความรักก็จะผ่อนให้ เ ย็ น ล ง เ ห นื่ อ ย ห นั ก มาจากไหน ค ว า ม รั ก ก็เยียวยาได้ ต่อให้วันคืน รุ่ ม ร้ อ น ค ว า ม รั ก ก็จะผ่อนให้เย็นลง เพราะความรักเป็นเช่นต้นไม้ใหญ่ ให้ร่มเงากระจายเป็นวงกว้าง ให้นั่งลงเอนหลังพิงโคนต้น... แล้วหลับตาท่ามกลางสายลมเย็นสบาย แตในขณะที่เราหลับตาพักผ่อนอยู่นั้น ต้องไม่ลืมว่า... ร่มเงาของความรักก็จะสามารถเปลี่ยนทิศได้ตามแสงตะวัน ที่มากหรือน้อยแล้วแต่ชั่วโมงไหนแสงจะสาดส่องไปทางไหน ด้านบางด้านเมื่อนั่งไปได้สักพักก็อาจจะร้อน เพราะโดนแสงแดด เราก็ต้องพร้อมที่จะปรับตัวพร้อมที่จะเคลื่อนไหว พร้อมที่จะเคลื่อนย้ายตัวเองไปอยู่ในทิศที่สามารถหลบแดดได้ ตรงไหนร้อนก็หลบไปอีกด้าน ตรงไหนเย็นก็นั่งพักให้สบาย เคลื่อนไหวชีวิตให้อยู่ใต้ร่มเงาแห่งความรัก ให้ผ่อนคลายที่สุด...ให้ซึมซับความสุขในท่วงท่าที่สบายที่สุด เวลาผ่านไปทุกวัน ๆ ...เราอาจจะไม่รู้ตัวเลยว่า ที่เราเผลอยิ้มนั้น...อาจเป็นเพราะว่า เรากำลังอยู่ใต้ร่มเงารักของใครสักคนอยู่ก็เป็นได้   Create Date : 09 มิถุนายน 2550     2 comment Last Update : 9 มิถุนายน 2550 17:30:22 น.     Counter : 557 Pageviews.   Share Tweet