|
|
ยอม
ย อ ม ไ ด้ ไ ห ม . . ยอมที่จะให้ใครสักคนรู้ว่าเรากำลังเสียสละ เพื่อจะได้ใช้เวลาที่คบกันให้มีค่า และที่ยอม...ก็ เพ ร า ะ รั ก ไม่ใช่ยอม เ พ ร า ะ แ พ้
อาจจะมีสักวัน...ที่ความเข้าใจของเรากับใครอีกคน เดินสวนกันไปคนละทาง เปลี่ยนมือที่จับกัน กลายเป็นหันหลังให้กัน จนเหมือนความรู้สึกกำลังก้าวเท้าออกไปจากกันเรื่อย ๆ ทำให้ความไม่เข้าใจยิ่งเพิ่มมากขึ้น เราก็จะมีคำถามในใจและพยายามหาคำตอบให้ตัวเอง โดยไม่ลืมที่จะเข้าข้างตัวเอง หรือไม่ก็เรียกร้องที่จะเอาคำตอบ...คำอธิบาย และเหตุผลจากเขาให้ได้ ว่า...ทำไม...ทำไมต้องทำอย่างนั้น ทำไมไม่อย่างนี้ แม้ว่าคำตอบที่ได้อาจจะทำให้คำถามนั้นหมดไป... และทุกอย่างคลี่คลายขึ้น แต่กว่าจะไปถึงจุดนั้น ต่างคนก็ต่างใช้เวลาเหนื่อยใจอยู่นาน ......... ไม่ตั้งคำถามได้ไหม เลิกหาคำตอบ...และหยุดเรียกร้องเอาคำตอบ หยุดตัวเองให้นิ่ง ๆ แล้วมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้าให้ชัด ๆ แล้วจะเห็นว่า...นั่นไมใช่ใครอื่นเลย ...นั่นคือคนที่เรารัก...
ย อ ม ไ ด้ ไ ห ม . . ยอมที่จะให้ใครสักคนรู้ว่าเรากำลังเสียสละ เพื่อจะได้ใช้เวลาที่คบกันให้มีค่า และที่ยอม...ก็ เพ ร า ะ รั ก ไม่ใช่ยอม เ พ ร า ะ แ พ้
Create Date : 10 มิถุนายน 2550 |
Last Update : 10 มิถุนายน 2550 12:41:39 น. |
|
5 comments
|
Counter : 541 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: *:-:IRONMAIDEN:-:* IP: 203.188.1.190 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:19:32:03 น. |
|
|
|
โดย: *:-:IRONMAIDEN:-:* IP: 203.188.1.190 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:19:33:08 น. |
|
|
|
โดย: *:-:IRONMAIDEN:-:* IP: 203.188.1.190 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:19:34:14 น. |
|
|
|
โดย: *:-:IRONMAIDEN:-:* IP: 203.188.1.190 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:19:53:06 น. |
|
|
|
โดย: LifeTime IP: 118.172.56.250 วันที่: 27 มีนาคม 2552 เวลา:7:01:40 น. |
|
|
|
| |
|
|
Milintaria |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
ยิ้มให้ความผิดหวัง....อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน
ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้ ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ.....
|
|
|
ยอมได้ไหม...ที่จะจากลา......ด้วยหัวใจ
ยอมได้ไหม...ที่จะอยู่อ้างว้าง...ไร้จุดหมาย
ยอมได้ไหม...ที่จะจากใคร...เพราะห่วงใย..กันและกัน