^0^ BiEnVeNuE ^0^

ชีวิตที่เหลืออยู่ จะมีความหมายยังไง

"เลิกมองตัวเองว่าเป็นผู้ถูกดูแล
แต่มองกลับว่า
เธอต้องมีชีวิตอยู่เพื่อดูแลอะไรบ้าง"


"ความรัก"เป็นดาบสองคมของชีวิตจริง ๆ บางคนเอา"ความรัก" เป็นเครื่องต่อรองการใช้ชีวิต หมดความรักชีวิตก็หมดความหมาย ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ก็ใช้ชีวิตมาได้ดิบดี ไม่มีปัญหาอะไร จะมีก็เหงาบ้าง เศร้าบ้าง แต่ไม่ถึงกับจะเป็นจะตาย พอเจอเข้ากับความรัก ก็หน่วงเหนี่ยวมาเป็นสมบัติของตัวเอง มอบชีวิตทั้งชีวิตให้ตกอยู่ในความดูแลของความรัก ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้จักมักจี่มาก่อน เป็นใครมากไหนไม่รู้ ไว้ใจได้ยังไงขนาดนั้น และเมื่อวันหนึ่งที่เขาเดินจากไป ก็กลับมองเห็นว่า เขาเอาความรักนั้นไปด้วย แล้วร่างกายของเราจะอยู่อย่างไร เมื่อโดนขโมยวิญญาณและชีวิตไป

เธอคงลืมไปแล้วว่า เธอได้สร้างความรักขึ้นมาด้วยตัวเธอเอง เขาไม่ได้เป็นคนเอาความรักมา ความรักของเขาก็คือของเขา ของเธอก็คือของเธอ เมื่อของเขาหมด แล้วเดินกลับไป ทำไมเธอต้องหมดไปพร้อมกับเขา มันไม่ได้เริ่มขึ้นมาพร้อมกันด้วยซ้ำ ไม่ได้สร้างขึ้นมาจากหัวใจเดียวกันซักหน่อย หัวใจหนึ่งหายไป แต่เธอก็ยังหายใจอยู่ และความรักของเธอมันก็ยังอยู่กับหัวใจเธอ ถ้าเธอใช้ความรักเป็นข้ออ้าง ทำไมเธอไม่ใช้ความรักที่อยู่ในใจเธอดูแลชีวิตเธอล่ะ มันยังมีความหมายต่อใครอีกหลายคน

ข้างในใจเธอ นอกจากมีรักให้กับเขาคนนั้นแล้ว ยังมีรักให้กับใครต่อใครได้อีก ไม่ว่าพ่อแม่ เพื่อนฝูง หมาที่บ้าน
งานที่ทำ โดราเอมอน(ไม่รักจะสะสมได้ยังไง) ถ้ายังมีใครต่อใคร อะไรอีกมากมาย ที่รอคอยเธอและมีความสุขกับความรักที่เธอให้ เลิกมองตัวเองว่าเป็นผู้ถูกดูแล แต่มองกลับไปว่า เธอต้องมีชีวิตอยู่เพื่อดูแลอะไรบ้าง เธอจะรู้ว่าชีวิตเธอมีความหมายแค่ไหน และไม่มีใครมาเอาความรักของเธอไปจากเธอได้ ถ้าเธอโยนความหมายของชีวิตให้ความรัก เธอก็ต้องรู้ด้วยว่า ความรักแบบไหนที่จะทำให้ชีวิตเธอมีความหมาย



Create Date : 12 มิถุนายน 2550
Last Update : 12 มิถุนายน 2550 20:02:57 น. 1 comments
Counter : 527 Pageviews.  

 
เป็นกำลังใจนะ


โดย: แคท IP: 58.8.5.177 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:07:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Milintaria
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




ยิ้มให้ความผิดหวัง....อย่างคนคุ้นเคย
ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ
เจอกันเมื่อนานแสนนาน

ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย
เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้
ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ.....
[Add Milintaria's blog to your web]