“จะเป็นยังไง ผมก็สบายนะซิ บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ”

ศักดิ์ไม่เอาใจใส่ต่อท่าทีกวนอันประสาทนั้น กล่าวต่อมา “เธอจะต้องขึ้นศาลเยาวชน จะถูกส่งไปโรงเรียนดัดสันดาน และถ้าเธอมีแม่อย่างที่เธอบอก แม่เธอจะเสียใจมาก ฉันคิดว่าแม่เธอคงไม่รู้ไม่เห็นหรอกว่า เธอมีความประพฤติเลวร้ายกาจอย่างนี้”

ครูศักดิ์อยากให้ทินได้เรียนหนังสือ เช่นเดียวกับกอบกุล เด็กสาวที่ทินได้ช่วยเหลือเธอกับน้องชายเอาไว้จากการถูกนักเลงรวน

“เธอไม่คิดถึงอนาคตหรือทิน”

“อนาคต อนางออะไร ผมไม่เข้าใจ ผมไม่รู้จัก”

กอบกุลเดินไปนั่งที่ชิงช้า “อนาคต คือ พรุ่งนี้ มะรืนนี้ มะเรื่องนี้ ต่อๆ ไป วันข้างหน้าเธอคิดว่าเธอจะเป็นอะไร ทำอะไร เธอไม่คิดหรือ”

“พรุ่งนี้ มะรืนนี้ หรือมะเรื่อง ผมก็คือทิน ลูกคนใช้ เหมือนๆ กับคุณกอบกุลเป็นลูกเศรษฐีนั่นแหละครับ...”

แต่เมื่อถึงคราวที่ทินได้เข้าไปเรียนหนังสือ เขาก็รู้สึกว่าที่นั่นไม่เหมาะกับเขา เพราะว่าโดนว่าร้าย เสียดสี จนไม่อยากจะเป็นเด็กดีอีกต่อไป อีกทั้งยังมีเหตุการณ์ที่โดนใส่ร้าย จนถูกครูศักดิ์ขังไว้ในห้องมืด

แต่แล้ววันหนึ่งต๋อย ลูกชายของเศรษฐีบุญเกื้อ น้องชายของกอบกุลถูกลักพาตัว กอบกุลจึงมาที่โรงเรียนของครูศักดิ์ ให้ทินช่วยสืบหา แต่ปรากฏว่าทินก็ไม่ได้อยู่ที่โรงเรียนนั้นแล้ว เมื่อครูศักดิ์ไขกุญแจห้องที่ขังทินไว้ ผนังด้านหลัง ถูกเจาะเป็นรอยโหว่

ทินถูกเพื่อนในแก็งลากกลับไป หลังจากนี้ก็จะเป็นการคลี่คลายปมเรื่องราว และก็มีฉากต่อสู้ ฉากน่าหวาดเสียวอย่างที่ปรากฏในหนัง ที่ตอนดูในโรงถึงขั้นต้องปิดตา แต่การเสียสละของทินในครั้งนี้ก็ไม่สูญเปล่า ทุกๆ คนต่างยกย่องเขา

“ทิน เธอเป็นเด็กกล้าหาญ มีบุญคุณต่อฉันเหลือเกิน ฉันเสียใจที่เคยรุนแรงต่อเธอไป ถ้าไม่ได้เธอ ลูกชายฉันเห็นจะไม่เป็นผู้เป็นคน และเธอก็ต้องเคราะห์ร้ายแทนให้แก่ลูกของฉัน”

กอบกุลยิ้มแจ่มใส ตาของหล่อนจับนิ่งอยู่ที่ใบหน้าทินอย่างชื่นชม “ลูกบอกคุณพ่อแล้ว ลูกดูคนไม่ผิด ทินเป็นเพื่อนของลูก เป็นลูกศิษย์ของครูศักดิ์ ทินจะต้องเป็นเด็กดีในที่สุด ไม่ว่าใครจะเข้าใจผิดเช่นไร...”

นวนิยายเรื่องนี้จึงเป็นนวนิยายแนวดราม่าสะท้อนสังคมให้แง่คิด ว่าสุดท้ายแล้วเด็กๆ ที่เราอาจมองว่าเป็นเด็กเสเพล เด็กเกเร ในวันหนึ่งเขาอาจจะกลับตัวกลับใจขึ้นมาก็ได้ ถ้าสังคมและผู้ใหญ่ให้โอกาส รวมถึงสั่งสอน เข้าใจ และไว้ใจเขา เพราะไม่มีใครที่อยากจะเลวโดยกำเนิดหรอก

ทุกๆ คนสามารถเป็นคนดีได้ ถ้าคิดจะเปลี่ยนแปลง และตั้งใจว่าจะเป็นคนดีจริงๆ...