|
Chapter 5 : After the carnival
... รูดี้ นักจิตวิทยาอาชญากร เพื่อนเก่าของเทมมะสมัยเรียนหนังสือ ได้เข้ามามีบทบาทเป็นพันธมิตรกับเทมมะในที่สุด เขาเข้ามาพร้อมกับการขยายคำถามและขอบเขตของคำว่า อัตลักษณ์ หรือ ตัวตน ออกไปให้กว้างขึ้นไปอีกขั้น (เรื่องลอกข้อสอบแล้วเทมมะเห็น แล้วคิดว่าเทมมะดูถูกเค้ามาตลอด) เล่มที่แล้วการตั้งประเด็นอย่างตรงไปตรงมาของนายพลวูฟล์ ใครคือนายพลวูฟล์? อะไรจะพิสูจน์ได้ว่าเป็นฉัน? เป็นการตั้งคำถามถึงการคงอยู่ของคนคนหนึ่ง การแสดงออกและการทำให้คนอื่นรับรู้ถึงตัวตนคนคนนั้นอยู่ที่ไหน ตัวตนในเล่มที่แล้วมีอยู่สองประเภท 1. ตัวตนของเราที่แท้จริงตอนนี้ กับ 2. ตัวตนของเราในการรับรู้ของคนอื่น(ในหัวคนอื่น) แต่สิ่งที่รูดี้ประสบปัญหาที่ฝังอยู่ในใจ และส่งผลกระทบไปยังพฤติกรรมและความคิดของเค้าเอง ก็คือตัวตนที่ 3 ..ตัวตนของเราที่เราคิดว่าอยู่ในหัวของคนอื่น ... และเนื้อเรื่องย่อยเล็กๆในเล่มนี้ ก็มีประเด็นน่าคิดหลายอย่างทีเดียว เกี่ยวกับการเกิดตัวตนที่ 2 ผ่านข้อมูลและการ ตัดสิน และมีการหักล้าง(ต่อสู้)กันระหว่างตัวตนที่ 1 กับตัวตนที่ 2 ... การต่อสู้กันของตัวตนทั้ง 3 ผมจะพูดถึงอีกทีนึงนะครับ
... นอกจากนี้เรายังได้เห็นวิธีการและความเป็น Monster ของโยฮันมากขึ้นในการควบคุมส่วนมืดในใจคน ให้ทำการฆาตกรรมดังที่ตัวเองต้องการ ทั้งเรื่องของฆาตกรที่ให้ไปอยู่ในห้องใต้ดินในบ้านเหยื่อแล้วการกระตุ้นรอยแผลในอดีต และเรื่องของอดีตตำรวจที่เคยฆ่าพ่อแม่ของนีน่า
... ความรู้สึก ไม่อยากตาย แล้วทำให้ เห็นคุณค่าของชีวิต ในเล่มนี้ ก็ขยายคำถามต่อไปอีกว่า มีเหตุอันใดให้คนเราไม่อยากตาย การบีบคั้นฆาตกรในเล่ม 3 ของเทมมะ หยุดแค่ที่ว่า ผมไม่อยากตาย แต่การบีบคั้นอดีตตำรวจของนีน่า ให้เหตุผลต่อไปอีกว่า เค้าไม่อยากตายเพราะอะไร ... เมื่อคนเรามีสิ่งที่ตัวเองรัก สิ่งที่ตัวเองไม่อยากจากไป นั่นคือเราอยากจะมีชีวิตอยู่ และเห็นค่าของชีวิตในที่สุด
... ช่วงสุดท้ายของเล่มเป็นเรื่องการไล่ล่าเทมมะของลุงค์เก้ ความเป็นลุงค์เก้ในอดีตอาจจะเป็นตำรวจที่ไม่สนอะไรขอแค่จับฆาตกรได้ และตรงไปตรงมา ใครผิดก็ว่าไปตามผิด แต่ลุงค์เก้ในตอนนี้เป็นตัวตนที่มีเพียงการไล่ล่าเทมมะเท่านั้น สิ่งอื่นๆดูจะไม่มีค่าใดๆ เค้าเลือกทางเดินที่ปล่อยฆาตกรคนอื่นไป และยังใช้การข่มขู่นักข่าวอีกด้วย จะว่าไปแล้ววิธีการนี้ ก็คือการความคุมด้านมืดของคนอื่นให้เป็นไปตามที่เราต้องการเช่นเดียวกับโยฮันนั่นเอง เทมมะและนีน่าอาจจะมีเป้าหมายผิดศีลธรรม(การตามไล่ล่าฆ่าคน)แต่ทางเดินที่เค้าเดินคือทางที่มีแต่แสงสว่าง ในขณะที่ลุงค์เก้.. แม้เป้าหมายจะกำลังทำสิ่งที่ถูก(ไล่ล่าเทมมะเพื่อจับกุม โดยหลักฐานแล้ว เทมมะเป็นผู้ต้องสงสัยหลายคดี) แต่เค้าใช้เส้นทางที่ดำมืด ...แล้วการกระทำของคุณในชีวิตจริงล่ะ เป้าหมายหรือทางเดินที่สำคัญกว่ากัน?
... อย่าคิดว่าคำถามนี้ตอบได้ง่ายอย่างไร้เดียงสาล่ะครับ เมื่อคุณอ่านการ์ตูน คุณอาจตราหน้าว่าลุงค์เก้ผิด และเชียร์เทมมะพระเอกของเรา แต่ลองมานึกถึงชีวิตจริงกันเล่นๆบ้าง ... คุณว่า สส. รัฐมนตรี หรือแม้แต่นายก ถ้าเค้าเข้ามาเป็นแล้วทำประโยชน์ให้กับประเทศ แต่กว่าจะมาเป็นเค้าใช้เส้นทางไม่สะอาด คุณจะเชียร์มั้ย? ... แล้วไลท์ กับ แอล คุณเชียร์ใคร (555) ??? กับวิธีการของแอลที่บางครั้งก็โหดเหี้ยมเพียงเพื่อให้ได้ตัวไลท์ กับไลท์ที่ทำเพื่อโลกอันสงบสุขโดยวิธีการฆ่า
... หนังจีนเค้าว่าไว้... โลกนี้มีหลายสิ่งที่ยากจะแยกแยะถูกผิด ....
Create Date : 27 มีนาคม 2548 |
Last Update : 30 มีนาคม 2548 1:08:08 น. |
|
8 comments
|
Counter : 584 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ลูลู่จัง IP: 61.90.92.104 วันที่: 28 มีนาคม 2548 เวลา:4:08:35 น. |
|
|
|
โดย: oopkid IP: 202.44.231.8 วันที่: 31 มีนาคม 2548 เวลา:16:34:39 น. |
|
|
|
โดย: Bright IP: 61.91.120.52 วันที่: 26 เมษายน 2548 เวลา:2:40:43 น. |
|
|
|
โดย: rena IP: 58.10.195.64 วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:56:48 น. |
|
|
|
โดย: rena IP: 58.10.195.64 วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:57:44 น. |
|
|
|
โดย: Goy IP: 58.10.45.139 วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:20:49:26 น. |
|
|
|
โดย: ++SoOm~O++ IP: 118.172.104.238 วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:23:06:56 น. |
|
|
|
| |
|
|