การเติมน้ำยาแอร์ R410a ในปัจจุบัน น้ำยาแอร์ หรือสารทำความเย็น R410a เริ่มมีใช้งานอยู่ภายในแอร์หลายรุ่นหลายยี่ห้อ ซึ่งผู้ผลิตหลายๆแบรนด์ได้ทำการเปลี่ยนมาใช้ R410a แทนการใช้น้ำยาแอร์ตัวเดิม ซึ่งก็คือ R22  แต่เพราะว่าช่างแอร์ทั่วๆไป ต่างก็คุ้นเคยกับการใช้ R22 มาเป็นเวลานาน ซึ่งเรื่องของการเติมน้ำยาแอร์ก็เช่นกัน เป็นอีกเรื่องที่ช่างแอร์หลายรายยังเข้าใจผิดและทำในแบบผิดๆอยู่ การเติมน้ำยาแอร์เพิ่มในภายหลัง หากเป็นแอร์แบบเดิมๆที่ใช้น้ำยา R22 กรณีที่แอร์ถูกติดตั้งใช้งานไปแล้ว และภายหลังได้มีการวัดแรงดันแล้วพบว่าน้ำยาแอร์ของเดิมที่มีอยู่มีไม่เพียงพอ เราก็สามารถเติม R22 ส่วนที่ขาดหายเพิ่มเข้าไปในระบบได้ทันที โดยอิงจากค่าแรงดันที่อ่านได้บนเกจวัดแรงดัน แต่ในกรณีของแอร์ที่ใช้ R410a เมื่อติดตั้งใช้งานไปแล้ว หากตรวจสอบพบภายหลัง ว่าน้ำยาที่มีในระบบขาดหายไปหรือมีอยู่ไม่เพียงพอ การจะเติมน้ำยา R410a เพิ่มเข้าไปในระบบรวมกับของเดิม เพื่อทดแทนในส่วนที่ขาดหาย ไม่สามารถทำได้เหมือนในกรณีของ R22  เหตุผลที่ R410a ไม่สามารถเติมเพิ่มเข้าไปภายหลังได้ ที่เป็นเช่นนี้เพราะ น้ำยา R410a เป็นสารผสม ซึ่งได้มาจากการผสมของสารทำความเย็นสองชนิด ซึ่งก็คือ R32 กับ R125 ในอัตราส่วน 50:50 สารทำความเย็นทั้งสองชนิด ต่างก็มีจุดเดือดและแรงดันไอที่ไม่เท่ากัน หากระบบแอร์ที่ใช้ R410a เกิดรอยรั่ว สารตัวที่มีแรงดันไอสูงกว่าก็จะมีโอกาสรั่วซึมออกไปได้มากกว่า ซึ่งนี่เองก็จะทำให้อัตราส่วนของสารที่ผสมกันอยู่ในระบบเกิดความผิดเพี้ยนไป การเติมของใหม่ตามเข้าไปก็จะยิ่งทำให้ส่วนผสมของน้ำยาผิดเพี้ยนไปจากเดิมอีก นี่จึงเป็นเหตุผลสำคัญที่ไม่ควรเติม R410a ของใหม่เข้าไปในระบบที่มีน้ำยาของเก่าอยู่ เพราะถ้าหากสัดส่วนของน้ำยาผิดเพี้ยนไปจากสูตรเดิม ก็จะส่งผลให้แอร์ทำงานได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ การทำความเย็นทำได้ไม่ดีเท่าเดิม สิ้นเปลืองพลังงาน และอาจจะร้ายแรงถึงขั้นชิ้นส่วนในระบบเสียหายก่อนเวลาอันควร สำหรับการซ่อมบำรุงแอร์ที่ใช้สารทำความเย็น หรือน้ำยา R410a กรณีที่มีการตรวจพบภายหลังว่าน้ำยาแอร์ที่มีในระบบ มีจำนวนไม่เพียงพอ จนแอร์ไม่สามารถทำความเย็นได้ตามปกติ ซึ่งน้ำยาส่วนที่หายไปนั้นอาจจะเกิดจากการรั่วซึมของระบบก็เป็นได้ ในกรณีดังกล่าว หากเป็นแอร์แบบเดิมๆ ที่ใช้น้ำยา R22 ก็สามารถเติมน้ำยาส่วนที่ขาดหายเพิ่มเข้าไปรวมกับของเดิมที่มีอยู่ได้ แต่ถ้าเป็นแอร์ที่ใช้น้ำยา R410a การเติมเพิ่มเข้าไปในตอนหลังแบบนี้ ไม่สามารถทำได้ เพราะน้ำยาของใหม่ที่ใส่เข้าไปนั้น จะไปผสมรวมกับของเดิมที่มีอยู่ในระบบ ซึ่งอาจจะทำให้น้ำยาแอร์ในระบบ มีสัดส่วนที่ผิดเพี้ยนไปจากสูตรเดิม ตรงนี้เป็นข้อควรระวังที่ไม่ควรละเลย เพราะ R410a นั้นเป็นสารประกอบ ไม่เหมือน R22 ที่เป็นสารเดี่ยว  การเติมน้ำยา R410a ในภายหลัง จะทำให้น้ำยาใหม่เข้าไปในระบบเกิดการผสมกับน้ำยาของเดิมที่มีอยู่ ซึ่งนี่ถือเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง เพราะจะทำให้อัตราสวนทางเคมีของน้ำยา R410a ที่มีในระบบ ผิดเพี้ยนไปจากสูตร อย่าคิดว่าเติมเข้าไปไม่มากแล้วสูตรทางเคมีของน้ำยาก็เพี้ยนไปเล็กน้อยคงไม่เป็นไร เพราะในเมื่อผู้ผลิตแอร์และผู้ผลิตน้ำยาตัวนี้ ได้บอกวิธีการที่ถูกต้องรวมถึงผลเสียไว้ชัดเจนแล้ว ในฐานะช่างก็ควรจะยึดถือและปฏิบัติตาม อย่าทำตามความเคยชินหรือทำตามใจตนจนขัดต่อวิธีการที่ถูกต้อง ซึ่งถ้าหากไม่ได้เป็นผู้คิดค้นก็ไม่ควรทำอะไรที่นอกเหนือจากสิ่งที่ผู้ผลิตกำหนดไว้ การซ่อมบำรุงแอร์ที่ใช้ R410a หากเป็นการบำรุงรักษาแอร์ อย่างเช่นการล้างแอร์ที่ใช้ R410a ง หากเปิดเครื่องแล้วพบว่าแอร์ยังคงทำความเย็นได้ปกติทั้งก่อนและหลังล้าง ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปเติมน้ำยาเพิ่มในภายหลัง เพราะในเมื่อแอร์ยังเย็นอยู่ก็ไม่ต้องกลัวว่าน้ำยาที่มีในระบบจะไม่พอ ถ้าน้ำยามีไม่พอจริงแอร์ก็จะไม่เย็นในที่สุด  เรื่องปริมาณน้ำยาแอร์ในระบบก็ไม่ต้องกังวลว่าน้ำยาจะขาดหายไปในระหว่างใช้งาน เพราะหากระบบแอร์ถูกติดตั้งมาดีไม่มีการรั่วซึม น้ำยาในระบบที่มีอยู่ก็สามารถใช้งานต่อเนื่องไปได้จนกว่าแอร์จะหมดอายุการใช้งาน  ถ้าแอร์ที่ใช้ R410a ไม่สามารถทำความเย็นได้เท่าทีควร ก่อนจะดูค่าแรงดันน้ำยา ควรพิจารณาค่ากระแสไฟฟ้าที่เครื่องใช้ ซึ่งเมื่อวัดกระแสการใช้งานดูแล้วพบว่ากระแสไฟฟ้าขณะที่คอมเพรสเซอร์เดินเต็มกำลัง อยู่ในระดับที่ต่ำกว่าระดับปกติ แล้วจึงวัดแรงดันด้านทางดูด หากพบว่าปริมาณน้ำยาในระบบมีเหลืออยู่น้อยกว่าครึ่ง ก็สมควรที่จะต้องเติมน้ำยาใหม่ให้แอร์เครื่องนั้น โดยการปล่อยของเดิมที่เหลืออยู่ออกให้หมด ตรวจสอบหารอยรั่ว/ซึม(ถ้ามี) แล้วทำการแว็คคั่มระบบ จากนั้นจึงจะเติมน้ำยาใหม่จากถังเข้าไปให้เต็ม การเติมน้ำยา R410a อย่างถูกต้อง หากพบว่าแอร์เครื่องที่ใช้ R410a มีปริมาณน้ำยาในระบบไม่เพียงพอ จนไม่สามารถทำความเย็นได้เท่าที่ควร การจะเติมน้ำยาแอร์เพิ่มเข้าไปให้เต็มระบบ จะต้องปล่อยส่วนที่เหลือในระบบของเดิมออกมาจนหมด ส่วนที่ปล่อยออกมานั้นมักจะปล่อยทิ้งไปสู่บรรยากาศ หลังจากน้ำยาที่เหลือถูกปล่อยทิ้งหมดแล้วจึงเข้าสู่ขั้นตอนของการทำสุญญากาศ หรือแว็คคั่ม (Vacuum) ทั้งระบบ ซึ่งควรจะทำสุญญากาศระบบประมาณ 30 นาที  แล้วจึงนำเอาถังน้ำยา R410a มาเติมโดยการคว่ำถังลงให้วาล์วถังน้ำยาอยู่ด้านใต้ เพื่อชาร์จน้ำยา R410a ในสถานะของเหลวเข้าสู่ระบบแอร์ การชาร์จน้ำยา R410a วิธีที่ถูกต้องนั้น จะต้องวางถังไว้บนตราชั่ง(โดยทั่วไปจะใช้ตราชั่งดิจิตอลเพราะให่ค่าที่แม่นยำ) เพื่ออ่านค่าของปริมาณน้ำยาที่เติมเข้าไป ซึ่งแอร์แต่ละเครื่องจะมีการระบุน้ำหนักของน้ำยาแอร์ที่กำหนดไว้บนแผ่นป้ายเนมเพลตข้างตัวเครื่องแล้ว การชาร์จน้ำยาแอร์โดยอิงตามน้ำหนักจึงเป็นวิธีการที่ดีที่สุด  สรุป สำหรับผู้ปฏิบัติงานท่านใดที่ไม่เคยผ่านการอบรมจากทางผู้ผลิตหรือไม่เคยศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับ R410a มาก่อน ควรจะทำความเข้าใจวิธีการที่ถูกต้องในการให้บริการการและปฏิบัติตามวิธีการที่ถูกต้อง ซึ่งสิ่งที่ต้องจำไว้หลักๆคือ การเติมน้ำยา R410a ในระบบแอร์บ้านทั่วไป ควรเติมเข้าไปให้เต็มระบบในครั้งแรกครั้งเดียว ไม่มีการมาเติมเพิ่มทีละนิดเหมือนที่ทำกันใน R22 โดยหากต้องการจะเติม R410a ใหม่ต้อง ก็จะต้องปล่อยของเดิมที่อยู่ในระบบทิ้งก่อน แล้วแว็คคั่มระบบใหม่ก่อนจะเติมน้ำยา จากนั้นนำถังน้ำยามาต่อสายเกจโดยการเติมน้ำยาตัวนี้จะต้องคว่ำถังเพื่อเติมเข้าไปในสถานะของเหลวจนเต็มระบบ โดยใช้น้ำหนักของน้ำยาเป็นตัวบอกปริมาณการเติม ทิ้งท้ายสำหรับเจ้าของบ้าน ท่านเจ้าของบ้านที่เรียกช่างมาล้างแอร์ที่บ้าน ควรทำความรู้จักแอร์ของท่านด้วย ว่าแอร์เครื่องนั้นใช้สารทำความเย็นชนิดใด ซึ่งกรณีแอร์ระบบอนเวอร์เตอร์และแอร์รุ่นที่ผลิตมาในยุคหลังๆมักจะใช้น้ำยา R410a หากแอร์ที่ใช้เป็นน้ำยา R410a เวลาเรียกช่างมาล้างแอร์เครื่องนี้ หลังจากล้างเสร็จถ้าช่างมีการเรียกเก็บค่าน้ำยาเพิ่ม โดยระบุว่าน้ำยาแอร์ขาดต้องเติมเพิ่มเข้าไปอีก...ปอนด์ ก็แสดงว่าช่างรายนี้เป็นช่างที่มั่วไม่รู้จริง แถมยังจะเล่นไม่ซื่อด้วยการคิดค่าน้ำยาแอร์เพิ่มอีก    Create Date : 17 กรกฎาคม 2558     Last Update : 20 กรกฎาคม 2558 1:19:57 น. Counter : 106075 Pageviews.   27 comment Share Tweet

คอมเพรสเซอร์ 3 เฟส ต่อสลับเฟส หลายท่านคงจะทราบกันอยู่แล้ว ว่ามอเตอร์ไฟฟ้ากระแสสลับ 3 เฟส สามารถให้มันทำงานแบบกลับทางหมุนได้ เพียงแค่การสลับสายเฟสที่จ่ายเข้ามอเตอร์ ซึ่งในสามเฟสนั้นไม่ว่าจะสลับเฟสใดก็ตาม เพียงแค่คู่เดียว มอเตอร์ก็จะหมุนกลับทางได้ทันที และสำหรับคอมเพรสเซอร์แบบปิดสนิท (Hermetic Compressor) ที่ใช้งานกันอยู่ในเครื่องปรับอากาศหรือแอร์ หากเป็นกรณีที่คอมเพรสเซอร์ตัวนั้นขับเคลื่อนด้วยมอเตอร์ไฟฟ้ากระแสสลับ 3 เฟส (3 Phase 380V) การต่อสายไฟสลับเฟส ย่อมมีผลทำให้ทิศทางการหมุนของมอเตอร์ สลับหมุนกลับไปในทิศทางตรงกันข้ามเช่นกัน และโดยปกติแล้ว แอร์ที่เราใช้กันตามบ้านเรือนทั่วๆไปนั้น ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นแบบที่ใช้งานกับระบบไฟฟ้า 1 เฟส (Single Phase 220V) ส่วนคอมเพรสเซอร์แอร์แบบที่ใช้กับระบบไฟฟ้า 3 เฟส จะเป็นคอมเพรสเซอร์แอร์ที่มีขนาดทำความเย็นในระดับ 30,000 BTU ขึ้นไป ซึ่งเป็นแอร์ที่มีใช้งานกันในอาคารสำนักงาน หรือตามบริษัทห้างร้านต่างๆ การต่อสายไฟเข้าสลับเฟส ในกรณีของมอเตอร์คอมเพรสเซอร์แอร์ ที่ใช้งานกับระบบไฟฟ้า 3 เฟส 3 สาย 380 โวลต์ เมื่อจ่ายไฟให้คอมเพรสเซอร์ทำงาน ผลลัพธ์ที่ได้นั้นจะแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับประเภทของคอมมเพรสเซอร์ตัวนั้น ว่าเป็นคอมเพรสเซอร์แบบใด ระหว่าง คอมเพรสเซอร์แบบลูกสูบ, แบบโรตารี่ หรือแบบสโครล กรณีที่เป็นคอมเพรสเซอร์ แบบลูกสูบ ที่ใช้กับระบบไฟ 3 เฟส หากมีการต่อสายไฟสลับเฟส แม้ว่ามอเตอร์คอมเพรสเซอร์จะหมุนกลับทาง แต่ก็ไม่มีปัญหา คอมเพรสเซอร์ยังคงสามารถทำงานได้ตามปกติ  เพราะลักษณะกลไกภายในของคอมเพรสเซอร์แบบลูกสูบนั้น ตัวมอเตอร์ที่เปรียบเหมือนต้นกำลังจะทำหน้าที่ขับเคลื่อนข้อเหวี่ยงของลูกสูบ ซึ่งการหมุนของข้อเหวี่ยงไม่ว่าจะหมุนในทิศทางใดลูกสูบก็ยังคงเคลื่อนที่ขึ่นลงได้อยู่ กรณีที่เป็นคอมเพรสเซอร์ แบบโรตารี่ ที่ใช้กับระบบไฟ 3 เฟส หากมีการต่อสายไฟสลับเฟส มอเตอร์คอมเพรสเซอร์ก็จะหมุนกลับทาง ซึ่งการหมุนกลับทางในกรณีของคอมเพรสเซอร์โรตารี่นั้น จะมีผลให้ระบบแอร์ทำงานผิดปกติ แอร์ไม่เย็น วัดแรงดันของน้ำยาดูก็จะเห็นความผิดปกติ แต่จะว่าไป การต่อสลับเฟสในกรณีที่เป็นคอมเพรสเซอร์ แบบโรตารี่ อาจจะพบได้ยาก เนื่องจากคอมเพรสเซอร์แบบโรตารี่ โดยทั่วไปจะไม่ค่อยนิยมใช้กับแอร์ขนาดใหญ่เกินกว่าสามหมื่นบีทียู เพราะคอมเพรสเซอร์แบบโรตารี่นั้นมีดีแค่การประหยัดไฟและการทำงานเงียบ แต่เรื่องกำลังที่ให้ออกมานั้นยังทำได้ไม่ดีเมื่อเทียบกับแบบอื่น ทำให้คอมเพรสเซอร์แอร์แบบโรตารี่ที่มีขนาดใหญ่ไม่ค่อยเป็นที่นิยมสักเท่าไหร่  หากเป็นแอร์ขนาดใหญ่ที่ต้องใช้คอมเพรสเซอร์ 3 เฟส ส่วนใหญ่หลายๆที่มักจะเลือกใช้คอมเพรสเซอร์แบบสโครล หรือไม่ก็แบบลูกสูบ แทนแบบโรตารี่ สำหรับกรณีที่เป็นคอมเพรสเซอร์ แบบสโครล ที่ใช้กับระบบไฟ 3 เฟส หากมีการต่อสายไฟสลับเฟส มอเตอร์คอมเพรสเซอร์ก็จะหมุนกลับทาง และในกรณีของคอมเพรสเซอร์แบบสโครลนั้น หากหมุนกลับทางก็จะมีเสียงดังผิดปกติเกิดขึ้นในขณะที่ทำงาน และแอร์ก็ไม่สามารถทำความเย็นได้เหมือนเช่นที่เคย ซึ่งเมื่อวัดค่าแรงดันน้ำยาดูก็จะเห็นความผิดปกติ รวมทั้งหากวัดกระแสไฟฟ้าที่คอมเพรสเซอร์ใช้ ก็จะพบว่าอัตราการกินกระแส น้อยกว่าค่าที่แสดงไว้บนเนมเพลตมากจนผิดสังเกต แม้ว่าการต่อสายไฟสลับเฟส สำหรับกรณีคอมเพรสเซอร์แบบลูกสูบที่ใช้งานกับระบบไฟฟ้า 3 เฟส 380 โวลต์ จะไม่ค่อยมีปัญหา และคอมเพรสเซอร์ก็อาจจะยังคงทำงานได้อยู่แม่ถูกสลับเฟส  แต่ทางที่ดีที่สุด ก็ควรจะต่อสายไฟให้ถูกต้อง เรียงลำดับเฟสให้ถูกต้องตรงตามที่ผู้ผลิตได้กำหนดไว้บนเทอร์มินอล  ซึ่งการติดตั้งเครื่องใช้ไฟฟ้า หรืออุปกรณ์ไฟฟ้า ที่ใช้งานร่วมกับระบบไฟฟ้า 3 เฟส จะต้องมีความรอบคอบมากเป็นพิเศษ เพราะหากเกิดความผิดพลาดเพียงเล็กน้อย ความเสียหายที่เกิดก็อาจจะรุนแรงและมีมากกว่าระบบเฟสเดียวเป็นแน่ และสำหรับท่านใด ที่รับงานเกี่ยวกับงานติดตั้งและซ่อมบำรุง ระบบเครื่องเย็นและระบบแอร์ หากงานที่รับมานั้น หลายครั้งเป็นงานที่ต้องข้องเกี่ยวกับระบบไฟฟ้า 3 เฟส  หากยังไม่มีอุปกรณ์ตรวจเช็คลำดับเฟส หรือมิเตอร์เช็คเฟส (Phase Sequence Tester) ก็น่าจะมีไว้ติดตัวบ้างจะเป็นการดี เพราะในบางงานก็อาจจะมีข้อจำกัดทำให้ไม่สามารถมาร์ก เพื่อระบุสายแต่ละเฟสได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย ซึ่งถ้ามีอุปกรณ์ตรวจเช็คลำดับเฟสก็จะช่วยให้ทำงานได้อย่างปลอดภัยและรวดเร็วขึ้น ตัวอย่างของอุปกรณ์ตรวจเช็คลำดับเฟส (Phase Sequence Tester)   Create Date : 20 มิถุนายน 2558     Last Update : 20 มิถุนายน 2558 20:36:32 น. Counter : 57036 Pageviews.   4 comment Share Tweet

มอเตอร์พัดลมคอยล์เย็น...อีกส่วนที่ต้องระวังขณะล้างแอร์ มอเตอร์พัดลมคอยล์เย็น...อีกส่วนที่ต้องระวังขณะล้างแอร์ บทความชุดนี้ จะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเทคนิคงานช่างแอร์ ซึ่งฉบับนี้คงต้องขอหยิบยกเอาเรื่องมอเตอร์พัดลมคอยล์เย็นของแอร์ขึ้นมาพูดหน่อย เพราะในช่วง 1-2 ปีมานี้ สถิติที่ผู้เขียนเจอมาเกี่ยวกับมอเตอร์แอร์เสีย ถือว่ามีอยู่เยอะพอสมควร และหลายต่อหลายกรณีที่เกิดขึ้น เป็นปัญหาที่เกิดกับมอเตอร์พัดลมโพรงกระรอก หรือมอเตอร์พัดลมคอยล์เย็น ของแอร์แบบติดผนังหรือแอร์วอล์ไทป์ (Wall Type)  และที่น่าแปลกใจก็คือ แทบจะทุกกรณีที่ผู้เขียนให้ทีมงานออกไปตรวจสอบแก้ไข หลังจากสอบถามกันไปมาระหว่างเจ้าของบ้านที่แอร์มีปัญหา ก็สามารถจับประเด็นได้ว่าแทบทุกเคส มีสาเหตุที่มาที่ไปที่เรียกได้ว่าเหมือนๆกัน คือเป็นความเสียหายหรือความผิดพลาดที่เกิดจากการกระทำของช่างแอร์ หรือผู้ที่มาดำเนินการล้างแอร์ เพราะแทบทุกรายที่เจอ ต้องมีการทำความสะอากแอร์ก่อนหน้าไม่นานมานี้ทั้งนั้น ที่มาที่ไปก็คงจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากความบกพร่องที่เกิดระหว่างการล้างในครั้งล่าสุด ซึ่งความบกพร่องที่ว่านี้ เกิดขึ้นเมื่อเจ้าของบ้านได้ไปว่าจ้างช่างให้มาล้างแอร์ โดยช่างรายที่ว่าจ้างมา เป็นประเภทที่เน้นทำงานแบบรวบรัด รวมถึงอาจจะไม่ใส่ใจในรายละเอียดมากพอ และยังรู้เท่าไม่ถึงการณ์อีกด้วย โดยที่ล้างแอร์แบบใช้น้ำแรงดันสูงฉีดเข้าไปที่แผงครีบคลอย์เย็น โดยไม่ได้ทำการแกะใบพัดโพรงกระรอกและตัวมอเตอร์ออกมาล้างข้างล่าง ซึ่งการฉีดแผงและพัดลมพร้อมๆกันนี้ หากจะให้ใบพัดด้านในสะอาดโดยใช้เวลาไม่มาก ก็ต้องปล่อยให้มันหมุนไปตามแรงดันน้ำที่ฉีดอัดใส่เข้าไป ซึ่งระดับแรงดันของน้ำที่ฉีดโดยใช้ปั๊มอัดฉีดก็มีระดับหลายสิบถึงเป็นร้อยบาร์ เมื่อแรงจากน้ำไปปะทะที่ซี่ใบพัดโพรงกระรอก มันก็จะหมุนด้วยความเร็วสูง ยิ่งถ้าอัดน้ำฉีดใส่ตรงๆ มันก็สามารถหมุนได้เร็วยิ่งกว่าตอนที่มันหมุนขณะเปิดแอร์เสียอีก นี่ยังไม่นับขั้นตอนหลังจากล้างเสร็จ ที่ต้องเป้าหยดน้ำที่เกาะออกไปด้วยโบลว์เวอร์ ซึ่งถ้าใบพัดลมไม่ได้ถูกถอดลงมาเป่า การเป่าลมกำลังแรงใส่ซี่ใบพัดโพรงกระรอกโดยไม่มีการดักใบพัดเอาไว้อยู่กับที่ มันก็สามารถทำให้ใบพัดหมุนได้ด้วยความเร็วสูงเช่นกัน ซึ่งประเด็นหลักๆที่อาจจะทำให้พัดลมคอยล์เย็นของแอร์มีปัญหา ก็คือการทำให้มันหมุนได้ด้วยความเร็วสูงในระหว่างกระบวนการล้าง การที่พัดลมหมุน แกนมอเตอร์ที่ต่ออยู่ก็ย่อมต้องมุนตามไปด้วย และในแอร์หลายๆเครื่อง หากมอเตอร์หมุนด้วยความเร็ว แต่การหมุนนั้นไม่ได้หมุนเพราะกระแสไฟฟ้าที่จ่ายเข้าไปแบบตอนที่เปิดใช้งาน ก็จะเกิดปัญหาขึ้นในภายหลัง สำหรับมอเตอร์พัดลมคอยล์เย็นของแอร์วอล์ไทป์ หากเป็นรุ่นเก่าๆเมื่อหลายปีก่อน ส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดจะใช้เป็นมอเตอร์ไฟฟ้ากระแสสลับ หรือมอเตอร์ AC ซึ่งการฉีดน้ำหรือเป่าลมเข้าใส่ใบพัดโพรงกระรอกโดยที่ยังติดกับแกนมอเตอร์ ต่อให้ไบพัดและแกนมอเตอร์หมุนเร็วแบบสุดๆ ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับตัวมอเตอร์  แต่ในกรณีของแอร์วอล์ไทป์รุ่นหลังๆมานี้ โดยเฉพาะรุ่นที่เป็นระบบอินเวอร์เตอร์ ซึ่งแอร์ยุคหลังๆมานี้มีหลายยี่ห้อได้เปลี่ยนแปลงมอเตอร์ของพัดลมคอยล์เย็น จากเดิมที่ใช้มอเตอร์ AC ก็เปลี่ยนมาใช้เป็นมอเตอร์ไฟฟ้ากระแสตรง หรือมอเตอร์ DC  สำหรับมอเตอร์ DC นี้ ถ้าล้างแอร์โดยไม่ถอดใบพัดออกจากแกนมอเตอร์ แล้วฉีดน้ำหรือเป่าลมอัดเข้าไปโดยไม่มีการดักให้แกนมอเตอร์อยู่กับที่ เมื่อใบพัดโพรงกระรอกหมุนด้วยความเร็วรอบสูง แกนมอเตอร์ก็ย่อมหมุนตาม ซึ่งการหมุนมอเตอร์แบบ DC ที่มีส่วนประกอบภายในเป็นขดลวดทองแดงกับแม่เหล็กถาวร ก็จะเข้าสู่หลักการ "ขดลวดตัดผ่านสนามแม่เหล็ก" ซึ่งนั่นก็จะทำให้มอเตอร์ DC ที่ถูกทำให้หมุน กลายสถานะจากมอเตอร์มาเป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าทันที และนั่นจะทำให้มันสามารถผลิตกระแสไฟฟ้าออกมาได้ในขณะที่ถูกทำให้หมุน โดยกระแสไฟฟ้าที่ผลิตออกมาก็จะไหลย้อนป้อนกลับวงจรควบคุม ยิ่งใบพัดถูกหมุนด้วยความเร็วสูง ก็จะยิ่งผลิตกระแสไฟฟ้าจ่ายย้อนกลับไปได้มาตามความเร็วรอบ และนี้ก็เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดปัญหาขึ้นมา  โครงสร้างพื้นฐานของมอเตอร์ไฟฟ้ากระแสตรง DC เพราะการที่กระแสไฟฟ้าจากมอเตอร์พัดลมแบบ DC จะถูกจ่ายย้อนป้อนกลับไปทางวงจรควบคุม ซึ่งวงจรนี้มันถูกออกแบบมาให้ใช้ควบคุมการทำงานของมอเตอร์เท่านั้น ตัวมันเองจึงถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้มีหน้าที่ควบคุมการจ่ายไฟออกไปยังมอเตอร์ แต่ไม่ได้ออกแบบมาให้รับกระแสไฟฟ้าที่ถูกจ่ายย้อนกลับมา เมื่อมีไฟย้อนกลับเข้ามา หากปริมาณกระแสไฟฟ้ามีอยู่เล็กน้อยก็อาจจะไม่ส่งผลอะไรมากนัก แต่ถ้ารอบการหมุนมีความเร็วสูงจนปริมาณกระแสไฟฟ้าที่ผลิตมีอยู่ในปริมาณที่มากพอ ปัญหาก็จะตามมาทันที ไม่มอเตอร์ก็ต้องเป็นแผงบอร์ดวงจรควบคุม อย่างใดอย่างหนึ่งคงต้องจะพังแน่ แต่หากโชคร้ายหนักสุดก็อาจจะพังทั้งแผงทั้งมอเตอร์ ซึ่งราคาอะไหล่ที่สั่งจากศูนย์บริการนนั้น ก็แพงเอาเรื่องเลยทีเดียว ภาพแสดงให้เห็นว่ามอเตอร์ DC เพียงหมุนเร็วๆด้วยมือ ก็สามารถผลิตกระแสไฟฟ้าออกมาได้ ที่เล่ามาข้างต้นนั้น คือสาเหตุหลักที่เกิดขึ้นเพราะความประมาณหรือความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผู้ที่มาดำเนินการล้างแอร์ ทำให้มอเตอร์พัดลมคอยล์เย็นชำรุดเสียหายใช้งานไม่ได้เหมือนเดิม หรือในบางรายก็อาจจะเจอปัญหาในลักษณะที่มอเตอร์มีสปีดตกลงไปจากเดิมจนลมที่ออกมีไม่เพียงพอ ซึ่งก็มีผลให้ห้องเย็นช้ามาหรืออาจจะไม่เย็นเลย แนวทางการป้องกันไม่ให้เกิดปัญหา การป้องกันหรือหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหาเช่นนี้ขึ้น วิธีที่ดีที่สุดคือเริ่มที่การปรับเปลี่ยนรูปแบบวิธีการล้างแอร์ จากเดิมที่ฉีดน้ำใส่โดยไม่ถอดใบพัดโพรงกระรอกและมอเตอร์ลงมา ก็เปลี่ยนรูปแบบการล้างเสียใหม่ โดยที่การล้างแอร์ในแบบที่ถูกต้องเหมาะสมที่สุด จะต้องถอดใบพัดโพรงกระรอกลงมาฉีดล้างทำความสะอาดด้านล่าง แล้วตามด้วยถอดชุดคอนโทรลที่เป็นกล่องบรรจุแผงวงจรไฟฟ้าลงมาเป่าลมเพื่อขจัดฝุ่นที่เกาะอยู่ และต่อมาจึงถอดมอเตอร์ของพัดลมคอยล์เย็นลงมาเช็ดทำความสะอาดซึ่งถ้าเป็นไปได้ก็ควรหยอดน้ำมันหล่อลื่นให้กับแกนมอเตอร์เล็กน้อยก็จะเป็นการดี ซึ่งเมื่อส่วนของ ใบพัดโพรงกระรอก - บอร์ดควบคุม - มอเตอร์ ทังหมดนี้ถูถอดลงมาแล้ว ก็จะเหลือเฉพาะฐานรองเครื่อง กับแผงครีบคอยล์เย็น(แผงอีวาปอเรเตอร์)  ซึ่งสองส่วนที่เหลืออยู่นี้จะเป็นส่วนที่ยึดอยู่กับที่ ไม่มีชิ้นส่วนที่เป็นกลไกเคลื่อนไหวหรือวงจรทางไฟฟ้าอยู่ ทำให้การล้างแบบใช้น้ำจากปั๊มอัดฉีดเข้ามาจัดการทำความสะอาด และเป่าลมให้แห้ง สามารถจัดการขั้นตอนการฉีดล้างและเป่าได้อย่างเต็มที่ และปลอดภัยที่สุด  ส่วนของแอร์ที่จะฉีดน้ำล้าง ซึ่งถูกถอดชิ้นส่วนต่างๆออกมาอย่างถูกต้อง ชิ้นส่วนที่ถอดลงมาเพื่อล้างทำความสะอาดอย่างถูกต้อง การฉีดน้ำล้างแผงคอยล์เย็น และชิ้นส่วนที่ถอดลงไปก่อนหน้า หลังจากที่ทำความสะอาดอย่างทั่วถึงและเป่าลมให้แห้งแล้ว ก็นำกลับเข้ามาติดตั้งประกอบกลับคืนตำแหน่งเดิมให้ครบถ้วน ซึ่งนี่เป็นวิธีการถอดล้างชุดคอยล์เย็นแบบที่ถูกต้อง และป้องกันความเสียหายได้ดีที่สุด เมื่อเทียบกับการล้างแบบที่ไม่ถอดชิ้นส่วนต่างๆลงมา แต่เนื่องด้วยเหตุผลทางด้านเศรษฐศาสตร์ และการแข่งขันในด้านราคาค่าบริการของช่าง ทำให้ช่างหลายรายที่ให้บริการล้างแอร์ราคาถูก โดยคิดค่าบริการล้างต่ำกว่า 500 บาท อาจจะไม่สามารถล้างโดยถอดชิ้นส่วนต่างๆลงมาล้างทีละชิ้นได้ เพราะไม่อยากเสียเวลาล้างแต่ละเครื่องมากเกินไป ซึ่งหากยังคงยืนยันที่จะใช้วิธีการล้างแบบเดิม คือเพียงแต่ถอดฝาครอบกับถาดน้ำทิ้งออกมาแล้วฉีดน้ำอัดเข้าไปที่แผงและที่ใบพัด ก็จะต้องมีการป้องกันไม่ให้ใบพัดโพรงกระรอกหมุนด้วยความเร็วสูงในระหว่างที่ฉีดแรงดันน้ำเข้าไปด้วย  โดยแนวทางการป้องกันเบื้องต้นนั้น อาจจะใช้มือหรือใช้วัสดุอุปรณ์ที่เหมาะสม มาทำการดักจับใบพัดให้อยู่กับที่ แต่ที่ดีที่สุดคือการใช้มือล้วงเข้าไปจับใบพัดให้อยู่กับที่ในระหว่างการฉีดล้างแอร์ หลีกเลี่ยงการใช้ของแข็งอย่างไขควงมาทำการดักใบพัด เพราะเมื่อเผลอทำให้ใบพัดหมุนตามแรงดันน้ำที่ฉีดเข้ามาแล้วแหย่ไขควงเข้าไปหยุดใบพัดแบบทันทีทันใดอาจจะทำให้ซี่ใบพัดแตกหักได้ เพราะมันเป็นพลาสติกแข็งแต่เปราะ อันนี้ต้องระวังไว้ด้วย แผงวงจรส่วนที่อยู่ภายในมอเตอร์ DC ที่ต้องมีการดักใบพัดไม่ให้หมุนตามแรงดันน้ำที่ฉีดไปกระทบ ก็เพื่อกันไม่ให้มอเตอร์พัดลม ที่เป็นมอเตอร์ไฟฟ้ากระแสตรง (มอเตอร์ DC) กลายเป็นไดนาโมจ่ายไฟย้อนกลับเข้าไปยังบอร์ควบคุม ดังที่กล่าวไปในตอนแรกนั่นเอง แต่หลายๆท่านอาจจะคิดหาทางป้องกันแบบอื่น ที่สะดวกกว่าการต้องมาคอยดักไบพัดไว้กับที่ในระหว่างฉีดน้ำล้าง ซึ่งบางท่านก็เลือกที่จะใช้วิธีการปลดสายมอเตอร์พัดลมออกจากบอร์ดควบคุม กันไม่ให้มันจ่ายไฟย้อนกลับเข้าบอร์ดได้ แต่การทำแบบนี้ได้ ท่านจะต้องแน่ใจแล้วว่าภายในตัวมอเตอร์ตัวนี้ ไม่ได้มีแผงวงจรจำพวกตัวนับรอบอยู่ภายใน เพราะถ้ามันมีวงจรอิเล็กทรอนิกส์อยู่ที่ด้านในตัวมอเตอร์ กรณีนี้ต่อให้ถอดสายออกจากบอร์ด ก็อาจจะไม่รอด บอร์ดไม่พังแต่พังที่ตัวมอเตอร์เลยก็มี  ที่ต้องให้แน่ใจว่ามันไม่มีวงจรอิเล็กทรอนิกส์ด้านใน ก็เนื่องจากมอเตอร์พัดลมในปัจจุบัน ในแอร์แต่ละรุ่นแต่ละยี่ห้อ ก็อาจจะผลิตออกมาไม่เหมือนกัน แม้จะเป็นมอเตอร์กระแสตรงก็ใช่ว่าจะเหมือนกันหมดในเรื่องโครงสร้าง ซึ่งผู้ผลิตบางยี่ห้อก็กลัวว่าของตนจะเหมือนยี่ห้ออื่นๆ โดยบางรายก็อาจจะทำให้มอเตอร์ของตนเองมีความซับซ้อนยุ่งยาก(จนไร้สาระ) ไดอแกรมวงจรไฟฟ้าที่อยู่ด้านในฝาครอบคอยล์เย็น สรุปคือ มอเตอร์พัดลมในชุดคอยล์เย็นของแอร์แบบติดผนัง หลายยี่ห้อหลายรุ่นเริ่มหันมาใช้เป็นมอเตอร์กระแสตรง (มอเตอร์ DC) ซึ่งก่อนที่จะล้างแอร์ หลังจากที่ถอกแผงหน้ากากครอบคอยล์เย็นออก ควรตรวจสอบข้อมูลที่แสดงบนไดอะแกรมแผนผังวงจรไฟฟ้า (Wiring Diagram) ตรวจดูให้ชัดเจนว่าเป็นมอเตอร์แบบ DC หรือเปล่า  ถ้าใช้มอเตอร์ DC การล้างแอร์จะต้องมีการป้องกัน ไม่ให้แรงดันน้ำที่ฉีดเข้าไปทำให้มอเตอร์มุนได้ด้วยความเร็ว เพราะถ้าหมุนเมื่ไหร่มันจะจ่ายไฟย้อนกลับเข้าแผงบอร์ดควบคุม และอาจจะนำมาซึ่งความเสียหาในส่วนของมอเตอร์หรือบอร์ดควบคุม ซึ่งการเปลี่ยนอะไหล่ส่วนนี้ก็อาจจะมีราคาสูงถึงหลายพันบาทเลย   Create Date : 15 มิถุนายน 2558     Last Update : 19 ธันวาคม 2559 5:29:48 น. Counter : 131938 Pageviews.   22 comment Share Tweet

การปั๊มดาวน์เพื่อเก็บน้ำยาแอร์           การปั๊มดาวน์ (Pump down) เป็นเทคนิคหนึ่งในงานช่างแอร์ ซึ่งเป็นกระบวนการที่ให้คอมเพรสเซอร์ทำหน้าที่ดูดน้ำยาหรือสารทำความเย็นในระบบ ให้กลับเข้ามาอยู่เฉพาะที่ในส่วนของชุดคอนเด็นซิ่งยูนิต หรือชุดคอยล์ร้อน เพื่อเตรียมที่จะถอดชุดแอร์เครื่องนั้นออกมาจากจุดติดตั้ง  การปั๊มดาวน์เพื่อเก็บสารทำความเย็นหรือน้ำยาแอร์ไว้ภายในชุดคอนเด็นซิ่งยูนิต สามารถทำได้เฉพาะแอร์แบบแยกส่วนที่ชุดคอนเด็นซิ่งยูนิต มีการติดตั้งวาล์วบริการหรือเซอร์วิสวาล์ว (Service Valve) มาให้แล้ว ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับแอร์รุ่นมาตรฐานในปัจจุบัน เพราะแอร์รุ่นมาตรฐานที่ขายกันในบ้านเรา ต่างก็มีเซอร์วิสวาล์วติดตั้งมาให้ด้วยกันทั้งนั้น แต่หากเป็นแอร์รุ่นเก่าๆ หรือแอร์รุ่นที่มีการประกอบขึ้นมาเอง ซึ่งไม่ได้มีการติดตั้งวาล์วบริการมาให้ ก็จะไม่สามารถใช้วิธีการการปั๊มดาวน์แบบนี้ได้  ขั้นตอนการปั๊มดาวน์ อันดับแรกเริ่มจากเปิดฝาครอบเซอร์วิสวาล์วออก และเปิดฝาจุกเกลียวที่ครอบวาล์วลูกศรออกเพื่อทำการต่อเกจวัดแรงดันที่ท่อทางดูด (Suction) หรือท่อใหญ่นั่นเอง โดยก่อนจะทำการต่อสายเกจ ควรตรวจเช็ควาล์วที่เกจว่าปิดสนิทแล้วหรือไม่ จากนั้นให้ทำการต่อสายเกจสีฟ้าซึ่งเป็นด้านแรงดันต่ำ (Low) เข้าที่วาล์วลูกศร ซึ่งอยู่ด้านท่อทางดูด สำหรับแอร์ที่ใช้น้ำยา R22 สามารถต่อเกจวัดแรงดันเข้าไปได้ทั้งในช่วงก่อนที่คอมเพรสเซอร์จะทำงาน หรือหลังจากที่คอมเพรสเซอร์ทำงานแล้ว ขึ้นกับความถนันของผู้ปฏิบัติงาน เพราะโดยพื้นฐานแล้วน้ำยา R22 มีแรงดันในระดับที่ไม่สูงมาก การต่อเกจวัดแรงดันที่ด้านท่อทางดูดจึงสามารถทำได้ทั้งก่อนและหลังคอมเพรสเซอร์ทำงาน แต่ในกรณีของแอร์ที่ใช้น้ำยา R410a หรือ R32 การต่อเกจวัดแรงดันที่ด้านท่อทางดูด ควรทำหลังจากที่คอมเพรสเซอร์ทำงานแล้ว เนื่องจากโดยปกติแรงดันของน้ำยาสองตัวนี้จะมีแรงดันที่ค่อนข้างสูง แต่เมื่อคอมเพรสเซอร์ทำงานแล้ว แรงดันน้ำยาในด้านท่อทางดูดจะลดต่ำลงมาในระดับที่ปลอดภัยในการปฏิบัติงาน การต่อเกจวัดแรงดันหลังจากที่คอมเพรสเซอร์ทำงานแล้วจึงจะปลอดภัยกว่า และหากเป็นไปได้ ก่อนที่ชุดคอยล์ร้อนจะเริ่มทำงาน ก็ควรนำแคลมป์มีเตอร์มาคล้องเข้ากับสายไฟเส้นใดเส้นหนึ่งที่จ่ายไฟให้แอร์ เพื่อทำการวัดค่ากระแสไฟฟ้าที่เครื่องใช้ ซึ่งทำให้สามารถดูกระแสในช่วงสตาร์ท และกระแสในขณะเครื่องรันได้ ค่ากระแสที่วัดได้ สามารถใช้ตรวจสอบการทำงานของเครื่องว่าปกติดีหรือไม่ เมื่อเปิดแอร์ให้ทำงานตามปกติแล้ว ในขณะที่คอมเพรสเซอร์ทำงาน ก็ให้สังเกตุดูที่เกจวัดแรงดัน หน้าปัดของเกจสีฟ้าที่เป็นเกจด้านแรงดันต่ำ (Low) จะแสดงค่าแรงดันสารทำความเย็นด้านท่อทางดูด (Suction) ที่วัดได้ในขณะนั้น  ในช่วงแรกที่คอมเพรสเซอร์เริ่มทำงานใหม่ๆ ค่าแรงดันอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงไม่คงที่ ถือเป็นเรื่องธรรมดาในช่วงแรกเริ่มเดินเครื่องใหม่ๆ ตรงนี้ให้รอสักพักประมาณ 5-10 นาที หรือจนกว่าจะเห็นว่าค่าแรงดันที่แสดงบนเกจอยู่ในระดับคงที่ เมื่อเห็นว่าเข็มชี้ที่ค่าใดค่าหนึ่งนิ่งกับที่แล้ว นั่นก็คือค่าแรงดันที่วัดได้ขณะเครื่องทำงานนั่นเอง และเมื่อตรวจเช็คค่ากระแสไฟฟ้าขณะเครื่องเดิน หากเห็นว่าค่าของกระแสไฟฟ้าที่วัดได้อยู่ในเกณฑ์ตามที่ระบุไว้บนเนมเพลท รวมทั้งลมที่ออกมาจากชุดคอยล์ร้อนก็เป็นลมร้อนปกติ ก็แสดงว่าแอร์เครื่องนี้ ระบบน้ำยาทำงานอย่างปกติ เตรียมพร้อมที่จะทำในขั้นตอนของการปั๊มดาวน์ได้ แต่หากพบความผิดปกติในขณะที่เครื่องทำงาน ไม่ควรทำการปั๊มดาวน์ ให้ปิดเครื่องแล้วตรวจสอบหาสาเหตุให้เรียบร้อยก่อน ขั้นตอนการเริ่มการปั๊มดาวน์ ทำได้โดยเริ่มจากการเปิดฝาเกลียวที่ครอบช่องขันวาล์วของท่อทั้งสอง ในขณะที่เครื่องกำลังเดินอยู่นั้น ให้ใช้ประแจหกเหลี่ยมหรือประแจแอลใส่ลงไปในรูสำหรับขันวาล์ว แล้วหมุนปิดวาล์วด้านท่อทางอัด (Discharge) หรือท่อเล็ก ซึ่งเป็นท่อด้านที่แรงดันน้ำยาถูกอัดออกไปจ่ายให้กับชุดคอยล์เย็นในห้อง โดยให้ทำการหมุนประแจหกเหลี่ยมที่เสียบอยู่เพื่อปิดวาล์วน้ำยาให้แน่นสนิท เมื่อปิดวาล์วด้านท่อทางอัดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ให้รีบนำประแจหกเหลี่ยมอันเดิมเปลี่ยนมาเสียบเข้าที่วาล์วของอีกท่อหนึ่ง ซึ่งเป็นวาล์วของท่อทางดูด (Suction) เพื่อเตรียมทำการปิดวาล์วด้านนี้ในขั้นตอนถัดไป หลังจากที่ท่อทางด้านอัดถูกขันปิดสนิทแล้วนั้น ก็จะไม่มีแรงดันน้ำยาถูกอัดไปตามท่อและชุดคอยล์เย็นเหมือนเดิม ซึ่งตอนนี้ให้สังเกตุหน้าปัทม์ของเกจวัดแรงดันอย่างใกล้ชิด เพราะแม้ว่าจะปิดวาล์วด้านท่อทางอัด แต่คอมเพรสเซอร์ยังคงทำหน้าที่อัดแรงดันอยู่ตลอดแม้วาล์วจะถูกปิดก็ตาม จึงควรกระทำขั้นต่อต่อจากนี้ด้วยความรวดเร็วเพราะด้านท่อทางอัดที่ถูกปิดจะมีแรงดันสะสมสูงขึ้นเรื่อยๆ หากปล่อยให้อยู่ในสภาวะดังกล่าวนานจนเกินไป คอมเพรสเซอร์อาจจะมีอุณหภูมิสูงขึ้นหลายเท่า และมีแรงดันสะสมที่อาจจะก่อให้เกิดการระเปิดได้ และในขั้นตอนของการปิดวาล์วตัวที่สอง หลังจากที่ปิดวาล์วตัวแรกเสร็จ ซึ่งตอนนี้การไหลเวียนของน้ำยาในระบบจะเหลือแต่เพียงท่อทางดูด ที่ทำการการดูดน้ำยาส่วนที่ค้างในระบบกลับเข้ามาในคอมเพรสเซอร์ โดยต้องสังเกตค่าที่แสดงบนเกจให้ดี และต้องเตรียมพร้อมสำหรับการหมุนปิดวาล์วตัวที่สอง เนื่องจากค่าแรงดันที่แสดงบนเกจจะค่อยๆลดระดับลงเรื่อยๆ หลังจากที่ด้านท่อทางอัดถูกปิดไปแล้ว และเมื่อค่าแรงดันบนเกจลดลงมาเรื่อยๆจนต่ำกว่า 50 PSIG ให้เริ่มทำการหมุนเพื่อปิดวาล์วท่อทางดูดโดยหมุนไปเรื่อยๆ จนถึงจุดที่ค่าแรงดันที่แสดงลดลงมาเรื่อยๆเข้าใกล้ 20 PSIG ก็ให้เร่งความเร็วในการหมุนปิดวาล์ และเมื่อแรงดันตกลงมาอยู่ที่ 10 PSIG ต้องรีบหมุนปิดวาล์วอย่างรวดเร็วและต้องปิดวาล์วให้สนิท ก่อนที่ค่าแรงดันบนเกจจะตกลงไปจนสุดสเกล  ซึ่งท่าจะให้ดีที่สุดนั้นเมื่อวาล์วตัวที่สองถูกปิด ค่าแรงดันที่อยู่บนเกจควรจะลงมาอยู่ที่ระดับ 0 PSIG  และเมื่อปิดวาล์วทั้งสองสนิทแล้ว ต่อจากนั้นให้รีบปิดเครื่องปรับอากาศทันที หรือทำวิธีใดก็ได้เพื่อหยุดการจ่ายไฟ ให้คอมเพรสเซอร์หยุดทำงานโดยเร็วที่สุด อย่าใช้เวลานาน  ในขั้นตอนนี้จึงควรมีอีกคนหนึ่งอยู่ในห้องที่ชุดคอยล์เย็นถูกติดไว้ เพื่อที่ว่าหลังจากปิดวาล์วทั้งสองด้านแล้ว คนที่ปฏิบัติงานอยู่ข้างนอกสามารถสั่งให้คนที่อยู่ข้างในทำการปิดแอร์ได้ในทันที ที่ต้องทำการปิดเครื่องอย่างรวดเร็วทันที ก็เพราะถ้าปล่อยให้คอมเพรสเซอร์ทำงานขณะที่วาล์วทั้งสองปิดสนิท จะทำให้สารทำความเย็นไม่ได้เดินหมุนเวียนในระบบ ด้านทางอัดที่ถูกอัดออกมาจากคอมเพรสเซอร์ก็จะมีแรงดันที่สะสมมากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อแรงดันสะสมสูงขึ้น คอมเพรสเซอร์ก็จะเริ่มมีอุณหภูมิสูงเรื่อยๆจนถึงจุดวิกฤติ ถ้าระบบป้องกันภายในอย่างเช่นโอเวอร์โหลดทำงาน ตามหลักการ คอมเพรสเซอร์ก็จะตัดการทำงานก่อนจะเกิดอันตราย แต่ถ้าโอเวอร์โหลดไม่ทำงานปล่อยให้สารทำความเย็นถูกอัดออกมาขณะที่วาล์วถูกปิด อัดไปเรื่อยๆก็อาจจะเกิดการระเบิดได้ ในกรณีที่ทำการปั๊มดาวน์อยู่เพียงคนเดียว ซึ่งหลังจากปิดวาล์วทั้งสองเสร็จ การจะสั่งให้ใครคนอื่นมากดรีโมทเพื่อปิดแอร์ก็คงจะทำไม่ได้ ดังนั้นจึงควรมีการวางแผนตั้งแต่แรก เพื่อให้สามารถหยุดการทำงานของชุดคอยล์ร้อนได้ในทันที และวิธีการที่จะให้คอมเพรสเซอร์หยุดทำงานได้อย่างรวดเร็วที่สุดอาจจะต้องใช้วิธีลัด เช่น การปลดสายคอนโทรที่ควบคุมการต่อวงจรไฟฟ้าของรีเลย์ภายในชุดคอยล์ร้อน ก็เป็นได้ ทั้งนี้ต้องระมัดระวังอันตรายจากไฟฟ้าด้วย หลังจากที่ทำการปั๊มดาวน์เก็บสารทำความเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว การถอดแอร์ออกเริ่มที่ถอดท่อทั้งสองที่ต้อกับชุดคอยล์ร้อน ถอดเสร็จก็ควรทำการปิดปลายท่อโดยการบีบปลายแล้วใช้เทปพันอีกครั้งเพื่อกันสิ่งสกปรกหรือหยดน้ำเข้าไปในท่อ ส่วนด้านเซอร์วิสวาล์วที่ต่อเข้าคอยล์ร้อน ก็เอาแฟร์นัทของเดิม ตัดออกมาให้ติดท่อสักนิด แล้วปีปลายท่อที่อยู่อีกด้านและพันเปทตามเพื่อป้องกันสิ่งสกปรกและหยดน้ำเข้าไปในท่อ จากนั้นก็เอาแฟร์นัทพร้อมท่อที่บีบปลายติดมาด้วยใส่กลับเข้าไปที่เซอร์วิสวาล์วเหมือนเดิม ทำแบบนี้เช่นกันในด้านที่เป็นข้อต่อแฟร์ของชุดคอยล์เย็นเพื่อกันสิ่งสกปรก  เพียงเท่านี้การปั๊มดาวน์ก็เสร็จ พร้อมที่จะยกแอร์ลงมาจากจุดติดตั้งแล้ว คำเตือน บทความชุดนี้ เป็นบทความที่อยู่ในหมวดหมู่ของเทคนิคงานช่าง ผู้เขียนมีวัตถุประสงค์ในการเขียนบทความชุดนี้ก็เพื่อให้ความรู้แก่ผู้สนใจ เพื่อให้เข้าใจหลักการเบื้องต้นเท่านั้น  สำหรับท่านผู้อ่านท่านใด ที่ไม่ได้มีทักษะพื้นฐานและความรู้เบื้องต้น เกี่ยวกับงานช่างไฟฟ้าและงานช่างแอร์ ผู้เขียนไม่แนะนำให้นำไปทำด้วยต้นเอง เพราะอาจจะเกิดอันตรายจากการถูกไฟดูด รวมทั้งอันตรายจากแรงดันของสารทำความเย็นในระบบ   Create Date : 23 มกราคม 2558     Last Update : 3 เมษายน 2560 4:10:12 น. Counter : 81781 Pageviews.   13 comment Share Tweet

แอร์ระเบิด เกิดขึ้นได้อย่างไร ? สำหรับบทความเกี่ยวกับเทคนิคงานช่างแอร์วันนี้ ผู้เขียนขอหยิบยกเอาเรื่อง “แอร์ระเบิด เกิดขึ้นได้อย่างไร ?” มาเขียนบทความ เพื่อเป็นความรู้ให้แก่ท่านผู้อ่านที่สนใจ ให้ได้รู้ข้อควรระวัง และหลีกเลี่ยงความเสี่ยงต่ออุบัติเหตุ ที่อาจจะเกิดขึ้นนั้นเอง สำหรับเรื่องของแอร์ระเบิด ที่ผู้เขียนจะกล่าวถึงนั้นในที่นี้ไม่ใช้การระเบิดที่เกิดจากการก่อการร้ายหรือก่อวินาศกรรมแต่อย่างใด แต่เกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น จากความประมาทก็ดีหรือความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ตาม ซึ่งผลที่ตามมาหลังเกิดอุบัติเหตุแอร์ระเบิดคือความเสียหายทางด้านชีวิต โดยทำให้บาดเจ็บไปจนถึงเสียชีวิต และความเสียหายทางทรัพย์สินนั่นเอง ที่ผ่านมานั้นหลายๆท่านก็คงจะมีโอกาสได้รับทราบข่าวสารที่นำเสนอเรื่องของแอร์ระเบิด มาบ้างแล้ว  ซึ่งมันก็ฟังดูน่ากลัวเลยไม่ใช่น้อย เพราะผลที่ตามมานั้นทำให้มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตอย่างน่าสยดสยองกันเลยก็ว่าได้ การระเบิด ก่อนจะพูดถึงเรื่องของแอร์ระเบิด ขอพูดถึงปฏิกิริยาที่เรียกว่าการระเบิดก่อน ซึ่งการระเบิด (Explosion) คือปฏิกิริยาทางเคมี ที่ปลดปล่อยพลังงานออกมาโดยฉับพลัน พลังงานที่ปล่อยออกมานั้นจะอยู่ในรูปของ คลื่นกระแทกที่มีความเร็วสูง รวมกับความร้อนสูง ทำให้เกิดอำนาจในการผลักดัน และทำให้เกิดจากการขยายตัวของสารอย่างกะทันหัน การระเบิดนี้ยังอาจจะเกิดจากการเผาไหม้อย่างรวดเร็วได้อีกด้วย และเมื่อเกิดการระเบิดขึ้น คลื่นกระแทกหรือแรงอัดจากการระเบิดจะรุนแรง และแผ่กระจายออกไปบริเวณโดยรอบจุดเกิดเหตุในระยะเวลาอันสั้น คลื่นกระแทกจากการระเบิดนี้ยังอาจจะเคลื่อนที่ไปพร้อมๆกับวัสดุในบริเวณนั้น ทำให้เกิดการทำลายทั้งชีวิตและทรัพย์สินในบริเวณรัศมีการระเบิด และหากมีเชื้อเพลิงอยู่ในบริเวณนั้นก็มักจะเกิดเพลิงไหม้ตามมาด้วยเช่นกัน การระเบิดของแอร์ ในกรณีของการระเบิดที่เกิดในแอร์นั้น รูปแบบการระเบิดที่เกิดขึ้นในแอร์ จะเกิดจากการขยายตัวอย่างรวดเร็วของแรงดัน ภายในพื้นที่จำกัด ทำให้เกิดเป็นการระเบิดออกมานั่นเอง เนื่องจากในระบบแอร์และในการติดตั้งแอร์ มีเรื่องของแรงดันเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะในการทำความเย็นของแอร์นั้น จำเป็นต้องอาศัยสารทำความเย็น (Refrigerant) บรรจุเข้าไปในระบบ เพื่อให้มันหมุนเวียนในระบบทำความเย็น และสารทำความเย็นที่ถูกบรรจุเข้าไปนั้น ก็ต้องมีความดันที่สูงกว่าความดันบรรยากาศหลายเท่า ตลอดจนการติดตั้งและซ่อมบำรุงแอร์ ก็จำเป็นต้องใช้แรงดันของไนโตรเจนมาช่วยในการล้างระบบหรือตรวจหารอยรั่วด้วยเช่นกัน และนอกจากแรงดันของสารทำความเย็นกับแรงดันของไนโตรเจนแล้ว ในงานติดตั้งบางครั้ง ก็ต้องใช้การเชื่อมท่อด้วยชุดเชื่อมแก๊ส ที่มีเชื้อเพลิงเป็น แก๊สอะเซทีลีน (Acetylene) C2H2 หรืออาจเป็น แก๊สหุงต้ม LPG ร่วมกับถังออกซิเจน อีกด้วย ซึ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น จะเห็นได้ว่ามีองค์ประกอบครบถ้วนที่จะเกิดการระเบิด สารเคมีและแรงดันที่มีใช้ ล้วนมีส่วนสนับสนุนให้เกิดการระเบิดได้ทุกเวลาหากปฏิบัติงานด้วยความประมาท หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ สาเหตุหลักๆที่ทำให้เกิดแอร์ระเบิดนั้นเกิดได้จากหลายๆปัจจัย แต่จากอดีตจนถึงปัจจุบัน สาเหตุหลักๆที่แอร์ระเบิดหรือเกิดระเบิดขึ้นในงานที่เกี่ยวกับระบบแอร์ หลักๆก็จะเป็นกรณีดังต่อไปนี้ 1. ใช้เปลวเชื่อมแก๊สให้ความร้อนกับท่อแอร์ทั้งที่ยังมีแรงดันในระบบ กรณีนี้เกิดขึ้นเมื่อช่างที่ปฏิบัติงาน ประมาทเลินเล่อขาดความรอบคอบในระหว่างปฏิบัติงาน ทำการนำเอาเปลวไฟจากหัวเชื่อมแก๊ส ไปให้ความร้อนกับท่อทองแดงที่เป็นท่อน้ำยาในระบบแอร์ เพื่อถอดท่อแอร์ที่เชื่อมต่อกันอยู่ออก หรือเพื่อทำการเชื่อมอุดรอยรั่วของท่อ โดยที่ไม่ได้ทำการปล่อยแรงดันน้ำยาออกจากระบบให้หมดเสียก่อน เมื่อให้ความร้อนกับท่อจึงทำให้แรงดันน้ำยาในระบบขยายตัวมาขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว เกิดเป็นแรงดันที่สูงขึ้นมาก จนในที่สุดมันก็ระเบิดออกมานั่นเอง 2. วางถังบรรจุสารทำความเย็น(ถังน้ำยาแอร์)ตากแดดเป็นเวลานานๆ และการใช้ถังบรรจุในแบบที่ไม่เหมาะสม ในประเทศไทย สารทำความเย็นที่ใช้กันอยู่ทั่วไปในแอร์บ้านมีอยู่หลักๆ 3 ชนิด ได้แก่ R-22, R-410a และ R-32 ซึ่งที่ระดับอุณหภูมิห้องโดยเฉลี่ยแล้วสารทำความเย็นเหล่านี้จะมีแรงดันที่ R-22 = 150 PSIG R-410a = 250 PSIG R-32 =290 PSIG ซึ่งไม่ใช่เพียงแค่สารทำความเย็นที่กล่าวมา 3 ชนิดนี้เท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงสารทำความเย็นชนิดต่างๆที่มีใช้กันอยู่ในงานระบบทำความเย็นอื่นๆ ล้วนมีความเสียงสูงหากจัดเก็บไว้ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม โดยเฉพาะการวางถังบรรจุสารทำความเย็นเหล่านี้ไว้กลางแจ้ง ตากแดดร้อนๆเป็นเวลาต่อเนื่องกันนานๆ ทำให้เกิดความร้อนสะสม ส่งผลให้สารทำความเย็นในถังมีอุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้น เกิดการขยายตัวตามอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น และทำให้แรงดันสารทำความเย็นภายในถังสูงขึ้นตามไปด้วย ซึ่งหากถังใบนั้นมีปริมาณสารทำความเย็นอยู่ภายในมากพอ การขยายตัวที่เกิดขึ้นต่อเนื่องก็อาจทำให้ถังมันระเบิดออกมาได้เหมือนกัน  แต่ในกรณีนี้ หากใช้สารทำความเย็นที่บรรจุไว้ในถังบรรจุที่มีมาตรฐาน ที่ตัวถังก็จะมีวาล์วนิรภัยติดตั้งอยู่ ซึ่งวาล์วนิรภัยมีส่วนสำคัญที่ช่วยป้องกันการระเบิดของถังน้ำยาแอร์ได้ และในบางครั้งการระเบิดของถังบรรจุสารทำความเย็น ก็อาจจะเกิดขึ้นได้จากสาเหตุอื่นอีก เช่น การนำถังที่มีสภาพเก่า,ชำรุดมาใช้งาน หรือการดัดแปลงนำถังบรรจุสารทำความเย็นมาใช้งานไม่ตรงชนิด เช่น นำถังแบบใช้แล้วทิ้งของ R-22 มาดัดแปลงเพื่อนำมาใช้บรรจุ R-32 ซึ่งการทำเช่นนี้ถือเป็นการใช้งานที่ผิดประเภท มีความเสี่ยงที่ถังน้ำยาอาจจะรับแรงดันไม่ไหวและระเบิดได้ในที่สุด 3. การอัดแรงดันอ๊อกซิเจนเข้าไปในระบบแอร์ ในการตรวจสอบรอยรั่วของท่อแอร์ จำเป็นต้องใช้วิธีการอัดแรงดันเข้าไปในระบบ ซึ่งที่ถูกต้องนั้นจะต้องเป็นแรงดันของไนโตรเจน เพราะไนโตรเจนอยู่ในกลุ่มที่เรียกว่าก๊าซเฉื่อย ไม่ไวต่อการทำปฏิกิริยาและไม่ช่วยในการลุกไหม้ของไฟ อีกทั้งมีราคาที่อยู่ในระดับที่รับได้ จึงเป็นแก๊สที่เหมาะสมที่สุด ที่จะนำมาใช้ทำการอัดเข้าไปในระบบเพื่อตรวจสอบหารอยรั่ว  แต่ในบางครั้งการออกไปปฏิบัติหน้างานจริง ก็ไม่สะดวกที่จะนำถังไนโตรเจนขึ้นไปถึงตรงบริเวณที่ทำงาน เพราะไนโตรเจนเป็นแก๊สที่จะนำมาใช้ในการทดสอบระบบหรือล้างระบบเท่านั้น อีกทั้งถังบรรจุไนโตรเจนมีน้ำหนักค่อนข้างมาก จึงไม่สะดวกในการพกพาออกไปใช้งานนอกสถานที่  ซึ่งตรงนี้ก็มีอีกทางออกที่ปลอดภัยในการตรวจสอบรอยรั่วของระบบแอร์ ในเมื่อไม่สะดวกพกถังไนโตรเจนออกไปหน้างาน ก็สามารถใช้แรงดันของสารทำความเย็น(น้ำยาแอร์)จากถังที่มีขนาดเล็กกว่า และช่างแอร์มักจะพกพาออกไปนอกสถานที่เป็นประจำ ซึ่งหากออกไปหน้างานที่ไม่มีไนโตรเจนไว้ใช้ในการทดสอบรอยรั่ว ก็สามารถใช้แรงดันน้ำยาอัดเข้าไปทดสอบหารอยรั่วในระบบได้ แต่ด้วยความที่น้ำยาแอร์หรือสารทำความเย็น มีราคาแพงกว่าไนโตรเจน การใช้แรงดันของสารทำความเย็นอัดเข้าไปเพื่อหารอยรั่ว ท้ายที่สุดก็ต้องปล่อยทิ้ง ซึ่งนี่จะทำให้มีต้นทุนที่สูงขึ้น ช่างบางรายจึงหลีกเลี่ยงการใช้แรงดันน้ำยา ตรงนี้เมื่อต้องการตรวจหารอบรั่วที่หน้างาน แต่ไม่ยอมใช้แรงดันน้ำยาแอร์มาอัดเข้าไป แถมยังไม่มีแรงดันไนโตรเจนให้ใช้งานอีก ตรงนี้จึงเป็นจุดที่ช่างบางรายเกิดความมักง่าย ใช้ของที่มีอยู่ในตอนนั้น อย่างแรงดันของอ็อกซิเจน เพราะในการออกให้บริการหน้างานนั้นชุดเชื่อมแก๊สขนาดพกพาเป็นสิ่งที่มักจะพกพาติดออกมาด้วยเสมอ ช่างบางรายไม่ได้พกไนโตรเจนออกมา เห็นถังอ๊อกซิเจนของชุดเชื่อมแก๊สที่มีมาด้วย ก็ทำการใช้ถังออกซิเจนที่อยู่ในชุดเชื่อมแก๊สขนาดเล็ก มาต่อสายเข้ากับระบบแอร์เพื่อนำเอาแรงดันออ็อกซิเจนมาอัดเข้าไปในระบบสำหรับทดสอบรอยรั่ว ซึ่งการอัดแรงดันออกซิเจนเข้าไปนั้นก็คือสาเหตุของหายนะที่จะตามมานั้นเอง เพราะโดยปกตินั้น แม้ออกซิเจนไม่มีคุณสมบัติเป็นสารติดไฟได้โดยตรง แต่อ๊อกซิเจนมีคุณสมบัติช่วยให้การลุกไหม้ ให้เกิดขึ้นได้ดีมากขึ้น ยิ่งความบริสุทธิของออกซิเจนสูงเท่าไหร่ไฟก็ยิ่งลุกไหม้ได้ดีมากขึ้น และออกซิเจนที่ใช้ในงานเชื่อมโลหะ ก็มีความบริสุทธิ์ที่สูงเกินกว่า 90% เมื่อมันถูกอัดเข้าไปในระบบท่อแอร์ ก็จะเข้าไปผสมกับน้ำมันหล่อลื่นที่มีอยู่ในระบบ กลายเป็นส่วนผสมของความหายนะทันที และเมื่อมีการเชื่อมท่อแอร์อีกครั้งเพื่ออุดรอยรั่วที่เจอ อ๊อกซิเจนที่เข้าไปผสมกับน้ำมันที่ยังติดค้างอยู่ในท่อกลายเป็นส่วนผสมที่พร้อมจะระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงทันที  และในบางครั้งอ๊อกซิเจนบริสุทธิ์ ก็อาจจะผสมและทำปฏิกิริยากับน้ำมันหล่อลื่นในระบบแอร์ จนสามารถระเบิดขึ้นได้ทันที โดยที่ไม่ต้องใช้ประกายไฟเข้ามาช่วยเลย เพราะด้วยความที่อ๊อกซิเจนบริสุทธิ์ไวต่อการทำปฏิกิริยามาก การใช้งานจึงมีข้อห้ามอีกอย่างที่ต้องจำไว้เสมอ คือห้ามใช้นำมันหล่อลื่นกับชุดวาล์วหรือข้อต่อของถังอ๊อกซิเจนอย่างเด็ดขาด ดังนั้นผู้ประกอบการร้านแอร์รวมไปถึงช่างที่มีความชำนาญ ต้องอบรมและเน้นย้ำช่างที่ยังอ่อนประสบการณ์ตลอดจนเด็กฝึกงาน ที่ออกไปทำงานจริง ได้รู้ในกฎความปลอดภัย และจำไว้เสมอว่า “ห้ามนำอ๊อกซิเจนสำหรับงานเชื่อมโลหะไปใช้ในกรณีอื่นที่นอกเหนือไปจากการใช้เชื่อมโลหะเด็ดขาด” 4. การถ่ายแรงดันลงในภาชนะที่ไม่เหมาะสม และการอัดแรงดันไนโตรเจนโดยไม่ผ่านอุปกรณ์ควบคุม(เรคกูเลเตอร์) แม้ว่าแรงดันไนโตรเจนเป็นแรงดันที่เหมาะสมที่สุดในการอัดเข้าไปในระบบท่อแอร์ สำหรับขั้นตอนการทดสอบหารอยรั่ว  แต่การออกไปให้บริการหน้างานจริงนั้น ในบางครั้งถังบรรจุไนโตรเจนที่นิยมใช้งานกันในงานซ่อมนั้น ก็มักจะใช้ถังขนาดมาตรฐาน ซึ่งก็ค่อนข้างจะมีขนาดใหญ่และน้ำหนักมาก ทำให้เกิดความไม่สะดวกในการนำพาออกไปใช้งานถึงหน้างานจริง ช่างบางรายก็ไม่อยากใช้สารทำความเย็นที่มีราคาแพงกว่ามาอัดไปในระบบเพื่อหารอยรั่ว และก็ไม่ใช้แรงดันอ๊อกซิเจนอัดเข้าไปเพราะรู้ว่าอันตราย จึงเลือกใช้ไนโตรเจนตามวิธีที่ถูกต้อง  แต่ตามที่บอกไปข้างต้นว่าถังไนโตรเจนถังใหญ่ๆนั้นพกพาออกไปไม่สะดวก และด้วยความที่ว่าถังน้ำยาแอร์นั้นเป็นภาชนะที่พกพาออกไปง่ายกว่า อีกทั้งถังน้ำยาแอร์เปล่าที่ใช้หมดแล้วก็เป็นของที่หาได้ง่ายในร้านแอร์ ช่างบางรายรู้เท่าไม่ถึงการณ์ จึงใช้วิธีการถ่ายแรงดันไนโตรเจนแบ่งใส่ถังน้ำยาด้วยตนเอง และด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ที่มี จึงทำให้เกิดความหายนะขึ้นตามมาได้อีกเหมือนกัน ที่เป็นเช่นนี้เพราะ แรงดันที่มีในถังไนโตรเจนนั้นตามมาตรฐานแล้วจะถูกอัดมาให้จากโรงงานบรรจุก๊าซ อยู่ในระดับที่สูงถึง 2000 – 3000 PSI ซึ่งในการต่อแรงดันไนโตรเจนออกมาใช้งานจะต้องผ่านวาล์วควบคุมหรือ เรคกูเลเตอร์ (Regulator) เพื่อปรับค่าแรงดันให้ปลอดภัยต่อการใช้งาน การถ่ายไนโตรเจนมาสู่ถังบรรจุสารทำความเย็นหรือถังน้ำยา หากรู้เท่าไม่ถึงการณ์ไม่มีการควบคุมแรงดันให้เหมาะสม ก็มีผลทำให้ถังน้ำยาเกิดระเบิดได้ เพราะถังน้ำยาแอร์ที่ใช้ ถูกออกแบบให้รองรับกับแรงดันของสารทำความเย็นเท่านั้น โดยทำขึ้นเพื่อรองรับแรงดันในระดับหลักร้อย PSI แต่ถ้าหากนำไปใช้แบ่งบรรจุไนโตรเจนโดยที่ไม่มีการปรับแต่งแรงดันให้เหมาะสม เติมเข้าไปเรื่อยๆโดยที่ไม่ควบคุม เมื่อถังน้ำยารับแรงดันไม่ไหวก็จะระเบิดได้ในที่สุด ทางที่ดีที่สุด หากจำเป็นต้องนำในโตรเจนออกไปใช้งานนอกสถานที่ ก็ควรซื้อถังในโตรเจนขนาดเล็กแบบพกพามาใช้งานร่วมด้วย จะเป็นการดีที่สุดและปลอดภัยที่สุด และสำหรับไนโตรเจนที่ใช้อัดทดสอบรอยรั่วในระบบแอร์ ไม่ว่าจะเป็นการใช้งานโดยต่อจากถังขนาดใหญ่ หรือจากถังขนาดเล็ก(ขนาดพกพา) การใช้งานที่ถูกต้องและปลอดภัยนั้น จะต้องใช้งานโดยต่อผ่านวาล์วควบคุม หรือ เรคกูเลเตอร์ (Regulator) ด้วยทุกครั้ง ห้ามต่อออกมาใช้งานโดยที่ไม่ผ่านเรคกูเลเตอร์โดยเด็ดขาด เพราะมีโอกาสที่จะเกิดการระเบิดจากแรงดันที่สูงเกินได้ ในการปฏิบัติงานติดตั้งและซ่อมบำรุงเครื่องปรับอากาศหรือแอร์ ผู้ปฏิบัติงานจะต้องมีความรู้และความเข้าใจอย่างถูกต้อง และจะต้องไม่ประมาท ตระหนักถึงเรื่องความปลอดภัยอยู่เสมอ หลีกเลี่ยงการกระทำที่มีความเสี่ยงต่อการก่อให้เกิดอุบัติเหตุให้ได้มากที่สุด รวมทั้งใส่ใจต่อป้ายข้อห้ามและคำเตือนที่แสดงอยู่ และปฏิบัติตามข้อบังคับที่มีอย่างเคร่งครัด เพื่อเป็นการป้องกัน และลดอุบัติเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นในระหว่างปฏิบัติงาน ตามคำกล่าวที่ว่า “ปลอดภัยไว้ก่อน”   Create Date : 11 พฤษภาคม 2557     Last Update : 17 มีนาคม 2560 21:31:44 น. Counter : 79748 Pageviews.   16 comment Share Tweet

• KanichiKoong
• Webmaster - BlogGang

• 
• 
• 
• 
• 
• BlogGang.com