|
|
เมื่อผู้ชายหวั่นไหว...ก็ใช่ว่าใจโลเล....ตอนที่1
ฉันรู้จักผู้ชายคนนึง เมื่อตอนเรียนปี 3 ได้มั้ง นี่ก็ 4 ปีกว่าแล้วที่รู้จักกัน ฉันอยู่ปี 3 ผู้ชายคนนี้พึ่งเรียนจบ พึ่งได้งานทำเป็นข้าราชการอยู่ในกรุงเทพฯ ฉันรู้จักกับเค้าก็คุยกันในฐานะพี่น้อง ตอนนั้นฉันเรียนก็ได้แต่เรียน เรื่องมีแฟนก็เหมือนวัยรุ่นทั่ว ๆ ไป รักง่ายหน่ายเร็ว ความรักเหมือนดั่งลมพัด มาเร็วไปเร็ว ฉันก็คุยกับพี่คนนี้เรื่อยมา โดยติดต่อกันทางอีเมล์ สมัยนั้นเพจเจอร์กำลังฮิตก็ส่งเพจหากันบ้างนิดหน่อย ไม่ได้บ่อยอะไร ส่วนใหญ่จะอีเมล์คุยกัน ถามสาระทุกข์สุขดิบตามประสาพี่น้อง จนกระทั่งฉันเรียนจบ ฉันหายไปพักนึง ก็หางานทำดิ้นรนกันไปตามประสาเด็กจบใหม่ไม่มีเส้นสายอะไร จนกระทั่งฉันได้งานทำที่กรุงเทพฯ ฉันกับเค้าก็เริ่มมาคุยกันเหมือนเดิม คือส่งเมล์คุยกันเหมือนเดิม จนวันนึง วันลอยกระทงปีที่แล้ว ปี 47 ฉันรอเพื่อนว่าจะไปลอยกระทงกัน ฉันก็ออนเอ็ม คุยกับพี่คนนี้แต่ server ไม่ค่อยดี คุยๆ แล้วก็ ขาดๆ หาย ๆ ฉันรำคาญก็เลยขอเบอร์พี่เค้ามา แล้วก็โทรไปคุยกัน ฉันว่าผู้ชายคนนี้เค้าก็เงียบ ๆ ดูเป็นคนดีจัง ฉันก็ยังคุยกันแบบพี่ ๆน้อง ๆต่อไป ว่าง ๆ ก็โทรไปคุย จนกระทั่งวันนึง พี่เค้าคุยกับฉันล้ำเส้นความเป็นพี่น้อง ฉันเองก็ยังไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่ง บ่อยเข้า ฉันเริ่มหวั่นไหว พี่เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป เปลี่ยนจากคุยกันฉันกิ๊ก เป็นเงียบขรึม พูดน้อยลง(จากพูดน้อยอยู่แล้ว) ฉันไม่เข้าใจ ว่าเค้าเป็นอะไร ฉันเคยตกลงกันว่า เอาไว้ว่าง ๆ ไปเขาดินกันนะ เค้าก็โอเค ไปกัน แต่พอถึงวันนัดเค้าส่ง SMS ว่าเค้าไปไม่ได้ เค้าต้องไปธุระให้หัวหน้า ครั้งนึงที่ผิดนัด จนฉันนึกแปลกใจ กับท่าทีที่เปลี่ยนไป จนฉันต้องถามให้เค้าบอกตรง ๆ เค้าก็เลยยอมรับว่าเค้ามีแฟนแล้ว รู้จักกันมาสองปีแล้ว ฉันก็ยอมรับ ไม่ได้ว่าอะไร ฉันตัดใจ คิดว่าเป็นพี่เป็นน้องกันก็ดีแล้ว แล้วเราก็ห่างกันไป ไม่คุยกันเหมือนเดิมอีก จนวันนึงฉันออนเอ็ม ได้คุยกับเค้า เค้าบอกว่า เค้ายอมรับนะว่าสนใจฉัน ฉันก็แกล้งโง่ ถามว่าฉันผิดปรกติอะไรเหรอ ถึงต้องมาสนใจ เค้าบอกว่าสนใจ หมายถึงชอบ เค้าก็เลยบอกตรง ๆ เลยว่า เค้าชอบฉัน แล้วเค้าย้อนถามฉันว่า ฉันล่ะ รู้สึกยังไงกับเค้า ฉันก็บอกเค้าตรง ๆ ว่า ฉันเองก็หวั่นไหวนะ เค้าถามต่อว่า แล้วเราจะทำยังไงดี ในเมื่อเค้าชอบฉัน แล้วฉันก็หวั่นไหว ฉันบอกว่า ก็ไม่ทำอะไร พี่ก็คบกับแฟนพี่ต่อไป ฉันก็อยู่ของฉันแบบนี้เป็นน้องเค้าเหมือนเดิม เราก็เลยตกลงกันว่า โอเค!เราจะเป็นพี่น้องกัน ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ทำอะไรผิด เราอย่าทำให้เค้าเสียใจ เค้าบอกว่าเค้าตัดสินใจอยู่นานมาก ว่าจะเลือกบอกใครดี ระหว่างฉันกับผู้หญิงคนนั้น แต่เค้าก็ตัดสินใจบอกฉัน เพราะรู้สึกว่าแฟนเค้าไม่ได้ผิดอะไร อีกอย่างแฟนเค้าก็ดี ฉันเองก็ดีใจนะ ที่เค้าบอกว่าชอบฉัน เค้าบอกว่าเป็นแบบนี้แล้ว ฉันยังดีใจเหรอ ฉันบอกว่า อืม ดีใจที่มีคนดีๆ ซื่อสัตย์มาชอบ ตกลงว่าเราจะไปดูหนังกัน แต่พอใกล้ถึงวันนัด เค้ากลับส่ง SMS บอกว่า ขอยกเลิกดูหนังนะ พี่ไม่อยากไป กลัวใจตัวเองหวั่นไหวน่ะ บอกแล้วว่าพี่เป็นคนไม่ดี ขอโทษนะ ฉันงงมาก ทำไมเค้าถึงเป็นแบบนี้ ...แล้วผู้หญิงแบบฉันนี่นะ ทำผู้ชายหวั่นไหวได้ขนาดนั้น ...
| Create Date : 18 มิถุนายน 2548 |
| Last Update : 18 มิถุนายน 2548 15:48:19 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 352 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เจ้าของblogค่ะ IP: 203.155.94.161 วันที่: 20 มิถุนายน 2548 เวลา:8:55:37 น. |
|
|
|
| โดย: เจ้าของblogค่ะ IP: 203.155.94.161 วันที่: 21 มิถุนายน 2548 เวลา:14:52:25 น. |
|
|
|
| โดย: เอ๊ะ IP: 203.188.8.233 วันที่: 21 มิถุนายน 2548 เวลา:18:04:12 น. |
|
|
|
| โดย: สมันน้อย เบอร์ 14 IP: 61.47.108.230 วันที่: 10 กันยายน 2548 เวลา:20:24:38 น. |
|
|
|
| โดย: เห้อ IP: 27.55.7.134 วันที่: 10 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:55:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ถึงหนูจะไม่สวยแต่หนูก็จนนะคะ
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ผู้ชายอ่ะ อย่าไปเชื่อมากนะ
เป็นผู้ชายยังไม่เชื่อพวกเดียวกันเลย
หุหุ