|
|
ลูกพอร์ช 1.7 ปี (ภาคสอง) - เด็กสอนได้ |
|
สอนลูกให้รู้จักกฎเกณฑ์
เดือนที่ผ่านมา ลูกเริ่มรู้จักต่อต้าน ถ้าเราไม่ยอม ก็จะพยายามเอาชนะ มีอยู่คืนนึง ลูกหลับไปตั้งแต่สองทุ่มครึ่ง แล้วตื่นมาอีกทีห้าทุ่มกว่า ตื่นมาก็ร้องไห้ แล้วก็ชี้ จะให้อุ้มออกไปนอกห้องนอน ปะป๊าไปอุ้มลูกขึ้นมาแล้วบอกว่าไม่ได้นะลูกนี่เป็นเวลานอน ลูกต้องนอนแล้วนะ เธอก็ไม่ยอม ร้องไห้จะออกไปให้ได้ สู้รบกันอยู่พักนึง เธอก็ร้องไห้ใหญ่เลย ตอนแรกปะป๊าเสนอว่าให้พาเค้าไปดาดฟ้าก็ได้ ไม่งั้นเด๋วเธอร้องไห้บ้านแตก 555 แต่มะม๊ายืนกรานว่าไม่ให้ออก ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ลูกจะต้องเรียนรู้ว่าขอบเขตของตัวเองคืออะไร หากเราหยวนให้ลูกครั้งแรกได้ ลูกก็จะเรียนรู้ตรรกะที่ว่า ถ้าร้องแล้วจะได้ออกข้างนอก ต่อไปหากลูกร้องแล้วเราไม่ให้ออก ลูกจะยิ่งต่อต้าน
ตอนนั้นถามว่าเครียดไหม ไม่เครียดนะ แต่นึกถึงหนังสือ ทำอย่างไรเมื่อลูกท้าทายคุณ เลย 5555 ไม่รู้สึกโกรธหรือหงุดหงิดลูกเลยด้วย ที่ร้องไห้แบบจะเอาชนะเพื่อที่จะได้ออกไปข้างนอก เพราะเราพยายามเข้าใจลูก ว่าลูกยังไม่รู้ว่าขอบเขตของตัวเองเป็นยังไง ยังไม่รู้ลิมิตว่าเมื่อไหร่ต้องหยุด เมื่อไหร่คือเล่นได้ ที่มะม๊าคิดในเวลานั้นคือ จะสอนลูกยังไงดีให้ลูกเข้าใจขอบเขตของตัวเอง โดยไม่รู้สึกต่อต้าน คือถ้าเราปล่อยให้ลูกยืนร้องไห้แล้วไม่สนใจ มะม๊าว่าจะทำให้ลูกยิ่งรู้สึกท้าทาย และก็จะพยายามร้องให้ดังขึ้นไปอีก เพื่อเอาชนะ
สุดท้ายมะม๊าเลือกใช้วิธีอุ้มลูกไว้ (แม้ลูกอยากจะดีดตัวออกก็ตาม) แล้วก็ร้องเพลงแข่งกับเสียงร้องไห้ของลูก คือประมาณว่าไม่ไปขัดขวางการร้องของลูกนะ อยากร้องๆไป แต่มะม๊าก็จะร้องเพลงของมะม๊า (แถมเป็นเพลงโปรดของลูกซะด้วย  ) สักพัก ลูกเลยหยุดดิ้น หยุดร้อง แล้วก็ค่อยๆซบมะม๊า มะม๊าก็ยืนร้องเพลงกอดเธอไปเรื่อยๆ จนเธอหลับ สรุปคืนนั้นเหตุการณ์จบแบบไม่ต้องเสียเลือดเนื้อ 555
จริงๆเหตุการณ์คืนนั้นเป็น sign ที่ดีที่ทำให้มะม๊าตระหนักว่า ได้เวลาสอนลูกให้รู้จักวินัยแล้วนะ ที่ผ่านมาเราใช้ positive comment กับลูกซะเป็นส่วนใหญ่ คือชื่นชมในพฤติกรรมที่ดีของลูก แต่ในขณะที่พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ที่ผ่านมาเราใช้วิธีเบี่ยงเบนความสนใจ ซึ่งลูกก็จะไม่รู้ว่าพฤติกรรมแบบนี้ทำไม่ได้นะ ตอนนี้ลูกรู้เรื่องพอที่เราจะสอนได้แล้ว
สอนลูกให้รู้จักรอ
ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบันทำให้เด็กเริ่มที่จะเป็นคนที่รอไม่เป็น อย่างอินเตอร์เน็ต ตะก่อน 56k เราก็เคยใช้กันมาได้ โหลดช้าเป็นเต่าเราก็ยังรอได้ แต่พอถึงยุค hi-speed การรอ loading แม้เพียงเสี้ยววินาทีก็แทบขาดใจ อย่างตอนมะม๊าเปิด youtube ให้ลูกดู บางวันเน็ตช้า มัน load นาน ลูกก็จะงิ๊ๆละ มะม๊าเลยเริ่มสอนลูกให้รู้จักรอ อย่างพอลูกหยิบมือถือมาให้มะม๊าเปิด มะม๊าก็จะรับมา แล้วออกเสียงนับ 1-10 ให้ลูกฟัง คือเดี๋ยวนี้พอลูกจะให้มะม๊าทำอะไร มะม๊าจะไม่ตอบสนองทันที แต่จะหันไปนับ 1-10 ให้ลูกฟัง แล้วค่อย respond
สอนให้รู้จักรักน้อง
อย่างที่บอกว่าตอนนี้ลูกรู้เรื่องเกือบหมดแล้ว เราเลยพยายามให้ลูกเข้ามามีส่วนร่วมในการเลี้ยงน้องให้มากขึ้น เช่น ให้ลูกช่วยหยิบกางเกงมาให้มะม๊าใส่ให้น้อง พอชมไปที เธอคึก เดินไปหยิบมาแบบไม่หยุดเลย
สอนลูกให้เรียนรู้จากประสบการณ์
ช่วงนี้อยู่ในช่วงที่เธออยากจะเรียนรู้ทุกอย่างรอบตัว บางอย่างก็อยากเรียนรู้ด้วยตัวเอง ไม่ใช่แค่ฟังจากที่เราบอก จนบางทีเหมือนเธอจะไม่เชื่อฟัง เช่น เอามือไปควักยาหม่อง เอามือไปจับแก้วน้ำร้อน คือเราบอกเธอนะว่าเล่นไม่ได้ แต่ก็ปล่อยให้เธอได้เรียนรู้เองด้วย เช่น อยากจับใช่ไหมแก้วน้ำร้อน ก็ให้แตะไปนิดนึง พอเธอรู้ว่ามันร้อนเธอก็จะไม่กล้าไปแตะแล้ว เรียกว่าวัยของเธอตอนนี้คือต้องทั้งสอน และให้เธอเรียนรู้เองไปด้วย แต่บางอย่างเราก็ให้เธอเรียนรู้ผลลัพธ์เองไม่ได้นะ เช่นเธอจะเอาหัวไปลอดซี่ตรงบันได อันนี้น่ากลัวมากก เรียนรู้เองไม่ได้ 555
| Create Date : 06 พฤศจิกายน 2555 |
| Last Update : 6 พฤศจิกายน 2555 12:13:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1678 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
) สักพัก ลูกเลยหยุดดิ้น หยุดร้อง แล้วก็ค่อยๆซบมะม๊า มะม๊าก็ยืนร้องเพลงกอดเธอไปเรื่อยๆ จนเธอหลับ สรุปคืนนั้นเหตุการณ์จบแบบไม่ต้องเสียเลือดเนื้อ 555 
