|
|
ลูกพอร์ช 1.1 ปี (ภาคสอง) - ตามล่าหาไก่ + หมูบิน |
|
เดือนที่ผ่านมา มีเรื่องฮาของเธอมากมาย แต่เรื่องฮาที่สุดหนีจะไม่พ้นสองเรื่องนี้
ตามล่าหาน้องไก่
ไก๋..ไก๋..ไก๋.. ด.ช.พอร์ช 1 เดือน 18 วัน ออกตามหากุ๊กไก่ ^^ เย็นวันหนึ่งอยู่ดีๆเธอก็พูดออกมาอยู่คำเดียวเป็นชม. ไก๋ ไก๋ ไก๋ แล้วเสียงแบบ powerful มากกก ขำอ่ะ หลังจากวันนั้นมา เธอก็มักจะออกตามล่าหากุ๊กไก่อยู่เสมอ ไก๋ ไก๋ ไก๋..
หมูบิน
ดช.พอร์ช 1 เดือน 20 วัน ทำท่าหมูบิน น่ารักค๊อดๆๆๆ (เอาแขนสองข้างยืดสุดตัวออกไปด้านล่าง แบบท่าเตรียมพร้อมจะบินอ่ะ) เด๋วนี้พอบอก หมูบิน เธอก็จะสยายปีกไปด้านหลังทันที น่ารักมากก (นอกเหนือจาก บอกให้บ้ายบาย แล้ว ก็มีหมูบินนี่แหละที่เธอทำตามที่บอก)
Yeah!
นอกจากท่าหมูบินแล้ว ดช.พอร์ช 1 ขวบ 23 วัน เธอทำท่า yes! ได้ด้วยอ่ะ เด๋วนี้พอบอกทำท่า yes ซิลูก ก็ทำได้นะ
แพนกวินน้อย
ตั้งแต่เดินได้ เธอเหมือนแพนกวินขึ้นเยอะอ่ะ ใครทำอะไรนิดนึง ส่งเสียงอะไรกันนิดนึง เธอจะเดินก้นบิดตามมาสมทบอยู่ตลอด
Ready to Run
ได้ข่าวว่าลูกเพิ่งจะเริ่มเดินเตาะแตะได้เมื่อเดือนก่อน ยังจำได้เลย ตอนลูกจะครบขวบ เรายังนั่งนับจำนวนก้าวของลูกอยู่เลย 8 ก้าว ก็ปรบมือดีใจกันใหญ่ พอเดือนนี้เราก็แทบจะไม่เคยเห็นลูกคลานเลย เดินซะรอบห้อง ล้มบ้างอะไรบ้าง แต่ลูกก็ลุกเดินเองต่อ และที่น่า amazing มากเลยก็คือ เธอทำท่าจะวิ่งแล้ว เอิ่ม ได้ข่าวว่าเธอเพิ่งจะเริ่มเดินเตาะแตะได้เมื่อเดือนก่อนเองนะ -___-
A Man Porsche
นี่ถ้าใครมาบอกว่าลูกมะม๊าแต๋วนี่ มีเคืองเลยนะ เพราะลูกแสดงความแมนออกมาซะตั้งแต่ยังเด็กอ่ะ อย่างเวลาพาไปเดินดูของเล่นพวกเสริมพัฒนาการที่ห้าง กลับไม่สนใจ แต่พอพาไปเดินดูลูกบอลแผนกกีฬา เธอกลับดี๊ด๊า
ไจแอนท์พอร์ช
ลูกเป็นเด็กทรงพลังเหลือเกิน นอกจากจะชอบเล่นคูลเลอร์น้ำ 10 กก. แบบลากไปมา บางทีก็กลิ้งมาตกใส่ขาตัวเองแล้ว เมื่อวันก่อนไปซื้อรถโดเรม่อนของเล่นที่วิ่งชนแล้วมันถอยกลับมาให้เธอเลย เธอจับเสาฟาดไปมา พังเลย 55
ปะป๊าย่อส่วน
เดือนที่ผ่านมาว่าเธอเริ่มเหมือนมะม๊าไปหยกๆ ตอนใกล้จะเป็นเด็ก 1 ขวบ 1 เดือน เธอกลายเป็นปะป๊าย่อส่วนไปอีกละ ทั้งหน้าตา (โดยเฉพาะแววตานี่ แววตาเดียวกันเป๊ะอ่ะ คมกริบๆ ^^) และที่สำคัญ เธอกลับมาติดปะป๊ามากกกกก ใช่ซี๊ๆๆๆ เมื่อต้นเดือนเรายังเพิ่งเขียนไดว่าลูกติดเรา พอมาปลายเดือนเธอไปติดปะป๊าซะ ปะป๊าแทบไม่อยากไปไหนเลย เพราะลูกอ้อนของเธอนั่นแหละ
 
เด็กฉี่เยอะ
ขอ record ไว้อีกอย่างว่า ดช.พอร์ช 1 ขวบ 14 วัน เธอฉี่ล้นแพมเพอร์สแล้ว 5555 คือตั้งแต่เด็กๆเนี่ย เธอเป็นเด็กไม่ยอมกินน้ำ ปะป๊ามะม๊าต้องเอาน้ำไปผสมนมให้เยอะๆ (เช่นปกติต้องชงใส่น้ำ 6 ออนซ์ เราก็ใส่น้ำให้เป็น 7 ออนซ์) เพิ่งจะมาช่วงเนี่ย เธอกินน้ำได้มากขึ้น และผลพวงจากการกินน้ำมากขึ้น เช้าวันนึงเธอตื่นมา ปะป๊าไปอุ้ม แล้วถามว่ากางเกงเธอทำไมชื้นๆ พอถอดกางเกงดูถึงได้รู้ว่าฉี่เธอทะลัก เปียกถึงเอวเลย amazing มากกก ปกติเธอจะฉี่อยู่แค่ส่วนหน้าของแพมเพริ์ส จะเปลี่ยนแต่ละทีก็เสียด๊ายเสียดาย นี่เป็นแผ่นแรกที่ใช้คุ้มค้ามากจริงๆ
ม.หม่าม้า
ดช.พอร์ช 1 ขวบ 23 วัน ออกเสียงม.แล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้เธอออกเสียงว่าหม่ำๆๆๆ (แม้จะยังไม่ใช่มะม๊าก็เหอะ แต่ก็ใกล้เคียงแล้ว เย้ๆ)
ดช.พอร์ช 1 ขวบ 25 วัน 21.38 น. (555 ละเอียดยิบ) ขณะที่มะม๊ากำลังนอนกล่อมลูก ลูกก็พูดขึ้นมาว่า หม่ำ หม่ำ หม่า ม้า เท่านั้นแหละตาสว่างเลย เอาใหม่ลูกๆๆๆ ไม่มีรอบสองครับท่าน ของดีมีครั้งเดียว 555
Master Friendly
เธอเป็นเด็กที่รักการพบปะผู้คนสุดๆอ่ะ ชอบให้ปะป๊ามะม๊าพาไปลั้นลานอกบ้าน รู้ละว่าทำไมเธอติดปะป๊าจริงจัง เพราะเวลาเธอเห็นปะป๊าจะรู้ว่าเด๋วได้ออกไปลั้นลานอกบ้านใช่ม้า เธอชอบไปหมดไม่ว่าจะเป็นการไปเที่ยวตจว. (นั่งรถไม่มีงอแงเลย ดูเธอตื่นตาตื่นใจกับสถานที่ใหม่ๆที่ไปเห็นมาก) รวมถึงการเดินเล่นอยู่ในห้างนี่แหละ เธอจะชอบเดินด้วยตัวเอง พอเจอผู้คนก็จะหยุดมองหน้าเค้า รอให้เค้าหันมายิ้มตอบ -__- friendly ไปไหมลูก
ยิ้มเก่งโคต
ลูกรู้ป่ะว่าลูกเป็นเด็กที่อารมณ์ดีมากเลย เดินๆอยู่ก็ยิ้มตาหยีอยู่คนเดียว
นิ้วนำทาง
เด๋วนี้เวลาอุ้มแล้วอยากให้เราพาเดินไปไหนก็จะชี้นิ้วนำทาง ถ้านิ้วชี้แล้วยังไม่ยอมไป เธอก็จะโถมตัวเลย ประมาณว่า ช้านบอกแล้วว่าจะไปทางนี้ๆๆๆๆๆๆ
ก๊าบก๊าบก๊าบ
ตอนขับรถไปเหนือ เราร้องเพลงก๊าบๆๆ ให้ลูกฟัง ลูกก็จะตบมือเข้าจังหวะใหญ่ พอหยุดก็จะส่งเสียงเรียก หึๆๆๆๆ น่ารักดี
เรียนรู้
เด๋วนี้เธอรู้นะเวลาเราห้ามน่ะ ดูแววตาเธอ ถ้าเราถ้าเรายิ่งไปเอาชนะ แววตาเค้าจะท้าทายแล้วยิ่งจะเอาชนะเราตอบ แต่ถ้าเราบอกดีๆ ตาเธอที่มองอยู่ก็อีกแววตานึงนะ คือประมาณว่ารับรู้ว่าห้าม แต่จะทำตามหรือเปล่าอีกเรื่อง 555 อย่างเวลาเอามือเข้าปาก พอเราบอกว่าอี่อี๋นะ เธอก็จะรู้จักเนียนๆเอาออกมานะ
เด็กอึด
ตอนไปทริปน่าน นั่นก็โชว์ความอึดของลูกมาทีละ คราวนี้พาลูกไปแอ่วเหนืออีกครั้งต้อนรับสงกรานต์ ขาไปขึ้นเครื่องขากลับนั่งรถกลับมากับปะป๊า ลูกได้โชว์พลังอึดให้เราเห็นอีกครั้ง ทั้งตอนขึ้นเครื่อง ไม่มีร้องเลย (ไอ้เราก็กลัวตอนหูอื้อ กลัวจะร้องไห้) ตอนขับรถขึ้นลงเขาที่เขาค้อ ก็ไม่มีแอ๊ะ นั่งเล่นอื้ออ้าอยู่ที่อาณาจักรของเธอที่พื้นรถ 555
เรื่องการกินยิ่งไม่มีปัญหา เธอ enjoy eating ในทุกที่ที่เราไป สรุปรูปจากทริปไปเที่ยวคราวนี้มีแต่รูปลูกอ้าปากหม่ำๆเกือบทั้งนั้นเลย ^^
ยิ่งลูกโตขึ้นปะป๊ามะม๊าก็ยิ่งเหนื่อยน้อยลง ลูกได้ร่วมแจมกินอะไรต่างๆกับพวกเราได้มากขึ้น เดินได้มากขึ้น แล้วลูกสนุกกับการไปเที่ยวมาก พวกเรายิ่งอยากพาลูกไปเที่ยวกันอีก
| Create Date : 11 พฤษภาคม 2555 |
| Last Update : 27 กันยายน 2555 16:09:42 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 909 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
