space
space
space
space

ลูกพอร์ช เด็กขวบ - วัยเตาะแตะ & นักเลียนแบบ
ขอบต้อนรับเข้าสู่ดช.พอร์ชเข้าสู่ดช.วัยเตาะแตะ ตั้งแต่ลูกตั้งไข่ได้อย่างมั่นคง ลูกก็เริ่มซ่าเกาะนู่นนี่เดินเตาะแตะตลอด คราวนี้ล่ะ หึๆ ไม่ใช่แค่ลิงเรียกพี่แล้ว แต่เป็นลิงเรียกพ่อเลย


อ้อแอ้

นอกจากลูกจะชอบเดินแล้ว ยังชอบบ่นด้วย ระหว่างที่เล่น ระหว่างที่เดินมีบ่น อู้อ้า อ้อแอ้ อี้ ฯลฯ แถมเสียงแบบ powerful แบบผู้ชายเต็มที่ อู้ๆๆๆ โอ๊ะ..โอๆๆ ก่อกๆๆๆ.. ปะป๊าๆๆๆ เสียงเดียวที่เธอยังเรียกไม่ได้คือเสียงม.ม้า... -____-




Giant Porsche

บางคนเปรียบเทียบลูกตัวเองกับ มิกกี้เม้าส์ บางคนเปรียบเทียบลูกตัวเองกับกระต่ายน้อย แต่ลูกมะม๊า.. จากพฤติกรรมแต่ละอย่างของเธอทำไมเห็นแล้ว มันอดไปเปรียบเทียบกับไจแอนท์ไม่ได้ ^^’ ทั้งในเรื่องของความอึด เชื่อป่ะว่าเธอไม่เคยร้องไห้เลย เวลาล้มแล้วหัวไปโป๊กกับอะไร หรือแม้กระทั่งไปฟาดกับอะไร แค่ทำหน้างงๆเล็กน้อย มีแอ๊ะบ้างพอเป็นพิธี นอกจากความอึดแล้ว เสียงของลูกยังมี power เสียเหลือเกิน เวลาพูด ลูกจะอ้าปากกว้าง แล้วก็ "อ้า........" + เสียงอันทรงพลัง มั่นใจเลยว่าเสียงออกจากกระบังลม ไปเป็นนักร้องได้สบายเลยลูก ^^ นอกจากเสียงพูดแล้ว เสียงร้องก็ยังโชว์ความเป็นแมนเต็มที่ เปิดสวิทต์ปุ๊บ เธอใส่ volume 10 ปั๊บ ไม่มีแบบค่อยๆเร่งสปีดใดๆทั้งสิ้น


เด็กอ้อนแม่

เดือนก่อนๆเธอมีติดมะม๊าเป็นพักๆ บางพักก็ไปติดปะป๊า แต่เดือนที่ผ่านมา เธอติดมะม๊าจริงจังทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการเลยอ่ะ (ปลื้มม) ตอนจะออกไปทำงานตอนเช้า เธอไม่ยอมให้ใครอุ้มอ่ะ จะเกาะติดเป็นลิงน้อยของมะม๊า ทำเอาแม่เธอน้ำตาคลอ จนแทบอยากจะไปยื่นใบลาออกมาอยู่กะเธอทั้งวันเลย



ก็ไม่รู้ว่าเธอมีเซ็นซ์รู้ด้วยหรือเปล่านะ ว่ามีสิ่งมีชีวิตน้อยๆอยู่ในพุงที่ยื่นๆของมะม๊าเนี่ย เธอถึงได้ชอบมานัวเนียมะม๊า เอาแก้มมาชน เอาหน้ามาซบ วันดีคืนดีก็เอามือมาตีพุงมะม๊าเลย ประมาณว่าโชว์พาวให้น้องรู้ตั้งแต่อยู่ในพุง 55


อารมณ์ดีค๊อตๆ

ปกติก็ว่าลูกเป็นเด็กอารมณ์ดีอยู่แล้วนะ คือร้องไห้น้อยมาก แต่เดือนที่ผ่านมาอารมณ์ดีแบบมากขึ้นไปอีก ซบๆมะม๊าอยู่ดีๆก็หันมายิ้มตาหยีให้ (โอ๊ยย ใจจะละลาย) เล่นๆอยู่ก็หันมายิ้มหวานให้ โตขึ้นจับเข้าประกวดชายงามมิตรภาพเลยลูก แล้วอย่างนี้จะไม่ให้รัก ไม่ให้หลงได้ยังไงล่ะลูก






welcome ฟันซี่ที่เก้า
เดือนที่ผ่านมาทั้งน้ำลายไหล(เยอะขึ้น) หมั่นเขี้ยวของต่างๆมากขึ้น เดาว่าฟันซี่ต่อๆไปของเธอกำลังจะมาแน่นอน และก็จริง มะม๊าเห็นฟันล่างด้านขวา ซี่ที่ 9 ของเธอโผล่มาให้เห็นไรๆแล้ว




Magic of your hands

ขำอ่ะ ไปอ่านบทความนึง เค้าบอกว่า A baby will fascinate his hand during 3-4 months แต่ลูกมะม๊าเนี่ย เพิ่งจะมา fascinate มือตัวเองตอนจะขวบ 555 เช้าบางวันตื่นขึ้นมา เอามือซ้ายจับมือขวาขึ้นมาดู กำแบ กำ แบ แล้วมองใหญ่ บางวันตื่นมาก็ทำท่าจับปูดำเลย อ้อ..เด๋วนี้ถ้าเราร้องนอยๆๆ นอยเท่งนอย นอยๆ เค้าก็จะทำมือตามละนะ ร้องเพลงจับปูดำ เค้าก็ทำท่าตามด้วย

นอกจากทำมือในท่าต่างๆแล้ว ลูกยังใช้มือจับปากกาได้ดีขึ้นด้วย ดูๆแล้วมีแววจะถนัดขวาแฮะ




ว่าด้วยเรื่องของ..การปรบมือ

สงสัยเราจะปรบมือให้ลูกเยอะไปหน่อย จนลูกแยกไม่ออกว่าปรบมือมันต้องใช้ตอนไหนบ้าง บางทีตอนเธอหงุดหงิดเธอก็ทำท่าปรบมือ ตอนงอแงก็ทำท่าปรบมือ ตื่นนอนมาก็ปรบมือ จะบอกว่าปรบมือมันใช้กับตอนดีใจ ตอนแสดงความยินดีลูก ตอนหงุดหงิดหรือตอนงอแงไม่ต้อง -___-


ป้อนยา.. No more tear

จริงๆแล้ว การที่ลูกมีลิ้นจรเข้อย่างมะม๊าก็ดีอย่าง คือแยกแยะความอร่อยกับความไม่อร่อยไม่ออก ^^ เดือนที่ผ่านมา ลูกมีน้ำมูก เราเลยจับลูกมากินยาลดน้ำมูกกัน ปะป๊าเอายาใส่ไซลิ้งค์ แล้วค่อยๆป้อนเธอ ด้วยความเป็นคนตะกละ เห็นอะไรใกล้ปากก้อ้ารับหมด ที่นี้พอบีบยาเข้ามาไปนิดหนึ่ง มีหน้าเหย๋เล็กน้อย แต่พวกเราก็พากันปรบมือ โอโห..เก่งๆๆๆ แล้วอุ้มเล่นไปมา เธอ(ด้วยความที่บ้ายอ+แยกแยะรสชาติไม่เป็น) ก็ยิ้มด้วยความพึงพอใจ แล้วก็กินยาต่อ ปะป๊าค่อยๆบีบจากไซลิ้งค์เข้าปาก พร้อมกับแบ่งจังหวะในการหลอกล่อ สรุปว่า เธอสามารถกินยาได้หมด โดยไม่เสียน้ำตา เก่งมากๆๆๆๆ หลังจากนั้น การกินยาก็เป็นเรื่องงาน เพียงเอาไซลิงค์ค่อยๆหยอดเข้ามา แล้วทำให้มันเป็นเรื่องเล่นๆกับลูกๆก็ยอมนั่งกินจนหมด (หากหยอดช้า มีคว้ามือมาใส่เข้าปากเองด้วย)




Amazing จ. จู๋

ขอเรคคอร์ดไว้เลย ตอนเธอได้ 11 เดือน 23 วัน เธอเหมือนจะค้นพบชิ้นส่วนใหม่ในร่างกาย นั่นคือ.. จ.จู๋ เย็นวันนึงขณะที่เธอชีเปลือยแล้วนั่งอยู่ ปรากฎว่าเท้าเธอไปแตะโดนอะไรบางอย่าง เธอก้มลงไปดู แล้วลองเอามือไปจับ พอจับแล้วก็รีบปล่อย ทำหน้าฉงน แล้วจับใหม่ หน้าตาเธอดูเอ็นจอยด์มากอ่า มะม๊าเลยรีบถ่ายรูปไปฟ้องปะป๊า 555 หลังจากวันนั้นมา เมื่อสบโอกาสเธอจะหาโอกาสจับจ.จู๋ของเธอเล่นทุกครั้ง หวงด้วยนะ ปะป๊าจะจับหน่อยก็ไม่ให้ 555




Happy Birthday my Baby

17 มี.ค. 55 ลูกมะม๊ากลายเป็นเด็กขวบแล้ว อะ ไหนๆก็จะเข้าสู่ดช.วัยเตาะแตะละ ปะป๊ามะม๊าเลยขอสอยรองเท้ามาให้ลูกดีกว่า ว่าแล้ววันเกิด เลยพาไปเดินงานรักลูก กับงาน sport world ซะเลย ได้รองเท้า nike มาคู่นึง ลูกชอบมาก ใส่ให้ปุ๊บ แกะมาแทะกินปั๊บ 555

ตอนเย็นพาไปกิน Saboten มัน (แม่มาน request เองแหละ) แล้วก็กลับไปเป่าเค้กวันเกิดกับอากง อาม่า อาโกว อาเฮีย อาโกวขนตุ๊กตา Toys ยกเซ็ทมาให้เธอแล้ว แต่เธอชอบไอ้ตัวสามตามากที่สุด -__-



นอกจากนี้ อากงอาม่าจากสระแก้ว ก็แวะมาหาเธอด้วย ดูสิ อากงลงทุนถือกระเป๋าให้เองเลยนะ แถมยังบอกจะเอาเธอกลับไปเลี้ยงให้ด้วยนะ แต่มะม๊าไม่ยอม ก็กลัวจะคิดถึงนี่น่า




ส่งท้าย..
เมื่อคืน ดช.พอร์ช 1 ปี 1 วัน เธอนอนละเมอเล่นด้วยอ่ะ ตอนปะป๊าไปห่มผ้าห่มให้เธอ เธอนอนๆอยู่ก็เอามือมาตีขาตัวเองแล้วยิ้ม สักพักก็ทำใหม่อีก 3-4 ที พวกเรายืนมองกันไปขำไป น่ารักอ่ะ

ที่รักของปะป๊ามะม๊า..


รักลูกมากขึ้นทุกวันเลย


Create Date : 29 มีนาคม 2555
Last Update : 29 มีนาคม 2555 15:13:54 น. 0 comments
Counter : 1775 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

ด้วยรักและผูกพัน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]






space
space
[Add ด้วยรักและผูกพัน's blog to your web]
space
space
space
space
space