๑ มิถุนายน ๒๕๖๓ // 2020年6月1日 // June 1, 2020


ช่วงนี้ก็มีฝนตกหนักแล้วเนอะ
แต่อากาศก็ยังร้อนอยู่ดี 

ไม่ได้เขียนมานานเลย หลายวัน
สาเหตุเพราะแมวไม่สบาย

จัมโบ้ ฉี่ไม่ออก
ริกะ ก็ฉี่น้อย 
แต่ว่าริกะยังกินข้าวกินน้ำได้ตามปกติ วิ่งเล่น สดใส ร่าเริงเหมือนเดิม
แต่จัมโบ้ ไม่กินข้าวกินน้ำ นอนซม
ฉันก็เลยต้องพาจัมโบ้ไปหาหมอ ไปตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่แล้ว
ตอนนี้ จัมโบ้อาการดีขึ้นตามลำดับ 
แรงเยอะด้วยนะ 55555555555555
ตัวเขาใหญ่ แรงเลยเยอะ อยากเดิน อยากวิ่งเล่นกับพี่ ๆ น้อง ๆ แล้ว
จัมโบ้ กินข้าวได้เอง แต่น้ำไม่ค่อยกิน ฉันก็เลยต้องป้อน
พรุ่งนี้พาไปอีก ขอให้ถอดท่อออกสักทีเถอะ 
เหนื่อย เหนื่อยทั้งแมว ทั้งคน 55555555555555
แมวก็เหนื่อย คนก็เหนื่อย เหนื่อยทั้งคู่ 
แล้วก็เปลืองค่ารถแท็กซี่มาก เพราะฉันขับรถไม่เป็น 

เข็ดแล้ว ต่อไปนี้จะพยายามป้อนน้ำให้จัมโบ้
แล้วก็พยายามตักทรายบ่อย ๆ เช้า กลางคืน
จะไม่ขี้เกียจอีกแล้ว 
แม่ขอโทษนะลูกนะ 

ฉันสังเกตเอาเองว่า แมวตัวอื่นไม่เป็น ทั้งที่กินอาหารเหมือน ๆ กัน
ฉันเลี้ยงไว้ทั้งหมด 11 ตัว เลี้ยงแบบระบบปิด ไม่ค่อยได้พาเดินเล่นเลย
แบ่งเป็น 2 ห้อง เพราะมันอยู่ด้วยกันไม่ได้ มันกัดกัน
ห้องที่หนึ่งมี 6 ตัว ห้องที่สองมี 5 ตัว

ฉันสังเกตเอาเองว่าจะมีแค่จัมโบ้กับริกะเท่านั้น ที่มักจะเป็นแบบนี้
คือมักจะฉี่น้อย ฉี่ไม่ค่อยออก เป็นแมวที่เครียดง่าย
และจัมโบ้กับริกะ เป็นแมวสองตัวที่เมื่อพากลับมาจากทำหมันแล้ว
พอกลับมาบ้าน ไม่ยอมฉี่ นานมากกว่าจะฉี่ 
หลังจากพาไปทำหมัน ริกะ 4-5 วัน ถึงจะฉี่ออก
ส่วนจัมโบ้ หลังจากพาไปทำหมัน ใช้เวลาเป็นอาทิตย์ ถึงฉี่ออก

และริกะกับจัมโบ้ มักจะเป็นแมวที่ชอบฉี่ใส่อย่างอื่น นอกจากกระบะทราย
เช่น ฉี่ใส่ผ้า ฉี่ใส่หมอน ฉี่ใส่ถุงพลาสติก
คือฉี่เรี่ยราด ตัวอื่นไม่เป็น

แต่โชคดีไปว่าตอนนี้ ริกะไม่ได้เป็นอะไร ยังแข็งแรงดี กินข้าวกินน้ำ ร่าเริง
ยังพอฉี่ออกบ้าง ถึงจะฉี่น้อยไปหน่อยก็เถอะ
แต่ตอนนี้ยังดีที่ไม่นั่งกระบะทรายนานแล้ว เริ่มนั่งแค่แป๊บเดียว ตามปกติ 

มีเพียงแค่จัมโบ้ที่อาการหนัก 
ก่อนหน้านี้จัมโบ้ก็มีอาการแบบนี้บ่อย ๆ คือฉี่ไม่ค่อยออก
แต่เมื่อก่อน จัมโบ้ยังกินอาหารได้ ยังวิ่งเล่นได้
มีครั้งนี้ที่อาการหนัก ไม่กิน ไม่เล่น อ๊วกด้วย
ฉันก็เลยต้องพาไปหาหมอ หมอก็สวนฉี่ออก ให้น้ำเกลือ ใส่ท่อให้ฉี่ 

ฉันอ่านในเน็ตมา แล้วหมอก็บอกมาด้วยว่า
ที่แมวฉี่ไม่ออกนั้น สาเหตุเกิดจาก
1.กินน้ำน้อย 
2.ใช้กระบะทรายร่วมกับตัวอื่น คือมีกลิ่นฉี่ของตัวอื่นอยู่ แล้วไม่อยากฉี่
ทำให้อั้น พออั้นนาน ๆ ก็ฉี่ไม่ออก

นับตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่แล้วเป็นต้นมา 
ฉันก็เลยวางน้ำไว้เต็มบ้านเลย 555555555555555
แล้วก็ซื้อกระบะทรายเพิ่ม 
อันนี้คือเพื่อให้ริกะ ริกะจะได้มีทรายเยอะ ๆ จะได้อยากฉี่
แต่ยังดีที่ว่า ริกะกินน้ำเยอะ 

ส่วนจัมโบ้ ตอนนี้ยังใช้กระบะทรายไม่ได้ ขังไว้แต่อยู่ในกรง
จนกว่าจะถอดท่อออก 
ขอให้พรุ่งนี้ได้ถอดเถอะ พลีสสสส 

ต่อไปนี้ฉันจะหมั่นป้อนน้ำให้จัมโบ้ 
เพราะจัมโบ้เป็นแมวที่กินน้ำน้อย แล้วตัวใหญ่ อ้วน
จัมโบ้เป็นตัวผู้ ลืมบอกไป
ส่วนริกะ เป็นตัวเมีย

วันนี้ที่ฉันมาเขียน blog ได้แล้ว
นั่นหมายความว่า ทุกอย่างเริ่มกลับมาเป็นปกติแล้ว
หลังจากที่ฉันเหนื่อยมาก จนหมดแรง
เกือบใกล้ตายทุกวัน 555555555555555
เหนื่อยมากกกกกกกก 
เลี้ยงเยอะ พอป้อนน้ำให้จัมโบ้ ป้อนยาให้จัมโบ้
แมวตัวอื่นก็วิ่งเล่นซน กินเสร็จ แล้วเล่นกัน อ๊วกแตกอีก 
ฉันก็ต้องไปเช็ดอ๊วกให้พวกมันอีก 
ตักขี้ ตักฉี่ให้แมว 10 ตัว ไม่รวมจัมโบ้ 
จัมโบ้ ฉี่กับขี้ในกรง ฉันก็ต้องเอาถาดฉี่ไปล้าง เก็บขี้ในกรง 

จากนั้น พาพี่แอนท์ หมาแก่อายุ 15 ปีของฉัน
มาให้ข้าวให้น้ำ พาเดินเล่น พาไปขี้ ไปฉี่
เหนื่อยมั้ยล่ะ? 555555555555555
แต่ว่าฉันก็สลับกันให้ข้าวแอนท์กับน้องสาวฉัน
แต่ส่วนใหญ่ ฉันจะเป็นคนให้

ยังดีหน่อยที่ พี่เหมียว แม่ของฉันเป็นคนเลี้ยง
เป็นคนเก็บขี้เก็บฉี่ในกระบะทราย

พูดถึงพี่แอนท์ พี่แอนท์ก็เป็นก้อนซีสต์ที่ใต้ท้อง
ถามหมอแล้ว หมอบอกว่าไม่ต้องผ่าหรอก เพราะอายุเยอะแล้ว
ฉันก็เห็นด้วย เพราะพี่แอนท์อายุ 15 ปีแล้ว
แก่มากแล้ว ตามอายุขัยของพี่แอนท์ก็
น่าจะอยู่ได้อีกประมาณ 2-3 ปี พี่แอนท์ก็โบกมือลาฉันแล้ว 
ถ้าวันนั้นมาถึง ฉันคงคิดถึงพี่แอนท์มาก
รักมันอ่ะ 


ชีวิตฉัน วัน ๆ ก็วุ่นวายแต่หมาแมวพวกนี้แหละ 13 ตัว
ไม่ต้องมีผัวมีลูกแล้วฉัน ชีวิตนี้ 555555555555555

ฉันรักพวกมันมากจริง ๆ และจะไม่มีวันทิ้งพวกมันด้วย 

ถ้าพวกมันแข็งแรงดี กินอิ่มนอนหลับ ร่าเริง สดใส ฉันก็มีความสุข
แต่ถ้าพวกมันไม่สบาย กินไม่ได้ นอนซม ฉันก็เป็นทุกข์

ฉันก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่
ดูแลพวกมัน ทั้งที่วันข้างหน้า หรือไม่ว่าวันไหน ๆ 
พวกมันก็ไม่สามารถตอบแทนบุญคุณของฉันได้
ไม่สามารถดูแลฉันได้ ในยามที่ฉันเจ็บป่วย
ทำงานหาเลี้ยงฉันก็ไม่ได้ 
แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ยังอยากดูแลพวกมันอยู่ดี 
อยากให้พวกมันมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง มีความสุข
เพราะเมื่อพวกมันมีความสุข ฉันก็มีความสุขไปด้วย
ฉันก็มีกำลังใจอยากจะอยู่ต่อ อยากจะสู้ต่อ 
เหมือนเรารู้ว่า"เราจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร"

ฉันอยากให้พวกมันอยู่ด้วยกันกับฉันไปนาน ๆ
นานที่สุดเท่าที่จะนานได้
ก็ตามอายุขัย 18-20 ปี นั่นแหละ

ความสุขของฉันจะเกิดขึ้นได้
ก็ต่อเมื่อหมาแมวของฉันทั้ง 13 ตัว แข็งแรงและปลอดภัยดี 

แต่สัปดาห์ที่ผ่านมาก็เหนื่อยมากจริง ๆ 
เพราะมาเมนส์ด้วย ตอนแรก ปวดท้องเมนส์นะ
แต่พอรู้ว่าจัมโบ้ไม่สบาย ฉี่ไม่ออก 
ฉันก็เลยฝืนร่างกาย อดทนอดกลั้นให้กับอาการปวดท้องเมนส์
คนป่วยไม่เป็นไร อดทนได้ ต้องช่วยแมวก่อน  5555555555

เชื่อมั้ย? ตั้งแต่วันพฤหัสบดีเป็นต้นมา
ฉันก็แทบไม่ได้กินอะไรเลย 
มันกินอะไรไม่ลงน่ะ 
เพราะนอกจากจะเครียดเรื่องแมวแล้ว
ฉันก็ยังมีปัญหาสุขภาพของตัวเองอีกด้วย
ฉันเครียดและเหนื่อย ก็เลยไม่อยากจะกินอะไรเลย

หวังว่าพรุ่งนี้หมอจะถอดท่อให้จัมโบ้แล้วนะ
พลีสสสสส อยากหายเหนื่อยแล้ว
เข็ดเลย ต่อไปนี้จะป้อนน้ำทุกวัน
อีกอย่างนึงก็เปลืองค่ารถมากจริง ๆ
เพราะไปหาหมอบ่อยมาก หมอนัด
ไปหาหมอวันพฤหัสบดี จากนั้น หมอนัดวันเสาร์ แล้วก็วันนี้ วันจันทร์
พรุ่งนี้ก็นัดอีก 
เสียค่ารถไปประมาณ 150 บาทในแต่ละครั้งที่ไป เสียดายเงินมาก 
รวมค่ารถแล้ว รวมค่ารถของวันพรุ่งนี้ด้วย ก็ประมาณ 600 กว่าบาทแล้วนะ 
เป็นค่าทราย ค่าอาหารได้เลย เสียดายเงินมาก ๆ เลย
ฉันก็ยิ่งไม่ค่อยจะมีเงิน 
ค่ารักษายังไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะไม่แพงมาก
แต่ค่ารถเนี่ย เสียดายสุด ๆ 

จะนั่งรถเมล์ก็ไม่ได้ เพราะแมวกลัว สงสารมัน
เคยพาแม่แมวนั่งไปฉีดวัคซีนที่โรงพยาบาล ไม่ไกลมากนัก
แม่แมวกลัว ร้องและดิ้นใหญ่เลยอยู่ในตะกร้า 
ตั้งแต่นั้น ฉันก็ไม่เอาแล้ว สงสารแมว 
เพราะรถเมล์ เสียงของรถจะค่อนข้างดัง แมวก็จะตกใจกลัว

จะพาจัมโบ้นั่งรถสองแถวก็ไม่ได้อีก 
เพราะคลินิกอยู่ไกลจากบ้าน นั่งรถหลายต่อ
ถ้าเป็นโรงพยาบาลยังได้ ยังอยู่ใกล้บ้าน นั่งรถต่อเดียว
แต่ฉันไม่ได้พาจัมโบ้ไปรักษาที่โรงพยาบาล
เพราะโรงพยาบาลคิดค่ารักษาแพง
เพราะตอนที่พาพี่เพชรไปทำหมัน ฉันโดนไปเกือบ 6,000 บาท
แค่ทำหมันแมวตัวเมียนะ ยังโดนไปขนาดนั้น
จำได้ว่าตอนนั้นฉันโคตรเครียดเลย 555555555555555

และโรงพยาบาลก็รักษาไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ตอนนั้น พี่พลอยเป็นก้อนที่หู พาไปรักษาก็ไม่หาย ใส่คอลล่ามาสองปี
จนพี่พลอยกลายเป็นแมวเครียด 
แม่พาไปรักษาอีกที่นึง ราคาแพงเหมือนกัน แต่รักษาดีกว่า
และที่สำคัญคือพี่เหมียวหายเป็นปกติ ไม่ต้องใส่คอลล่า 
พี่เหมียวกลับมามีชีวิตที่มีความสุขอีกครั้ง 

ส่วนคลินิกนี้ ส่วนใหญ่แล้วคือ
ฉันพาแมวเกือบทุกตัวของฉันไปทำหมันที่นี่
ตัวเมีย 4 ตัว คือ แบ๊ว ริกะ แม่แมว ตัวเล็ก
ตัวผู้ 5 ตัว คือ ขาว บุตะ ไวท์ จูเนียร์ จัมโบ้
การทำหมันผ่านไปอย่างเรียบร้อย ทุกตัวปลอดภัยดี 
ค่าทำหมันก็ไม่แพง 
คือเกือบทุกตัว ทำหมันที่นี่ทั้งหมด
ยกเว้น พี่เพชร ทำหมันที่โรงพยาบาล ที่บอกไว้ในข้างต้น
แล้วก็ ทองเข้ม ทำหมันฟรีที่โรงพยาบาล
เป็นโครงการที่ให้นักศึกษาแพทย์เป็นคนทำให้ ก็ปลอดภัยดีเช่นกัน 


เขียนเยอะแล้ว ไปดีกว่า
ไปล่ะ ไปนอนก่อน 
ไม่ไหว ช่วงนี้อ่อนเพลียง่ายมาก ง่วงนอนตลอดเลย 
นอนแล้วนะ ฝันดีนะคะ 



 

Facebook
Twitter