บันทึกหนึ่ง...ถึงเรื่อง 'หนังสือ' ในช่วงที่วิกฤตการณ์ว้าวุ่นโกลาหลของบ้านเมืองกำลังดำเนินไปอย่างนี้.. ภาวะความเครียดของคนเรียนคนทำงานที่มีอยู่เดิมตามวิถีประจำวันก็เพิ่มปริมาณขึ้นไปอีกเป็นเท่าทวี สภาพอากาศที่ร้อนระอุพาหงุดหงิดรำคาญใจได้ง่ายๆอยู่แล้วก็กลับร้อนแรงแสบผิวยิ่งขึ้น ด้วยเพลิงกิเลสในใจของคนบางกลุ่มที่ไม่เพียงเกิดปะทุขึ้นในใจ... แต่ยังปล่อยให้มันเผาทำลายความดีงามในหัวใจตัวเองจนแทบไม่เหลือ และซ้ำร้ายไปกว่านั้น...ยังปล่อยเพลิงไฟนั้นลุกลามออกมาเผาทำลายชีวิตเพื่อนร่วมชาติสร้างความวุ่นวาย ลามปามไปทั่ว... ฉันเองก็ได้แต่ภาวนาว่าเรื่องราวร้ายๆเหล่านี้มันจะสงบลงในเร็ววัน... หันหน้าคุยกันดีๆ จับมือกันด้วยสันติ...ไม่ดีกว่าหรือไงนะ? จากที่ฉันเองเคยเขียนเอาไว้ในบล็อกที่แล้วว่า... ช่วงที่ผ่านมาเป็นช่วงสอบ summative ครั้งแรกของการเรียนปี ๓ และจะกลับมาเจอเพื่อนๆอีกครั้งเมื่อสอบเสร็จ ซึ่งตอนนี้ก็ครบกำหนดนั้นแล้ว... แต่ปรากฏว่าการสอบครั้งแรกของฉันยังไม่เสร็จสิ้นเลย ด้วยเหตุการณ์บ้านเมืองที่เกิดขึ้นซึ่งทำให้ ศอฉ.ออกมาประกาศให้สัปดาห์นี้ทั้งสัปดาห์เป็นวันหยุดราชการ... การสอบวิชา 'เภสัชวิทยา' ซึ่งเป็นเพียงหนึ่งรายวิชาก็เลยต้องถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด ฉันมีเวลาว่างเพิ่มขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวเลยทีเดียว  และยังได้กลับมาอยู่บ้านต่างจังหวัดหลายวันเลย ก่อนหน้าที่จะกลับมา...ฉันได้มีโอกาสไปเดินเล่น 'ร้านหนังสือนายอินทร์' หลังจากที่ไม่ได้ไปมาพักใหญ่ๆ คราวนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันไปเยือนสาขาฝั่งท่าพระจันทร์ แทนที่จะตรงไปยังร้านใต้ตึกพระศรีฯ ในรั้วศิริราชอย่างเคย... เหตุเพราะคุณเพื่อนสนิทเป็นคนชวนไปเดินเล่นกันฝั่งโน้น เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง และมีแผนไปหยิบสอยหนังสือมาไว้ในครอบครองสักเล่มสองเล่ม... สุดท้ายฉันก็เลยได้อะไรดีๆติดไม้ติดมือและหัวใจกลับมาด้วยเหมือนกัน... จิตใจที่ปั่นป่วน ตึงเครียดเล็กน้อย ทั้งจากเรื่องสอบ สถานการณ์บ้านเมือง อีกทั้งเรื่องหัวใจ...ในวันนั้น ทำให้ทันทีที่ฉันก้าวเข้าไปในร้านหนังสือ...ก็สัมผัสได้ถึง 'ความสงบสุข' อวลอยู่รอบกาย ภายในร้านมีผู้คนอยู่ไม่มากนัก เปิดเพลงทำนองนุ่มๆคลอไปด้วย...ขับกล่อมจิตใจให้ชื่นบานขึ้นมา... ช่างเป็นบรรยากาศที่ผ่อนคลาย ชวนพักพิง ช่วยชะลอจังหวะก้าวของชีวิตให้ช้าลง...จริงๆ ฉันเริ่มสอดส่ายสายตาสำรวจ 'หนังสือ' หน้าใหม่ที่วางเรียงรายอยู่บนแผง... ไล่เรียงทำความรู้จักอย่าง 'ผิวเผิน' จาก 'ปก' หนังสือบางเล่มหน้าตาสวยเด่น สรรพคุณน่าสนใจ จนต้องหยิบจับมาดูนิดๆหน่อยๆ... แต่ใจก็ยังรู้สึกว่า 'ไม่ใช่' เพราะยังไม่มีอารมณ์อยากจะอ่านหนังสือแนวนั้นบางเล่มก็ได้แต่มองเล็งๆเอาไว้ เคยได้ยินชื่อมาหนาหู และคิดว่าอยากอ่านแต่ ณ ตอนนั้นยังไม่รู้สึกว่าอยากอ่านเป็นที่สุด บอกตัวเองว่าไว้มีโอกาสแล้วจะหามาอ่านดูก็แล้วกัน จึงเดินผ่านไป...พบและทำความรู้จักหนังสือเล่มอื่นๆ... จริงๆแล้ว...ฉันก็ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรชัดเจน... ไม่ได้เอารายชื่อหนังสือที่เคยอยากได้ติดตัวมาด้วย แต่การได้ไล่ทำความรู้จักหนังสืออย่างนี้ก็เป็นเรืองสนุก เหมือนอยู่ในโลกเล็กๆที่ฉันอยากจะท่องไปสำรวจไปเรื่อยๆอย่างใจเย็น... เพื่อทำความรู้จักกับ 'เพื่อนใหม่' มากหน้าหลายตา บรรดาเพื่อนๆที่นี่...ล้วนดูจริงใจ น่าคบหา มากด้วยความรู้ ความบันเทิงที่พร้อมแบ่งปัน ถ้าฉันได้เลือกเพื่อนที่ดูน่าคบหา...มาทำความรู้จักเป็นการส่วนตัวอีกสักหน่อย ฉันเชื่อว่าฉันจะได้เพื่อนที่แสนดีเพิ่มขึ้นจากที่นี่อย่างไม่ยากเย็น เพื่อนที่ไว้ใจได้ ซื่อตรง และทำให้ฉันมองโลกกว้างขึ้น... นี่แหละนะ...ทำไมฉันถึงรัก 'หนังสือ' และชอบไปเดิน 'ร้านหนังสือ' ฉันพบผลงานล่าสุดของคุณนิ้วกลมที่ฉันสนใจอยากลองอ่านดู ('บุกคนสำคัญ') แต่ก็คิดว่าเพื่อนสนิทมีแล้วเดี๋ยวขอยืมมาอ่านเอาละกันนะ... เจอหนังสือ How to ในเรื่องของความรักที่น่าสนใจ แต่ก็นึกได้ว่า ฉันค่อนข้างรู้ดีในเรื่อง 'วิธีการ' อยู่แล้ว มากพอแล้ว และยังผ่านพ้นช่วงแห่งการแสวงหา 'คนที่ใช่' หรือจะเรียกว่าอยู่ในช่วง 'พัก' ก็ได้มั้ง... จากนั้นฉันก็ยังพบกับหนังสือชีวิตหมอหลายเล่ม ซึ่งเป็นแนวที่ฉันเคยอ่าน และค่อนข้างชอบ มันเป็นเรื่องใกล้ตัวที่ฉันจะต้องเผชิญในวันข้างหน้า และก็รู้สึกอยากอ่านขึ้นมาช่วงนี้ แต่ก็กลัวอ่านเล่มที่เจอแล้วจะผิดหวัง... หลังจากการเดินเปิดหูเปิดตา...เก็บรายละเอียดเพื่อนหน้าใหม่พักหนึ่ง... ผ่านเลยหนังสือที่เหมือนจะอยากได้แต่ยังไม่อยากซื้อเหล่านั้นไป, ฉันก็ได้พบเข้ากับหนังสือเล่มหนึ่ง... มีชื่อว่า 'ความลับในความรัก (Conditions of Love : The Philosophy of Intimacy)' เป็นหนังสือปรัชญาความรัก งานแปลของ คุณจิระนันท์ พิตรปรีชา จากงานเขียนของ John Armstrong คำโปรยของหนังสือมีว่า 'ถ้าความรักทำให้ตาบอด หนังสือเล่มนี้จะช่วยให้ตาสว่าง' จริงอยู่ฉันคิดมาอยู่แล้วว่า พอแล้วกับหนังสือรักๆประเภท How to หรือ สอนให้รู้จักความรัก แต่หนังสือแนว 'ปรัชญา' นั้นมันให้อะไรมากกว่านั้น...มันไม่เหมือนกันเสียทีเดียวหรอก... ฉันกำลังโหยหาอยากอ่านอะไรที่เป็นสัจธรรม ความจริง หรือทฤษฎีที่ถูกตั้งขึ้นแต่มีความหนักแน่นพอเพียง อยากทำความเข้าใจมูลเหตุต้นตอของกระบวนการทางด้านความรู้สึก จิตใจ และความรักอยู่พอดี... ที่สำคัญมันเป็นจังหวะที่ฉันอยากเขียนหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา ซึ่งต้องอาศัยที่ปรึกษาหรือแหล่งอ้างอิงที่ดี เพื่อมาวิเคราะห์ความรู้สึกจากประสบการณ์ของฉันที่ฉันกำลังจะใส่ลงไปงานเขียน เพื่อให้ทั้งตัวเองและคนอ่านเข้าใจถูกทางและชัดเจนยิ่งขึ้น... ฉันจึงลังเลอยู่เพียง 2-3 นาทีก่อนตัดสินใจฉวยคว้าหนังสือเล่มนี้เอาไว้ด้วยอาการ 'หลงเสน่ห์' เข้าแล้ว มันเป็นหนังสือเล่มเดียวในวันนั้นที่ฉันคว้าติดตัวกลับมาด้วย แม้ 'วันหยุดกะทันหัน' แบบนี้จะเป็นอะไรที่ฉันและใครๆก็ไม่เห็นด้วย แต่ก็นับเป็นจังหวะดีที่ฉันได้พักจิตพักใจและค่อยๆซึมซับความคิดจากเพื่อนใหม่ที่ฉันพาติดตัวกลับมาบ้าน... การอ่านหนังสือดีๆสักเล่มนี่มันทำให้ทั้งความสงบและความสุขแก่หัวใจจริงๆ นอกจากหนังสือเล่มดังกล่าวแล้ว กลับมาบ้าน...ฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีหนังสืออีกเล่มวางนอนรออยู่นานแล้ว 'ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน' ...หนังสือของคุณ วินทร์ เลียววาริณ  ที่คนสำคัญคนหนึ่งแนะนำให้อ่าน... ช่างเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองยามนี้เสียเหลือเกิน... มากไปกว่านั้น...แม่ยังได้ซื้อหนังสือไว้ให้ฉันสองเล่มทีเดียว เป็นหนังสือแนว How to สร้างกำลังใจและความสุขในความโสด! 'เพื่อนใหม่' มากมายเสียขนาดนี้ ฉันเลยอดที่จะเขียนหัวข้อนี้ไม่ได้อย่างไรล่ะ... จะว่าไปแล้ว...การทำความรู้จักกับหนังสือต่างๆก็คงเหมือนกับการทำความรู้จักผู้คน... หลายครั้งที่มีคนนำหนังสือมาเปรียบเปรยกับความรัก... ว่าการจะเลือกใครสักคนมาคบก็เหมือนกับการเลือกหนังสือมาอ่านสักเล่ม เราจะมองมันที่ปก ที่ชื่อ หรือ ชื่อเสียง...ก็สุดแท้แต่เหตุผลและรสนิยมส่วนบุคคล แล้วเมื่อได้พบกันแล้วเราจะเปิดใจทำความรู้จักเนื้อแท้ข้างในของมันหรือเปล่า ก็ขึ้นกับทั้งความประทับใจ(อันมีเหตุผลบ้างไม่มีเหตุผลบ้าง) ทั้งจังหวะและโอกาส หรือแม้แต่เรื่องงบประมาณ...ด้วยซ้ำไป และเมื่อวานนี้เองที่...ฉันได้ไปเจอคำถามบนกระทู้ออนไลน์แห่งหนึ่ง ถามว่า... "หนังสือก็เหมือนความรัก แล้วคุณจะเปรียบตัวคุณและคนที่คุณรักเหมือนหนังสืออะไร?" ฉันจึงขอนำคำตอบมาลงในนี้ด้วยเพื่อเป็นการปิดท้าย entry นี้ค่ะ... ฉันเปรียบตัวฉันเองเป็นหนังสือ...'ปรัชญาความรัก' นี่แหละ (แหมไม่ค่อยเลย) ปกนอกอาจจะดูเรียบๆ ไม่ดึงดูด น่าสนใจนัก แต่ก็อาจจะมีอะไรที่ดึงใครบางคนมาสนใจได้บ้างตามโอกาส หรือถ้ามีคนที่สนใจในทางเดียวกัน แนวเดียวกันก็คงจะเริ่มทำความรู้จักกันได้ไม่ยาก... ฉันออกจะให้ความสำคัญกับเรื่อง 'ความรัก', 'จิตใจ', และ 'ความสัมพันธ์' จึงครุ่นคิดเรื่องเหล่านี้บ่อยพอสมครว ฉันชอบคิดอะไรล้ำลึก ลึกซึ้ง จนบางทีคนอื่นก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ชอบเรื่องราวที่เป็นคติมีแง่คิดกับชีวิต หรือเป็นบทสรุปจากประสบการณ์ชีวิต ซึ่งบางครั้งฉันก็ชอบพูดอะไรกินใจ สรุปความคิด ตั้งเงื่อนไขขึ้นมา แต่หลายทีอาจจะช่วยเหลือตัวเองได้ไม่ดีเท่าที่พูดหรือบอกคนอื่นก็ได้... แม้จะมุ่งเน้นไปเรื่องความรักความสัมพันธ์กับผู้คน แต่ความคิดของฉันก็ต่อยอดไปถึงการดำเนินชีวิตด้านอื่นๆด้วย ชอบกล่าวถึงอะไรที่เป็นทั้งปรัชญา และมีสัจจธรรม อีกทั้งกำลังใจแฝงอยู่... นักอ่านจำนวนหนึ่งอาจจะไม่สนใจ ส่วนคนที่สนใจพอเปิดอ่านดูแล้วจะอ่านไม่ไหวจนต้องวางลง ด้วยความราบเรียบ เนิบนาบ ไม่ใคร่จะมีมุขเด็ดสอดแทรกอยู่ในหนังสืออย่างฉัน แถมมีความคิดจริงจังจนบางทีอาจจะน่าอึดอัดเข้าใจยาก... แต่ก็มีอะไรน่าค้นหาพอประมาณ มีความสดใส ความหวัง และจินตนาการ คนที่ถูกใจในรสเดียวกัน หรืออะไรแนวนี้เท่านั้นจึงจะอ่านอย่างมีความสุข และอ่านมันจนจบ... ส่วนคนที่ฉันรัก...ฉันไม่ขอพูดถึงในทีนี้นะคะ เพราะกำลังพยายามจะไม่รักแล้ว... แล้วคุณล่ะคะ...เปรียบเทียบตัวคุณเองเป็นหนังสือประเภทไหน? ฝากของแถมทิ้งท้ายไว้อีกหนึ่งอย่างคือเพลง "ขอเป็นตัวเลือก" ของวงกะลานะคะ... พอดีว่าเพลงนี้เข้ากับ entry นี้ดีเหมือนกัน... "...ให้ความรักเป็นหนังสือ เพียงแค่เธอค่อยๆอ่าน ค้นหาใจของเธอ..." สุดท้ายแล้วจริง, ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองดีๆ ดำเนินชีวิตอย่างปลอดภัยนะคะ หวังว่าสิ่งชั่วร้ายและความรุนแรงทั้งหลายจะไม่สามารถทำอะไรคนดีๆได้ และสิ่งเหล่านั้นคงจะมลายหายไปจากประเทศเราในเร็ววัน... (ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตด้วยค่ะ)   Create Date : 20 พฤษภาคม 2553 9 comments Last Update : 20 พฤษภาคม 2553 1:24:03 น. Counter : 1880 Pageviews. Share Tweet

เห็นร้านนายอินทร์ทีไรแล้เวมีความสุข บางครั้ง ไม่ได้ซื้ออะไรมากมาย แต่ก็ชอบเดินดูค่ะ เห็นหนังสือมากหน้าหลายตา แล้วมีความสุขมากๆๆ แต่บางครั้ง ถ้าตั้งใจไปซื้อจริงๆ จะเอารายชื่อไปด้วย ถ้าไม่มีเป้าหมาย กระเป๋าฉีกแน่นอน..ยิ่งบ้าซื้อหนังสือ เพลงของกะลาเพลงนี้เพราะมากค่ะ..ช่วงเวลาหนึ่ง ก็เคยชอบมากๆ เปิดฟังตลอดทั้งวันเลย..เสียงโดนใจด้วย "หนังสือก็เหมือนความรัก แล้วคุณ จะเปรียบตัวคุณและคนที่คุณรักเหมือนหนังสืออะไร?" ^ ^ ว๊าก..ก..ตอบยากจัง   โดย: nikanda 20 พฤษภาคม 2553 19:53:57 น.

เราก็ชอบร้านหนังสือค่ะ เป็นสถานที่ที่เวลาเราเข้าไปแล้วมีความสุขทุกครั้ง เราเหรอ..คงเหมือนหนังสือรวมมิตรจับฉ่ายมั้งคะ มีทุกเรื่อง มีทุกรส แต่ไม่กลมกล่อม   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 พฤษภาคม 2553 1:53:37 น.

เราชอบหนังสือปรัชญาคะ แต่ว่านะ สมองไม่ค่อยดี อ่านแล้วก็จะลืมรายละเอียดแหล่ะ จะจำได้แค่ได้อะไรกลับมา ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจกันนะคะ ความรักมันก็เป็นแบบนี้ เราว่าเขาพอดีกับเรา แต่เราอาจไม่ใช่คนที่พอดีกับเขานะคะ เชื่อว่าสักวันคุณจะเจอคนที่พอดีกันนะคะ   โดย: ปริญญาชีวิต 21 พฤษภาคม 2553 12:16:39 น.

ไว้จะลองไปหาซื้อหนังสือที่คุณพราวฝันแนะนำบ้างแล้วล่ะค่ะ คุณรู้มั้ย นามแฝงคุณ เหมือนกับนักเขียนกลอนที่เราชอบเมื่อประมาณ 10 กว่าปีก่อนเลยค่ะ เราชอบหนังสือกลอนที่พราวฝันแต่งมาก ซื้อทุกเล่มเลย ไม่รู้ว่าเป็นคนเดียวกันรึเปล่า แต่ถ้าไม่ใช่ ก็ขอให้คุณพราวฝันได้มีหนังสือเป็นของตัวเองดั่งใจไว ๆ นะคะ   โดย: ยัยลีลี 21 พฤษภาคม 2553 14:55:49 น.

สวัสดีตอนเย็นจ้า คนรักหนังสือคือคนชอบอ่าน คนชอบอ่านคือคนฉลาด อิอิ เพราะงั้น เราก็คงเป็นคนฉลาดเหมือนกันสินะ ชอบร้านหนังสือเหมือนกันค่ะ มีความสุขมากๆกับการอ่านนะคะ   โดย: ผู้หญิงของกาลเวลา 22 พฤษภาคม 2553 18:07:39 น.

สวัสดีขอรับ   โดย: คนสาธารณะ 23 พฤษภาคม 2553 18:16:17 น.

แวะมาทักทายน้องสาวจ้า รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วจัง... ทรายอยู่ปีสามแล้วหรือ? ทำไมพี่ยังรู้สึกว่าตัวเองยังก่งก๊งอยู่ที่เดิมอยู่เลยล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า การเมืองร้อนระอุ อ่านหนังสือคลายเครียดดีกว่า "หนังสือก็เหมือนความรัก แล้วคุณ จะเปรียบตัวคุณและคนที่คุณรักเหมือนหนังสืออะไร?" ข้อนี้ตอบยากแฮะ... เล็งไว้เล่มหนึ่งแต่ยังไม่ได้อ่าน เอาไว้อ่านแล้วจะเข้าบอกนะว่าเหมือนที่คิดไว้หรือเปล่า คิดถึงนะจ้ะ ^^   โดย: พี่ธารเองจ้า (ธาร นาวา ) 24 พฤษภาคม 2553 15:26:57 น.

เมื่อก่อนไม่ชอบหนังสือเลย ขี้เกียจมาก แต่ 2 ปีนี้ เพิ่งรู้สึกสนใจ ร้านหนังสือและร้านcd เป็น 2 ร้านที่เลือกเข้าดูเป็นนิสัยแล้ว เราคงเป็นหนังสือประมาณหนังสือ จิตวิทยา ไม่ใช่มีคุณค่ามากแต่เป็นหนังสือที่มีเฉพาะกลุ่มบุคคลกรในสายอาชีพนี้เท่านั้นที่ต้องสนใจ เพราะจำต้องต้องอ่านเพื่อเพิ่มพูนความรู้ แต่สำหรับคนทั่วไป มันคือหนังสือที่อ่านยากมาก อ่านจนจบยังไม่รู้เรื่อง   โดย: PANPISA 2 มิถุนายน 2553 19:30:39 น.

สวัสดีค่ะ ชอบหนังสือเหมือนกัน   โดย: ปลายเดือน กันยา 3 มิถุนายน 2553 10:19:34 น.