พยัญชนะวรรค
***ตัวที่จะเป็นตัวสะกดแท้ได้ คือ แถวที่ 1 และ 5 ของวรรค กะ ตะ ปะ ครับ รวมทั้งหมด 6 ตัว คือ แม่ กก กด กบ กง กน กม โดย แถวที่ 1 จะเป็นตัวสะกดคำตาย และ แถวที่ 5 จะเป็นตัวสะกดคำเป็น หากว่าเราใช้วรรค จะ ฏะ สะกด จะอ่านเป็นเสียง แม่กด ทั้งหมด เช่น ช สะกด เว้น ญ ตัวเดียว ที่จะออกเป็น แม่กน อ่านเป็นแม่ กด และในวรรคที่มีตัวสะกด หากเป็น แถว 2-3-4 ให้อ่านตามตัวสะกดแถวที่ 1 ของวรรคนั้นๆ เช่น พ สะกด อ่านเป็นแม่ กบ ส่วน แม่เกย แม่เกว ไม่ใช่ตัวสะกดแท้ เหมือนเอาคำมาต่อด้วยสระอิ กับสระอุเท่านั้น ทำไมพูดชัดแต่ร้องเพลงไม่ชัด ***เพราะการร้องเพลงคำแต่ละคำถูกจำกัดด้วยจังหวะ ดังนั้นจึงเกิดปัญหา คือ 1. ออกเสียงตัวสะกดไม่ชัดท้ายประโยคร้อง เกิดจาก ตัวะกดเสียงตายจะให้ลากเสียงยาว คำที่เจอบ่อยคือคำว่ารัก เป็นคำจบที่ท้ายท่อนมักจะทำให้ฟังได้เสียงแม่กด 2. ออกเสียงตัวสะกดไม่ชัดในระหว่างท่อน เกิดจาก ตัวสะกดเสียงยาวจะให้ออกสั้นๆ พบในเพลงที่ต้องร้องเร็วๆ แนวทางการแก้ปัญหา 1. ตัวสะกดเสียงตายท้ายประโยค ถ้าจะให้ชัดต้องส่งเป็นเสียงลากยาวที่อยู่ในวรรคเดียวกัน คือ จะให้คำว่า รัก ลากยาวๆได้ชัด ก็ต้องลากเป็น รัก อึ๊งงงงง คำว่ารัด ลากท้ายเป็น รัด อี๊นนนนนนนนน คำว่า รับ ลากท้ายเป็น รับ อึ๊มมมมมมม 2. ตัวสะกดเสียงยาวระหว่างประโยค ณะตรงนี่ไม่ต้องสนใจมากเพราะอย่างไรก็ไม่ทัน ดังนั้นให้ได้วรรณยุกต์ตรงกันก็พอ จบเป็นเบื้องต้น ให้พออภิปรายกัน อันนี้เป็น Original article |