| Rome wasn't built in a day.!
|
|||||||||||||
ล้างจาน มันคือปัญหาระดับครอบครัว บ่นๆๆ ตั้งแต่เด็กจำความได้ งานบ้านที่ช่วยพ่อแม่ทำ ถนัดที่สุด ก็คือ การล้างจาน เกิดเป็นพี่สาวคนโต อยู่ครอบครัวใหญ่ ก็ต้องล้างจานกองโต ไม่เคยบ่น ไม่เคยปริปาก และคิดว่ามันไม่ได้ยากลำบากอะไร ยี่สิบปีผ่านมาก็ไม่เคยบ่น และคิดว่ามันเป็นส่วนของงานบ้านที่เราทำได้ดีที่สุด พอแต่งงานมีครอบครัว เราก็ยังทำงานประจำ อาศัยอยู่ในครอบครัวใหญ่ บ้านพ่อแม่ (คุณตาคุณยายของลูกชาย) มันคือบ้านของน้องชายของเรานั่นเอง เราและลูกก็คือผู้อาศัย ส่วนแฟนเราอยู่ตจว. กลับมาบ้านนี้อาทิตย์ละครั้ง ตั้งแต่ทำงาน จนออกจากงาน ก็สี่ปีกว่าแล้ว เพิ่งรู้ ว่าการเอาจานแช่น้ำไว้ เพื่อล้าง มันเป็นความลำบากของคนอื่น เราแช่จานไว้ สักพักจะไปล้างเอง (สักพัก อาจจะนานสำหรับคนอื่น) แต่มันนานไป เขาทนไม่ไหว ไม่ว่าจะเป็นแม่ น้องชาย น้องสะใภ้ เค้าเหล่าน้้น ล้างจานที่เราแช่ไว้ จนหมด จานที่เรากิน ชามที่เราใช้ทำกับข้าว นิดๆ หน่อยๆ ของเรา พวกเค้าก็ล้างจนหมด บางครั้ง เราวางกระทะ จาน ชาม ไว้ ไปน้่งกินข้าว กะว่ากินเสร็จจะล้างเอง กองกระทะจานชาม เหล่าน้้นก็หายเกลี้ยง มีคนล้างให้เรียบร้อย เราก็คิดว่า เอาที่เขาเหล่านั้นสบายใจก็แล้วกัน อยากล้างก็ล้าง เราก็ประเภทขี้เกียจ มีคนล้างให้ก็ปล่อย และแล้ว วันแห่งความโมโหก็มาถึง น้องชาย ผู้เป็นใหญ่ในบ้าน รายได้เดือนหลายแสน ทำงานมีเกียรตืมาก โครตลำบากที่ต้องยืนล้างจานของเรา เราเพิ่งกินข้าวเสร็จ แช่จานไว้ กะเด๊ยวไปล้าง มันล้างให้หมด ล้างเสร็จ มันก็มาด่า ทุกส่ิงทุกอย่างในใจที่สะสมมาสี่ปีกว่า ว่า มันต้องมาล้างจานที่เราแช่ไว้ แทนเรา เพราะกลัวแม่ที่แก่แล้วลำบาก แม่จะต้องมาล้างจานของเราทุกครั้ง แม่ต้องรีบเดินจากหน้าบ้านมาล้างจานที่หลังบ้าน พอมันเห็นแม่เดินมา มันก็เลยต้องเดินตัดหน้า มาแย่งแม่ล้างจาน เด๊๋ยวแม่ลำบาก แม่ก็กลัวลูกชาย สุดเลิฟ ลำบาก ลูกชายก็กลัวแม่ลำบาก กลัวเป็นคนอกตัญญู ต่างคนต่างแย่งชิงกันมาล้างจาน ไอ้เราก็ ไม่อยากแย่ง บวกขี้เกียจ ก็ปล่อยให้เค้าล้างกันไป ทะเลาะกันไปมา เราเขวี้ยงจานทิ้งหมด โยน กระเทาะแตกไปหลายไป มันไม่ฟังเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น มันว่าเราแช่จานไว้ทำไม? แช่ไว้ ไม่เคยล้าง (อ้าว ก็กูจะล้าง จานที่แช่ไว้มันก็หายหมด) คือ เราแช่ไว้ เพื่อไปล้างเอง แต่มันก็มีคนอื่นไปล้าง จานที่เราแช่ไว้ ไม่ได้ถึงมือเราล้างเลยสักครั้ง จะได้ล้าง ก็ต่อเมื่อ กลางวัน วันทำงานของมัน(น้องชาย ผู้ทรงเกียรติ) สรุป เรามันคนเลว แช่จานไม่ล้าง ปล่อยให้แม่แก่แล้ว ล้างจาน และปล่อยให้น้องชาย ที่มีเกียรติยศสูงส่งมายืนล้างจานของเรา เรามันเป็นคนอกตัญญู เรามันคนเลว มันบอกว่า แช่ไว้ไม่ล้าง เราบอกไม่สะอาด - มันล้างทุกวัน ก็สะอาดดี ่(มันไม่เคยเห็นจานที่ล้างไม่สะอาด มีข้าวติด ช้อนที่มีซ้อสมะเขือเทศติดอยู่ จานบางจาน มีไข่ดาวของมื้อที่แล้วอยู่ เราก็เอาไปแช่กะล้างใหม่ ก็มีคนมาล้างไปอีก ) ฯลฯ ทะเลาะกัน ใหญ่โต แม่มาห้าม เราร้องไห้ โอเค สรุป ต่อไป เราจะแช่จาน ใส่กะละมังส่วนตัว ไม่ต้องมายุ่ง ไม่ต้องมาล้าง เราจะล้างของเราเอง ไม่ต้องทนไม่ไหว ไม่ได้ทิ้งไว้ข้ามวัน อย่างมากก็สองสามชั่วโมง เราก็จัดการล้างจานของเราเอง เราไม่เข้าใจ ว่าการแช่จานชามไว้ล้าง มันเป็นคนเลว คนอกตัญญูมากเหรอ? ขอบ่น
|
NongPenquin
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] น้องเพนควิน เองค่า......... จงทำดีต่อไป ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น อย่างน้อย ตัวเราที่เห็น ทำดี แล้วมีความสุข อย่างน้อยก็ สุขใจ...ที่ได้ทำความดี All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
