♥♥♥ ไปดูมาแล้วค่ะ ข้างหลังภาพ The Musical ♥♥♥
เมื่อวันพฤหัส 11 ก.ย. ที่ผ่านมา ฉันได้มีโอกาสไปเปิดประสบการณ์ใหม่ ณ เมืองไทยรัชดาลัยเธียเตอร์ค่ะ ^^ กับละครเวที "ข้างหลังภาพ เดอะมิวสิคัล" ทั้งชีวิตนี้เคยดูละครเวทีมาสองเรื่อง เรื่องนึงเมื่อต้นปีที่ผ่านมา ละครเวทีคณะมนุษย์ฯ คณะตัวเอง ซึ่งไม่เปลี่ยนฉากอะ แต่ก็คุ้มกับราคาบัตรร้อยนิด ๆ ฮา ช่างต่างกันกับเรื่องเมื่อวานนี้ ที่ราคาบัตรสูงหน่อย(สำหรับเด็กนักเรียนอย่างเรา) เหตุผลหนึ่งที่ไปดูก็คือมีส่วนลดให้นักศึกษานั่นเองค่ะ 555+ อย่างหนึ่งที่ประทับใจคือ ความตรงเวลาเป๊ะ ๆ ซึ่งเราเกี่ยวก้อยเพื่อนคนนึงไปดู วิ่งไปถึงตรงเวลาเป๊ะ ๆ แต่ปิดประตูไปแล้วค่ะ (เพื่อนมันโอ้เอ้ แล้วมีการมาบอกว่า อ้าวไม่ใช่บ่ายสองครึ่งเรอะ =-=")เลยต้องรอสามนาที ค่อยเข้าไปตอนเปลี่ยนฉาก ที่นั่งที่ได้นับว่าโอเคเลยแหละ อยู่กลาง ๆ พอดี ไม่ริมไหนเกินไป
ฉากที่เปิดตัวนพพรกับกับผองเพื่อนน่ารักดีค่ะ เพื่อน ๆ ของนพพรทำให้ละครดูมีชีวิตชีวาขึ้นนะ คอยพยายามแทรกอะไรฮา ๆ ตลอดเรื่อง และพอฉากเปิดตัวคุณหญิง เราเพิ่ง ฮื้มม ในใจ ทำรถไฟสวยดีอะ ชอบ ๆ เหมือนรถไฟจริง ๆ คือโดยรวมการแสดงครึ่งแรกเราประทับใจกับฉากมากมายค่ะ ทั้งรถไฟ ฉากพายเรือ (เพื่อนเรามันว่า เรือผีสิง ยังไม่ทันพายเลย วิ่งเองละ) ใช้ดรายไอซ์เป็นน้ำ เวลาเรือเคลื่อนดูนุ่มนวลมาก ๆ เลยค่ะ ประมาณนี้  ภาพฉากจำลองในรายการสตาร์สเตจค่ะ ขอบคุณบ้านโบจัง
หรือจะเป็นฉากมิตาเกะ ที่ทุกคนล้วนชะโงกดู ว่าน้ำตกที่ไหลมาบนเวทีมันไหลไปไหน กรี๊ดกร๊าด แอ็กเซ็กท์ทำฉากนี้ได้งามมากมาย น่ารักมาก ๆ กับการที่คุณหญิงแล้วก็นพพรเต้นรำกัน แบบ วาดขาสวยมาก ๆ มีใบไม้ร่วงเป็นระยะ ๆ ด้วยล่ะ ประทับใจ นั่งชั้นสองได้ดูเงาสะท้อนในน้ำ ยิ่งสวยไปอีกแบบค่ะ ไปอ่านเจอในบอร์ด มีคนบอกว่า ฉากน้ำตกมิตาเกะ ถ้านั่งชั้นบน จะเหมือนมองลงมาจากฟ้า เห็นฉาก เห็นเงาสะท้อนในน้ำ เห็นกระโปรงพลิ้ว ๆ สวยดี แต่ถ้านั่งชั้นล่าง อารมณ์จะแบบ เหมือนแอบอยู่ในก้อนหินดูเค้าจีบกัน ฮา  ภาพจากบอร์ดเอ็กแซ็กท์
ส่วนฉากที่มีคนเยอะ ๆ มาเต้น ๆ ก็สวยดีล่ะ เค้าเต้นเร็วกันดี กิโมโนสีสดใส คุณบอยคงตั้งใจให้ฉากที่ญี่ปุ่นมันสดใสมาก ๆ เพื่อเป็นความทรงจำที่สดใสของทั้งสองคน แล้วพอเป็นฉากที่เมืองไทยก็หม่น ๆ ลงหน่อย เราว่านะ ส่วนบทเพลงไม่ต้องพูดถึง เพราะอยู่แล้วค่ะ ฟังเพลินเจริญใจตลอดเรื่อง แต่ละคนเสียงยังกับเปิดแผ่น ^^ ชอบเสียงแพท-สุธาสินี จังเลย บี้ก็เล่นโอเคนะคะ แต่เวลาร้องดูเสียงจะเข้ม ๆ หน่อยรึเปล่า หรือเป็นเพราะต้องใช้พลังเสียงเยอะ และเสียงของพี่รัดเกล้าที่ใครหลาย ๆ คนประทับใจ หญิงสาวผู้มีเสียงอันทรงพลัง แต่ร้องเพลงน้อยไปหน่อยล่ะ อยากฟังอีก แม้แต่ท่านเจ้าคุณ เชื่อไหม เสียงยังหล่อเลยล่ะ เสียงเค้านุ่ม ๆ ดีค่ะ ร้องเพลงเพราะ ชอบเสียงของหมู่มวลนักแสดงประกอบมากมายด้วยค่ะ โดยเฉพาะตอนเรือจะออกจากญี่ปุ่นอะ เพลงฉันแทบใจจะขาด กระตุ้นอารมณ์เศร้าได้ดีทีเดียว เคยดูรายการวู้ดดี้ฯ เค้าสัมภาษณ์พวกดาราที่มาชมรอบปฐมทัศน์ แล้วก็มีคนแสดงความเห็นว่า "ข้างหลังภาพ" ของคุณบอย ดูจะเป็นยุคที่ปรับให้ดูสมัยใหม่ความรักของคุณหญิงกับนพพรดูร้อนแรงมากขึ้นกว่าเดิม (ดูจากฉากที่น้ำตกได้ค่ะ อิอิ) ก็ก่อนหน้านี้เคยดูข้างหลังภาพที่เป็นจอเงินจากแผ่นวีซีดีที่ป๊าเคยซื้อมา อืม ก็จริงค่ะ ข้างหลังภาพเวอร์ชั่นนั้นดูคุณหญิงจะเป็นคุณหญิงมากมายอะ แล้วเจ้าคุณก็ประเสริฐมากด้วย แอบฮากับพี่เคนหัวเรียบแปล้นิดหน่อยด้วย ^^ แต่เวอร์ชั่นนั้นก็หลายปีแล้ว มันเป็นสิ่งที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลามั้งนะ ส่วนหนังสือ ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ ว่าจะไปหามาอ่านซะหน่อย :> แฮมเบอร์เกอร์ปกล่าสุด เค้าสัมภาษณ์คาร่า กับ แพท-สุธาสินี ว่ามุมมองของคุณหญิงกีรติสองคนเป็นแบบไหนบ้าง แล้วก็มีคำถามคำหนึ่งที่ทำให้เราแอบเก็บมาคิดเล่น ๆ เอาเอง ว่าความรักที่นพพรมีต่อคุณหญิงเป็นความรักหรือหลงกันแน่ ส่วนตัวแล้วคิดว่าน่าจะทั้งหลงทั้งรักเลยค่ะ ความหลงน่าจะมากหน่อย เพราะนพพรไม่เคยเจอผู้หญิงแบบคุณหญิงมาก่อน แต่ความหลงที่มีมากกว่าความรักนั้นทำให้นพพรเหมือนจะหมดรักในตัวคุณหญิงไป และทำตัวเหินห่างเมื่อเจอกันที่เมืองไทย(สาเหตุนึงอาจมาจากการที่คุณหญิงไม่ตอบจดหมาย) ส่วนความรักที่นพพรมีต่อคุณหญิงทำให้ศรัทธาในความรักของนพพรหมดไปด้วย นพพรจึงแต่งงานกับผู้หญิงที่ทางบ้านหาให้โดยที่คิดว่า พอแต่งงานไปแล้วเดี๋ยวก็รักกันเอง ซึ่งแต่ก่อนนพพรเฝ้าถามคุณหญิงซ้ำ ๆ ว่าไม่รักกันแล้วแต่งงานได้ไง ซึ่งส่วนตัวเราคิดว่า ถ้านั่นคือรักแท้ไม่ว่าเวลาจะหมุนเปลี่ยนไปแค่ไหน ความรักนั้นน่าจะยังคงอยู่ ไม่หมดแบบนี้ง่ะ (ว่าอะไรไม่ได้หรอกใช่ป่ะ ก็นพพรเป็นวัยรุ่นใจร้อนนี่นา 55+ ส่วนคุณหญิงเป็นผู้ใหญ่กว่า จิตใจย่อมมั่นคงกว่า) อืมม เราว่า ละครเวทีทำให้เรามองจุดนี้ได้เข้าใจมากขึ้นค่ะ ฉากก่อนจบเพื่อนเรานั่งน้ำตาซึมด้วยล่ะ ส่วนเราแค่ขนลุก เพราะต่อมเศร้าแตกยาก แพทแสดงได้ดีจังค่ะ ฟังเสียงแล้วเชื่ออะ ว่าเสียงกำลังจะหมด ประโยคนี้ของศรีบูรพา ฟังกี่ทีก็ขนลุก "ความรักของเธอเกิดขึ้นที่นั่น และตายลงที่นั่น แต่ของอีกคนยังคงรุ่งโรจน์อยู่ในร่างที่กำลังจะแตกดับ" ใช้คำได้สวยอะไรแบบนี้น๊า พิมพ์อยู่ยังขนลุกเลยค่ะ ส่วนบี้ฉากจบพูดสะอื้นดีนะคะ แต่น่าจะเศร้ากว่านี้หน่อย " ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจว่าฉันมีคนที่ฉันรัก"
ดูแล้วสงสารคุณหญิงจังแฮะ ต้องเก็บกลั้นรักไว้ในอก พอตัวเองเป็นอิสระ นพพรก็ดันไปแต่งงานกับสาวอื่น เพราะฉะนั้น หากใครที่มีโอกาสในวันนี้ก็ควรคว้าไว้ และบอกรักกับคนที่คุณรักดีกว่าเนอะ ^^ อีกอย่างหนึ่งที่ชอบใจ ใช้ฉากที่มิว(คู่มั่นของนพพร) วิจารณ์ภาพวาดของคุณหญิงเป็นฉากเปิดและปิดเรื่อง "ดีแล้วค่ะที่ไม่เสียเงินซื้อ ภาพนี้ไม่เห็นจะสวยเลย" บี้ก็ใช้คำคม ๆ ตอบ " ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะที่จะเห็นว่าสวยเหมือนกันหมด" เหมือนต้องการสื่อว่า ก่อนหน้าที่เราจะรับรู้เรื่องราว"ข้างหลังภาพ"นี้ เราก็มองเห็นว่ามันธรรมดา แต่เมื่อเราดูการแสดง รับรู้เรื่องราวของนพพรกับคุณหญิงแล้ว ทำให้เรามองภาพนี้แตกต่างออกไป
พอดูการแสดงจบแล้ว เรารู้สึกว่าศาสตร์ของละครเวที เป็นศาสตร์อีกแขนงหนึ่งที่น่าสนใจมาก ๆ เลยค่ะ เอกลักษณ์ของมันคือความสด ทั้งเสียงพูด เสียงเพลง ฉาก และเราเห็นนักแสดงแสดงจริง ๆ ไม่ได้นั่งดูผ่านจอ แถมฉากสวย ๆ แต่ละฉาก รู้สึกชื่นชมคนทำ เค้าเล่นอะไรได้เยอะดีค่ะ เสียดายจังเลยที่ไม่มีขายเป็นแผ่น อิอิ ประทับใจ
สามชั่วโมงที่ดูละครเวที ผ่านไปไวมากเลยค่ะ รู้สึกแป๊บเดียวเหมือนที่ดูหนังโรงชั่วโมงกว่า ๆ อะ ^^ เดินออกจากโรงละคร คนข้างหลังวิจารณ์กันใหญ่เลยล่ะ ชายหนุ่มสองคน คนนึงบอกว่าประทับใจเนอะ อีกคนนึงบอกว่าน่าจะมาดูกับแฟน คงสนุกกว่านี้ มันซึ้งดี พอลงไปเข้าห้องน้ำต่ำลงไปจากชั้นโรงละครสองชั้น ยังมีคนฮัมเพลงของละครเวทีข้างหลังภาพอยู่เลยค่ะ อินนะเนี่ย
อ่อ อีกอย่างนึงที่อยากบอกคือ สำหรับละครเวทีข้างหลังภาพ โฆษณาแฝงเยอะเกินไปนะคะ ไปโผล่หมดอะ บางรักซอย 9 เป็นต่อก็ด้วย แต่ที่เค้าดัดแปลงข้างหลังภาพไปเป็น "เป็นต่อ" กับ "พี่หญิง" เนี่ย โฆษณาแฝงมากมายอะ แต่เราชอบนก สินจัย เลยดูสนุกดีค่ะ ^^
Create Date : 13 กันยายน 2551 |
|
31 comments |
Last Update : 13 กันยายน 2551 1:52:49 น. |
Counter : 6489 Pageviews. |
|
 |
|