Group Blog
All what I think
All Blogs
เกลียดหยุด คือ หยุดเกลียด
กระทู้ในตำนาน "ของฝากจากลุงกวาดถนน ให้คนทำงานทุกคน"
เคยโดนขโมยผลงานกันไหมคะ?
"เยอะ"
ยิ่งสูง ยิ่งหนาว ยิ่งก้าว ยิ่งใกล้
ทางเดินสู่มืออาชีพ
คุณสมบัติของมืออาชีพ
การแข่งขันอย่างสันติ และการตั้งสมมติฐานก่อนทำธุรกิจ
อยากได้ รายได้ หรือ กำไร มากกว่ากัน?
ทำงานที่ไม่ใช่งาน
วิกฤตินี้ใครก่อ?
To Do List
ขอพลังจงอยู่กับท่าน
ถูกเขาฆ่าตาย หรือถูกเขาหลอกให้ฆ่าตัวตาย
ว่าด้วยเรื่องของ "Fuji Restaurant"
การสร้างกระบวนการความคิด
เป็นนักการตลาด..สนุกที่สุดในโลก
Brand Personality - I am what I am. U know?
วิถีของมือปืนรับจ้าง
คู่แข่งทางธุรกิจ....พันธมิตรทางการค้า
Buy it !--Buy More!--Buy Again&Again
Silom Home Room
การวางตำแหน่งแบรนด์ ง่ายดายเหมือนท่อง A B C
เก่งแต่ไม่เกิด
ตั้งใจทำงาน หรือ ตั้งใจสร้างผลงาน
ถ้าอยากเปลี่ยนสายงานไปทำงานทางด้านการตลาด ควรเริ่มยังไงดีคะ
What do I think? - What do you think? - What do you want me to think?
Silom Home Room
คุณรู้จักชั่วโมง Home Room ไหม? ตอนเด็กๆ ใครเรียนโรงเรียนฝรั่งหน่อยน่าจะคุ้นกับชั่วโมง Home Room Home Room เป็นชั่วโมงแห่งการคุยแบบรีแลกซ์ ภาษาวัยรุ่นเค้าใช้คำว่า คุยแบบชิวๆ หรือเปล่า ก็นั่นแหละ คุยแบบสบายๆ คุยในเรื่องที่คุยในชั่วโมงอื่นๆ ไม่ได้
แบมเอาระบบ Home Room มาใช้ในองค์กรเหมือนกัน เช้าวันเสาร์จะเป็นวันที่ผู้ที่ทำงานในระดับบริหารจะมา Home Room กัน โดยส่วนตัวแบมค่อนข้างให้ความสำคัญกับชั่วโมง Home Room นะ เพราะไม่ค่อยมีโอกาสคุยชิวๆ กับเพื่อนร่วมงานในชั่วโมงงานปกติ และแบมก็ไม่ค่อยนิยมเท่าไรแฮะ สำหรับคนที่ใช้ชั่วโมงทำงานสำหรับการเมาท์
ใน Home Room มีทั้งระดับบริหารจูเนียร์ และ ซีเนียร์ หัวข้อที่มักเอามาถก เอามาแชร์กัน ก็คงไม่พ้น ปัญหาในการบริหารทีม และ บริหารงาน ลองมาดูกันว่า เรื่องมันส์ๆ ใน Home Room มีอะไรกันบ้าง
พี่แบมคะ ลูกน้องนู๋อายุมากกว่านู๋ นู๋รู้สึกว่า หลายครั้งที่นู๋สั่งงานไป เค้าไม่เชื่อค่ะ
: ประเด็นนี้ ต้องบอกว่า ในฐานะนู๋เป็นผู้บริหาร ปัญหามันเกิดตั้งแต่วิธีคิดของนู๋ ที่คิดว่าเค้าคือลูกน้อง และนู๋คือเจ้านายแล้ว วิธีคิดแบบนี้อันตราย และน่าจะหมดไปจากสมองผู้บริหารตั้งแต่ยุคเสียกรุงครั้งที่สองแล้ว น่าแปลกใจที่มันยังคงอยู่ถึงยุคนี้ มันไม่มีหรอก เจ้านาย-ลูกน้อง น่ะ มันมีแต่ ทีมงาน-หัวหน้าทีม หัดตัวเองให้ชินกับคำนี้เสีย เรียกทุกคนในหน่วยงานของนู๋ ว่า ทีมงาน เรียกจนมันฝังเข้าไปใน DNA ของตัวเอง เรียกจนมันฝังเข้าไปในหัวใจของทั้งทีมนั่นแหละ ยิ่งดันโชคดีมีทีมงานที่อายุเยอะกว่า ยิ่งเหมือนถูกหวย วันไหนเผลอเรียกเค้าว่า ลูกน้อง ขอให้รู้ ว่ามันเจ็บแปล็บๆ ในใจฟ่ะ ขอบอก
แบมก็เคยมีทีมงานที่อายุมากกว่า มากกว่าหลายปีซะด้วย ทุกวันนี้ยังรักกันมากมาย ย้ายองค์กรยังตามมาหลอนร่วมเป็นทีมงานเดียวกัน แบมคิดว่า ทางออกที่ดีสุด คือ การเคารพซึ่งกันและกัน หัวหน้าทีมเอง ไม่มีทีมงานก็ตายหยังเขียด ทำงานได้เหรอคะ ถามที ยิ่งทีมงานที่อายุมากกว่านี่ยิ่งมีคุณค่าเปรียบเสมือน หลงจู๊ ในทีม หลงจู๊ คือ ผู้ที่รู้ทุกเรื่อง ทุกกระบวนการในงานและองค์กร ถ้าคุณมีความคิดเริ่ดๆ หลงจู๊คนนี้จะมีบทบาทสำคัญในการทำให้ความคิดของคุณเป็นรูปธรรม ไม่ว่าคุณจะออกไปสู้รบปรบมือกับใครนอกบ้าน เชื่อเถอะว่า หลงจู๊ ที่น่ารักจะทำให้งานในบ้านของคุณสงบเรียบร้อย ดังนั้น ถ้าในทีมของคุณมี หลงจู๊ โปรดให้ความเคารพในฐานะทีมงานที่มีค่า อันนี้ก็คงไม่ต้องถึงขนาดยกมือไหว้กันทั้งเช้าเย็น แต่ให้จำคาถาสองคำสั้นๆ ไว้ใช้กับเค้า ขอบคุณ เป็นคาถาง่ายๆ แต่ต้องใช้อย่างจริงใจ และแบมมักใช้กับหลงจู๊ของแบมทุกครั้งเมื่อรบชนะ ขอบคุณมากนะ ขอบคุณมากมาก
พี่แบมคะ บางครั้งนู๋ก็ท้อ ทำงานก็เหนื่อยจะตายแล้ว ยังโดนทีมตัวเองเมาท์อีกอ่ะ
: ประเด็นนี้ฮาเนอะ แหมเฮ๊ย .. ทีเรายัง Home Room กันได้ ก็คิดซะว่า ในทีมเค้า Home Room กันเองบ้างก็แล้วกัน 555 อ่ะ ล้อเล่น เรื่องนี้ต้องบอกว่า คนจะเป็นนักบริหารได้ดีต้อง ตายด้าน เล็ก ๆ นะ ใช้คำว่าอดทนมันยังน้อยเกินไปสำหรับการเป็นนักบริหาร โดยเฉพาะบริหารคน ถ้าเรื่องที่เค้าเมาท์มันไม่จริง เห็นทีจะต้อง ตายด้าน เพื่อพิสูจน์ตนจนกว่าทีมจะตระหนักได้ว่ามันไม่จริง การชนกับทีมด้วยการพูดตรงๆ บางครั้งไม่ใช่เรื่องฉลาดนัก แต่ถ้าคุณเป็นคนมีศิลปวาจาดี การพูดอ้อมๆ ให้ทีมยึดมั่นงานและเป้าหมายของงานมากขึ้น (จะได้ไม่มีเวลามาเมาท์ชาวบ้าน) ก็อาจเป็นวิธีที่ใช้ได้ การเมาท์เป็นอาการใจสั่งมานะ ใจสั่งมาให้เค้าเชื่อว่าเราเป็นอย่างนั้น เค้าก็เลยเมาท์อย่างนั้น แล้วใจคนก็ซื้อไม่ได้ซะด้วยสิ การจะเปลี่ยนใจเค้าก็คงต้องพิสูจน์ให้เห็นว่าไม่ใช่ ดังนั้น แทนที่จะมานั่งเซ็งอารมณ์ ก็เอาเวลาไปตั้งใจทำงานเพื่อพิสูจน์ตนดีกว่าไม๊ล่ะนั่น
เขียนไว้แค่ 2 เคสก็คงพอจะเห็น ว่าท่านผู้บริหารทั้งหลายนี่นะ เค้าก็มีเรื่องหนักอกหนักใจของเค้าเหมือนกันแฮะ (แอบซวย ที่แบกเรื่องเข้ามา Home Room กับพี่แบมทีไร ดันโดนด่าซมซานกลับไปทุกที) จริงๆ ว่าไปก็น่าสงสารแฮะ โอ๋..นิ่งเตะ นิ่งเตะ เหอๆ จบชั่วโมง Home Room แบมมักจะจบด้วยคำถามว่า อะ ช่วยบอกหน่อยว่า เค้าจ้างผู้จัดการไว้ทำอะไรคะ และจะได้รับคำตอบจากบรรดาผู้จัดการจูเนียร์ที่กำลังละเหี่ยใจโดยพร้อมเพรียงกันว่า ไว้แก้ปัญหาค่ะ -_- 555 โอเคค่ะ Good Job! น่าสงสารเนอะ...
พี่น้องสีลม ท่านผู้บริหารทั้งหลาย (ซึ่งแบมว่าทุกคนก็เป็นผู้บริหารหมดแหละ ทีมเล็ก ทีมใหญ่ ก็ว่าไป หรือไม่มีทีมให้บริหาร อย่างน้อยก็บริหารตัวเองแหละฟะ) มาแชร์กันหน่อยสิคะ มีเรื่องอะไรในการทำงานที่ละเหี่ยใจกันบ้าง แล้วผ่านพ้นมันมาได้ยังไง ช่วยแบ่งปันไว้ให้แบมแชร์ทีมงานใน Home Room วันเสาร์ต่อๆ ไปหน่อยค่ะ ใครช่วยแชร์ขอให้ สุขในงาน หน้าบานมีสุขในชีวิตค่ะ
จากคุณ : bam_ka@ - [ 6 ก.ย. 50 23:00:44 ]
Create Date : 19 ธันวาคม 2551
Last Update : 19 ธันวาคม 2551 17:26:02 น.
3 comments
Counter : 801 Pageviews.
Share
Tweet
ลงชื่อ ผู้ติดตามครับ
ตามติดๆครับ
โดย: Marketing Crazy IP: 125.24.72.171 วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:19:23:32 น.
ตามด้วยคนค่ะ
โดย: salanare (
salanare
) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:21:55:29 น.
ตามอ่านค่ะ
หา blog vote ได้แล้ว ดีจัง
โดย:
saifan
วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:20:52:32 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
bam_ka@
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
?
]
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
?
]
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add bam_ka@'s blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ตามติดๆครับ