๒๕.*..สิ้นสุด..*.
.*..สิ้นสุด..*.
.
ดั่งภูดอยขวางกั้นสะบั้นขาด
พิศวาสแหว่งวิ่นสิ้นสลาย
ถ้อยวาจาจ้วงจิ้มทิ่มใจกาย
ไม่ม้วยมรณ์แต่คล้ายตายทั้งเป็น
.
ทุกหนทางขวางหน้าเกินกว่าหลบ
ตัดบรรจบทางสุขเป็นทุกข์เข็ญ
ดารดาษถ้อยคำแสนลำเค็ญ
ทางร่มเย็นย้อมใจคือไม่มี
.
สิ้นแล้วใช่หรือไม่หัวใจรัก
จึงเอ่ยคำให้ประจักษ์ดุจยักษี
ฉีกกระชากหัวใจไม่ไยดี
ทิ้งคลุกคละปฐพีธุลีดิน
.
จำก้มเก็บใจกลับมารับขวัญ
ปลอบหัวใจโศกศัลย์ให้สุดสิ้น
แต่ละหยดน้ำตาเคยบ่าริน
ไหลกลับคืนสู่ถิ่นที่หลั่งมา
.
เพราะหัวใจเจ้าดำอำมหิต
คอยแพร่พิษด้วยพลิ้วของชิวหา
พอสิ้นรักผลักไสให้ไกลตา
ซ้ำลวงเล่นเข่นฆ่าด้วยคารม
.
ที่ประดังดั่งมีดมากรีดเฉือน
จนแปดเปื้อนวาจาอย่างสาสม
จากปลายลิ้นสองนิ้วพลิ้วและคม
หวังให้ตรมตรอมตายสมใจนาง
.
หมดรักแล้วทิ้งไปก็ไม่โทษ
ยังใช้โอษฐ์เอ่ยถ้อยมาถากถาง
ยัดข้อหามาย้ำเพื่ออำพราง
ลบรอยด่างดำตนให้คนดู
.
เพียงธุลีมีคิดสักนิดไหม
หรือมีใจสลดคิดอดสู
หรือละอายใจเจ้าเท่าอณู
ว่ารับรู้ถูกผิดในจิตตน
.
กี่ครั้งครากล่าวหาอำมหิต
กี่ความคิดแคะไค้ไร้เหตุผล
กี่เรื่องราวที่เห็นหลอกเล่นกล
กี่คำโม้หน้ามนที่เมามัว
ขอดอยภูอยู่หน้าบังตาสบ
พื้นพิภพแยกขวางเส้นทางทั่ว
นับจากนี้เนิ่นนานอย่าพันพัว
หรือเกลือกกลั้วกันเลยชั่วกัลป์กาล
.
.*..พันคม..*.
(ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต)
| Create Date : 16 พฤศจิกายน 2562 |
| Last Update : 16 พฤศจิกายน 2562 11:40:13 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 723 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 59 คน [
ประมาณสาปส่งกันไปเลย
"เจ็บนี้อีกนาน..เจ็บนี้ไม่ลืม"
ไพเราะๆๆค่ะ