ตอนเช้าถูกปลุกด้วยนักร้องที่รีสอร์ทข้าง ๆ

ร้านตอนเช้าส่วนใหญ่ยังไม่เปิด

ได้ไปทานข้าวต้มปลา - หมึก ที่รถเข็นข้างวงเวียนพะยูน





สองอย่าง ปลา - หมึก 30 บาท





เที่ยวต่อเลาะไปตามถนนเลียบฝั่ง

" เฉลิมบูรพาชลทิต "





ถนนสายนี้ที่เรามา

เริ่มจากเชิงสะพานข้ามแม่น้ำจันทบุรี

ที่มีไหล่ทางสีแดงสำหรับจักรยาน

ไปจนถึงทางเข้าปากแม่น้ำประแส



แผนที่นี้ เริ่มจากวงเวียนพะยูนที่เจ้าหลาว ไปประแส





เรามุ่งหน้าไปคุ้งวิมานห่างออกไป 11 กม.





ทางเข้าคุ้งวิมาน เป็นวงเวียนโลมา ขวาไปสุขุมวิท ซ้ายไปคุ้งวิมาน ตรงไปไม่ทราบ





เข้ามาเรื่อย ๆ จะเจออีกสี่แยก

เลี้ยวขวาไปประแส

ตรงไปลงหาดคุ้งวิมาน

ซ้าย ไปหมู่บ้านประมงและแยกขึ้นเขาไปจุดชมวิวพระยืน

เราขึ้นไปจุดชมวิว











ขาลง ถนนราดยางหมดแล้ว





หาดคุ้งวิมาน





เล่นน้ำได้ มีอาหารทะเลขาย มีซุ้มนั่ง ... มันน่าแวะซะทุกหาดเลยละ









ออกเดินทางต่อ สองข้างทางมีนากุ้งตลอด ... แวะถามข้างทางแล้ว





ถนนเฉลิมบูรพาชลทิต มีป้ายชี้ไปที่ที่พักริมทางตลอด





ป้ายซ้ายมือเขียนว่า ปากน้ำพังราด









ดูป้ายไปตลอดทาง





เป็นของ อบต. สะอาดดีมาก ๆ

เป็นที่แวะแห่งเดียว ไม่ค่อยมีปั๊ม





ใกล้ความจริงแล้ว





อาศัยป้ายอย่างเดียว





















เรือรบหลวงประแสได้ปลดประจำการแล้วในปี 2546

ทาง อบต. ประแส จึงขอไปทางราชนาวีให้นำมาไว้ที่นี่

โดยเมื่อใกล้ถึง ชาวประมงได้นำเรือมาลากจูงต่อเข้าสู่ร่องน้ำประแส

แล้วถมดินสร้างอนุสรณ์สถานขึ้นมา





ภารกิจแรกของหมู่เรือหลวงประแสร์

เริ่มตั้งแต่วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2495





คือออกเรือลาดตะเวนปิดอ่าวคุ้มกันเรือลำเลียง เรือบรรทุกน้ำมัน เรือกวาดทุ่นระเบิด ระดมยิงฝั่งเป็นครั้งคราว





โดยมียุทธบริเวณตั้งแต่ท่าเรือปูซานฝั่งตะวันออก เรื่อยไปจนถึงวอนซานในเกาหลี





จนกระทั่งในวันที่ 6 มกราคม พ.ศ.2498 กระทรวงกลาโหม ได้มีคำสั่งให้ถอนทหารบางส่วนกลับประเทศไทย





พร้อมด้วย ร.ล.ท่าจีน และ ร.ล.ประแส กลับ





และให้เรือทั้ง ๒ ลำ ทำหน้าที่คุ้มกันเรือลำเลียงทหารบก ในระหว่างการเดินทางกลับด้วย





ประภาคารเดิม





ประภาคารใหม่





รู้แต่ว่าเขากำลังทำจะทำสะพานข้ามปากแม่น้ำประแส





แต่ไม่ทราบว่าตอม่อนี้เกี่ยวหรือไม่





ริมฝั่งประแส ฝั่งแกลง











ตากกุ้งแห้ง





วัดตะเคียนงาม มีต้นตะเคียน 500 ปี





ปิดท้ายด้วยดอกไม้สีเหลือง