.
.
.



=============================================
โดย ชัชวนันท์ สันธิเดช
=============================================


คำถามที่ วอร์เรน บัฟเฟตต์ และ ชาร์ลี มังเกอร์ ถูกถามเป็นประจำ ในการประชุมผู้ถือหุ้นของเบิร์คเชียร์ที่โอมาฮาก็คือ

“คุณจะลงทุนอย่างไร ถ้าคุณเริ่มต้นอีกครั้งในวันนี้ โดยมีเงิน 1 ล้านเหรียญ”
คำตอบของสองปู่ ต่อคำถามข้างต้นก็คือ พวกเขาจะลงทุนในหุ้นตัวเล็กๆ ที่ราคาถูกๆ

บางคนอาจสงสัยว่า
"อ้าว! ก็ปู่บอกให้ลงทุนในบริษัทคุณภาพเยี่ยม ณ ราคาปานกลาง ดีกว่าซื้อหุ้นราคาถูกไว้ก่อนมิใช่หรือ?"

เพื่อไขข้อสงสัยดังกล่าว เราต้องลองย้อนอดีตไปศึกษาการลงทุนในยุคเริ่มแรกของบัฟเฟตต์จะพบว่า ในสมัยที่ยังมีเงินทุนไม่มาก เขาใช้การลงทุนตามสูตรของเบนจามิน แกรแฮม และได้ผลดีไม่ใช่น้อย

สูตรของแกรแฮมดังกล่าว คร่าวๆ คือ ให้เลือกหุ้นที่มี "มูลค่าสินทรัพย์หมุนเวียนสุทธิ" สูง เมื่อเทียบกับราคาหุ้น

มูลค่าสินทรัพย์หมุนเวียนสุทธิ ภาษาอังกฤษคือ Net Current Asset Value หรือ NCAV หาโดยเอาสินทรัพย์หมุนเวียนทั้งหมด (ไม่เอาสินทรัพย์ถาวร) หักออกด้วยหนี้สินทั้งหมด

จากนั้น เอา NCAV ที่ได้ หารด้วยจำนวนหุ้น หากราคาหุ้นเวลานั้น ต่ำกว่ามูลค่า NCAV "ต่อหุ้น" 30-50% ขึ้นไป ก็ถือว่าเป็นหุ้นที่น่าสนใจลงทุน

หลายคนอาจมองว่า บัฟเฟตต์ก้าวออกจากเงาของแกรแฮมนานแล้ว และเลือกลงทุนในบริษัทที่มีคุณภาพ จึงไม่สนใจวิธีอนุรักษ์นิยมเดิมๆ ของผู้เป็นอาจารย์

แต่แท้จริงแล้ว การเปลี่ยนแปลงของบัฟเฟตต์ ส่วนหนึ่งเกิดจาก "ข้อจำกัด" สองประการ

หนึ่งคือ ตลาดหุ้นเวลานี้ไม่มีหุ้น undervalued เหมือนในยุคที่แกรแฮมคิดสูตรนี้ขึ้นมา ซึ่งเป็นช่วงหลัง Great Depression มีหุ้นเลหลังเต็มตลาด

และประการที่สองคือ เงินทุนของเบิร์คเชียร์มีอยู่หลายพันล้านเหรียญ ลงทุนครั้งหนึ่งต้องเป็นหลักร้อยล้านเหรียญ จึงจะเกิด impact ต่อผลประกอบการในบรรทัดสุดท้าย

ดังนั้น แม้จะยังอยากลงทุนตามตำราของแกรแฮม บัฟเฟตต์ในวันนี้ก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีกต่อไป

ด้วยเหตุนี้ สำหรับนักลงทุนตัวเล็กๆ อย่างเราๆ จึงไม่ได้แปลว่าไม่ควรลงทุนตามวิธีของแกรแฮม หากเราเจอหุ้นที่ราคาถูกขนาดนั้น (ซึ่งแน่นอนว่าหาได้ยากดั่งงมเข็มในมหาสมุทร) เราก็สามารถลงทุนได้

ด้วยความที่เราไม่ได้เงินหลายแสนล้านบาทค้ำคออยู่เหมือนกับ "ปู่" นั่นเอง
-------------------------