อาจารย์อวบสาธิตการวาดภาพสีน้ำมัน ในงานแสดงภาพเขียน ครบรอบ 72 ปี ที่หอศิลป์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์

ในปี 2539 เพื่อนสนิทของผมได้บอกข่าวดีว่าจะพาผมไปพบศิลปินผู้มีชื่อเสียงระดับประเทศของไทยท่านหนึ่ง ซึ่งได้นัดกันล่วงหน้าไว้แล้ว ที่บ้านของท่านในซอยฝั่งตรงข้ามเยื้องๆกับห้างเดอะมอลล์บางกะปิ ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก เพื่อนบอกว่าให้เตรียมภาพเขียนสีน้ำมันที่ผมวาดติดมือไปด้วย ศิลปินท่านนี้คือ อาจารย์อวบ สาณะเสน

ผมไม่ใช่คนในแวดวงศิลปะ เพียงแต่สนใจการวาดภาพมาตั้งแต่เด็กๆ หากมีเวลาว่างก็จะไปดูงานแสดงศิลปะตามสถานที่ต่างๆ รู้จักผลงานของศิลปินไทยหลายท่าน เคยเข้ารับการอบรมวาดภาพสีน้ำมาครั้งเดียวจากโรงเรียนช่างศิลป์ ผมชอบการวาดภาพสีน้ำมัน ทั้งๆที่ยุ่งยากในการเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ ช่วงนั้นผมสนใจวาดภาพ คน ตลาดน้ำ วิว พระ วัด ก่อนไปพบอาจารย์อวบ ผมได้วาดภาพสีน้ำมันไปแล้วถึง 50 - 60 ภาพ

เมื่อถึงวันนัด เราไปหาอาจารย์ด้วยรถประจำทาง ผมได้หนีบภาพสีน้ำมันเป็นภาพพระพายเรือในคลองหลายลำ เรียงกันเป็นทิวแถว คำแรกที่อาจารย์เห็นภาพเขียน ท่านบอกว่า "คุณน่าจะอยู่ระหว่างการเริ่มต้นฝึกเขียนรูป" ท่านอาจารย์จึงช่วยแนะนำเกี่ยวกับการวาดรูปสีน้ำมัน ส่วนใหญ่ท่านจะช่วยไขข้อข้องใจที่ผมมักมีปัญหาในการวาดรูป (ทุกวันนี้ก็ยังมีปัญหาอยู่)

ความประทับใจในวันแรก ผมพบอาจาย์อวบที่บ้านและเป็นที่ทำงานของอาจารย์ มีภาพเขียนที่ยังไม่เสร็จ ได้เห็นเครื่องมือเขียนรูปอย่างใกล้ชิด อาจารย์อวบให้ความเป็นกันเอง คุยสนุก ไม่ถือตัว ทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย กล้าพูด กล้าคุยมากขึ้น ท่านเล่าถึงสมัยที่เป็นนักศึกษาศิลปากร และบรรยากาศสมัยนั้น ผมจึงได้ซึมซับบรรยากาศในยุคนั้นมาด้วย

ก่อนกลับอาจารย์เรียกผมและเพื่อนขึ้นรถที่จอดไว้ที่หน้าบ้าน เป็นรถยุโรปที่รู้จักกันดีในยุคนั้น ผมสังเกตว่ารถคันนี้อาจไม่ได้ใช้งานมานานแล้ว เมื่อผมและเพื่อนนั่งในรถเรียบร้อย อาจารย์อวบเริ่มบิดกุญแจเครื่องยนต์ ทำอย่างไรเครื่องยนต์ก็ไม่ติด สุดท้ายก็เลยไม่ได้ไปส่งเราที่ปากซอย นี่เป็นน้ำใจอันสูงค่าของอาจารย์ที่มีต่อผม ซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ที่เพิ่งรู้จักกันวันแรก

ผมกับเพื่อนได้ไปหาอาจารย์หลายครั้ง ทุกครั้งผมจะได้ความรู้ใหม่ๆในเรื่องศิลปะ ดนตรีคลาสสิค และเทคนิคการวาดรูปสีน้ำมัน เมื่อเวลาผ่านไปเกือบ 1 ปี ผมเอาภาพที่คิดว่าพัฒนาที่สุดแล้วในขณะนั้นไปหาอาจารย์ดูอีกตามเคย คำชี้แนะที่ผมดีใจและจำได้จนถึงวันนี้ ท่านให้ความเห็นว่าผม "คอนโทรลพู่กัน"ได้แล้ว

เมื่อปลายปีที่ผ่านมา อาจารย์อวบได้จัดแสดงภาพเขียนครบรอบ 72 ปี ผมได้ไปดูอาจารย์อวบสาธิตการวาดภาพสีน้ำมัน เป็นภาพหุ่นนิ่งและคนเหมือน หลังจากการสาธิตแล้ว ผมเข้าไปขอลายเซ็นของอาจารย์พร้อมกับผู้ชมหลายคนในวันนั้น ผมไม่ได้ไปหาอาจารย์อวบมานานนับ 10 ปีแล้ว แต่อาจารย์กลับจำผมได้ ถามผมว่า "คุณยังวาดรูปอยู่หรือเปล่า"




อาจารย์และผู้ชมการสาธิตวาดภาพสีน้ำมัน