ตัวอย่างภาพเขียนในนิทรรศการจาก
//www.queengallery.org


เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมไปหอศิลป์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เชิงสะพานผ่านฟ้า ราชดำเนินกลาง เขานำผลงานของศิลปิน 68 ท่าน ที่เคยได้รับรางวัลจากการประกวดจิตรกรรมบัวหลวงครั้งที่ 21 – ครั้งที่ 30 ในช่วง พ.ศ. 2540 – 2551 จัดแสดงคู่กับผลงานใหม่ของตัวเอง ซึ่งตกผลึกแล้วในระดับหนึ่ง รวมทั้งหมด 159 ชิ้น จัดแสดงระหว่างวันที่ 7 กุมภาพันธ์ - 27 มีนาคม 2555

ทั้งหมดเป็นผลงานของศิลปินมือระดับรางวัลบัวหลวง บางท่านได้รับรางวัลซ้ำกัน 2 - 3 ครั้ง จากผลงานที่เคยได้รับรางวัลมาแล้วหลายปีเปรียบเทียบกับผลงานล่าสุด ทำให้เห็นวิธีคิดของศิลปินเมื่อผ่านช่วงเวลาหนึ่ง แต่ละท่านขบปัญหาทางศิลปะที่เกิดขึ้นในวัยหนุ่มได้ลุล่วงหรือไม่ หรือมีความก้าวหน้าไปอย่างไร ชวนให้ผู้ชมคิดตาม

ความเห็นส่วนตัวของผม ผมเห็นว่าภาพที่ได้รับรางวัลแต่ละท่านย้อนหลังนับ ๑๐ ปี ล้วนสุดยอดทางฝีมือทั้งสิ้น ไม่ต้องบรรยายอะไรให้มากความ แต่ละท่านต้องทุ่งเททั้งพลังกาย พลังใจ รวมทั้งเวลาที่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ เพื่อให้ได้ผลงานที่สมบูรณ์แบบที่สุด

ความเป็นอัจฉริยะทางฝีมือนั้นไม่ต้องพูดถึง ในวัยที่กำลังหนุ่มแน่น สมองสั่งมือได้อย่างที่ใจต้องการ การกะขนาดไม่ค่อยจะผิดพลาด ราวกับว่าพวกเขาสร้างความชำนาญกันมาหลายภพหลายชาติ ดังนั้นภาพที่เคยได้รางวัลในอดีต อาจเป็นภาพที่ดีที่สุดของบางท่านก็ว่าได้ นี่ว่ากันด้วยฝีมือ ดูเหมือนการตัดสินงานศิลปะ เรื่องฝีมือและความพยายามการให้รายละเอียดที่ต้องใช้เวลามากนั้นคงมีความสำคัญไม่ใช่น้อย

ไหนเลยคนหนุ่มอายุน้อยเหล่านั้นจะมีประสบการณ์ชีวิตเพียงพอที่จะรังสรรค์งานที่มีเนื้อหาได้บรรเจิดเพริศแพร้ว นี่คงต้องยอมรับความจริงของชีวิต ว่าขณะที่คนเรามีฝีมือสูงสุดยอดนั้น ความคิดความอ่านต้องอาศัยระยะเวลาบ่มเพาะยาวนาน มันรอกันไม่ได้

การชมภาพเขียนที่ได้รับรางวัลในอดีต กับการคลี่คลายทางความคิดในการเขียนภาพของศิลปินหลายท่าน จึงเห็นพัฒนาจากการทำงานทางฝีมือไปสู่การเน้นวิธีคิด สร้างสรรค์ผลงานด้วยเนื้อหาและเรื่องราวที่ชัดเจนขึ้น ทำอย่างไรจึงจะทำให้ผู้ชมเห็นแล้วเกิดความรู้สึก นะจังงัง นั่นผมคิดว่าสำคัญกว่า

ความคิดที่พัฒนาไปแล้วของศิลปินแต่ละท่านจะเป็นเช่นใด ขอเชิญไปทัศนาได้ครับ

ขอกำลังใจโหวตในหมวด Diarist ขอบคุณครับ