เขียนโดย : ลูกปัด

          ครั้งหนึ่งเราอาจเคยคิดว่า "เราเจ๋ง"
มีหลายอย่างที่เราทำได้ดี หลายอย่างเราทำได้ดีมาก ความสามารถของเราล้วน ๆ
ที่สร้างสรรค์สิ่งดี ให้กับโลก ให้กับสังคม และผู้คนรอบข้าง
เราเคยทุ่มเทเรี่ยวแรงพลังที่มี ให้หน้าที่การงาน การเล่าเรียน ให้กับชีวิต
ให้ได้เห็นคุณค่าความเป็นคนเต็มศักยภาพของเรา แต่พอมีใครอีกคนเข้ามาใน
ชีวิต ทิศทางและรูปแบบของชีวิตก็ได้เปลี่ยนไป
จากที่ทุ่มเทให้กับหน้าที่การงาน เราจำเป็นต้องแบ่งเวลา แบ่งความคิด
มุ่งความสำคัญมาที่เขาด้วย

          เริ่มต้นที่เขาเข้ามามีบทบาทเล็กน้อย แล้วก็มีบทบาทมากขึ้น ๆ ในเวลาต่อมา จนบางครั้งเราแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่า ชีวิตของเราล้วนแต่วนเวียนอยู่กับเขา ดำเนินชีวิตร่วมกับเขา อยู่ในโลกแห่งความรักของเขา อะไรก็เขา ๆ ๆ ทั้งนั้น 

          ในยามที่รักกันใหม่
ๆ ก็อาจเป็นได้ที่จะสุขได้ทุกวัน ๆ แต่พอนานเข้าที่ความรักเริ่มจืดจาง
กว่าจะได้มีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ต้องแลกมากับความทุกข์ซ้ำซากจำเจ เมื่อ
วันหนึ่งที่เรารู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง...ชีวิตเหมือนไม่มีความหมายอีกเลย
เราอาจจะสับสน และวิ่งวนทุรนทุราย อยู่ในความทุกข์เศร้าเพียงอย่างเดียว
เราอาจลืมไปเลยว่าก่อนหน้าที่เขาจะเข้ามา เราคยมีชีวิตที่มีค่ามากแค่ไหน
ชีวิตเราเคยรุ่งโรจน์มากแค่ไหน แล้วเปรียบเทียบกับวันนี้ดู วันที่เรามีเพียงความหดหู่กับความหวังที่ลดถอยลงเรื่อย ๆ 

          ลองหันกลับมามองดูวันเก่า ๆ
แล้วเรียกพลังเหล่านั้นคืนมาดีกว่าไหม
กลับมาทำวันทุกวันให้เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น ในการมีชีวิตอยู่
สร้างชีวิตให้มีชีวา!! 

          คนรอบข้างที่รายล้อม
กำลังมองเราอย่างห่วงใยและให้กำลังใจ เฝ้อรอให้เราลุกขึ้นมาอีกครั้ง
ทุกคนล้วนแต่รักเราทั้งนั้น หน้าที่การงาน ก็กำลังรอความสามารถของเรา
ให้เราหยิบจับ มาทุ่มเทเอาใจใส่ หากเราไม่มีประโยชน์ไปซะคน
ใครจะทำแทนได้ และใครจะทำได้ดีอย่างเรา เราจะต้องมีชีวิตอยู่
และอยู่อย่างยิ่งใหญ่
ให้การอยู่ของเราสร้างความหมายให้กับการอยู่ของคนรอบข้าง และให้การอยู่ของเราทำให้เกิดคุณค่าในหน้าที่การงาน

         
เราร้องเพลงเพราะกว่าหลายคนในโลก เราวาดรูปสวย เราเล่นกีฬาเก่ง เจ้านายชม
เพื่อนร่วมงานรัก เรามีสองมือสองเท้าและหนึ่งหัวใจ ที่เต็มไปด้วยพลัง
ไม่แพ้ใคร มีใครสักกี่คนเชียวในโลกที่จะเป็นได้อย่างเรา แล้วมีอะไรที่ต้องกลัว ใครจะรัก/ไม่รัก ใครจะเห็นค่า/ไม่เห็นค่า ในเมื่อโลกใบนี้ยังคงต้องการคนอย่างเรา บอกตัวเองดัง ๆ สิว่า "เรายังเจ๋งอยู่"