การเดินทางไปท่องเที่ยวกับทัวร์ในประเทศจีนนั้น มีกติกาอยู่ว่าหากไปเที่ยวเมืองไหนแล้ว ก็จะต้องไปดูของดีของเมืองนั้นด้วย เมื่อผมมาที่หังโจวจึงมีโอกาสแวะไปชมหมู่บ้านชา"เหมยเจียอู่" ที่อยู่ไม่ไกลจากทะเลสาบซีหูเท่าไรนัก พร้อมแล้วไปชมกันเลยครับ



หมู่บ้านชาเหมยเจียอู่นี้ปลูก"ชาหลงจิ่ง" ชาที่ขึ้นชื่อของจีน ชาที่ปลูกในหมู่บ้านนี้มีคุณภาพดีมากจนต้องแบ่งไว้ให้กับทางรัฐบาลบางส่วน เพื่อไว้ใช้ต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง และชาวจีนมักจะจัดชาหลงจิ่ง เป็นของขวัญแก่เพื่อนและผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือ

ชาหลงจิ่ง (หลงจิ่ง แปลว่า บ่อมังกร) เป็นใบชาที่มีชื่อเสียงที่สุดชนิดหนึ่งของประเทศจีน กล่าวกันว่า "ดื่มชาหลงจิ่ง เพียง 1 จิบ ปากจะหอมตลอดวัน" นอกจากนี้ชาหลงจิ่งของแท้ที่มีสรรพคุณยอดเยี่ยม จะต้องปลูกกันแถวหมู่บ้านแห่งนี้และบริเวณรอบ ๆ เท่านั้น ถ้าปลูกในเมืองอื่น ๆ ก็จะถือว่าเป็นของปลอมทั้งสิ้น คือรสชาติจะสู้ของแท้ไม่ได้

นอกจากหมู่บ้านเหมยเจียอู่จะมีทิวทัศน์ไร่ชาอันกว้างใหญ่ให้ชมแล้ว ยังจะได้ชมกระบวนการผลิตใบชาแห้งและชิมชาที่มีสรรพคุณดีด้วย

ทางเดินออกจากท่าเรือไปขึ้นรถโค้ช ไกด์ท้องถิ่นถือธงนำหน้า




ผ่านโรงแรมแห่งหนึ่ง ที่มีไร่ชาอยู่หน้าโรงแรม ดูน่ารักดี




นั่งรถไปสักครู่ก็เริ่มเข้าเขตปลูกชาแล้ว สังเกตเห็นไร่ชาที่ปลูกบริเวณเชิงเขาทั้งสองข้างทางเป็นระยะ ๆ




เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง เราก็เข้ามาถึงศูนย์ผลิตชาชั้นดีของเมืองนี้แล้ว




มองขึ้นไปบนภูเขาด้านหน้า มีไร่ชามากมายสุดสายตา




นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้เป็นชาวยุโรป มาถึงเกือบจะพร้อมกับกลุ่มของผม




พอมาถึงไกด์ก็นำเข้าไปดูห้องสาธิตการผลิตใบชาแห้ง ไกด์พาเราเข้าไปชมภาพที่ผนังห้อง แสดงเหตุการณ์ที่ผู้นำประเทศต่าง ๆ มาเยี่ยมชมศูนย์ผลิตใบชาแห่งนี้ รวมทั้งสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี ของไทยด้วย




กระทะไฟฟ้าลักษณะนี้นี่เองที่ใช้ในการคั่วใบชา ให้แห้งพอเหมาะที่จะนำไปใช้ชงชา




บริเวณด้านหน้าอาคารหลังนี้เป็นไร่ชา เจ้าหน้าที่กำลังอธิบายให้ฟังว่าจะเก็บใบชาส่วนไหนเพื่อนำไปผลิตใบชา ซึ่งก็คือยอดใบชา และยังมีฤดูกาลที่เหมาะสมที่ชาจะมีรสดีที่สุดด้วย ซึ่งปีหนึ่งจะมีอยู่ช่วงเดียว เขาเรียกชาในช่วงนั้นว่า ”ชาจักรพรรดิ์"




ระหว่างทางเดินเข้าไปยังห้องเพื่อฟังการบรรยาย ผ่านรูปปั้นนักปราชญ์ที่น่าเกรงขามท่านหนึ่ง ไกด์บอกชื่อแล้วแต่จำไม่ได้ครับ




มีอาคารและห้องต่าง ๆ ไว้ต้อนรับนักท่องเที่ยวแต่ละกลุ่ม กลุ่มของผมอยู่ที่อาคารด้านหน้าขวามือ




ขณะเดินผ่านไป มองไปทางด้านซ้ายมือ เป็นสระน้ำขนาดย่อม มีรูปปั้นกาน้ำชาอยู่กลางสระ ใครที่มาศูนย์ผลิตชาที่นี่ก็ถ่ายรูปนี้กันทุกคน




เข้ามาในห้องบรรยายและสาธิตแล้ว เป็นห้องเล็ก ๆ ขนาด 4x6 เมตร ตั้งโต๊ะรูปวงรีขนาดใหญ่อยู่กลางห้อง มีเก้าอี้โดยรอบโต๊ะประมาณ 24 ตัว ด้านหน้าห้องมีกระป๋องใบชาและผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง สักครู่ก็มีเจ้าหน้าที่มาบรรยาย พร้อมทั้งสาธิตสรรพคุณของชาหลงจิ่ง




เมื่อเจ้าหน้าที่บรรยายสรรพคุณของชาพร้อมทั้งสาธิตให้ชมเสร็จแล้ว (เป็นภาษาจีนและมีไกด์ท้องถิ่นช่วยแปลเป็นภาษาไทย) ก็มีการชงชาให้ได้ชิมกันทุกคน วิธีการชงจะใส่ใบชาแห้งลงในแก้วก่อนแล้วจึงเติมน้ำร้อนลงไป รอสักครู่ก็จะดื่มน้ำและกินใบชาได้ รสชาติดีสมคำร่ำลือจริง ๆ




หลังจากนั้นใครต้องการซื้อใบชาและผลิตภัณฑ์ก็สามารถทำได้ในห้องนี้เลย จะจ่ายด้วยเงินสด(เงินหยวน) หรือจะใช้บัตรเครดิตก็ได้ครับ




ออกจากห้องบรรยาย สาธิต และจำหน่ายใบชาแล้ว ขาออกจะเดินผ่านอาคารสวยงามหลังนี้ และสวนของอาคารที่อยู่ติดกัน








มาถึงอาคารที่เป็นทางออก ด้านหน้ามีการจำหน่ายขนมถุง เป็นผลไม้แห้งประเภทลูกท้อ พุทราจีน เป็นต้น ราคาอยู่ที่ 10-13 ถุง ต่อ 100 หยวน (ประมาณถุงละ 40-50 บาท ต่อรองราคาได้) และถ้าต้องการเดินออกก็ต้องเดินผ่านเข้าประตูโค้งที่เห็นอยู่ด้านหน้าเข้าไปภายใน ซึ่งก็จะพบขนม ของฝาก ของที่ระลึกจำหน่ายอีกมาก (มีให้ชิมด้วย ขนมถุงราคาจะแพงกว่าประมาณ 4-5 ถุง ต่อ 100 หยวน แต่อร่อยกว่ามากโดยเฉพาะพุทรา) เรียกว่าแทบจะไม่มีคนไหนเดินออกไปมือเปล่าเลย




นี่ไงขนมถุงนี้ ราคา 20 หยวน(ประมาณ 100 บาท) เป็นพุทราจีนอบแห้งที่อร่อยมาก คือมีเนื้อนุ่ม ไม่หวานมาก และไม่มีเมล็ด




ออกจากศูนย์ชา ก็ถึงเวลาอาหารเย็นที่ภัตตาคารซึ่งอยู่ไม่ไกล นั่งรถครู่เดียวก็มาถึงทางเข้าแล้ว




มองเข้าไป เห็นป้ายแสดงประวัติความเป็นมาของใบชาที่ขึ้นชื่อของหมู่บ้านนี้ ตั้งอยู่เป็นแถวทางซ้ายมือ เราลองเข้าไปดูใกล้ ๆ กัน




ภาพชาต้นแรกที่นำเข้ามาปลูกในเมืองนี้




คุณภาพดีจนจักรพรรดิ์โปรดปราน จึงได้ชื่อต่อมาว่าชาจักรพรรดิ์




ผู้นำคนสำคัญของจีนล้วนแต่มีส่วนสำคัญในการส่งเสริมและสนับสนุนการผลิต




แสดงขั้นตอนกระบวนการผลิตใบชาที่มีคุณภาพ




เดินข้ามสะพานไปยังภัตตาคาร พบปลาโคฮากุ (KOHAKU-ปลาคาร์ฟชนิดหนึ่ง) ฝูงใหญ่ในสระ




ว่ายเข้ามาหานักท่องเที่ยวอย่างเป็นกันเอง (เพราะคงคิดว่าจะได้อาหารว่าง)




สภาพในห้องอาหาร บนโต๊ะอาหารมีเครื่องดื่มเหมือน ๆ กันแทบจะทุกภัตตาคาร คือน้ำอัดลมขนาด 1.5 ลิตร 1 ขวด เบียร์ท้องถิ่น 2 ขวด สำหรับที่นี่แถมน้ำชามาให้อีก 1 เหยือก เพราะเป็นเมืองใบชา




ร้านจำหน่ายของฝากบริเวณหน้าภัตตาคาร ในยามท้องฟ้าพลบค่ำ




มีป้ายภาษาจีนแสดงว่าจำหน่ายสินค้าที่สำคัญ ๆ ปักไว้ที่หน้าร้านด้วย เช่น พัด ร่ม




รวมทั้ง บุหรี่ และ ไวน์




ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมครับ.