|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เคยทำร้ายความรู้สึกของเพื่อนกันหรือเปล่า
หวัดดียามบ่ายครับทุกคน
หัวข้อวันนี้คือผมก็แอบรู้สึกผิดแบบเงียบๆคนเดียว
เพราะว่ามันก็คือความลับที่ติดตัวมานานแสนนานแล้วครับ
จริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไรหรอก เพียวแต่ถ้ามีคนนึงที่รู้ความจริงเข้า เราอาจเสียเพื่อนกันไปเลย
แล้วเมื่อสักครู่นี้ ระหว่างที่กำลังล้างจานอยู่(ช่างเกี่ยวกับบรรยากาศมากกกกก) ก็ได้นึกเรื่องเมื่อครังนั้นขึ้นมาครับ
คือ...เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เพื่อนคนนึงตั้งบอร์ดถามเกี่ยวกับตัวเองครับ (ประมาณว่าอยากให้คนในบอร์ดมาชมตนเอง)
คราวนี้ผลลัพธ์มันก็ตามมาอย่างยกโขยง
คือโดนด่า โดนแซวจากเพื่อนๆอ่ะครับแต่ในแบบขำขำกันนะ คือเพื่อนด่าเพื่อนก็ฮาๆดีอ่ะ(เช่น โอ๊ยกรูจะอ๊วก I หน้าด้าน แล้วลงชื่อ...อ่ะครับ) และแล้วเรื่องราวฮาๆของเพื่อนผมก็รู้เข้ามาถึงผมครับ(เพื่อนมันอยู่อีกห้อง)
เอาล่ะสิ น่าสนุกเว้ย ไปด่ามันดีกว่า ความหายนะของเพื่อนคืองานของเรา ดังนั้นเมื่อได้รับมอบหมายทำงานแล้ว ต้องทำอย่างสุดความสามารถ
คิดได้ดังนั้น ก็เขียนแซวมันไป ฮาๆครับ ลงชื่อเลยว่าเป็นผม
เพื่อนมันก็ได้อ่าน มาบอกโห เมิงกล้ามาก ลงชื่อเลยนะเมิง
เราก็ว่าไป ก็แน่ล่ะสิ จะได้รู้ว่าเป็นกรู ชมเมิงนะเนี่ย
หลังจากนั้นสัก2วัน ผมก็เข้าไปในบอร์ดอีก ก็เจอข้อความขึ้นอีกครับ หลังจากข้อความแรกจากผม ก็มีผลตามมาครับ เช่น โหเมิง กล้าลงชื่อจริงนะ(หมายถึงข้อความของผมอ่ะ)
มันก็ฮาๆดี แล้วผมก็นึกคึกอะไรก็ไม่รู้ ตั้งใจเขียนแซวมัน แต่เนื้อหามันก็แรงมากนะ แต่ผมก็ไม่ได้ลงชื่อไป ใช้ชื่ออื่น คือไม่มีใครจับได้หรอกว่าเป็นผม
แล้วผมก็คลิ๊ก submit ข้อความไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าผลที่ตามมามันคืออะไรต่อจากนี้
หลังจากนั้น 2-3 วัน หัวข้อในบอร์ดเพื่อนผมก็เปิดประเด็นร้อนขึ้นมาอีกครั้งในกลุ่มเพื่อนๆ
ว่า...เอ๊ย ไอ้ความเห็นนั้นแม่งใครวะ โคตรเลวเลย ผมก็ไหนๆๆๆ วะ ไหนมาดูดิ๊(คือไม่รู้ว่าเป็นตัวเอง)
แต่ตอนนั้นยังไม่ได้ดูหรอก เพราะกะว่าเด๋วเล่นเน็ทก็จะดูเอง พอมาเล่นเองคนเดียวก็อึ้งครับ อ้าว กรูเองนี่หว่า แล้วข้อความหลังจากนั้นก็ด่าผมกันตรึมครับ หน้าชาไปเล็กน้อย
แล้ววันรุ่งขึ้นก็ไปเม้าท์ๆๆ เรื่องนี้กับเพื่อนครับ ผมก็บอกไปนัยๆว่า มันกูเองนะ เพื่อนก็ตกใจครับ แล้วผมก็เดินจากไป ไอ้เพื่อนเจ้าของกระทู้ ก็เดินตามมา เฮ๊ยจริงเหรอวะเมิง ทำไมวะ เฮียกูซีเรียสนะเมิง (ในใจผมก็ตกใจเล็กน้อย) ผมก็บอกไปว่า เออกูแค่แสดงละครหลอกเมิงอ่ะ ยังเชื่ออีก เมิงเคยโดนกูหลอกครั้งนึงแล้วนะ แล้วผมก็ทำหน้าแบบฮาๆใส่มัน ประมาณว่าให้มันคลายเครียด เพราะมันโดนฉันหลอก..อีกแร่ะ
มันก็ว่าว่า ไอ้ควาย ถ้าไอ้ความเห็นเหี้ยนั่นเป็นเพื่อนกัน กูคงต่อยมันแล้วเลิกคบแล้วล่ะ ผมก็สวมรอยครับ เออ กูก็คงทำแบบเดียวกับมึง (แต่ในใจเหงื่อแตกพลั่ก)
และแล้วสถานการณ์ก็คลี่คลายลงโดยที่ความเห็นนั้นยังคงเป็นความลับต่อไปจวบจนทุกวันนี้ครับ
ความจริงที่มีแต่ผมคนเดียวที่รู้ ความจริงที่ปกปิดไว้ แต่ดั๊นดันนึกขึ้นได้ตอนล้างจานเสียนั่น
แต่หลังจากนั้นเป็นต้นมา มันได้เป็นบทเรียนราคาแพงให้กับผมครับ เพราะมันก็ทำให้เกือบจะเสียเพื่อนไปเป็นครั้งที่2 และอาจเสียหลายคนเลยครับ เหอๆๆ หลังจากนั้นเป็นต้นมาผมก็ระวังตัวเองในการให้คำตอบอะไรมากขึ้น พยายามคิดก่อนทำ
ก็ไม่รู้ว่าเพื่อนผม หรือว่าคนรู้จักของผมจะมานั่งอ่านหรือป่าวก็ไม่ทราบได้ แต่ก็อยากจะบอกให้คนที่ได้อ่านนั้นรับรู้ว่า กูขอโทษเมิงนะเพื่อน(ตอนนันในใจผมก็ขอโทษมันแล้ว)
แค่นี้แหละครับ สำหรับวันนี้ เฮ้อ เศร้าใจจัง แต่ก็รู้สึกดีนะ ที่ได้ระบายมันออกมา เอาเป็นว่าใครเข้ามาอ่าน ก็อย่าทำอย่างผมแล้วกัน เกือบจะเสียเพื่อนไปแล้ว และถึงแม้ว่าส่วนดีของการโกหกคือ ทำให้คนอื่นสบายใจ แต่มันก็ยังทำให้เรารู้สึกผิดในส่วนลึกอยู่ดีครับ
| Create Date : 23 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 23 มิถุนายน 2550 13:51:38 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 598 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไม่เคย...เคยแต่ทำร้ายร่างกาย