ตามรักมาเติมใจ Who Do You Love?
ผู้แต่ง: ปริยาธร สำนักพิมพ์: ปริ๊นเซส พิมพ์ครั้งแรก พฤษภาคม 2551 ราคา 160 บาท
สำหรับ อรกานต์ แล้ว สิ่งที่เธอปรารถนาก็คือ... การได้อยู่เคียงข้าง ก้องภพ...เพื่อนสมัยเด็ก แม้ว่าเขาจะไม่ได้รักเธอแบบเดียวกันกับที่เธอรักเขาก็ตาม แต่เมื่อรู้ว่าเขาจะแต่งงาน หญิงสาวจึงตัดสินใจไปเรียนต่อที่ต่างประเทศด้วยหัวใจที่แตกสลาย ละทิ้งโรงเรียนสอนดนตรีที่เธอและเขาร่วมกันก่อตั้งขึ้นมาไว้เบื้องหลัง
ทว่า...วันที่เธอต้องเดินทาง คือวันที่ก้องภพประสบอุบัติเหตุ และคนเดียวที่ได้รับการติดต่อจากโรงพยาบาล...ก็คือเธอ
เมื่อฟื้นขึ้นมาก้องภพกลับความจำเสื่อม จำเรื่องราวตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาไม่ได้เลย
เขาพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยไม่ใส่ใจอดีตที่ลืมเลือน โดยมีอรกานต์คอยช่วยเหลือ แต่บางครั้งบางครา...เงาของหญิงสาวคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในหัวใจ เงาของคนที่เขาแน่ใจว่ามีความสำคัญมากสำหรับเขาแต่เจ้าของเงานั้นคือใครกันเล่า?
เขาจะรู้ได้อย่างไรกัน ในเมื่อมีผู้หญิงห้อมล้อมอยู่รอบตัวเขานับไม่ถ้วน!
* * * * * * * * *
เล่มนี้เป็นแนวเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ นางเอกแอบรักเขาข้างเดียวข้าวเหนียวนึ่งค่ะ
ถึงจะบอกว่าเพื่อนสนิท แต่อรกานต์ก็ไม่ได้เจอก้องภพ..หนุ่มเพื่อนบ้านที่เธอแอบรัก..ตั้งแต่พวกเขาแยกย้ายไปต่างมหาวิทยาลัยและเขาย้ายบ้านไป ทั้งคู่เพิ่งมาเจอกันเมื่อ 1 ปีก่อน และก้องภพจ้างเธอมาช่วยดูแลโรงเรียนสอนดนตรีที่เขาจะเปิด ไฟรักข้าวเหนียวนึ่งของเธอเลยคุขึ้นมาอีก
แต่ข้าวเหนียวนึ่งก็ยังคงความเหนียวหนืดเหมือนเดิม ยัยนางเอกไม่คิดจะรุกคืบ พอไปเจอภาพก้องภพกำลังซื้อแหวน (คนอ่าน: สมน้ำหน้า) ก็เตรียมเซย์กู๊ดบาย ข้าวเหนียวนึ่งจะส่งตัวเองออกนอกล่ะ 555
..โชคดี (ของใครไม่รู้) ก้องภพประสบอุบัติเหตุ สองคนนี้เลยกลับมาอยู่ด้วยกัน พร้อมกับพยายามหาว่าที่เจ้าสาวปริศนาของก้องภพไปด้วย ระหว่างที่ทั้งสองกำลังจะเริ่มสนิทสนมกันเหมือนสมัยเด็กนั่นเอง ปานวาด..แฟนสาวที่หักอกก้องภพในช่วงมหาวิทยาลัย..ก็กลับเข้ามา เพื่อพยายามสร้างครอบครัวอบอุ่นที่เธอเคยปฏิเสธ ไม่กล้าผูกพันตัวเองด้วยในตอนนั้น
นอกจากเรื่องรักแล้ว ยังมีปมปัญหาครอบครัวของก้องภพอีกนิดนึง มีพระรองแสนดีโผล่มากระตุ้นอารมณ์หึงให้พระเอกอีกหน่อย
จขบ. คิดว่านางเอกออกจะเฉื่อยไปหน่อยรึเปล่า? ลงว่าแอบรักเขามาตั้งแต่สมัยก่อน ตอนเจอกันก็ยังรัก...แต่เขาไม่รู้ตัวเลยสักนิดเนี่ยนะ ผู้หญิงคนนั้นสมควรพิจารณาตัวเองใหม่แล้วล่ะ (เธออาจเป็นคนหน้าตายมาก หรือไม่ผู้ชายก็บื้อมาก 555)
ส่วนพระเอกก็เซนส์ซิทีฟพิลึก แค่อกหักจากแฟนคนแรกก็สาปส่งความรัก แถมไม่ยักกะคิดได้ทีหลังว่าเขาแปลกเองที่ไปคาดคั้นผู้หญิง--ที่ยังไม่ทันจะเรียนจบด้วยซ้ำ--ให้วาดหวังถึงการสร้างครอบครัวในอนาคตโน่นแล้ว (เอ่อ แต่ถ้ามีหนุ่มมหาลัยคนไหนคิดแบบพระเอก ป้ายาคูลท์สนนะจ้ะ ) อย่างไรก็ตาม จุดที่น่าขำในเรื่องคือตอนที่พระเอกคิดไม่ตกว่ารักใคร ผู้หญิงลึกลับที่เขาซื้อแหวนให้ก่อนความจำเสื่อม ปานวาดแฟนเก่าที่หวนกลับมาอี๋อ๋อด้วยแต่เขายังลืมแผลเก่าไม่ลง อรกานต์ที่เขาเริ่มรู้สึกดีๆ ด้วย ... หนุ่มคนไหนเจอแบบนี้คงปวดหัวแย่เลย
ปานวาดเป็นตัวละครที่น่าจะเป็นนางอิจฉา แต่อ่านแล้วกลับไม่เกลียดค่ะ เธอก็เหมือนสาวทั่วไปที่ไม่คิดจะแต่งงานทันทีที่เรียนจบ อยากเผชิญโลกก่อนและหนุ่มหน้าใหม่บ้าง ผิดตรงไหน? แล้วพอถึงจุดนึง (คือ ใกล้ขึ้นคานแล้ว) ก็ย้อนกลับมาสานสัมพันธ์กับผู้ชายที่รักเธอมาก ตั้งใจจะหยุดที่เขา ... จขบ. ว่ากรณีปานวาดนี่น่าจะเตือนใจสาวสมัยนี้ได้ดี ว่าคนที่รักเรามากมายเจียนตายก็เปลี่ยนใจได้เหมือนกัน สาวคนไหนคิดจะทิ้งแฟนที่คบกันอยู่เพื่อ 'มองหาความหวังใหม่' ก็คิดให้ดีละกัน เอิ้กๆ
โดยรวมแล้ว เป็นนิยายที่อ่านเพลินดีค่ะ ถึงจะเดาได้ว่าเฉลยปมยังไง แต่เนื้อหาในเรื่องก็มีอะไรชวนคิดดีเหมือนกัน
Create Date : 24 กันยายน 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 24 กันยายน 2551 5:22:40 น. |
Counter : 1161 Pageviews. |
|
|
|
นิยายสมัยนี้ โดยบก.เจาะจงให้มีชื่อภาษาอังกฤษ ฮา
แต่จากรีวิว อ่านแล้วยังไม่ค่อยเท่าไหร่ พระเอกเซนส์ซิทีฟ พิลึก ...คงไม่ค่อยเพลินเท่าไหร่