ดวงใจปฏิพัทธ์
ผู้แต่ง: สะมะเรีย สำนักพิมพ์: ปริ๊นเซส พิมพ์ครั้งแรก กุมภาพันธ์ 2552 ราคา 200 บาท
ราชวงศ์พีรทัตถูกอชิระเข่นฆ่าทำลาย บัลลังก์กษัตริย์แห่งรักตะนครตกอยู่ในอุ้งมือของคนถ่อย เมื่อถูกกบฏช่วงชิงทุกสิ่งทุกอย่าง เพลิงแค้นจึงสุมทรวงรอวันแผดเผาศัตรูร้ายให้กลายเป็นเถ้าธุลี!
องค์ชายภานรินทร์ ในคราบราชองครักษ์ทรงหมายมาด...สักวันหนึ่งจะทรงทวงทุกสิ่งทุกอย่างคืนมา ถัดจากพระราชาอชิระ องค์หญิงครีษมา พระราชธิดาของมันคือเหยื่อชำระแค้นรายต่อไป! จากราชองครักษ์... คืนสู่ศักดิ์แท้จริงอันสูงส่งเฉกผู้ครองเมือง จากองค์หญิงสูงศักดิ์...พลิกผันต่ำศักดิ์เพียงนางบำเรอ ทว่าเหตุใดเล่า ยิ่งทำร้ายนางมากเท่าใด หัวใจของเขากลับยิ่งร้อนรนเท่าทวีคูณ
สิ่งใดกันแน่ที่เร้นลึกอยู่ในหัวใจ...รักฤๅชัง?!
* * * * * * * * *
เล่มนี้เป็นแนวรักในรอยแค้นแบบเจ้าชายเจ้าหญิงค่ะ
ราชาอชิระ ก่อกบฎหลังล้มล้างราชวงศ์พีรทัตจนสิ้น เหลือแต่องค์ชายภานรินทร์ที่ได้ เสนาบดีวรัชญ์ ช่วยชีวิตไว้และรับเลี้ยงไว้ในฐานะหลานชื่อ นรินทร์ พร้อมหลานชายหลานสาวคือ มารุต และ ปาลิไลย์ เพื่อรอวันกอบกู้ราชวงศ์
แผนกู้ราชวงศ์เริ่มจากการให้นรินทร์และมารุตเป็นองครักษ์ให้ องค์หญิงครีษมา ผู้เติบโตมาอย่างนกในกรงทองและพึงใจในตัวนรินทร์ตั้งแต่แรกเห็น นรินทร์วางแผนหลอกให้องค์หญิงหลงรักเพื่อกลบเกลื่อนเวลาเขาเผลอแสดงความเคียดแค้นออกมา แต่บางครั้ง เขากลับเผลอใจเต้นไปกับเจ้าหญิงโฉมงามเสียเอง
(เริ่ม ส ป อ ย ล์ นะจ๊ะ)
นรินทร์ทวงบัลลังก์คืนมาได้เพราะราชาอชิระปกครองเมืองและขูดรีดราษฎรด้วยภาษีเลือด สร้างความไม่พอใจในหมู่ขุนนางมาตลอดเจ็ดปี หลังจากนั้น ราชาภานรินทร์ใช้ชีวิตของอดีตราชินีมนสิการบังคับให้องค์หญิงเป็นนางกำนัลทำงานหนักในตอนกลางวัน และเป็นนางบำเรอของเขาในยามค่ำคืน
นอกจากนั้น ราชาองค์ใหม่ยังแต่งตั้ง ภัครจิกา เป็นสนมเอก อภิเษกกับปาลิไลย์ สั่งประหารอดีตราชาอชิระ เพื่อทำร้ายจิตใจจนองค์หญิงครีษมาและตอกย้ำกับตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับลูกสาวศัตรู องค์หญิงจึงต้องรับมือกับแรงหึงจากอดีตเพื่อนอีกทางด้วย ... กว่านรินทร์จะรู้ใจที่แท้จริงของตนเอง และความจริงทั้งหมดกระจ่าง เธอก็หนีหายไปแล้ว
สำหรับคนอ่านนิยายมาเยอะ ช่วงแรกของเรื่องนี้หรือปม "รักลูกศัตรู" แบบนี้น่าจะเดาได้ว่าจะคลี่คลายยังไง จขบ. จึงอ่านช่วงแรกด้วยอารมณ์เฉยๆ ยังดีที่นางเอกไม่ใช่เจ้าหญิงถือยศถือศักดิ์ให้น่ารำคาญ เธอแค่อ่อนต่อโลกเท่านั้น เลยพอจะรอลุ้นต่อได้
เรื่องเริ่มเข้มข้นหลังจากพระเอกยึดบัลลังก์คืนมาได้ แล้วก็กลายร่างเป็นตัวร้ายซะงั้น ... อ๊ะ แต่จขบ. ชอบร้ายแบบนี้นะ เพราะถ้าดูจากอดีตที่เขาเจอมา การให้พระเอกหายแค้นทันทีคงไม่สมเหตุสมผลอย่างแรง อีกอย่าง ฉากทำร้ายร่างกายและจิตใจนางเอกพวกนี้ช่วยเพิ่มคะแนนสงสารให้เธอมาก อ่านแล้วลุ้นให้พระเอกเจออะไรเจ็บ ๆ คืนบ้าง ดังนั้น พอนางอิจฉาก่อเรื่องใหญ่ และความจริงบางอย่างปรากฏ จขบ. จึงหัวเราะเยาะพระเอกอย่างสะใจ ... ก่อนจะสงบสติอารมณ์ นั่งลุ้นต่อว่าเมื่อไหร่พระเอกจะเจอนางเอกแล้วอวสาน
นางเอกในเรื่องค่อนข้างไม่มีบทบาทสำคัญต่อเนื้อเรื่อง (ไม่นับที่เป็น "นางเอก" นะ) จริงอยู่ว่าเธอเป็นเจ้าหญิงรั้นพอน่ารัก จิตใจดีงามและร่าเริง แต่เธออ่อนโลก โดนหลอกและโดนกระทำตลอด จนจขบ. ไม่รักไม่เกลียดอะไรเธอเป็นพิเศษ (เผอิญชอบเจ้าหญิงฉลาด ๆ แบบ 'ในฝัน' หรือ 'ดั่งดวงหฤทัย' น่ะ ) เธอมาได้ใจจขบ. ไปตอนท้ายเรื่อง เมื่อพระเอกตามไปเจอเธอแล้วเธอไม่เผยตัวทันที แต่รอดูใจเขาก่อน ... เพิ่งเห็นแววฉลาดเธอก็ตอนท้ายเรื่องนี่แหละ แสดงว่าคนเราต้องซวยซ้ำซ้อนก่อนถึงเกิดปัญญาสินะ
ในทางกลับกัน พระเอกเหมือนจะเปิดตัวได้มีสีสันน่าสนใจกว่า แต่พออ่านช่วงหลัง กลับคิดว่าเขาไม่ได้เก่ง เท่ห์หรือฉลาดเท่าไหร่แฮะ อย่างไรก็ตาม พระเอกนิยายย่อมโง่แบบนี้เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว..เนอะ
โดยรวมแล้ว เป็นเล่มที่อ่านเพลิน ช่วงท้ายลุ้นบาดใจดีค่ะ
Create Date : 23 มีนาคม 2552 |
Last Update : 24 มีนาคม 2552 12:02:46 น. |
|
15 comments
|
Counter : 982 Pageviews. |
|
|
|