|
|
เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 14
เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 14
เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้น สายชลซึ่งยังอยู่ในเสื้อผ้าชุดเดิมมาเปิดประตู แล้วก็ผงะ
คุณแพร
วันนี้แพรขอติดรถคุณชาร์ลไปทำงานด้วยได้มั๊ยคะ รถแพรเสียน่ะค่ะ
ได้ซิครับ
ชมพูแพรเหลือบเห็นลูกแก้ว เศษแก้วเกลื่อนเต็มพื้นบ้าน ก็แปลกใจสงสัย สายชลเห็นชมพูแพรมอง ก็เอาตัวบังสายตาเอาไว้
คุณแพรรอผมสิบนาทีนะครับ แล้วผมจะไปรับที่บ้าน
สายชลพูดจบก็เข้าไปในบ้านแล้วปิดประตู ทิ้งความสงสัยไว้ที่ชมพูแพรว่ามันเกิดอะไรขึ้น
+ + + + + + + + + + + +
ขณะที่สายชลขับรถ ชมพูแพรนั่งข้างๆ คอยมองสายชลตลอดเวลาจนสายชลรู้สึกตัว
คุณแพรมีอะไรอยากถามผมรึเปล่า
ชมพูแพรมองสายชลอย่างชั่งใจ แล้วก็ตัดสินใจ...
เมื่อเช้าแหวนเห็นคุณชาร์ล ออกมาจากบ้านของยัยฟ้า
สายชลตอบนิ่งๆ
ใช่ครับ เมื่อเช้าผมออกมาจากบ้านคุณฟ้า
ชมพูแพรหน้าถอดสี ถึงกับพูดไม่ออก รู้สึกไม่พอใจ
ผมมีเรื่องต้องเคลียร์กับคุณฟ้านิดหน่อย
ใช่เรื่องที่คุณชาร์ลเคยบอกแพรรึเปล่าคะ
สายชลยิ้ม ไม่ตอบ ชมพูแพรไม่กล้าถามย้ำ แต่ยิ่งสงสัย และอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่างสายชลกับฟ้าลดา
เมื่อไปถึงที่ทำงาน ชมพูแพรเดินไปเดินมา ในห้องทำงานอย่างเครียดจัด
ทำไมคุณชาร์ลไม่ตอบเรา หรือว่า คุณชาร์ลบอกรักยัยฟ้าแล้ว
ชมพูแพรเครียดสุดๆ
+ + + + + + + + + + +
ฟ้าลดาไปที่ทำงาน บอกทุกคนว่าเธอไม่ลาออกแล้ว วีรเดชจับมือฟ้าลดาด้วยความดีใจ
พี่รักฟ้ามากที่สุดในโลก ในที่สุดฟ้าก็ตัดสินใจกลับมาทำงานกับพี่ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ
วีรเดชหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ฟ้าลดายิ้มเจื่อนๆ รีบดึงมือออก ธงไทยอ้าแขนจะเข้ามากอดฟ้า
ฟ้าจ๋า มามะ...มาให้ไทยกอดแสดงความดีใจหน่อยเร้ว
ฟ้าลดาเอามือยันหน้าธงไทยแล้วผลักออกไป ทุกคนหัวเราะ
พี่วีคะ ฟ้ามีเรื่องอยากขอร้องพี่วี...
บอกมาได้เลยจ๊ะว่าฟ้าอยากขออะไร แต่ถ้าฟ้าจะขอดาวขอเดือนกับพี่ พี่คงให้ไม่ได้นะจ๊ะ
ติดนิสัยน้ำเน่ามาจากพี่ไทยป่ะเนี่ยพี่วี แป๊ะแซว
วีรเดชเขกหัวแป๊ะ แล้วหันไปยิ้มให้ฟ้าลดา
ฟ้าอยากถอนตัว ในการเป็นพรีเซนเตอร์ ของสายการบินเซเว่นซีค่ะ
ทุกคนตกใจ
ทำไมล่ะฟ้า โฆษณาถ่ายจบไปแล้วนะ
ฟ้าอ่านสัญญาแล้วนะคะพี่วี ในสัญญาไม่ได้ระบุว่าฟ้าต้องเป็นพรีเซนต์เตอร์แต่เพียงผู้เดียว เพราะฉะนั้นเรามีสิทธิ์ที่จะมีพรีเซนต์เตอร์กี่คนก็ได้ ฟ้าอยากทำงานเบื้องหลังอย่างเดียว พี่วีช่วยฟ้าหน่อยเถอะนะคะ บอกคุณชาร์ลให้ฟ้าที
ฟ้าลดาส่งสายตาอ้อนวอน วีรเดชนิ่งคิดไปพัก
ถ้าเป็นอย่างนั้น พี่ก็อดหักหัวคิวฟ้าน่ะซิ แต่...ไม่เป็นไร คราวนี้พี่ยอม เพราะฟ้าเลือกที่จะกลับมาทำงานกับพี่ พี่จะบอกคุณชาร์ลให้เอง
ฟ้าลดาโล่งใจและดีใจ
ขอบคุณพี่วีมากค่ะ
ถ้างั้นวันนี้เราไปฉลองกันมั๊ยพี่ เลี้ยงต้อนรับที่พี่ฟ้ากลับมาทำงานกับพวกเราอีกครั้ง จุ๊รีบเสนอ
งานนี้พี่เป็นเจ้าภาพเอง
ทุกคนหันขวับไปมองวีรเดชด้วยความตกตะลึง
โอ้ว้าว..สงกะสัยที่เขาทำนายว่าหิมะจะตกในประเทศไทย คงเป็นเพราะพี่วีมากกว่า ไม่ใช่เพราะโลกร้อนหรอก
ทุกคนหัวเราะกับมุขกับแป๊ะ ยกเว้นฟ้าลดาที่ได้แต่ยิ้มเศร้า แววตาไม่มีความสุข เจมส์หันไปมองฟ้าลดาด้วยความสงสัย
+ + + + + + + + + + + + + +
ฟ้าลดากดน้ำร้อนใส่แก้วกาแฟ แต่เหม่อคิดเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับสายชล เลยไม่เห็นว่าน้ำร้อนล้นออกนอกแก้วจนทำให้ลวกมือ ฟ้าลดาสะดุ้ง
โอ๊ย!
เจมส์เข้ามาเห็น ตกใจ รีบเข้ามาดูอย่างเป็นห่วง
ฟ้าเป็นไรรึเปล่า
เจมส์จับมือ ฟ้าลดาตกใจ..รีบดึงมือออก
ฉันไม่เป็นไร
มือแดงขนาดนี้ บอกไม่เป็นไรได้ไง
เจมส์จับมือฟ้าลดามาดูอีก ฟ้าลดาดึงมือออกอย่างแรง พูดด้วยน้ำเสียงมีอารมณ์
บอกว่าไม่เป็นไรไง!!
เจมส์อึ้ง ฟ้าลดารู้ตัว รีบเปลี่ยนเรื่อง
เออ...ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย ฝากบอกพี่วีด้วยแล้วกันว่าฉันคงไปกินข้าวด้วยไม่ได้แล้ว
ฟ้าลดารีบเดินออกไป เจมส์มองตามไปด้วยความเป็นห่วงและสงสัยกับพฤติกรรม
+ + + + + + + + + + +
วีรเดชโทรหาสายชล บอกให้รู้ว่าฟ้าลดา ขอถอนตัวจากการเป็นพรีเซนต์เตอร์ แล้วรีบบอกเพื่อให้สบายใจ
คุณชาร์ลไม่ต้องห่วงนะครับ มีโฆษณาเยอะแยะที่ใช้พรีเซนเตอร์หลายคน ตอนนี้เราเหลือภาพนิ่ง แล้วก็ป้ายคัทเอ้าท์ ที่จะเอาไปวางไว้ตามจุดขายตั๋วเครื่องบิน ผมว่าถ้าเราใช้นักแสดงที่มีชื่อเสียงมาเป็นพรีเซนต์เตอร์ มันจะช่วยกระตุ้นยอดขายให้สายการบินของคุณสายชลแน่นอน คอนเฟิร์ม ฟันธง โช๊ะเด๊ะด้วยเลยเอ้า เฮอะๆๆ
สายชลฟังแล้วโมโหมาก
ถ้าผมไม่ได้คุณฟ้าลดาเป็นพรีเซนต์เตอร์ ผมจะเอาโปรเจ็กต์ทั้งหมดไปให้บริษัทอื่นทำต่อ
วีรเดชหยุดหัวเราะแทบไม่ทัน แล้วสายชลก็วางสายไปเลย วีรเดชเหวอ
อ้าวเฮ้ย..คุณชาร์ล เวร เวรแล้วมั๊ยล่ะ
วีรเดชเหงื่อตก...ต่อโทรศัพท์หาสายชลอีกที แต่สายชลไม่รับสายแล้ว วีรเดชหน้าซีด ขณะที่สายชลบอกกับตัวเองทันที...
คิดจะตีตัวออกห่างสายชลเหรอนางฟ้า?? ไม่มีวัน!!!
สายชลไปที่บริษัทวีรเดชทันที เมื่อไปถึงวีรเดชรีบเข้ามาต้อนรับ ทำเอาเจมส์ ธงไทย แป๊ะ จุ๊ที่ทำงานอยู่ หันมามองเป็นตาเดียวด้วยความแปลกใจ
คุณชาร์ล..
วีรเดชฟูมฟาย คุกเข่าลงไปกอดขา สายชลกับคนอื่นตกใจ
ผมขอร้อง อย่าหอบโปรเจ็กต์ไปที่อื่นเลยนะครับ ถ้าคุณทำแบบนั้น บริษัทผมเจ๊งแน่ ลูกน้องผมคงถูกลอยแพเป็นสิบคน ผมมีพ่อมีแม่ต้องเลี้ยง มีปู่มีย่าที่ต้องดูแล แถมมีหนี้ที่ยังต้องชำระ
ปล่อย..
วีรเดชกลับกอดแน่นขึ้น
ไม่ครับ ผมไม่ปล่อย อย่าทำร้ายผู้ชายตาดำๆ ที่น่าสงสารคนนี้เลยนะครับ
ถ้าไม่ปล่อย ผมจะยกเลิกงานทั้งหมดกับคุณเดี๋ยวนี้
วีรเดชรีบปล่อยขาสายชล แล้วลุกขึ้นยืนทันที
คุณฟ้าอยู่ไหน?
ฟ้าไม่ค่อยสบาย กลับไปแล้วเจมส์บอก
สายชลหันไปมองเจมส์ แล้วก็รีบจ้ำกลับออกไป วีรเดชถอนหายใจโล่งอก เจมส์ ธงไทย แป๊ะ จุ๊เข้ามารุม
เกิดไรขึ้นพี่วี?? ธงไทยพูด
วีรเดชหันไปมองทุกคนหน้าแย่มาก
+ + + + + + + + +
สายชลจ้ำเดินมาที่รถพลางโทรศัพท์หาฟ้าลดาไปด้วย
ปิดเครื่องแล้วคิดว่าจะหนีพ้นเหรอ
สายชลต่อโทรศัพท์ไปที่บ้าน แหวนรับสาย...
แหวน...คุณฟ้าอยู่บ้านรึเปล่า
คุณฟ้าไม่อยู่ค่ะ คุณชาร์ลมีอะ..
สายชลวางสายไปเลย แหวนงง
เอ้า..อะไรวะ??
แหวนวางสาย เกาหัวไม่เข้าใจ
ทางด้านสายชล เมื่อนั่งมาในรถ ในใจร้อนรุ่ม ครุ่นคิดอย่างหนัก
ไม่สบาย? ไม่สบาย?
สายชลนึกๆๆ แล้วก็นึกออกว่าฟ้าลดาน่าจะไปไหน สายชลรีบขับรถออกไปทันที
+ + + + + + + + + + +
ที่ร้านอาหาร ในโรงพยาบาล
ฟ้าลดาเขี่ยข้าวในจานไปมา หมอวัฒนาที่นั่งกินข้าวตรงข้าม เหลือบมองฟ้าลดาแปลกใจ
ชวนพี่มาทานข้าว แต่ตัวเองกลับทานเหมือนแมวดม
ฟ้าลดาเงยหน้า
พอทานเข้าไปแล้วมันรู้สึกตื้อๆน่ะค่ะ
ฟ้าลดารวบช้อน ดื่มน้ำ หมอวัฒนาสงสัย
ที่น้องฟ้าเป็นแบบนี้ มันเกี่ยวกับสาเหตุที่ทำให้น้องฟ้า เปลี่ยนใจไม่กลับอเมริการึเปล่า
ฟ้าลดานิ่ง คำถามหมอแทงใจจำ ฟ้าลดาจะร้องไห้
ฟ้าขอไปห้องน้ำก่อนนะคะพี่หมอ
ฟ้าลดารีบลุกเดินออกไป หมอวัฒนาเป็นห่วงมาก
ฟ้าลดาเดินมาตามทาง..กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป หยุดเดิน ก้มหน้าร้องไห้ พลันมีมือยื่นมาจับไหล่ ฟ้าลดาสะดุ้งตกใจสุดขีด รีบปัดมือออก พอหันไปก็เห็นหมอวัฒนายืนอยู่
ฟ้าลดาหน้าถอดสี หมอวัฒนาแปลกใจกับท่าทางของฟ้าลดา
น้องฟ้าเป็นอะไร??
พี่หมอ...
น้องฟ้าร้องไห้
หมอวัฒนาจับแขนฟ้าลดา ฟ้าลดาเบี่ยงตัวหลบ
อย่ามาถูกตัวฟ้าเลยค่ะพี่หมอ ฟ้าลดาน้ำเสียงแผ่วเบา ด้วยความเจ็บปวด ฟ้าสกปรก
หมอวัฒนาตกใจ
น้องฟ้า! ทำไมน้องฟ้าพูดแบบนี้ล่ะครับ
ฟ้าลดาไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้าร้องไห้
ถ้าเป็นเพราะเรื่องที่เกาะมิน มันไม่ใช่ความผิดของน้องฟ้าเลยนะครับ
ฟ้าลดาพูดอะไรไม่ออก มันจุกอก ตีบตันไปหมด ฟ้าลดากอดอกตัวสั่น...เหมือนลูกนกที่อ่อนแอ หมอวัฒนาค่อยๆเอื้อมมือมาจับแขนฟ้าลดา ฟ้าลดาสะดุ้งไปเล็กน้อย หมอวัฒนาค่อยๆดึงฟ้าลดาเข้ามาแล้วกอด
ร้องไห้ออกมาเถอะครับน้องฟ้า ระบายออกมาให้หมด พี่หมอคนนี้จะอยู่กับน้องฟ้าเอง
ฟ้าลดาเริ่มผ่อนคลาย ร้องไห้ออกมาอย่างหยุดไม่ได้ มือสองข้างกอดหมอวัฒนาไว้แน่นเหมือนต้องการใครซักคนเป็นที่พึ่ง
สายชลเดินออกมาจากมุมหนึ่ง..มองด้านหลัง หมอวัฒนาที่กอดฟ้าลดาก็โมโหมาก ขยับจะเข้าไปหา แต่มีคนเข็นเตียงคนไข้ตัดหน้า ทำให้สายชลต้องหยุด พอเงยหน้ามองอีกทีทั้งคู่ไม่อยู่แล้ว
สายชลไปถามหาหมอวัฒนาจากพยาบาล แต่พยาบาลบอกให้รู้ว่ากลับไปแล้ว จึงเดินออกจากโรงพยาบาลมาด้วยความโมโห แล้วระบายอารมณ์ด้วยการ หันไปเตะถังขยะหน้าโรงบาลอย่างแรง ด้วยความเจ็บใจ
+++++++++++++++++++++++
ชมพูแพรเข้าไปที่ห้องทำงานของสายชล พร้อมแฟ้มเอกสาร
คุณชาร์ลคะ
ชมพูแพรเดินเข้ามามองไปรอบๆ ไม่เห็นสายชลก็แปลกใจว่าไปไหน ก่อนจะเดินมาที่โต๊ะทำงาน วางเอกสารลงบนโต๊ะ เห็นรูปสายชลที่ถ่ายคู่กับไมเคิลวางอยู่
ชมพูแพรหยิบขึ้นมามอง เอามือลูบที่หน้าสายชลอย่างชื่นชม ค่อยๆยกรูปเข้ามา ทำท่าจะหอม พลันเสียงสายชลดังขึ้นข้างหลัง
ทำอะไรครับ
ชมพูแพรสะดุ้ง หันไปเห็นสายชลยืนระยะประชิดก็ตกใจ
คุณชาร์ล!
ชมพูแพรปล่อยกรอบรูป สายชลยื่นมือไปรับได้ทัน ก่อนจะเอื้อมมือเอารูปวางบนโต๊ะ พอหันมาหน้าก็เกือบชนหน้าชมพูแพรที่ยืนหลังติดโต๊ะ
ชมพูแพรหัวใจเต้นแรงมาก สายชลมองจนเธอหน้าร้อนผ่าว ทำหน้าไม่ถูก
เออ..แพรเอางานเข้ามาปรึกษาคุณชาร์ลน่ะค่ะ
สายชลคิดถึงเหตุการณ์ที่ หมอวัฒนากับฟ้าลดากอดกัน จึงอยากจะแก้แค้นขึ้นมา ขณะเดียวกัน ชมพูแพรหยิบเอกสารบนโต๊ะ หันมายื่นให้ สายชลจับมือชมพูแพรไว้
ทำไมมือคุณแพรเย็นแบบนี้
ชมพูแพรตะกุกตะกัก
เออ...แอร์ห้องคุณชาร์ลเย็นน่ะค่ะ
สายชลเห็นชมพูแพรเหงื่อผุดเต็มหน้า
คุณแพรนี่แปลกนะครับ บอกว่าแอร์เย็น แต่เหงื่อเต็มหน้าเลย
สายชลใช้หลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากให้ ชมพูแพรแทบจะระทวยไปตรงนั้น ทำให้สายชลดูออกว่าเธอชอบเขา ระหว่างนั้นสหัสเปิดประตูเข้ามา
คุณชาร์ล สหัสเห็น ตกใจ ขอโทษครับ
สายชลผละออกจากชมพูแพร
คุณชาร์ลอ่านเอกสารดูก่อนก็ได้นะคะ แล้วเราค่อยคุยกัน
ชมพูแพรรีบเดินออกไป สหัสหันไปมองตามชมพูแพร
มีอะไร?
ผมจะเข้ามาบอกว่าวันพรุ่งนี้ คุณเพลินตากับคุณพิสมัยจะกลับมาเมืองไทยครับ
สายชลพยักหน้า สหัสยังยืนมอง
ถ้าหมดเรื่องแล้วก็ออกไป
เออ คุณชาร์ล... สายชลมองหน้าสหัส เมื่อกี๊คุณกับคุณชมพูแพร..
ไม่ใช่เรื่องของนาย
สหัสไม่กล้าถามต่อ หันหลังเดินออกไป แต่แปลกใจกับภาพที่เห็น
+ + + + + + + + + + + +
เย็นวันนั้น ชมพูแพรนั่งรถกลับมากับสายชล
ขอบคุณนะคะ
ชมพูแพรบอกก่อนที่จะลงจากรถ สายชลยิ้มให้
ถ้าคุณชาร์ลไม่มีเพื่อนทานอาหารเย็น ก็เชิญที่บ้านแพรนะคะ
ขอบคุณมากครับ แต่วันนี้ผมเอางานกลับมาทำที่บ้าน อยากทานไป ทำงานไปมากกว่า
ชมพูแพรพยักหน้า แล้วก็ลงจากรถ สายชลขับไปที่บ้านพัก
ชมพูแพรรู้สึกผิดหวังเล็กๆ ก่อนจะได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามา หันไปเห็นฟ้าลดาขับรถกลับมา ก็รีบเดินไปหาทันที และถามเรื่องไปอเมริกาอีก
ฟ้าลดามองพี่สาวอย่างแปลกใจ
ทำไมพี่แพรถามฟ้าอีกล่ะคะ ฟ้าก็บอกแล้วว่าที่ฟ้าไม่กลับไปอเมริกา เพราะฟ้าเป็นห่วงพี่แพร
ชมพูแพรเดินมาจ้องหน้าฟ้าลดา
อย่าโกหกพี่นะฟ้า ถ้าฟ้ามีอะไรแล้วไม่บอกพี่ พี่โกรธนะ
ฟ้าลดาทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อน
ฟ้าไม่มีอะไรจริงๆค่ะ
ชมพูแพรมองจับผิด
ถ้าฟ้าบอกไม่มีอะไร พี่ก็จะเชื่อ ชมพูแพรจับแขนฟ้าลดาสองข้าง จำไว้นะว่าฟ้าเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของพี่ พี่รักฟ้ามาก ถ้ามีอะไร หรือมีใครมาทำให้น้องสาวของพี่ ต้องเจ็บช้ำน้ำใจ พี่จะไม่ปล่อยไว้ พี่ทำได้ทุกอย่างเพื่อน้องสาวคนเดียวคนนี้ ถ้าฟ้ามีปัญหาหรือมีเรื่องไม่สบายใจ ฟ้าต้องเล่าให้พี่ฟัง รับปากพี่ซิฟ้า
ได้ค่ะ... ฟ้าลดาสวมกอดชมพูแพร
ฟ้ารู้นะคะว่าพี่แพรทำงานหนักเพื่อฟ้า ฟ้าจะไม่ทำให้พี่แพรต้องมาเหนื่อยกับฟ้าอีก
ชมพูแพรดึงฟ้าลดาออกมา
งั้นฟ้าก็รีบไปพักเถอะ รู้มั๊ยว่าวันนี้น้องสาวของพี่หน้าตาไม่สดใสเลย
ฟ้าลดายิ้มเจื่อน ชมพูแพรเดินกลับไป
ปัญหาของฟ้า ฟ้าจะแก้ไขเอง ฟ้าจะไม่ทำให้พี่แพรเดือดร้อนเด็ดขาด
ฟ้าลดาบอกตัวเอง แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ทางด้านชมพูแพรที่เดินมาถึงหน้าประตูบ้าน ก็ถอนใจเฮือก
คุณชาร์ลคงยังไม่ได้บอกเรื่องนั้นกับยัยฟ้า
ชมพูแพรค่อนข้างเบาใจ แล้วก็หันไปมองที่บ้านเช่าของสายชลอย่างครุ่นคิด
+ + + + + + + + + + + +
ฟ้าลดาเดินกลับไปที่บ้าน หันไปมองรอบๆท่าทางหวาดระแวงกลัวเจอสายชล พอหันไปเห็นบ้านเช่าสายชลมืดสนิทก็สบายใจ คิดว่าสายชลคงยังไม่กลับมา
ฟ้าลดาเดินไปไขกุญแจบ้าน แปลกใจ ที่ประตูไม่ได้ล็อค
เมื่อเช้าตอนเราออกจากบ้าน ไม่ได้ล็อคเหรอ
ฟ้าลดาเปิดประตูเข้าไปในบ้าน เปิดไฟ หันไปก็ตกตะลึงที่เห็นสายชลนั่งอยู่
ให้ผัวรอนาน ไม่ใช่นิสัยที่ดีของเมียเลยนะ
ฟ้าลดาจะออกไป สายชลพุ่งเข้ามาปิดประตูแล้วล็อค ฟ้าลดารีบเข้าไปคว้าไม้เบสบอลขึ้นมา สายชลจะเข้ามาแย่ง แต่ฟ้าลดาฟาดเต็มแรง สายชลหลบทันและตกใจที่ฟ้าลดาเอาจริง
คุณบ้าไปแล้วเหรอ
ถ้าคุณไม่ออกไปจากบ้านฉัน ฉันจะบ้าให้มากกว่านี้
โอเค..ผมจะออกไป
สายชลหันหลัง เดินไปที่ประตู ทำท่าจะออกไป รอจังหวะฟ้าลดาเผลอ สายชลหันไป..แย่งไม้เบสบอลมาจากมือฟ้าลดาแล้วโยนทิ้ง พร้อมกับกอดฟ้าลดาจากทางด้านหลังไว้แน่น ฟ้าลดาดิ้นสู้
เอามือสกปรกของคุณออกไปจากฉัน
สายชลพูดข้างหู
ทีกับผู้ชายคนอื่นให้เขายืนกอดได้น่าไม่อาย ทีกับผัวตัวเองทำเป็นรังเกียจ
ฟ้าลดาไม่เข้าใจคำพูดนั้น สายชลจับฟ้าลดาให้หันมา ยื่นหน้าจะจูบ ฟ้าลดาหลับตาแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาสายชลอึ้งที่เห็นน้ำตาของฟ้าลดา
+ + + + + + + + + + + +
ชมพูแพรถือถาดอาหาร ยิ้มด้วยความอารมณ์ดีเดินมาที่หน้าบ้านสายชล มองเข้าไปเห็นทั้งบ้านมืดสนิทก็แปลกใจ
ทำไมปิดไฟ ไหนบอกว่าจะเคลียร์งาน?
ชมพูแพรเอะใจ หันไปมองเห็นบ้านหลังเล็กของฟ้าลดาเปิดไฟ...ก็ใจไม่ดี
ทางด้านสายชลปล่อยมือจากฟ้าลดา ที่รีบถอยออกห่าง
ออกไปจากบ้านฉัน
ผมไปแน่ แต่ก่อนไป ผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่าคุณไม่มีวันหนีผม คุณต้องทำตามที่ผมสั่ง คุณต้องเป็นพรีเซนต์เตอร์ให้ผมต่อ
ฉันไม่เป็น และคุณก็บังคับฉันไม่ได้ด้วย
เดี๋ยวคุณก็จะได้เห็นว่าผมบังคับคุณได้ หรือ ไม่ได้
ฟ้าลดาแปลกใจ สายชลหยิบมือถือโทรหาวีรเดช
คุณวี...ลูกน้องคุณปฏิเสธที่จะเป็นพรีเซนต์เตอร์ให้ผม เพราะฉะนั้นผมจะเอาโปรเจ็กต์นี้ไปให้ที่อื่นทำต่อ ฟ้าลดาตกใจ สายชลวางสาย
คุณ!
ยังไม่ทันพูดต่อ เสียงมือถือฟ้าลดาดังขึ้น ฟ้าลดาชะงัก หยิบมาดู
พี่วี...
ฟ้าลดาหันไปมองสายชลด้วยความโมโห สายชลยิ้ม ฟ้าลดากดรับสาย
ค่ะพี่วี...ใจเย็นค่ะพี่วี อย่าเพิ่งร้องไห้
ฟ้าลดาฟังแล้วก็อ่อนใจ หันไปจ้องหน้าสายชลไม่พอใจ
ตกลงค่ะตกลง..ฟ้าไม่ถอนตัวแล้ว ฟ้าลดาวางสาย สาแก่ใจคุณแล้วใช่มั๊ย
มากกกกกก
สายชลยิ้มพร้อมยักคิ้วกวน ฟ้าลดาเปิดประตูให้สายชล
กลับไปได้แล้ว
สายชลเดินมาที่ประตู แล้วจู่โจมหอมแก้มฟ้าลดาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ฟ้าลดาตกใจ สายชลหัวเราะกวนๆ แล้วเดินออกไป ฟ้าลดารีบปิดประตูดังปัง!! ก่อนจะยกมือเช็ดหน้าตัวเองด้วยความรังเกียจ
สายชลเดินออกไปด้านหนึ่ง ชมพูแพรเดินเข้ามาอีกด้านจึงไม่เห็นกัน
ด้านใน...ฟ้าลดายังคงถูหน้าตัวเองไม่หยุด เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฟ้าลดาเข้าใจว่าเป็นสายชลก็โมโห
มีอะไรอีก
ฟ้า...นี่พี่เอง
ฟ้าลดาตกใจ
พี่แพร!รีบเปิดประตู
ชมพูแพรมองสงสัย
มีใครมาหาฟ้าเหรอ
เออ ไม่มีนี่คะ
เอ้า..แล้วที่ฟ้าถามว่ามีอะไรอีก มันคืออะไร
ฟ้านึกว่าเป็นแหวนน่ะค่ะ พี่แพรมาหาฟ้ามีไรเหรอคะ
ชมพูแพรเหลือบมองไปนอกหน้าต่าง แล้วก็เห็นไฟบ้านสายชลเพิ่งเปิด ชมพูแพรผงะ รู้สึกทะแม่งๆ เอะใจ
พี่แพร ตกลงมาหาฟ้ามีไรคะ
จะมาเตือนฟ้าว่า พรุ่งนี้เป็นวันครบรอบวันตาย ของคุณพ่อคุณแม่
ค่ะ ฟ้าไม่ลืม
อย่าตื่นสายล่ะฟ้า
ค่ะ
ชมพูแพรเดินออกไป ฟ้าลดารีบประตูแล้วล็อค ก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
+ + + + + + + + + + + +
วันต่อมา...
หมอวัฒนาเอายาบำรุงวางบนโต๊ะ ฟ้าลดามองตะลึงๆ
โอ้โฮ นี่พี่หมอกะจะให้ฟ้ากินวิตามินแทนข้าวรึเปล่าคะ
หมอวัฒนายิ้ม
พี่เป็นห่วงน้องฟ้านี่จ๊ะ เห็นน้องฟ้าไม่ค่อยกินข้าว ก็ต้องบำรุงกันหน่อยล่ะ
ขอบคุณมากนะคะพี่หมอ เออ พี่หมอคะ..ฟ้าไม่อยากให้พี่หมอเล่าให้พี่แพรฟังเรื่องเมื่อวาน ฟ้าไม่อยากให้พี่แพรเป็นห่วง พี่แพรยิ่งขี้กังวลอยู่ด้วย
จ๊ะ
หมอวัฒนาจับหัวฟ้าลดาด้วยความเอ็นดู ขณะเดียวกันนั้น สายชลมองฟ้าลดากับหมอวัฒนา จากกล้องดูดาว ก่อนจะผละออกมาด้วยความโมโหหึง
ฟ้าลดาเก็บยาใส่ถุง หมอวัฒนาลุกขึ้นยืน
พี่ไปรอที่รถนะน้องฟ้า
ฟ้าลดาลุกขึ้นเดินมากราบที่อกหมอ
ขอบคุณพี่หมอมากนะคะที่เป็นห่วงฟ้า
หมอวัฒนายิ้มให้ฟ้าลดาอย่างอ่อนโยน ฟ้าลดาเข้ามากอดหมอวัฒนาหลวมๆ
ชมพูแพรเดินมา แล้วก็ชะงัก...เห็นหมอวัฒนากับฟ้าลดาก็ครุ่นคิดบางอย่างทันที ไม่นานหมอวัฒนากับฟ้าลดาผละออกจากกัน หันไปเห็นชมพูแพร
พี่แพร
ชมพูแพรยิ้มแล้วเดินมาหา
ยังไม่แต่งตัวอีกเหรอฟ้า
แต่งแล้วค่ะ
ไปชุดนี้เนี่ยนะ
ค่ะ พี่แพรกับพี่หมอไปรอที่รถได้เลย ฟ้าขอไปเอากระเป๋าก่อนแล้วจะรีบตามไป
หมอวัฒนากับชมพูแพรเดินออกไป ฟ้าลดาเข้าไปในบ้าน
+ + + + + + + + + + + +
ชมพูแพรเดินออกมาจากบ้าน กับหมอวัฒนา
ถ้าแพรเป็นพวกคิดมาก คงคิดว่าพี่หมอกับยัยฟ้ากิ๊กกันแน่ๆเลยค่ะชมพูแพรแกล้งพูด
หมอวัฒนาตกใจ
ไม่ใช่นะแพร ผมรักแล้วก็เอ็นดูฟ้าเหมือนน้องสาว
ชมพูแพรขำ
แพรแซวเล่นน่ะค่ะ
หมอวัฒนายิ้มโล่งใจ
เออนี่แพร...ผมมีบางอย่างต้องบอกแพรเรื่องน้องฟ้า
ยัยฟ้าเป็นอะไรคะ
เมื่อวานฟ้ามาหาผมที่โรงพยาบาล ท่าทางฟ้าดูตื่นกลัว แล้วก็ร้องไห้ไม่หยุด
ชมพูแพรชะงัก คิดเรื่องที่สายชลออกมาจากบ้านฟ้าลดา
หมอวัฒนามองชมพูแพรยืนนิ่งก็แปลกใจ
แพรครับ
ชมพูแพรหันมา
คะ? เออ..แพรกำลังคิดว่าที่ยัยฟ้าเป็นแบบนั้น เพราะเรื่องที่เกาะมินรึเปล่า
มีความเป็นไปได้ครับ น้องฟ้าอาจจะช็อคกับสิ่งที่ได้รู้
แต่เมื่อเช้าฟ้าก็ดูปกตินะคะ
นั่นแหละครับ ยิ่งน่าเป็นห่วง เวลาที่น้องฟ้ามีปัญหา น้องฟ้าจะไม่แสดงออก ยิ่งน้องฟ้าทำตัวเป็นปกติมากเท่าไหร่ แสดงว่าน้องฟ้าไม่ปกติ เราต้องช่วยๆกันดู
ค่ะ
ชมพูแพรทำทีเป็นรับปาก ขณะที่คิดอะไรบางอย่างในใจ
| Create Date : 06 พฤศจิกายน 2554 |
|
0 comments |
| Last Update : 6 พฤศจิกายน 2554 12:35:58 น. |
| Counter : 1496 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| houyhnhnms |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
