|
เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 17 (ต่อ)
เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 17 (ต่อ)
ฟ้าลดากับหมอวัฒนา เข้ามาในงานด้วยกัน ฟ้าลดาพูดขึ้น อย่างมีความหวัง
พี่แพรชวนพี่หมอมางาน แปลว่าพี่แพรอาจจะมีโอกาสกลับมาคืนดีกับพี่หมอนะคะ
พี่ไม่อยากคาดหวัง หรือคิดไปไกลขนาดนั้น แค่แพรโทรชวนพี่มา พี่ก็ดีใจมากแล้ว
อย่าท้อซิคะ พี่หมอสู้ๆ
หมอวัฒนายิ้ม
สู้ก็สู้
มันต้องแบบนี้ซิ ฟ้าลดาโอบไหล่หมอวัฒนา
ฟ้าไปทำงานเถอะ พี่อยู่แถวๆนี้แหละ ทำให้เต็มที่นะฟ้า พี่จะเป็นกำลังใจให้
พี่หมอให้กำลังใจฟ้าขนาดนี้ ฟ้าสู้ตายค่ะ
ฟ้าลดากับหมอวัฒนา ยิ้มให้กันก่อนจะเดินแยกไปคนละทาง สายชลที่แอบมองอยู่ หึงสุดๆ แล้วรีบเดินตามไปด้านหลังเวที
ห่างกันไม่ได้เลยหรือไง
ฟ้าลดาหันขวับเห็นสายชลก็ตกใจ
พูดอะไร??
ไอ้หมอวัฒนาไง?! ไม่เปิดห้องซักห้องล่ะ เผื่อเลิกงานแล้วจะทนกันไม่ไหว
สายชลยิ้มกวน ฟ้าลดานึกอะไรได้เลยกวนกลับ
ฉันไม่เปิดห้องที่นี่หรอก ถ้าฉันจะทำอะไรกับพี่หมอ ไปทำที่บ้านดีกว่า
สายชลฉุนกึก จะเข้ามา แต่พี่เอกับสหัสเข้ามาพอดี สายชลชะงัก
คุณฟ้ามาแล้ว รีบไปแต่งหน้าแต่งตัวกันเถอะครับ
ฟ้าลดาหันไปจ้องหน้าสายชล แล้วเดินออกไปกับพี่เอ สหัสหันมาทางสายชล
คุณชาร์ล
อะไร!!
สหัสสะดุ้งไปนิดๆ
แขกทยอยมากันแล้วครับ
สายชลเดินออกไปด้วยความหัวเสีย สหัสงงว่าเป็นอะไรไป
+ + + + + + + + + + + +
เสียงเพลงดังขึ้น เมื่องานเริ่มต้น สหัสเดินออกมาตรงกลางเวที แขกมากมายที่มาร่วมงาน หันไปมอง
ขอต้อนรับแขกผู้เกียรติทุกท่าน เข้าสู่งานเปิดตัวพรีเซนเตอร์ประจำปี 2011ของสายการบินเซเว่นซี ปีนี้ทางสายการบินเซเว่นซี ได้เปิดเส้นทางบินใหม่สามประเทศด้วยกัน และบัดนี้ขอเชิญทุกท่านชมภาพยนต์โฆษณามินิซีรี่ย์สามตอนจบได้เลยครับ
สหัสเดินออกไป ไฟในห้องค่อยๆมืด จอโปรเจคเตอร์กลางห้องเลื่อนลงมา ไม่นานภาพยนตร์โฆษณาสายการบินเซเว่นซี ก็ปรากฏขึ้น...
สายชลยืนอยู่ริมหาด ตะโกนไปทางทะเล
ฉันรักเธอ..อ..อ.อ
ฟ้าลดาเดินมาข้างๆ
ฉันก็รักเธอ..อ..อ..
สายชลกับฟ้าลดาหันมาหัวเราะให้กัน แล้วสองคนก็กุมมือกันแน่น
สัญญานะ ว่าจะไม่ทิ้งกัน
สัญญา...เราจะอยู่ด้วยกันที่นี่ ตลอดไป
สายชลยิ้มกว้างมีความสุข...เอาหน้าผากตัวเองมาชนกับหน้าผากฟ้าลดา
จากนั้นเป็นภาพสายชลในชุดสูท เดินมาเห็นฟ้าลดายืนชมวิวที่ริมหาดก็ยิ้มดีใจมากๆ ฟ้าลดาหันมาเห็นสายชล สองคนยืนมองกัน โดยไม่ต้องมีคำพูดใดๆ แล้วก็วิ่งเข้ามากอดกัน สายชลอุ้มฟ้าลดา
หมุนไปรอบ ไม่นานสายชลวางฟ้าลดาลงบนพื้น
สามปีที่ผ่านมา ผมตามหาคุณแทบพลิกแผ่นดิน ในที่สุดเราก็ได้พบกัน
ต่อจากนี้ไป...เราจะไม่จากกันไปไหนอีกแล้ว
สายชลกับฟ้าลดามองหน้ากันอีกครั้ง ก่อนจะกอดกันแน่น
เมื่อภาพจบ...โลโก้สายการบินเซเว่นซีปรากฏขึ้นมา ผู้คนเป่าปาก ปรบมือดังขึ้น ไฟในห้องสว่าง พร้อมกับเสียงบรรยาย...
ขอเชิญทุกท่านพบกับคุณชาร์ล แมคโครวิท เจ้าของสายการบินเซเว่นซี
สายชลเดินหล่อออกมา ทุกคนปรบมือ สาวๆกรี๊ดกร๊าด ชมพูแพรปรบมือด้วยความภูมิใจ ขณะที่เจมส์ กับธงไทยแอบเบ้หน้า
สายชลเดินไปตามที่ซ้ายไว้ เริ่มจากไปทางซ้าย ไปทางขวา และกลับมาตรงกลาง แล้วโพสต์ท่า ก่อนจะผายมือไปทางด้านหลัง เสียงบรรยายดังขึ้น
คุณฟ้าลดา พิมุขมนตรา พรีเซนเตอร์สายการบินเซเว่นซี
ทุกคนปรบมือ ไฟสปอร์ตไลท์จับไปตรงกลางเวที ฟ้าลดาเดินออกมาในชุดสวย สง่างาม ทำเอาสายชลตะลึงอึ้ง เจมส์ ธงไทย วีรเดช สหัสก็ตะลึงเช่นกัน ชมพูแพรถึงกับเหวอ อิจฉาตาร้อนขึ้นมาทันที เพลินตากับพิสมัยอ้าปากค้าง นึกไม่ถึงว่าฟ้าลดาจะสวยขนาดนี้
ฟ้าลดาเดินออกมา ด้วยท่าทางที่สง่าผ่าเผย หันไปเห็นหมอวัฒนายืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ส่งยิ้มให้กำลังใจ ฟ้าลดายิ้มตอบ สายชลเห็นเธอยิ้ม หันมองตาม เห็นหมอวัฒนายืนอยู่ ก็เกิดอาการหึงขึ้นมาอย่างรุนแรง จนทนไม่ไหวอีกต่อไป
ฟ้าลดาเดินมาโพสต์ตรงกลางเวที สายชลเดินมาหาฟ้าลดาทันที พี่เอที่ยืนอยู่กับวีรเดช เจมส์ และธงไทยงง
ว๊ายตายแล้ว ผิดคิวอ่ะ ยังไม่ถึงตอนโพสต์คู่กันซักหน่อย
เจมส์ ธงไทย วีรเดชหันไปมอง สายชลเข้ามากอดเอว ชมพูแพรผงะ ขณะที่เพลินตากับพิสมัยอึ้ง
ถ้ารู้ว่าต้องถึงเนื้อถึงตัวกันขนาดนี้ ตาจะเสนอตัวเป็นพรีเซนเตอร์ตั้งแต่แรกเลยอ่ะเพลินตาบ่น
หมอวัฒนามองฟ้าลดาเป็นห่วง รู้สึกใจไม่ดี ขณะที่ฟ้าลดาพูดเบาๆ
คุณจะทำอะไร?
สายชลกระซิบ
ทำให้ไอ้หมอวัฒนารู้ว่า คุณเป็นของผม
ทันใด สายชลจูบปากฟ้าลดา แขกเหรื่อชอบใจปรบมือ นักข่าวถ่ายรูปไม่หยุด สายชลกอดและจูบฟ้าลดาไม่ปล่อย ระหว่างนั้นก็เหลือบตามองหมอวัฒนาราวกับผู้ชนะ หมอวัฒนาโมโหสุดๆ ฟ้าลดารีบผลักสายชลออกห่าง แต่ก็ยิ่งถูกกอดแน่น สายชลหันไปยิ้มให้นักข่าวถ่ายรูป ปากก็พูดเบาๆ
ถ้าไม่หยุดดิ้น ผมจะจูบอีกครั้ง
ฟ้าลดาไม่กล้า ค่อยๆนิ่ง สายชลก็ค่อยๆคลายมือออก
ยิ้มซิ
ฟ้าลดาจำต้องฝืนยิ้มให้นักข่าวถ่ายรูป ชมพูแพรมองฟ้าลดากับสายชลอย่างแค้นๆ
+ + + + + + + + + + + +
สายชลกับฟ้าลดาเข้ามาที่หลังเวทีพร้อมกัน ทันทีที่เข้ามา ฟ้าลดาก็ตบหน้าสายชลดังเพียะ!!
เลว!
สายชลหันมายิ้มเยาะ
ผมเลวที่ไหน ผมทำให้ทุกอย่างมันสมบูรณ์แบบต่างหาก แค่จูบ...จะโกรธอะไรนักหนา มากกว่าจูบ ยังทำมาแล้วเลย
สายชลยิ้มกวน ฟ้าลดาโมโหสุดๆ ระหว่างนั้นวีรเดชกับพี่เอปรบมือกันเดินเข้ามา ทั้งคู่หันไป พยายามทำหน้าให้เป็นปกติ
ช๊อตเมื่อกี๊เรียกเสียงฮือฮาได้สุดยอดเลยครับคุณชาร์ล วีรเดชหันไปทางฟ้าลดา เฮ้ยไอ้ฟ้า!! นายแน่มาก
วีรเดชยกนิ้วโป้งให้ ฟ้าลดาทำหน้าไม่ถูก
แขกเหรื่อในงานชอบอกชอบใจกันใหญ่ วันพรุ่งนี้ต้องกลายเป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์แน่ๆ พี่เอบอกอย่างพอใจกับสถานการณ์เกิดขึ้น
สายชลยิ้มรับ เหล่มองฟ้าลดาที่ทำหน้าไม่ถูก ทันใดนั้นเพลินตากับพิสมัยเข้ามา
นังฟ้าลดา แกทำแบบนี้กับพี่ชาร์ลได้ยังไง?!!
เพลินตาจะเข้ามาเล่นงานฟ้าลดา สายชลรีบเข้ามาขวาง
หยุดนะตา!!
ตาไม่หยุด!! มันฉวยโอกาสกับพี่ชาร์ล ตาจะอยู่เฉยได้ยังไง
จริง แบบนี้ต้องสั่งสอน!! พิศมัยยุ
เพลินตากับพิสมัยจะพุ่งเข้าหาฟ้าลดา วีรเดชกับพี่เอตกใจกระโดดกอดกัน สายชลรีบยื่นมือขวางเอาไว้ ฟ้าลดาสุดทน
ถ้าคิดจะสั่งสอนฉัน เชิญสั่งสอนคนของพวกคุณ ให้ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษมากกว่านี้จะดีกว่า
ฟ้าลดาทนอยู่ไม่ได้รีบเดินออกไป เพลินตากับพิสมัยโมโห
จะไปไหนนังฟ้าลดา! กลับมาก่อนซิ นี่..นี่!!
สายชลมองเพลินตากับพิสมัย แล้วก็ส่ายหัวจะตามฟ้าลดาออกไป แต่เพลินตากับพิสมัยจับแขนสายชลรั้งเอาไว้
ตาไม่ให้พี่ชาร์ลไปหามัน
ปล่อยพี่นะตา!!
ไม่ค่ะ ตาไม่ปล่อย!
น้าก็ไม่ปล่อย
เพลินตากับพิสมัยกอดแขนสายชลแน่น สายชล วีรเดชกับพี่เอหันมาเห็นว่ากอดกันก็ตกใจ
แต่ฉันว่าเราควรปล่อยนะ วีรเดชรีบบอก
พี่เอกับวีรเดช รีบผละออกจากกัน หน้าแหยทั้งคู่
+ + + + + + + + + + + +
ฟ้าลดาออกมายืนร้องไห้ที่ริมสระว่าย หมอวัฒนาเดินมาหา
ฟ้า
ฟ้าลดาตกใจรีบปาดน้ำตา
พี่หมอ
บนเวที เขานอกบทใช่มั๊ย
....ค่ะ
หมอวัฒนาฉุนเฉียว
เขาไม่ให้เกียรติฟ้าซักนิด
ฟ้าไม่เป็นอะไรค่ะ
ไม่เป็นไรได้ไง พี่เห็นหน้าฟ้าบนเวที พี่ก็รู้แล้วว่าฟ้ารู้สึกยังไง เขาจะรังแกฟ้าไปถึงไหน?!! เขาเป็นบ้าอะไรของเขา พี่เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ
พี่หมออย่าไปยุ่งกับเขาเลยนะคะ พี่หมอเป็นคนดี ฟ้าไม่อยากให้พี่หมอต้องมาเสียเพราะผู้ชายคนนี้
หมอวัฒนาจับไหล่ฟ้าลดา
บางทีเขาก็ต้องถูกสั่งสอนซะบ้าง ไม่งั้นเขาก็จะได้ใจว่าเขาสามารถทำอะไรฟ้าก็ได้ พี่ต้องทำให้เขารู้สึก
ไม่นะคะพี่หมอ ฟ้าขอร้อง อย่าไปเลยนะคะ อยู่เป็นเพื่อนฟ้าก่อนนะ
ฟ้าลดาจับมือหมอวัฒนาแน่น แล้วน้ำตาก็ไหล หมอวัฒนามองฟ้าลดาสงสาร เข้ามากอดปลอบใจ ฟ้าลดาร้องไห้ไม่หยุด ชมพูแพรที่ตามมาเห็นพอดี
ทางด้านสายชลเร่งเดินมาตามทาง มองหาฟ้าลดาว่าอยู่ที่ไหน แต่กลับพบชมพูแพรที่เดินเข้ามาในงานพอดี
ที่คุณจูบยัยฟ้า มันหมายความว่ายังไง
ชมพูแพรจ้องหน้าสายชลคาดคั้น
ผมเล่นไปตามบทบาท ไม่ได้มีอะไรนอกเหนือจากนั้น
ชมพูแพรไม่เชื่อ
จริงนะคะ
จริงซิครับ ผมไม่โกหกคุณแพรหรอก มั่นใจในตัวผมนะครับคุณแพร
ชมพูแพรก็ยังไม่เชื่อแต่ทำเป็นเชื่อ
แพรเชื่อคุณก็ได้ค่ะ แต่ท่าทางพี่หมอคงไม่เชื่อยัยฟ้า แพรเห็นยัยฟ้ากอดปลอบใจพี่หมออยู่ที่ริมสระว่ายน้ำ
สายชลฟังแล้วก็หน้าชาด้วยความหึง แต่พยายามควบคุมสีหน้าให้เป็นปกติ
เออ แพรขอตัวเข้าไปดูแลแขกในงานก่อนนะคะ
ชมพูแพรเดินกลับไปด้านใน สายชลหน้าเครียดขึ้นมาทันที
หมอวัฒนายังคงกอดฟ้าลดาปลอบใจ สายชลเดินมาเห็น จึงเข้าไปกระชากไหล่ให้หันมา เงื้อหมัดจะต่อย แต่ฟ้าเข้ามาขวาง สายชลหยั้งหมัดเกือบไม่ทัน
หยุดนะ!!
สายชลเห็นฟ้าลดายืนขวางก็เสียใจ แล้วตวาดถาม
หมอเป็นผู้ชายรึเปล่า ถึงต้องให้ผู้หญิงปกป้อง?
หมอวัฒนาโมโหมาก จะเข้ามา ฟ้าลดารีบห้าม
อย่าค่ะพี่หมอ เขาอยากพูดอะไรก็ให้เขาพูดไป เราไปกันเถอะค่ะ
ฟ้าลดาจับแขนหมอวัฒนาให้เดินผ่านสายชลออกไป สายชลโมโหและเสียใจมาก
รักกันเหลือเกิน!!
ฟ้าลดากับหมอวัฒนาหยุดเดินหันมา สายชลหันไปจ้องหน้าฟ้าลดา
แตะต้องอะไรไม่ได้เลยใช่มั๊ย?!!
ฟ้าลดาเดินมาประจันหน้ากับสายชล
ใช่ ฉันรักพี่หมอ
หมอวัฒนาตกใจหันไปมองฟ้าลดา สายชลกัดกรามแน่น น้ำตารื้นขึ้นมา
ได้ยินชัดแล้วนะ ต่อจากนี้ไปก็เลิกยุ่งกับฉันซักที!
ฟ้าลดาจะเดินกลับไปหาหมอวัฒนา สายชลจับแขนฟ้าลดาเอาไว้
ผมไม่ให้คุณไปกับมัน!!
หมอวัฒนาเข้ามาจับแขนสายชล
ปล่อยฟ้า!
สายชลปล่อยมือฟ้าลดา หันไปจะต่อยหมอวัฒนา แต่ฟ้าลดากลับผลักสายชลอย่างแรง ทำให้สายชลตกน้ำตูม!!!
สายชลพรวดขึ้นมาจากน้ำ มองฟ้าลดากับหมอวัฒนาที่เดินออกไปด้วยกัน แล้วเอามือตีน้ำด้วยความโมโห โกรธแค้น และ เสียใจ
+ + + + + + + + + + +
หมอวัฒนาขับรถมาส่งฟ้าลดาที่หน้าบ้าน...
ฟ้าขอโทษ ที่ฟ้าพูดว่าฟ้ารักพี่หมอต่อหน้าผู้ชายคนนั้น ฟ้าแค่ไม่อยากให้เขามายุ่งกับฟ้าอีก
ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ
ขอบคุณพี่หมอมากนะคะที่มาส่ง
ฟ้าลดาจะลงจากรถ หมอวัฒนาจับแขนฟ้าลดาเอาไว้
ฟ้า ฟ้าลดาหันมา ถ้าเขารังแกฟ้าอีก ฟ้าต้องบอกพี่ทันที สัญญากับพี่นะ
ค่ะ
ฟ้าลดาเปิดประตูลงจากรถ หมอวัฒนามองตามด้วยความเป็นห่วง แล้วขับรถกลับไป ขณะที่ฟ้าลดากลับเข้ามาเจอชมพูแพรนั่งรออยู่ก็ชะงัก
พี่แพร...
ชมพูแพรลุกขึ้นยืนแล้วตวาดใส่ทันที
ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพี่ ทั้งๆที่แกก็รู้ว่าฉันคิดยังไงกับคุณชาร์ล แต่แกก็ยังไม่วายให้ท่าเขา
ถ้าเป็นเรื่องจูบบนเวที ฟ้าอธิบายได้
ไม่ต้องแก้ตัว!! เลิกทำซื่อซักทีเถอะฟ้าลดา แกมันอิจฉาฉัน อิจฉาฉันมาตลอด ทำไมฉันจะไม่รู้
ฟ้าลดาอึ้ง
พี่แพรเข้าใจผิด ฟ้าไม่เคยคิดร้ายกับพี่แพร...
ชมพูแพรตะคอก
หุบปาก!!!
ฟ้าลดาเงียบ ใจเต้นแรงกับน้ำเสียงกร้าวของชมพูแพร แหวนแอบดูอยู่ มีมือมาเขกหัว แหวนสะดุ้งหันไปเห็นป้าเนียม
ป้า! ตกใจหมด
แอบดูอะไรห๊ะนังแหวน!
ชู่ว์...เงียบซิป้า คุณฟ้ากับคุณแพรกำลังทะเลาะกัน
ป้าเนียมอึ้ง รีบผลักแหวนให้พ้นทางแล้วแอบดูแทน แหวนเอ๋อ...มองป้าเนียมงงๆ
แหวนพึมพำ
คราวนี้ไม่ยักห้ามแฮะ
แหวนเกาหัวงงๆ แล้วก็พยายามแทรกตัวเข้าไปข้างๆป้าเนียมเพื่อแอบดู ป้าเนียมมองฟ้าลดากับชมพูแพรเครียดๆ
ชมพูแพรประจันหน้ากับฟ้าลดา
ตั้งแต่แกเกิดมา...ฉันดีกับแกทุกอย่าง ทั้งรักทั้งดูแล แต่แกก็ไม่สำนึก คิดมาชอบผู้ชายคนเดียวกับฉัน จำไว้นะ คุณชาร์ลต้องเป็นของฉัน ถ้าแกคิดจะแย่งเขาไปจากฉันล่ะก้อ เราจะได้เห็นดีกัน
ชมพูแพรมองฟ้าลดาแววตาเกลียดชัง จนฟ้าลดารู้สึกได้ แล้วชมพูแพรก็จ้ำเดินออกไป ฟ้าลดาแทบจะทรุดลงไปตรงนั้น น้ำตารื้นขึ้นมา ป้าเนียมกับแหวนออกมาจากที่ซ่อน มองฟ้าลดาด้วยความเห็นใจ
ป้าเนียมไปยกชามข้าวต้มที่เตรียมไว้ แล้วเดินมาหาฟ้าลดา
คุณฟ้าคะ
ฟ้าลดารีบปาดน้ำตา หันไปทางป้าเนียม ที่ถือถาดวางชามข้าวต้มเข้ามา
ป้าทำข้าวต้มกุ้งของโปรดคุณฟ้ามาให้ค่ะ
ป้าเนียมวางบนโต๊ะ หันไปทางฟ้าลดา
ทานเลยมั๊ยคะ
ป้าเนียมยิ้มให้ ฟ้าลดากลั้นน้ำตาไม่ไหวอีกต่อไป น้ำตาไหลออกมา
ฝุ่นเข้าตาน่ะป้า แสบชะมัด ฟ้าลดาพยายามเช็ดน้ำตา
ป้าเนียมมองฟ้าลดาสงสาร
ถ้าคุณฟ้ามีเรื่องไม่สบายใจ อยากจะระบาย ก็ร้องไห้ออกมาเถอะค่ะ เก็บไว้มีแต่จะอึดอัดนะคะ
ป้าเนียมจับมือ ฟ้าลดาปล่อยโฮออกมาทันที แล้วกอดป้าเนียมแน่น ป้าเนียมลูบหลังฟ้าลดาปลอบใจแทบจะร้องไห้ออกมาด้วย
ป้าได้ยินคุณฟ้ากับคุณแพรทะเลาะกัน ป้าขอโทษนะคะ ป้าไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง คุณฟ้าอย่าโกรธคุณแพรนะคะ สิ่งที่คุณแพรพูด เพราะคุณแพรกำลังโมโห เดี๋ยวพรุ่งนี้เธอก็หายค่ะ
ฟ้าเสียใจที่พี่แพรเข้าใจฟ้าผิด ฟ้าไม่ได้โกรธพี่แพรหรอกนะคะ พี่แพรเป็นครอบครัวเดียวของฟ้า เราเป็นสายเลือดเดียวกัน ไม่ว่ายังไงฟ้าก็ไม่มีวันโกรธพี่แพร
ป้าเนียมพยักหน้า แล้วก็ฝืนยิ้มออกมา แต่ในใจนั้นกังวล เพราะรู้ดีว่าทั้งสองคนไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริงๆ
+ + + + + + + + + + + +
ป้าเนียมกลับไปที่บ้านใหญ่ ดูรูปถ่ายที่ถ่ายกับชมพูแพรวัยเด็ก ที่กำลังอุ้มฟ้าลดาที่เพิ่งเกิด แล้วนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต
เสียงเด็กร้องไห้ดังขึ้น ป้าเนียมรีบวิ่งเข้ามา เห็นชมพูแพรกำลังหยิกแขนฟ้าลดาหน้าโหด ป้าเนียมตกใจรีบเข้ามาดึงมือชมพูแพรออกไป
ตายแล้วคุณแพร!! ทำไมหยิกน้องล่ะคะ
แพรเกลียดน้อง! ชมพูแพรเสียงกร้าว
ป้าเนียมตกใจยกมือทาบอก
คุณแพร! คุณแพรเกลียดน้องไม่ได้นะคะ
ทำไม? แพรเกลียดมันเกลียดมันเกลียดมัน โอ๊ย!! ร้องอยู่นั่นแหละ รำคาญ!!!
ชมพูแพรเอามืออุดปากฟ้าลดา ป้าเนียมตกใจ รีบอุ้มฟ้าลดาขึ้นมาปลอบใจ
โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะคะคุณฟ้า ไม่ร้องนะคะ
ชมพูแพรค้อน
ตั้งแต่มีมัน พ่อกับแม่ก็ไม่รักแพร ป้าเนียมก็ไม่รักแพร
ไม่จริงนะคะ ป้ารักคุณแพร แต่คุณฟ้ายังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ คุณพ่อคุณแม่แล้วก็ป้าถึงต้องดูแลคุณฟ้าอย่างใกล้ชิด คุณแพรเองก็ต้องรักแล้วก็ต้องดูแลน้องนะคะ คุณฟ้าเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของคุณแพร
ชมพูแพรหันไปมองฟ้าลดา แววตาเต็มไปด้วยความอิจฉา
ป้าเนียมวางรูปไว้บนโต๊ะ หน้าเคร่งเครียดมาก
คุณท่านทั้งสองช่วยคุ้มครองคุณฟ้ากับคุณแพรด้วยนะคะ ขออย่าให้มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นเลย
ป้าเนียมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
ทางด้านสายชล เมื่อกลับมาบ้าน เขาคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วแค้นใจมาก สายชลยืนมองตัวเองในกระจกแววตากร้าว
แล้วเธอจะได้รับบทเรียนฟ้าลดา!!!
สายชลชกกระจกจนมือแตกเลือดอาบ
วันต่อมา...
ฟ้าลดาออกมาจากบ้าน เห็นสายชลออกมาจากบ้านพร้อมกัน มีผ้าพันแผลที่มือ ฟ้าลดาชะงักกึก สายชลหันมามอง ฟ้าลดาหยุดยืนนิ่งอยู่กับที่คิดว่าต้องมาหาเรื่องเธอแน่ๆ แต่สายชลกลับไม่สนใจ เดินมาขึ้นรถแล้วขับออกไป ทำให้ฟ้าลดาแปลกใจ
+ + + + + + + + + +
มามิ ได้มาทำงานเป็นพนักงานที่ร้านกาแฟ เธอชงกาแฟ แล้วตักน้ำตาลใส่ลงในกาแฟไม่หยุด เพราะทำไม่เป็น ด้านหลังผู้จัดการร้านเห็นก็ตกใจ
ชงกาแฟ หรือ ชงน้ำเชื่อมห๊ะ!!
มามิหันมาหน้าเสีย
ชงกาแฟซิคะผู้จัดการ
ชงกาแฟบ้านเธอซิ ใส่น้ำตาลเยอะขนาดนี้ สอนตั้งกี่ทีแล้ว ทำไมไม่จำ!!
มามิหน้าเสีย เจมส์ที่ยืนรอจะสั่งกาแฟหันไปเห็นมามิโดนผู้จัดการด่าก็สงสาร เลยเดินเข้าไปช่วย
คุณครับ กาแฟที่ผมสั่งได้หรือยัง
มามิกับผู้จัดการหันไปมองเจมส์งงๆ
กาแฟรสหวานๆ ที่ผมสั่งคุณไปยังไงล่ะครับ
เจมส์พยักเพยิด มามิเข้าใจทันที รีบบอก...
อ๋อ..ใกล้เสร็จแล้วค่ะ ผู้จัดการคะ ขอตัวชงกาแฟให้ลูกค้าต่อนะคะ
ผู้จัดการเหวอ มามิหันไปชงกาแฟต่อ ผู้จัดการมองเจมส์ เจมส์ยิ้มให้ ผู้จัดการงงๆ
ครู่หนึ่ง มามิเอากาแฟมาเสิร์ฟให้เจมส์
กาแฟหวานๆได้แล้วค่ะ
ครับ
มามิหันไปมองรอบๆ ไม่เห็นผู้จัดการก็รีบนั่งลงข้างๆ
ขอบคุณนะคะที่ช่วยฉันเอาไว้ ไม่งั้นฉันโดนไล่ออกตั้งแต่สามวันแรกที่ทำงานแน่
ไม่เป็นไร แต่ถ้ายังไงผมขอคาปูเย็นแก้วหนึ่งนะครับ
คาปูนะคะ ได้ค่ะ
ไม่หวาน
ไม่หวานค่ะ รับรอง
มามิยิ้มแล้วรีบเดินไปชงกาแฟ ก่อนจะหันไปมองเจมส์ด้วยความประทับใจ แล้วก็ยิ้มเขินคนเดียว
| Create Date : 14 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 14 พฤศจิกายน 2554 10:26:20 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 2291 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| houyhnhnms |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
