เพราะความรัก......ทำให้ฉันต้องซบหน้า

ขาดใจตายไปกับหยดน้ำตาของตนเอง
อยากตายไป พร้อมกับความระทดท้อแห่งตัณหา


ความไม่รู้จักพอ.... ล้าแล้งแห้งเฉาของใจคน


เบื่อที่จะมีชีวิตอยู่ เอียนที่จะให้ ระอาใจที่จะต้องอดทน


สะอินสะเอียดกับการอารมณ์ร้ายและการคอยแต่ทำลายน้ำใจ

ทุกวันนี้...... เหมือนคนใกล้ตาย ก้มลงมองดูปากเหวแห่งหายนะ


ไข้ใจรุม จนไม่มีเรี่ยวแรงทำอะไร


ไม่อยากจะทำดีเพื่อใครอีกต่อไปแล้ว

หัวใจมันยับเยินไปหมด ....


กับศรัทธาที่เคยมีให้.... ความไว้วางใจที่ฉันเคยหยิบยื่น


ทุกวันนี้ ........


ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่อย่างแคลงใจ กับทุกสิ่งกับทุกคน กลัวแม้กระทั้งคนที่บอกรักอยู่ตรงหน้า เพราะไม่อาจรู้เลยว่า ลึกลงไปมันซ่อนอะไรอยู่

ความหลอกลวง คำเลวร้าย ใจที่ไม่เคยปรารถนาดี ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ

ฉันได้รับมาแล้วทั้งนั้น ในรักของคุณ






ทุกสิ่งที่คุณทำ มันอยู่ในหัวใจดวงนี้...... ดวงที่ซึมซับรับรู้ไว้ ทุกสิ่งสิ้น


ดวงที่ถูกกัดกิน กร่อนโทรมแห้งโหย .....


ครั้งแล้วครั้งเล่า กับความรักที่คุณให้ และกับคำว่า ความรักของเรา


ฉันเลิกหวังในทุกสิ่งแล้ว เลิกหวังว่าจะกลับคืนมา

เลิกหวังที่จะให้ใครดีขึ้นกว่าเดิม

แม้เพียงนิด ก็เลิกหวัง


เพราะรู้เช่นเห็นชาติไปหมดแล้ว

ถึงวันนี้ คุณจะมีชีวิตอยู่ เชิดหน้าชูตา หลอกตัวเองไปวันๆว่ามีความสุข

สิ่งที่ทำเป็นสิ่งที่ถูกที่ดี ไม่ได้ไปทำให้ใครเดือนร้อน


ยังคงภาคภูมิใจกับการใช้ชีวิตเยี่ยงนี้....

แต่วันหนึ่ง คุณจะต้องมอดไหม้ไปทั้งชีวิต


เพราะไฟแห่งทุกข์ ที่คุณสุมมาหลอกตัวเองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

.............. มันจะเผา....................


จนไม่เหลือแม้กระทั้งความเป็นคน

ตลอดมา....ฉันพยายามที่จะเป็นกระจกที่สะท้อนเงาแห่งความจริงให้คุณ


แต่คุณกลับโกรธ เมื่อเห็นเงาตัวเองในนั้น

ซ้ำยังไปเอาค้อนมาทุบมันทิ้งให้แตกแหลกคามือคุณอีก


คุณ ...จึงอยู่ในโลกลวงตลอดมา

โลกที่เห็นแต่ตัวเองเป็นศูนย์กลาง

โลกที่ยึดมั่นถือมั่นแต่ตน


ไม่คิดจะเป็นผู้สร้าง...... คอยแต่จะเป็นผู้ทำลาย




ทุกวันนี้......รู้แต่ว่าใครทำอะไรไว้ ถึงมันจะไม่ตอบแทนให้เห็นในวันนี้


แต่มันต้องมี..... มีวันหนึ่ง........
วันที่คุณจะต้องพินาศจากการกระทำทั้งหลายทั้งปวงที่คุณได้กระทำไว้


ฉันภาวนา.... ภาวนาให้ตัวเองได้มีชีวิตอยู่....รอดู รอเห็นวันนั้น....

วันแห่งความพินาศฉิบหายตายดับไม่รู้ผุดรู้เกิด

ฉันจะอยู่รอวันนั้น.....รอเพื่อจะอโหสิกรรมให้คณ

ขอให้คุณจงสุขต่อไป...

จนกว่าวันนั้น...

วันที่กงเกวียนกรรม

มันจะย้อนกลับมาหาคุณ

ขวัญ

Create Date : 24 เมษายน 2551
Last Update : 5 พฤษภาคม 2551 18:00:50 น.		1 comments
Counter : 905 Pageviews.
Share Tweet