ขวัญเจ้า....

ดวงฤดี...เมื่อชีวิต-
เสร็จสิ้นภารกิจแห่งความเศร้า
ขอเธอคืนจากฝันเพื่อบรรเทา-
ความเงียบเหงารุมแรงใต้แสงจันทร์

หากความปวดร้าวยังผ่าวร้อน
ก็ส่งคืนกลับย้อนมาให้ฉัน
จะแบกคอนบนไหล่ทำไมกัน
ปลดลงแล้วหลับฝันในราตรี

จะนั่งเฝ้าอยู่เคียงข้าง
จนรุ่งรางสูรย์ปลั่งทอดรังสี
หากยังหวงความทุกข์ไว้คลุกคลี
จะดูแลให้อย่างดีปานดวงตา

จะเปลี่ยนดอกไม้บนหิ้งพระ
ร้อยด้วยมะลิหอมพรั่งพร้อมค่า
เมื่อร่วงโรยออมกลิ่นในวิญญาณ์
คอยปกป้องรักษาปานดวงใจ

จะไม่คืนภารกิจที่ปวดปร่า
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในวันใหม่
หากหวนหาให้เห็นมิเป็นไร
ถึงต้องเจ็บจะเก็บใจ..รับไว้แทน

เพราะเธอมีภารกิจอีกดาษดื่น
มีเรื่องราวอื่นอื่นเป็นหมื่นแสน
เพราะฉันคือความอ่อนไหวในดินแดน
ที่ผูกพันแนบแน่นกับใจเธอ

หวัดดีค่ะ คุณขวัญ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

ฉันมาเยี่ยมบล๊อกแล้วแล้วนะยะ กุ๊กๆกู๋ โฮะๆๆ เหอๆๆๆ

นานๆ ได้มีเวลาอยู่กับตัวเองก็ดีครับ โลกเรามันวุ่นวายซะจริง ถ้ามีเวลาผมก็ชอบที่จะนั่งคิดอะไรเพลินๆ เหมือนกันครับ แต่แถมเจ้าสมุดเล่มเล็กๆ กับดินสอซักแท่ง จดความคิดนั้นไว้ มาอ่านดูทีหลังก็เพลินดีนะครับ

ดวงกมล...
จะเปลี่ยนดอกไม้หิ้งพระ ให้ใหม่
ร้อยมะลิเป็นมาลัยพิสุทธิ์สง่า
ดอกโรยร่วงหากหวงไว้ในวิญญาณ์
จะคอยปกปักรักษาปานดวงใจ
......

ช่างไพเราะจับใจ..