วันสุข คืนมา HAPPY DAYS ARE HERE AGAIN

โดย ศุภาศิริ สุพรรณเภสัช


คอลัมน์ For a Song ท่องโลกผ่านเพลง : มติชน


หลายปีที่ผ่านมา คนไทยจำนวนมากทำ "วันสุข" หล่นหายคงคล้ายๆ สตางค์ที่หายไป

บางครั้งทำหล่นเอง
บางครั้งถูกล้วงหรือกรีดกระเป๋า

ความสุขที่ทำหล่นเองก็มีมาก ที่ถูกกลุ่มมิจฉาหรือมือที่มองไม่เห็นล้วงหรือกรีดเอาไปก็มากมี

พวกนักล้วงหรือนักกรีดชั้นครู เชี่ยวชาญ มากด้วยประสบการณ์ ล้วนเป็นมือที่มองไม่เห็น มือล่องหนทั้งสิ้น ยิ่งใน

ยุคปัจจุบัน นักล้วง-นักกรีดทำงานเป็นทีม คนหนึ่งลงมือเสร็จแล้วส่งต่อ-ส่งต่อ-ส่งต่อไปเรื่อยๆ เกือบไม่มีทางที่จะจับได้

เมื่อร่วมๆ80 ปีมาแล้วคนในสหรัฐก็เป็นอย่างที่ว่าคือเมื่อเศรษฐกิจถล่มทลาย ทั้งเงินและความสุขหายวับไปพร้อมๆ กัน

ฐานะของคนส่วนมากรูดลงเหมือนเด็กเล่นไม้ลื่น อยู่ข้างบนดีๆ ลื่นปรื๊ดลงมาโดยไม่ทันตั้งตัว หกคว่ำคะมำหงาย

คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน เด็กๆ สนุก แต่ผู้ใหญ่ไม่สนุกเลย

คนตกงานก็มาก ทำนองเดียวกันกับอเมริกายุคนี้ เพียงแต่จำนวนสูงกว่า

มีบางคนพูดซื่อๆ ว่าไม่ได้กำลัง "หา" งาน แต่กำลัง "ขอทาน" งาน อะไรก็เอาทั้งนั้น เพื่อที่ตัวเองและครอบครัวจะไม่อดตาย

คนเข้าคิวยาวเพื่อขอปันอาหาร อย่างที่อเมริกันเรียกว่า bread line มีอยู่ทั่วไปในทุกรัฐ อย่างที่เคยเขียนไว้ตอนที่เล่าให้ฟังเรื่องเพลงชื่อ Brother, Can You Spare a Dime...พี่ พี่ ปันให้สักสิบสตางค์ได้ไหม

เจ้ากรรม! ราวกับแกล้ง อีกเพลงที่ฮิตขึ้นมาในช่วงที่เศรษฐกิจเริ่มถล่มครั้งนั้น มีชื่อว่า Happy Days Are Here Again (วันแห่งความสุขคืนมาอีกครั้ง)

คนอเมริกันชอบกันมาก ร้องกันทั้งบ้านทั้งเมือง ราวกับจะท้าทายโชคชะตา

ไม่ท้าทายก็เย้ยหยัน
ไม่อีกทีก็ปลอบใจตัวเอง

ช่วงนั้นรัฐบาลของประธานาธิบดีฮูเวอร์ ดีแต่พูดเหมือนกัน มีโครงการดีๆ มาคุยฟุ้งกับประชาชน จะลดภาษี จะสร้างงาน จะแจกนั่น ช่วยนี่ ฯลฯ แต่เอาจริงแล้วทำไม่ได้สักอย่าง

ผู้คนจนลงไปทุกที บ้านช่องถูกยึด หมดทางทำมาหากิน คนพากันเดินทางเข้าเมืองใหญ่เพื่อหางานทำ

สลัมปุปะเกิดขึ้นทั่วไป เพราะพวกคนจนสร้างไว้พอคุ้มหัว สลัมพวกนี้มีชื่อเรียกอย่างเสียดสีว่า Hoovervilles หรือหมู่บ้านประธานาธิบดีฮูเวอร์

คนที่เคยอยู่ฮูเวอร์วิลล์สเล่าให้นักประวัติศาสตร์ฟังว่า เป็นภาพที่บอกไม่ถูก กลุ่มคนจนนั่งล้อมกองไฟท่ามกลางอากาศหนาวสั่น แล้วร้องเพลง Happy Days Are Here Again ประสานเสียงกัน

พระเจ้ามองลงมาคงไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะ

บุหรี่ยี่ห้อ Lucky Strike นำเพลงนี้ไปนำรายการดนตรีทางวิทยุ Happy Days Are Here Again จึงยิ่งติดหูคนฟังทั่วประเทศ

รายการของบุหรี่ลักกี้สไตรก์มีเพลงไพเราะ นักร้องดังๆ ที่มาบอกคนฟังว่าสูบบุหรี่แล้วสดชื่น สมองปลอดโปร่ง แถมยังทำให้เสียงดีอีกด้วย

คุณสมบัติอันเลิศต่างๆ ของบุหรี่ ที่คนสมัยนี้ได้ยินแล้วต้องโห่ไล่ แต่คนสมัยนั้นเชื่อกันเต็มหัวใจ

อดสงสัยไม่ได้ว่า มีอะไรบ้างหนอที่เราเชื่อกันในสมัยนี้ ที่อนาคตข้างหน้าเราจะต้องประหลาดใจตัวเอง ว่าเชื่อเข้าไปได้ยังไง

ในปี ค.ศ.1932 หมดเทอมของประธานาธิบดีฮูเวอร์ พรรคฝ่ายตรงข้ามเสนอนักการเมืองขาพิการที่ชื่อ Franklin D. Roosevelt (FDR) เข้ามาให้คนอเมริกันเลือก

วันที่แฟรงก์ลิน โรสเวลต์ ประกาศตัวเข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดี วงดนตรีบรรเลงเพลง Happy Days Are Here Again ต้อนรับ ราวกับจะบอกว่าหากได้คนนี้มาบริหารบ้านเมืองแทนอีตาห่วยคนเก่า ผู้คนในประเทศก็จะกลับไปเป็นสุขอีกครั้งหนึ่ง

Happy Days Are Here Again จึงกลายเป็นเพลงหาเสียงหรือ campaign song ของ FDR ไปโดยปริยาย

อารมณ์ของเพลง เข้ากับบุคลิกแจ่มใส เป็นมิตรของ FDR ยิ่งทำให้ประธานาธิบดีฮูเวอร์ดูจืดสนิท

ชัยชนะใสๆ จึงเป็นของ FDR ชายขาพิการที่ประชาชนจะฝากให้ปกครองดูแลประเทศอีกหลายสมัย

เพลง Happy Days Are Here Again จึงกลายเป็นเพลงประจำตัวของ FDR ไปด้วย

การแก้ไขเศรษฐกิจวินาศ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ อย่างที่นักการเมืองพล่อยให้เราฟัง ประธานาธิบดี FDR ใช้เวลาร่วมสิบปี กว่าวันแห่งความสุขจะกลับมาเยือนสหรัฐอีกครั้งหนึ่ง

ความสำเร็จไม่ได้มาจากความสามารถของ FDR เท่านั้น แต่เป็นความสามารถ ความอดทน และความเป็นนักสู้ของประชาชนด้วย


So long sad times/Go long bad times/We are rid of you at last ?

Happy days are here again/The skies above are clear again/So let′s sing a song of cheer again/Happy days are here again


ลาก่อนช่วงเวลาเศร้าโศก-เลวร้าย จงหมดไปเสียที วันสุข-วันฟ้าใสได้กลับมาอีกครั้ง

ขอให้ทุกๆ วันเป็นวันสุขสำหรับคุณผู้อ่าน


ขอขอบคุณ

มติชนออนไลน์
คุณศุภาศิริ สุพรรณเภสัช


จันทรวารสิริสวัสดิ์ค่ะ

Create Date : 18 กรกฎาคม 2554		0 comments
Last Update : 18 กรกฎาคม 2554 7:36:58 น.
Counter : 1267 Pageviews.
Share Tweet