ซารันกิ เป็นเครื่องสายที่นิยมเล่นกัน มากในภูมิภาคเอเชียใต้ ใช้ในดนตรี คลาสิคของชาวฮินดูอย่างกว้างขวาง ร่ำลือกันว่าเสียงของ ซารันกิคล้ายคลึงกับเสียงของมนุษย์หรือเสียงเครื่องประดับกระทบกันเมื่อนำมาเขย่าหรือลูบผ่าน

เครื่องดนตรีชนิดนี้มีโครงสร้างค่อนข้างซับซ้อน นิยมทำจากไม้สนแดงที่ แข็งแรง นำมาเจาะรูใหญ่สามรู ประกอบด้วยเพต (ส่วนท้อง) ชาติ (หน้าอก) และมากาจ (สมอง) ช่องเหล่านี้สูงประมาณ 0.6 เมตร เส้นรอบวงประมาณ 0.15 เมตร ในแต่ละช่องจะมีหนังต่างชนิดกันคลุมโดยรอบเพื่อให้เกิดเสียงที่แตกต่างกัน มีบริดจ์ประมาณ 35-37 ชิ้น ที่แบ่งออกเป็น 2 ชุดคือส่วนบนและ ส่วนล่างมีสายทั้งหมดราว 13 สาย แบ่งออกเป็นสายยาว 5-6 สาย และสายสั้น 6-7 สาย

รากศัพท์คำว่าซารันกิน่าจะมาจากคำสันสกฤตสองคำคือ "ซาร์" แปลว่าการสรุปรวม และ "อัง" แปลว่ารูปแบบที่แตกต่างกันไป แปลรวมกันได้ว่าเครื่องดนตรีที่รวบรวมรูปแบบหรือดนตรีทุกชนิดไว้ในเครื่องเดียวกัน ขณะที่นักดนตรีบางคนเชื่อว่าซารันกิมาจากคำสอง คำคือ "เซห์" ภาษาเปอร์เซียแปลว่าสาม

และ "รันกิ" แปลว่าสีสัน เมื่อแปลรวมกันได้ว่าสามสีสันซึ่งมาจากสายเมโลดี้สามสาย บนคอเครื่องดนตรี แต่การแปลลักษณะนี้อาจค้านกับความเชื่อของคนทั่วไปที่เชื่อว่าซารันกิคือ "สีสันนับพัน" ที่สามารถเปลี่ยนแปลงและปรับใช้ให้เหมือนกับเครื่องดนตรีและโทนเสียงได้มากมาย

ปัจจุบัน ซารันกินิยมเล่นเป็นเครื่องดนตรีโซโล่ระหว่างการขับขานตำนานต่างๆ และยังเป็นเครื่องดนตรีที่มีลักษณะรูปแบบนิ้วที่ใช้เล่นแตกต่างกันไป

หน้า 24

ขอบคุณ ข่าวสดออนไลน์

คอลัมน์ กล่องดนตรี - คุณวิศวัส

สิริสวัสดิ์ศุกรวารค่ะ

Create Date : 25 เมษายน 2557
Last Update : 25 เมษายน 2557 10:28:39 น.		0 comments
Counter : 5729 Pageviews.
Share Tweet