BlogGang.com : : sirivinit : แอ็กตอร์ แบร์ลีโยซ .. คีตกวีชาวฝรั่งเศส

แอ็กตอร์ แบร์ลีโยซ .. คีตกวีชาวฝรั่งเศส

แอ็กตอร์ แบร์ลีโยซ

แอ็กตอร์ แบร์ลีโยซ (ฝรั่งเศส: Hector Berlioz) เป็นคีตกวี นักเขียน และนักวิจารณ์ชาวฝรั่งเศส เกิดเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2346 (ค.ศ. 1803) ที่เมืองลาโกตแซ็งต็องเดร จังหวัดอีแซร์ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2411 (ค.ศ. 1869) ที่กรุงปารีส

เขาเป็นหนึ่งในคีตกวีคนสำคัญ ในยุคโรแมนติกของทวีปยุโรป

ประวัติ

ช่วงแรกของชีวิตเขารู้สึกสนอกสนใจวิถีชีวิต ของชาวปารีสมากตั้งแต่เริ่มแรก ในช่วงสมัยการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง ซึ่งมีการเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมครั้งใหญ่ และมีนักปรัชญาเกิดขึ้นจำนวนมาก

ในปี พ.ศ. 2366 (ค.ศ. 1823) เขาได้ศึกษาการประพันธ์เพลง ที่วิทยาลัยดนตรีและนาฏศิลป์ชั้นสูงแห่งชาติ ณ กรุงปารีส ร่วมกับฌ็อง-ฟร็องซัว เลอ ซุเออร์ คีตกวีประจำสถาบันซึ่งมีรูปแบบอลังการ

และได้รอดจากอุปสรรคในยุคต่าง ๆ มาได้ รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองต่าง ๆ ตั้งแต่การปฏิวัติฝรั่งเศส จนกระทั่งการฟื้นฟูระบอบกษัตริย์

เขาได้ค้นพบคาร์ล มารีอา ฟอน เว็บเบอร์ (ซึ่งต่อมาได้ใช้เทคนิคของเว็บเบอร์ในการประพันธ์ แซ็งฟอนีฟ็องตัสติก) และได้ประพันธ์ Messe solennelle ในปี พ.ศ. 2367 (ค.ศ. 1824)

ถึงแม้เขาจะหัดเล่นดนตรีเอาเองแบบตามมีตามเกิดมาก่อน แบร์ลีโยซก็ได้เริ่มหัดเล่นกีตาร์และปี่แตร และแม้ว่าเขาจะไม่ประสบผลสำเร็จในการประกวดดนตรีที่กรุงโรม

ในปี พ.ศ. 2369 (ค.ศ. 1826) เขาก็ได้เข้ารับศึกษาทางดนตรีที่วิทยาลัยดนตรี (ผู้อำนวยการในสมัยนั้นได้แก่ลุยกิ เชรูบินิ) และได้เรียนกับปรมาจารย์อ็องตน ไรชา ที่สอนเขาเกี่ยวกันฟูเกและ conterpoint รวมทั้งเรียนการเรียบเรียงเสียงประสาน กับเลอซุเออร์ด้วย

ในปี พ.ศ. 2370 (ค.ศ. 1827) เขาก็ได้เข้ารอบการประกวดดนตรี ที่กรุงโรม แต่บทเพลงแคนเต็ต ของเขาที่มีชื่อว่า ลามอร์ดอร์เฟ ได้รับการตัดสินจากคณะกรรมการว่า ไม่สามารถจะเอามาบรรเลงจริง ๆ ได้

ในระหว่างการแสดงละครเวทีเรื่องแฮมเล็ต เขาก็ได้ค้นพบวิลเลียม เชกสเปียร์ และตกหลุมรักแฮเรียต นักแสดงสาวชาวไอริช ที่แสดงในแฮมเล็ต ซึ่งต่อมาเขาก็ได้เข้าพิธีสมรสกับเธอในปี พ.ศ. 2376 (ค.ศ. 1833)

เขายังได้ค้นพบบทประพันธ์ของเกอเทอ เรื่องเฟาสท์ ซึ่งต่อมาเขาได้ประพันธ์เพลงจากการแปลของเจราร์ด เดอ แนร์วาล ชื่อว่าแปดฉากจากเรื่องเฟาสท์ (พ.ศ. 2371) และโอเปร่าโศกนาฏกรรมเรื่อง คำสาปของเฟาสท์ ในปี พ.ศ. 2389 (ค.ศ. 1843)

เขารู้สึกประทับใจเป็นอย่างมาก เมื่อวิทยาลัยดนตรีและนาฏศิลป์ชั้นสูงแห่งชาติ ณ กรุงปารีส ภายใต้การอำนวยการของฟร็องซัว-อ็องตวน อาเบอแน็กได้จัดแสดงซิมโฟนีทุกบทของเบโทเฟิน ในปี พ.ศ. 2371 (ค.ศ. 1828)

งานเขียน

Grand traité d'instrumentation et d'orchestration moderne (1860) ;
Mémoires, éditions Fayard ;
Correspondance générale, éditions Fayard ;
Les soirées de l'orchestre, (1852) ;
Le voyage musical en Allemagne et en Italie ;

À travers champs ;
Les Grotesques de la musique ;
Cauchemars et passion ;
Son œuvre critique est actuellement regroupée et rééditée : Critique musicale, sous la dir. de H. Robert Cohen et d'Yves Gérard, Paris : Buchet-Chastel, 1997- , en cours (4 vol. parus).

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สวัสดิ์สิริชีววาร สิริมานสวัสดิ์วัฒนานะคะ

Create Date : 17 มีนาคม 2554

Last Update : 17 มีนาคม 2554 7:43:46 น.

0 comments

Counter : 5135 Pageviews.