พี่ฝ้ายป่วย
เหมือนทูจะหายหน้าหายตาจากบล๊อกแก๊งไปพอสมควรเน๊อะ วันนี้มาอัพเดทเรื่องฝ้ายให้เพื่อนฟังกัน เพื่อนๆบางคนที่ตามข่าวฝ้ายจากหน้าบ้านอาจจะพอรู้มาบ้างแล้วอ่ะ
ตามที่หมอได้นัดให้ฝ้ายไปทำการผ่าตัดวันที่ 19 /7/49 เราออกเดินทางจากบ้านเวลา 07.20 น.ไปถึง รพส.เกษตรพร้อมลงทะเบียนเรียบร้อยเวลา 07.40 น.
ซึ่งวันนี้รถไม่ค่อยติดเท่าไร (เริ่มรู้สึกอะไรบางอย่างบอกไม่ถูก)
เรามานั่งรอตามเวลานัดซึ่งต้องมาก่อน ครึ่งชั่วโมง (นัดเวลา08.30 น)
หมอเรียกชื่อ เราพาฝ้ายเข้าไปในห้องเตรียมผ่าตัด
แว่บแรกที่เห็นหน้าหมอเราแอบคิดในใจว่าหมอคนนี้เหรอจะผ่าตัดให้ฝ้าย อายุน่าประมาณรุ่นๆเราเอง (เด็กไปมั๊ย เราเริ่มคิด)
หมอบอกให้ฝ้ายลองเดินให้ดูหน่อย ตั้มก็พาฝ้ายเดินๆอยู่ในห้อง หมอบอกให้จับฝ้ายนอนหน่อยจะคลำๆขาดู แล้วหมอก็บอกว่า ...หมอมี 2 ทางเลือก
อืมมมมมมม
1. ตอนนี้ดูเหมือนฝ้ายจะปรับสภาพตัวเองได้แล้ว และก็มีพังพืดมาห่อหุ้มบริเวณที่เบ้าสะโพกเคลื่อนแล้ว
2.ถ้าผ่าตัดเอาเอ็นเข้าไปยึด ฝ้ายก็จะกลายเป็นเบ้าหลวม (ขอเน้น เบ้าหลวม) ซึ่งเอ็นที่จะเอาเข้าไปยึด ก็จะมีอายุขัยของมัน 1-2 ปี ก็จะเสื่อมสภาพไป ยังไงอีก 1-2 ปี ก็ต้องกลับมาผ่าตัดอีก เนี่ยๆได้ฟังตรงนี้ก็รู้สึกหวิวๆใจแป่วแล้ว ซึ่งหมายความว่า อีก 2 ปีชั้นก็ต้องพาหมามาผ่าตัดอีกงั้นเหรอ??? แล้ววันนี้ชั้นจะให้เจ้าฝ้ายเจ็บตัวเพื่ออะไรหล่ะ ???
เราก็เลยถามไปว่าถ้าไม่ผ่าตัดล่ะจะเป็นไรไหม หมอบอกว่า..ก็คงจะไม่เป็นอะไรแต่ก็จะเดินไม่สวย และโอกาสที่จะหลุดก็อาจจะมีมากหน่อยเพราะเท่าที่ x-ray ดูฝ้ายค่อนข้างเบ้าตื้น อยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้มันเคลื่อนออกไปจากที่ที่มันควรจะอยู่
เราเลือกที่จะให้ฝ้ายผ่าตัด ซึ่งตอนนั้นทูกะตั้มมองหน้ากันแล้วตั้มก็บอกว่าไม่อยากให้ผ่า แต่เรายืนยันว่าอยากให้ผ่า
หมอเริ่มฉีดยาชาให้ฝ้ายแล้วพาขึ้นโต๊ะ
เจ้าหน้าที่มาโกนขนที่ขาหน้าให้ฝ้าย (นึกในใจโกนแรงไปมั๊ย ??? ) ครั้งแรกหมอหาเส้นเลือดฝ้ายไม่เจอ (เราเริ่มคิดว่าฝ้ายเจ็บตัวฟรีไป 1เข็มแล้วนะ) แล้วก็มีครั้งที่ 2 และ 3 และ 4 ตามมา เราเริ่มใจไม่ดีตั้งแต่เข็มที่ 2 แล้ว เห็นหมอเอาเข็มจิ้มลงไปในแขนฝ้ายแล้ว เราเริ่มมีน้ำตาคลอ (หมอคงสังเกตุเห็นได้) จนเข็มที่ 4 ที่หมอก็ยังหาเส้นเลือดฝ้ายไม่เจอ เราจึงพูดว่า หมอ ถ้าจะบอกหมอว่าอาจจะเป็นฟ้ากำหนดก็ได้ที่ไม่อยากให้ฝ้ายผ่าตัด ตอนนั้นหมอเริ่มหน้าเสียและมีน้ำตาคลอตามเรา ระหว่างนั้นเริ่มมีหลายๆคนมารุมที่โต๊ะเรา แล้วถามว่ามีอะไรรึเปล่า หมอตอบ ไม่มี เราจึงบอกหมอไปอีกครั้ง อาจจะเป็นฟ้ากำหนดจริงๆ หมอ อืมม .. ถ้าจะบอกว่าขอแคนเซิลหมอว่าจะว่าอะไรไหม ไม่ผ่าแล้วไม่เอาสงสารเค้าจริงๆ (คือพูดไม่ถูกจริงๆ) เรารู้เลยว่าหมอน้ำตาซึม เราไม่รู้ว่าเราทำให้หมอเสียความมั่นใจไปหรือเปล่า เพราะหมอก็บอกนะว่ามันไม่เกี่ยวนะกับการหาเส้นเลือดไม่เจอ แต่เราก็ยืนยันนะ นั่นแหละหมอ " ฟ้าคงกำหนดมาจริงๆ"
สรุป... 1.ทูคิดว่าทูน่าจะลองพยายาม หาหมอที่เก่งหรือชำนาญให้ฝ้ายดูก่อน (เราน่าจะมีโอกาสได้เลือกหมอ) 2.ตอนนี้ขอเลือกที่จะฟื้นฟูมากกว่าผ่าตัด
เหมือนเป็นความผิดของเราที่พาฝ้ายไปเจ็บ
หลังจากลับมาก็นอนๆๆๆๆ แต่ตอนนี้ฝ้ายสบายดี เล่นได้ นอนหลับ ปกติทุกอย่าง
แต่ที่ไม่ปกติก็คือ ผู้ปกครองนี่แหละ แอบหดหู่เกินจะห้ามได้
Create Date : 22 กรกฎาคม 2549 |
|
27 comments |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2549 18:57:25 น. |
Counter : 967 Pageviews. |
|
|
|
เอาใจช่วยน้องฝ้ายนะคะ พี่ทูด้วยนะคะ