Bloggang.com : tonkho-w : ตอน 11 ตัดใจไม่ขาด

โดยบิดากับมารดาก็เดินมานั่งที่โต๊ะอาหารตัวใหญ่ ก็มองเห็นหลานสาวตัวน้อยกำลังนั่งกินข้าวไม่หยุด คุณแก้วตาจึงสอบถามอีกฝ่ายด้วยความเอ็นดู

“กินไม่หยุดเลยนะหนูฝน”

“ก็มันอร่อยมากเลยค่ะคุณยาย คุณยายกินไหมคะเดี๋ยวหนูฝนป้อนให้ค่ะ หนูฝนช่วยแม่ทำค่ะ” พร้อมกับใช้มือจับช้อนตักข้าวจากจานขึ้นมาด้วย

“ไหนยายลองชิมสิ” ผู้เป็นยายตอบรับคำชวนของหลานสาว เด็กหญิงก็ป้อนข้าวผัดปูอัดไปยังปากของคุณแก้วตาหลังจากนั้น พลางสอบถามพร้อมกับทำท่าเอียงคอด้วย

“อร่อยไหมคะคุณยาย”

“อร่อยมากเลยหนูฝนลูก” ยายที่รักหลานเอ่ยชมออกมา

“กินอีกไหมคะคุณยาย คุณตากินไหมคะ” พลางหันมาสอบถามพ่อของมุกดาด้วย

“ไม่ล่ะ หนูฝนกินเถอะลูก เดี๋ยวหนูไม่อิ่ม” คุณมนูสั่นหน้าและตอบกลับไป เด็กหญิงจึงนั่งกินข้าวของตนเองต่อไป ซึ่งมุกดาก็กินข้าวพร้อมกับบิดาและมารดาด้วย

หลังจากที่จัดการเก็บล้างเรียบร้อยแล้ว เธอก็พาลูกสาวขึ้นไปบนห้องเพื่อเตรียมตัวพาเข้านอน ลูกสาวก็เอ่ยปากกับมารดาถึงเรื่องที่ได้รับรู้มาจากเพื่อน

“แม่ขา น้องเนยมีพ่อใหม่แล้วนะคะ”

“น้องเนยมีพ่อใหม่แล้วเหรอ” น้องเนยเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนของลูกสาว แม่ของอีกฝ่ายเป็นแม่ม่ายเลี้ยงเดี่ยวเหมือนกับตนเอง

“ค่ะ น้องเนยบอกว่าพ่อใหม่ใจดีมากๆ เลยค่ะ หนูฝนอยากมีพ่อใหม่เหมือนน้องเนยค่ะ แม่หาพ่อใหม่ให้หนูฝนนะคะ” ลูกสาวบอกถึงสิ่งที่ปรารถนาออกมา พอได้ยินก็เหมือนมีดมาทิ่มอกของมุกดาเหลือเกิน พลางสอบถามลูกสาวกลับไปซ้ำ

“หนูฝนอยากมีพ่อใหม่เหรอลูก”

“ค่ะ หนูฝนอยากมีพ่อมารับที่โรงเรียนเหมือนเพื่อนคนอื่นค่ะ”

“แล้วแม่จะหาพ่อใหม่ให้ลูกนะ” รับปากทั้งที่ไม่รู้ว่าจะทำได้รึเปล่า เพราะหัวใจของเธอยังตัดรอนความรักพ่อของลูกไม่ขาด แม้ว่าเขาจะทำให้หญิงสาวเจ็บปวดมากเพียงใดก็ตาม ป่านนี้เขาคงจะมีความสุขกับครอบครัวที่เขาเลือก ซึ่งไม่ใช่ผู้หญิงอย่างตนเอง มือเรียวลูบไปยังศีรษะของลูกน้อยด้วยสีหน้าและนัยน์ตาที่แสดงความเจ็บช้ำ

“แม่ขอโทษนะลูก ที่แม่ยังทำตามที่หนูบอกไม่ได้ แม่เองก็อยากให้หนูมีพ่อเหมือนคนอื่น แต่แม่ยังตัดใจจากพ่อของลูกไม่ได้ แม่ก็เลยยังรักใครไม่ได้” เธอไม่เคยรักใครมากเท่าเขามาก่อนเลย แม้ปากจะบอกว่าเกลียดเขามากเพียงใด

ถ้ารู้ว่าจะต้องเจ็บปวดเพราะความรักจากเขาที่มอบให้กับตนเอง มุกดาคงไม่คิดสานความสัมพันธ์ต่อจากอีกฝ่ายทั้งที่ควรรู้ว่าตนเองกับเขานั้นต่างกันมากทีเดียว
โดยคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของหนูฝน ยามนี้ก็กำลังพลัตลูกกอล์ฟออกไปสุดแรง เป็นการออกกำลังกายที่ธราธิปชื่นชอบอย่างมาก เพราะมันทำให้ช่วยผ่อนคลายจากความเหนื่อยล้าในการทำงาน และเขาก็ได้บอกให้อีกฝ่ายได้ทราบถึงเรื่องที่ตนเองจะทำหลังจากนี้

“วันเสาร์นี้นายว่างไหม”

“มีอะไรเหรอซัน” อีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีไม่ต่างจากเพื่อนเลย ทำงานเกี่ยวกับธุรกิจอิมปอร์ตเอ็กซ์ปอร์ตส่งออกและนำเข้าอาหารทะเลแช่แข็ง

“ไปดูโรงแรมที่ระยองน่ะ คุณแม่จอยบอกว่าเขาจะขายหุ้นโรงแรมทั้งหมด ฉันก็เลยเกิดความสนใจก็เลยว่าจะชวนนายไปดูด้วยกัน” เขาบอกให้เพื่อนสนิทได้ทราบ

“โรงแรมที่ระยองก็ดีนะ เพราะตอนนี้ระยองคนก็ไปเที่ยวเยอะ แล้วที่ติดกับทะเลรึเปล่า” ฐานัทสอบถามอย่างอยากรู้มากขึ้น

“ยังไม่รู้เลย” ธราธิปเป็นนักธุรกิจที่ชื่นชอบเกี่ยวกับการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ รวมถึงการเล่นหุ้นด้วย ซึ่งฐานัทเองก็ชื่นชอบในเรื่องเดียวกัน ทั้งสองร่วมลงทุนด้วยกัน เพราะไว้ใจในการช่วยกันบริหารร่วมกัน

“เอาสิ” ฐานัฐตอบรับอย่างเร็วหลังจากนั้น

ระหว่างที่กำลังพลัตลูกกอล์ฟนั้น สายตาของเขาก็นิ่งงันกับหญิงสาวคนหนึ่ง อีกฝ่ายเป็นพริตตี้อยู่ที่สนามกอล์ฟแห่งนั้น หากทว่าเขาไม่ได้ตะลึงมองเพราะความสวยของอีกฝ่ายหรอก แต่มันเป็นเพราะว่าเธอมีใบหน้าที่คล้ายกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาเคยรู้จักน่ะเอง มือแกร่งค้างอยู่ในท่านั้นเป็นครู่ เหมือนชะงักนิ่งไปเลย เขาเผลอเรียกชื่อออกมาอย่างลืมตัว ชื่อที่เขาควรจะลืมไปได้แล้ว แต่ให้ตายมันกลับไม่เคยลืมเลือนไปขากหัวใจเลย

“มุกดา”

ฐานัทก็มองตามรับรู้ว่าอีกฝ่ายมีหน้าตาคล้ายคนรักเก่าของเพื่อนจริงๆ เขาเองก็เคยเห็นผู้หญิงคนนั้นที่เป็นเพียงพนักงานในบริษัท ซึ่งทำหน้าที่แม่บ้านทำความสะอาดบริษัท มือแกร่งที่กำไม้ตีกอล์ฟกำแน่นจนเส้นเลือดปูนโปน พร้อมกับเม้มริมฝีปากแน่นไม่ต่างกัน ก่อนจะหันใบหน้ากลับมาด้วยสีหน้าที่ไม่ชอบใจ ทำไมผู้หญิงคนนั้นต้องมีใบหน้าเหมือนผู้หญิงแย่ๆ คนนั้นด้วยกัน

ทั้งที่ความจริงพริตตี้กอล์ฟคนนี้ไม่ได้ผิดเลย ที่มีใบหน้าคล้ายกับมุกดาคนรักเก่าของเขา มันทำให้ชายหนุ่มหมดอารมณ์ที่จะตีกอลฟ์พลางบอกกับเพื่อน

“ฉันจะไปสมัครตีกอล์ฟที่อื่น”

“เฮ้ย ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอวะซัน”

“ฉันไม่อยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นเวลาที่มาตีกอล์ฟ” ตัดสินใจเอ่ยออกมาด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

“ตามใจละกัน” ฐานัทไม่ได้ขัดอะไรเพราะเข้าใจเพื่อนดีว่าถ้าเห็นใบหน้าผู้หญิงอีกคน คงไม่มีอารมณ์พลัตกอล์ฟเป็นแน่ จากที่จะคลายเครียด จะกลายเป็นเครียดมากยิ่งขึ้นแทน
++++++++++
หนูฝนอยากมีพ่อใหม่ แต่แม่มุกทำให้ลูกไม่ได้ เพราะยังรักพ่อของลูกอยู่มาก ถึงจะเกลียดมากก็ตามเถอะ ส่วนเฮียซันก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน คนที่เจ็บปวดเพราะเกลียดกันมาเจอกันจะเป็นยังไงต้องลุ้นกันค่ะ