Bloggang.com : tonkho-w : ตอน 1 เจ้านายจอมดุ

ผ่อนคลายกับนิยายของ กัณธิชา - รัตมา - มธุกร ค่ะ

พฤศจิกายน 2562

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

10 พฤศจิกายน 2562

ตอน 1 เจ้านายจอมดุ

ตอน 1 เจ้านายจอมดุ

ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ จางปินปิน

ที่โรงแรมแห่งหนึ่งมุกดาก็ได้ทำงานอยู่ที่นี่ ในแผนกซักอบรีด มีหน้าที่นำเสื้อผ้าของแขกไปซัก ก่อนจะจัดการอบแห้งและซักแห้ง ก่อนจะรีดและแขวนชุดอย่างเรียบร้อย นำกลับมาส่งให้กับแขกที่มาพักในโรงแรม หญิงสาวอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีชมพูกับกางเกงยีนส์ที่พอดีตัว ผูกด้วยผ้ากันเปื้อนสีขาว สกรีนด้วยโลโก้ของโรงแรม หญิงสาวมีใบหน้าที่อ่อนหวาน ผิวนวลเนียน นัยน์ตากลมโต บนศีรษะก็มีหมวกสีชมพูสวมไว้เพื่อกันฝุ่นละออง และเส้นผมตกปรกลงมายังใบหน้า มัดเส้นผมเป็นหางม้า ใบหน้าได้รับการแต่งแต้มอย่างอ่อนๆ

มุกดาที่มาทำงานที่นี่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเลย นอกจากทำงานเพียงอย่างเดียว พอเลิกงานเธอก็จะได้กลับบ้านไป ความสุขของเธออยู่ที่บ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำก็เพื่อคนที่รออยู่ที่บ้านเพียงคนเดียวเท่านั้น พลางนึกถึงเด็กหญิงตัวน้อย แก้มยุ้ยสีชมพูทั้งสองข้าง กับเส้นผมหยิกหยักศก นัยน์ตากลมโต และเรียวปากหยักได้รูป ที่ละม้ายคล้ายผู้เป็นพ่ออย่างเหลือเกิน ตอนนี้ลูกสาวอายุ 4 ขวบแล้ว

แม้เธอจะรักเขามากแค่ไหน แต่มุกดาก็ไม่อาจที่จะใช้ชีวิตร่วมกันกับเขาได้ เพราะมีเหตุผลที่บอกเขาไม่ได้ ให้ยังไงเขาก็ไม่มีทางที่จะเชื่อในสิ่งที่ตนเองบอกอย่างเด็ดขาด

และที่ร้ายไปกว่านั้นคือ ชีวิตเธอกับครอบครัวอาจจะไม่ปลอดภัย ทางออกของเรื่องนี้ก็คือการที่เธอเดินออกมาจากชีวิตเขาเสีย เพราะจะได้ปกป้องบุคคลที่เธอรักไว้ มุกดานึกถึงชายหนุ่มที่ตนเองได้พบกับเขาในวันที่หญิงสาวมาทำงานเป็นแม่บ้านของบริษัท ที่อีกฝ่ายดำรงตำแหน่งเป็นถึงท่านประธานแห่งบริษัทรีเจนท์ เบสท์ ทัวร์ ซึ่งเป็นบริษัททัวร์ที่ใหญ่พอควร
เพราะมีชาวต่างชาติมาใช้บริการที่นี่มากทีเดียว เนื่องจากไกด์ของบริษัทพูดภาษาต่างประเทศเก่งมาก ส่วนตัวเธอไม่มีความรู้อะไรมาก จบแค่มัธยมหกเท่านั้น เรียกได้ว่าเทียบอะไรกับอีกฝ่ายไม่ได้เลย เหมือนฟ้ากับเหวเลยล่ะ

วันแรกที่มุกดามาทำงานที่บริษัททัวร์นั้น เธอก็ได้ไปเตรียมทำความสะอาดห้องของท่านประธานพร้อมกับเพื่อนๆ ที่ทำงานด้วยกัน ระหว่างที่ถูพื้นไปนั้น ก็ได้พูดคุยกันถึงเรื่องละครที่ได้ดูเมื่อคืนนี้ เป็นเรื่องปกติของพนักงานทุกอาชีพ เรื่องที่คุยกันเสมอก็มักจะไม่พ้นเรื่องของละครที่กำลังฉายอยู่ในช่วงปัจจุบัน สุนทรีซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานก็ได้บอกให้ทราบพร้อมกับเล่าด้วยท่าทางสนุกสนาน

“นี่ๆ มุก เมื่อคืนดูละครรึเปล่า”

“ละครอะไรเหรอ” หญิงสาวย้อนถามกลับไป

“ก็ละครเรื่องใหม่ที่เพิ่งมาฉายไง เรื่องลวงใจรักน่ะ”

“อ๋อ ได้ดูสิ”

“พระเอกหล่อมากๆ เลยเนอะ” มุกดาก็พยักหน้าตอบกลับไป

“ใช่ หล่อมาก หล่อสุดๆ เลยล่ะ ถ้ามีแฟนหล่อแบบนั้นนะ รักตายเลย”

เธอแสดงความคิดเห็นออกมาด้วยใบหน้าที่เกลื่อนรอยยิ้ม มุกดาเป็นสาวสดใส ยิ้มเก่ง มองโลกในแง่ดี มีน้ำใจ ทำให้เธอมีเพื่อนชื่นชอบหลายคน

“เขาให้มาทำงานนะ ไม่ได้ให้มาคุยกัน” ชายหนุ่มบังเอิญเดินผ่านทางหน้าประตูก็เอ่ยขึ้นมาอย่างเข่นเขี้ยว ใบหน้าคมดูเคร่งขรึมอย่างมาก ทำให้มุกดาจำต้องหุบปากและเอ่ยกับเขาอย่างรู้สึกผิด

“ขอโทษค่ะ”

“ถ้าจะคุยเรื่องผู้ชายล่ะก็ ไว้รอให้เลิกงานก่อนดีไหม ใครมาได้ยินคงดูไม่ดีน่ะ คิดว่าจ้างพนักงานมาคุยเรื่องไร้สาระมากกว่ามาทำงาน”

น้ำเสียงเข้มเอ่ยและมองมายังใบหน้านวลของหญิงสาวด้วยแบบเจาะจงให้รับรู้ว่าเขาพูดถึงเธอน่ะล่ะ

มุกดาจึงถูพื้นต่อไปเงียบๆ แบบไม่กล้าพูดอะไรอีก ซึ่งพอเขาเดินผ่านไป สุนทรีก็บ่นงึมงำอย่างแสดงความคิดเห็นในตัวของเจ้านายหนุ่ม

“ดุจัง แค่คุยกันตอนทำงานเท่านั้นเอง”

“นั่นสิ” มุกดาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ทั้งสองก็ต่างทำงานตามหน้าที่ของตนเองต่อไป ระหว่างที่ทำงานอยู่ในห้องนั้นก็มองเห็นกรอบรูปของเขาวางอยู่ สุนทรีก็เผลอวิจารณ์ออกมา

“คนรวยนี่ดีนะ ได้ไปต่างประเทศบ่อยๆ อย่างเราจะได้ไปบ้างไหมนะ”

“จริงด้วย สงสัยคงได้ไปแต่ประเทศใกล้บ้านน่ะล่ะ”

เธอคิดว่าคงจะไม่มีอะไรที่จะเกี่ยวข้องกับเจ้านายหนุ่มมากนัก เพราะเธอไม่ได้มีหน้าที่เกี่ยวกับธุรกิจทัวร์ นอกจากทำความสะอาดห้องให้กับเขาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่เดชะบุญโชคชะตาก็ทำให้เธอได้ไปเกี่ยวข้องกับเขา เมื่อหญิงสาวกลับมาที่บ้าน ก็เดินไปยังกล่องจดหมายทางด้านนอก เพื่อเก็บจดหมายและบิลต่างๆ เพื่อนำมาจ่ายเงิน ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ

พลางหยิบและเดินเข้าไปในบ้าน ที่บ้านนี้มุกดาอยู่กับพ่อและแม่ที่รักเธอมาก แต่ทั้งสองมีฐานะยากจน ไม่มีเงินที่จะส่งเธอเรียนสูงๆ เหมือนคนอื่น เพราะพ่อกับทำงานเป็นแค่ลูกจ้างเสียบลูกชิ้น กับพ่อที่มีหน้าที่เข็นผักส่งให้กับแม่ค้า ฐานะของเธอเรียกได้ว่าขัดสนเลยล่ะ มุกดาก็เลยต้องมาช่วยพ่อแม่แบ่งเบาภาระด้วยการมาสมัครเป็นแม่บ้าน ซึ่งตอนนี้เธอก็ช่วยแบ่งเบาภาระของบิดากับมารดาได้พอควร

มือเรียวฉีกซองจดหมายที่ไม่คุ้นเคยออกดู ก่อนที่ดวงตาจะเบิกกว้างกับสิ่งที่อยู่ภายใน เมื่อเธออ่านรายละเอียดที่อยู่บนกระดาษออกมา

“คุณคือผู้โชคดีที่ได้รางวัลไปเที่ยวเกาหลี 2 ที่นั่ง พร้อมที่พักและพ็อกเก็ตมันนี่ จัดโดยบริษัทเอแคลร์ บิวตี้” เป็นบริษัทที่มาเปิดตัวเครื่องสำอางค์ยี่ห้อใหม่ ที่กลุ่มวัยรุ่นและสาวๆ ต่างซื้อใช้กันอย่างมากมาย เพราะราคาไม่แพงมาก แถมหาซื้อก็ง่ายเนื่องจากมีวางขายตามร้านสะดวกซื้อและห้างสรรพสินค้าทุกแห่ง ซึ่งเธอกับเพื่อนก็ใช้เครื่องสำอางค์ยี่ห้อนี้เช่นกัน มุกดาตะโกนออกมาเสียงดัง

“วู้ ดีใจ ได้ไปเกาหลี”

“จริงเหรอมุก” มารดาที่นั่งอยู่ด้วยสอบถามซ้ำเหมือนไม่เชื่อหู

“จริงจ้ะแม่ มุกได้รางวัลไปเที่ยวเกาหลี แม่ไปกับมุกนะ”

“ไม่เอาหรอก แม่ไม่ชอบนั่งเครื่องบิน” อีกฝ่ายสั่นหน้าไปมา

“พ่อก็ได้” พลางหันมาทางบิดา

“พ่อก็ไม่กล้าขึ้นเหมือนกัน ไปกับไอ้สุ่นละกัน” นายวิชาบอกกับลูกสาว

ดังนั้นรางวัลส้มหล่นนี้จึงตกเป็นของสุนทรีไปโดยปริยาย พออีกฝ่ายรับรู้ว่าตนเองจะได้ไปเที่ยวเกาหลีกับมุกดาก็ดีใจยกใหญ่ทีเดียว

“เย้ๆ ได้ไปเที่ยวเกาหลี ดีใจที่ซุ้ด”

“อย่าลืมเก็บหนุ่มเกาหลีมาฝากด้วยล่ะมุก” เพื่อนคนอื่นก็พลอยดีใจไปกับเธอด้วย

“แน่นอน ไม่พลาดเก็บหนุ่มเกาหลีมาฝากอยู่แล้ว” ซึ่งเธอหมายถึงเก็บภาพต่างหาก แต่ถ้าได้เพื่อนหรือแฟนเกาหลีกลับมาก็ถือว่าเป็นผลพลอยได้

ซึ่งประโยคที่ธราธิปได้ยินอย่างชัดเจนในระหว่างเดินดูงานในบริษัท เขาจดจำเสียงอีกฝ่ายได้ว่าเป็นของใคร ยายผู้หญิงบ้าผู้ชายไงล่ะ คุยอยู่แต่เรื่องนี้เรื่องเดียวตลอด

“บ้าผู้ชายจริงๆ ยายนี่”

เขาได้แต่มองและส่ายหน้าไปมา พร้อมกับประเมินการไปด้วย ก็อย่างว่าเป็นแค่แม่บ้านในบริษัท ความรู้น้อย คงไม่มีอะไรที่คุยมีสาระหรอก ชายหนุ่มไม่ได้พูดแต่ใช้สายตามองแทนพร้อมกับส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเดินไปดูงานของตนเองต่อไปอย่างไม่ใส่ใจอีก

ซึ่งมุกดากับสุนทรีก็นั่งรถไปรับรางวัลที่บริษัทขายเครื่องสำอางค์ ด้วยท่าทางตื่นเต้นในชุดเสื้อกั๊กกับกระโปรงยีนส์สั้น มองเห็นพรีเซนเตอร์ที่ถ่ายโฆษณาทั้งหญิงทั้งชาย สุนทรีที่ชอบชายหนุ่มคนหนึ่งนั่นก็คือทีโอ หนุ่มลูกครึ่งเกาหลี เธอก็รีบชักชวนเพื่อนสนิท

“นั่นๆ ทีโอ พวกเราไปขอลายเซนต์กัน ส่วนนั่นน้องติ้วด้วย ดูสิทั้งหล่อทั้งสวย”

“ใช่ๆ หญิงสาวพยักหน้าอย่างเห็นด้วย โดยทั้งสองก็พากันจูงมือเดินเข้าไปหาพรีเซนเตอร์ทั้งสองอย่างชื่นชอบ

“ดีใจที่ได้เจอคุณทีโอกับน้องติ้วค่ะ ขอถ่ายรูปกับขอลายเซนต์หน่อยได้ไหมคะ” สุนทรีเอ่ยกับอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม

“พวกเราชื่นชอบคุณสองคนมากเลยค่ะ”

“ใช่ค่ะ” มุกดาพลอยเออออห่อหมกตามไปด้วย

“ขอถ่ายรูปเป็นที่ระทึกหน่อยนะคะ” สุนทรีเอ่ยขออนุญาตกับทั้งสองคน

“ได้ค่ะ” ดาราทั้งสองยิ้มตอบรับกลับไป ทั้งคู่ยิ้มหวานและโพสท่าเป็นอย่างดีเพื่อให้รูปออกมาดูดี แชะ

“ขออีกภาพหนึ่งนะคะ” ทั้งสองต่างผลัดกันถ่ายเคียงข้างดาราที่ชื่นชอบ

“ขอลายเซนต์หน่อยได้ไหมคะ”

“ได้ค่ะ ได้ครับ” ดาราทั้งสองตอบพร้อมกัน

“ให้เซนต์ตรงไหนดีนะ เซนต์เสื้อก็ได้ค่ะ” สุนทรีนำเสนอออกมา

“เสื้อเลยเหรอคะ” น้องติ้วทำนัยน์ตาโตแก้มป่อง

“ใช่ค่ะ” พลางพยักหน้าบอก

ดังนั้นทั้งคู่จึงได้ลายเซนต์มาอวดเพื่อนๆ แล้ว ก่อนจะเดินไปรับรางวัลจากทางบริษัทด้วยความปรีติยินดีอย่างมาก
++++++++++++++++
เฮียซันจะดุไปไหนคะ เดี๋ยวหนูมุกไม่รักนะเออ มาอ่อยให้อ่านก่อนค่ะ ถ้าชอบก็เม้ันท์เป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยนะคะ ช่วงนี้ไรท์เทรดแต่เงินค่ะ

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2562

Last Update : 10 พฤศจิกายน 2562 23:58:15 น.

0 comments

Counter : 3003 Pageviews.

tonkho-w

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [?]

โปรโมชั่นพิเศษ
ซีรีย์ กับดักรักมาเฟีย
4 เล่ม เหลือ 900 บาท จาก 1189
ฟรีค่าส่ง

งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย
พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่
หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม หากผู้ใดกระทำการผิด
เจ้าของ blog จะเอาผิดท่านตามกฏหมาย ได้ทุกกรณี

สนพ. รัตมาบุ๊คส์
สั่งซื้อหนังสือของต้นข้าวได้นะคะ

users online
มุมผ่อนคลาย
หนัง ฟังเพลง
ฟังเพลงเกาหลี ฟังเพลงละคร ดูหนังซีรีย์
นิตยสาร
ขวัญเรือน แพรว สุดสัปดาห์

)

ช่วยกด Like & Love ให้สนพ. ข้าวหน่อยนะคะ จะได้มีกำลังใจปั่นนิยายมาแปะให้ เพื่อนๆ พี่น้องได้อ่านมากๆ ค่ะ

Ebook ทั้งหมดของรัตมา

เจ้าสาวพรางสิทธิ์รัก

รัตมา