มารปรารถนา ตอน โชคร้ายรอบสอง 100%

สายตารู้สึกเหมือนคุ้นๆ กับผู้หญิงสองคนเมื่อครู่นี้ จึงหันกลับไปมองด้วยความสนใจ และก็พบว่าคือหญิงสาวที่ทำให้เขาต้องถูกกล่าวหาว่าเป็นไอ้บ้ากาม ไล่ปล้ำผู้หญิง

“นั่นมันยายสิบแปดมงกุฏกับเพื่อนนี่นา”

เจเดนเปลี่ยนใจโดยเร็วพร้อมกับรีบก้าวตามอีกฝ่ายไปให้ทัน ก่อนจะกระชากมือเรียวของหนึ่งในนั้น ไม่ต้องคาดเดาเลยว่าคนที่จับนั้นก็คือยายตัวแสบที่ทำให้เขาถูกกล่าวหาว่าเป็นไอ้บ้ากามไล่ปล้ำผู้หญิง “ฉันจับเธอได้แล้ว” มณีไพรำแสดงความตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้นด้วยการหันกลับไปมอง แล้วก็พบว่าเป็นคนที่ตนเองอยากหนีออกไปให้ห่างมากที่สุด

“ปล่อยฉันนะ”

หญิงสาวพยายามดิ้นรนให้พ้นการจับกุม เข็มปัณต์ได้ยินเสียงเพื่อนจึงทำท่าตกใจไม่คิดว่าจะเจอกับผู้ชายคนนี้อีก จึงช่วยเหลือเพื่อนด้วยการใช้มือทุบไปยังร่างของเจเดนไม่หยุด ซึ่งมณีไพรำก็ช่วยเพื่อนทำร้ายเขาเช่นกันจนนักธุรกิจหนุ่มต้องยกมือขึ้นมาป้องกันตัวเองแต่อีกมือหนึ่งก็ยังไม่ยอมปล่อยมือของยายตัวแสบ เข็มปัณต์จึงต้องใช้ไม้ตายสุดท้ายด้วยการกำหมัดและต่อยไปยังท้องเขาอย่างไม่แรงเท่าใดนัก

หากทว่าก็ทำให้เจเดนจุกได้เหมือนกัน มือใหญ่คลายออก มณีไพรำเห็นเขากำลังเจ็บอยู่จึงมองหาอย่างอื่นที่จะทำให้อีกฝ่ายตามตนเองกับเพื่อนไม่ได้ เธอมองเห็นกระป๋องใส่ขยะของพ่อค้าขายไส้กรอกที่ไว้ให้ตัวเองและลูกค้าทิ้งหลังจากกินเสร็จ มือเรียวหิ้วขึ้นมาทันทีโดยบอกกับพ่อค้าที่ยืนอยู่ไมไกล

“ขอยืมก่อนนะคะ”

เมื่อพูดจบประโยคที่ว่าก็จัดการคว่ำมันลงไปยังศีรษะของผู้ชายเบื้องหน้าทันที โครม! ก่อนจะฉุดมือของเข็มปัณต์ให้วิ่งหนีออกไปจากที่นี่โดยเร็ว เจเดนยกกระป๋องขยะออกจากร่างและเหวี่ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี ก็พบว่าร่างเปียกจากน้ำเน่าและมีเศษเนื้อบางส่วน รวมถึงขยะอย่างอื่นด้วย บนศีรษะและตัวเขา สภาพดูไม่จืดเอาเสียเลย ชุดสูทที่ดูเท่กลับกลายเป็นเละเทะไม่มีดี นัยน์ตาของเจเดนเต็มไปด้วยความโกรธ บอกด้วยน้ำเสียงแค้นใจ ได้แต่มองตามแผ่นหลังเล็กที่วิ่งหนีไปไกล

“ยายตัวแสบฉันจะต้องจับเธอกับเพื่อนเข้าคุกให้ได้” ทุกคนต่างมองมายังชายหนุ่มใบหน้าหล่อซึ่งเคยมีแต่คนอยากเข้าใกล้ แต่ตอนนี้เห็นทีคงมีแต่คนอยากออกห่างเพราะตัวเหม็นไปหมด พลางใช้มือปัดเศษเนื้อไส้กรอกที่อยู่บนกายออกไปด้วยสีหน้าที่รู้สึกแย่อย่างมาก

ทางด้านของมณีไพรำกับเข็มปัณต์ก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหอบหลังจากที่วิ่งหนีไปได้ไกลพอควร มือเรียวจับไปยังเข่าของตนเองและค้อมตัวต่ำลงมา ไม่เคยรู้สึกเหนื่อยมากเท่ากับการวิ่งหนีผู้ชายคนนี้เลย

“เกือบไป... แล้วไหมล่ะ มณี” เข็มปัณต์พูดอย่างไม่ต่อเนื่องพร้อมกับหายใจอกสะท้อนขึ้นลงด้วย

“ใช่น่ะสิเข็ม ถ้าเธอไม่อยู่นะสงสัยฉันคงโดนตานั่นจับตัวไปส่งตำรวจแน่เลย” วงหน้านวลและแผ่นหลังชื้นไปด้วยเหงื่อ พลางใช้มือปัดเส้นผมที่ตกปรกลงมายังด้านหน้าด้วย

“เงินแค่ไม่เท่าไรจะเสียดายอะไรนักนะ ทำยังกับว่าตัวเองไม่เคยจ่ายให้ผู้หญิงฟรีๆ อย่างนั้นล่ะให้ทายเลยนะคงมีแต่ผู้หญิงมาหลอกกินตานั่นเยอะแน่ๆ”

“ฉันก็ว่าอย่างนั้น แต่ทำไมต้องซวยมาเจอกับตานี่ถึงสองครั้งก็ไม่รู้นิวยอร์คก็อย่างกว้างดันวนมาเจอกันได้” กายระหงเดินไปทรุดยังม้านั่งที่อยู่ข้างทางด้วยความเหนื่อย

“ใครเขาอยากจะหลอกกันล่ะถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ก็ไม่อยากทำหรอก งกจริงๆ เงินแค่นี้ถึงขนาดจะจับส่งตำรวจ” เข็มปัณต์ต่อว่าชายหนุ่มรูปหล่อ

“นั่นสิหวังว่าจะไม่ต้องเจออีกนะ ครั้งก่อนฉันก็วิ่งหนีแบบนี้ล่ะเกือบถูกจับได้เหมือนกัน หวังว่าคงจะไม่มีรอบสามอีกนะ ถ้าเจออีกล่ะแปลว่าฉันนี่ซวยสุดๆ เลย ถ้าฉันเก็บเงินได้ล่ะก็จะรีบเอาเงินไปคืนให้หมดเลยจะได้ไม่ต้องมาคอยตามวิ่งไล่อีก เข็ดแล้วฉันจะไม่ยอมหลอกลวงคนอื่นเพื่อเงินอีกแล้ว ครั้งเดียวพอ” ศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมนุ่มสลวยเอนพิงกับพนักเก้าอี้ทางเบื้องหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง

ส่วนบุคคลที่สาวๆ เอ่ยถึงนั้นได้แต่มองสภาพของตัวเองอย่างรู้สึกแย่ยิ่งนัก กายแกร่งก้าวไปนั่งในรถทั้งที่ตัวเหม็นๆ กล่าวอย่างอาฆาต

“อย่าให้ฉันเจอตัวอีกนะจะเอาให้หนักเชียว ฮึ่ย เหม็นชะมัดเลย” ไม่เคยอายอะไรเท่านี้ โดยเฉพาะยามที่เขาก้าวขึ้นไปขับรถเก๋งสปอร์ตสุดเท่ แต่สภาพคนขับช่างน่าอเนจอนาถเหลือเกิน

ครั้นรถจอดยังหน้าบ้านของตนเองซึ่งชายหนุ่มพักอยู่กับมารดาแต่เวลาเครียดก็มักจะไปหาความสุขกับผู้หญิงที่เพ้นท์เฮาส์ส่วนตัว กายสูงก้าวลงมาจากรถสุดเท่ด้วยสีหน้ามุ่ยพลางออกคำสั่งกับโทนี่คนขับรถส่วนตัวของมารดาซึ่งเป็นชาวต่างชาติและพักอยู่ที่บ้านของเขา

“โทนี่เอารถไปล้างด้วย” อีกฝ่ายเห็นสภาพของเจ้านายหนุ่มที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น จึงยกมือขึ้นมาปิดจมูกของตนเองไว้และถามด้วยความสงสัย

“คุณเจเดนไปทำอะไรมาครับเนี่ยทำไมถึงเป็นอย่างนี้”

“ฉันไล่จับพวกสิบแปดมงกุฏน่ะสิ ก็เลยโดนเอาถังขยะมาคว่ำใส่หัว” เพียงได้ยินอีกฝ่ายก็อดที่จะขำขันไม่ได้ นัยน์ตาของเขามองอย่างดุกร้าวและบอกด้วยเสียงปรามใส่ “ห้ามขำ ถ้าแกไม่อยากตกงานล่ะก็” โทนี่หยุดขำโดยเร็วเพราะไม่อยากที่จะเสี่ยงหางานใหม่

“ผมจะรีบจัดการทันทีเลยครับ” ชายหนุ่มโยนกุญแจรถให้ อีกฝ่ายก็รับไว้อย่างแม่นยำ ชายหนุ่มจึงก้าวขึ้นไปยังบ้านหลังใหญ่ ซึ่งวิภาวีมารดาของเขาก็พลันได้กลิ่นบางอย่างโชยมาจึงหันไปถามคนที่ดูแลตนเอง

“ดวงใจเหม็นกลิ่นอะไรน่ะ”

“เหมือนกลิ่นขยะเลยนะคะคุณผู้หญิง” อีกฝ่ายเอ่ยอย่างคาดการณ์

“กลิ่นขยะทำไมมาอยู่ในบ้านของเราล่ะ”

“กลิ่นขยะมาจากตัวผมเองครับคุณแม่” เจเดนบอกให้มารดาได้ทราบ เมื่อมองเห็นสภาพของลูกชายเพียงคนเดียวนัยน์ตาของวิภาวีก็เบิกกว้างและถามด้วยความสงสัย

“เจเดน นี่ลูกไปทำอะไรมากัน ทำไมมันถึงได้เลอะเทอะอย่างนี้ล่ะ” ทั้งศีรษะและตัวดูไม่ได้เอาเสียเลย

“เดี๋ยวผมจะลงมาเล่าให้คุณแม่ฟังก็แล้วกันครับตอนนี้ขอตัวไปอาบน้ำก่อน ทนเหม็นไม่ไหวแล้วครับ” พลางทำท่าขยะแขยงตัวเองอย่างมาก

“ไปเถอะลูก” วิภาวีเห็นด้วยกับลูกชายขืนอยู่นานมีหวังเธอจะพลอยอาเจียนไปด้วย

เจเดนมีแม่อยู่เพียงคนเดียวที่รักเขามากที่สุด แต่แม่ของเขาก็ไม่เหมือนปกติเท่าใด เวลาดีๆ ก็เหมือนนางฟ้าที่แสนน่ารัก แต่เวลาอาละวาดขึ้นมาก็กลายเป็นแม่มดใจร้าย เป็นผู้หญิงเจ้าอารมณ์อย่างมาก พลางขว้างปาข้าวของไปทั่ว ซึ่งเขาเองก็เคยได้รับผลจากการกระทำนี้เมื่อผู้เป็นแม่ปาของมาโดนศีรษะของตนเองจนเป็นแผลเลือดไหล

ถ้าเป็นแม่คนอื่นคงจะรีบมาปลอบขวัญและบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ แต่ในยามนั้นมารดาของเขากลับไม่ได้สนใจเลย ชายหนุ่มเติบโตขึ้นมาพร้อมกับความแตกร้าวของสถาบันครอบครัว เมื่อบิดากับมารดาจำต้องแต่งงานกันเพราะเมาแล้วได้กัน ซึ่งแด๊ดของเขาที่เป็นชายหนุ่มออสเตรเลียจำต้องแต่งงานเพื่อรับผิดชอบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และพอรับรู้ความจริงว่ามารดารู้สึกเกลียดผู้หญิงอีกคนอย่างมากด้วย

จึงคาดเดาว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพราะตนเองเมาแบบไม่รู้ตัวแต่เป็นเพราะผู้หญิงแพศยาที่ต้องการทำลายความรักของเขากับผู้หญิงที่รัก จึงคิดที่จะกลับไปตามหาคนรักเก่าเพื่อบอกให้รู้ความจริงนี้ แม่ของเขาก็ห้ามปรามไม่ให้บิดาไปพยายามยื้อผู้เป็นพ่อไว้จนตัวเองตกบันไดลงมา ซึ่งผู้เป็นบิดาก็ไม่ได้สงสารหรือใยดีเลย มันจึงทำให้แม่ของเขากลายเป็นคนโมโหร้าย

 เคียดแค้นเรื่องของสามีที่จะทิ้งตนเองกับลูกเพื่อกลับไปหาผู้หญิงซึ่งเป็นคนรักเก่า นี่คือเหตุการณ์ที่ชายหนุ่มรับรู้ความจริงทั้งหมดเมื่อเขาอายุ 12 ปี อาการของมารดากำเริบเพราะบิดาที่พูดจาทำร้ายจิตใจให้ต้องเจ็บปวด ที่หายอาละวาดได้ก็เป็นเพราะฤทธิ์ยาที่หมอให้กินและฉีดด้วยถ้าหากว่าอาละวาดรุนแรง เพื่อให้มารดาหลับจะได้ลืมเรื่องราวเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นไป
++++++++++++++++++++
เอาตอนต่อไปมาแปะให้อ่านต่อค่ะ พอดีพรุ่งนี้ข้าวไม่อยู่ค่ะ เลยแปะให้อ่านก่อนค่ะ มีความสุขกับนิยายกันนะคะ 555 เจเดน เละค่ะ อุตส่าห์แต่งตัวเสียหล่อ ดันหมดกัน ฮุ ฮุ โดนทั้งน้ำเน่า และ ขยะ สะใจจริงๆ 

Create Date : 14 ตุลาคม 2557		0 comments
Last Update : 14 ตุลาคม 2557 21:08:14 น.
Counter : 526 Pageviews.
Share Tweet