Lost & Found ตอน “Fiding Nemo ” แต่โอ้ละหนอเดี๊ยนเกือบตายที่ใต้น้ำรอบเกาะ Phi Phi ........ตามที่เกริ่นไว้ตอนที่แล้วในเรื่อง Back to the Sandbox!! ว่าจะมาเล่าประสบการณ์เกือบหายสาบสูญไปกับคลื่นใต้น้ำรอบหมู่เกาะพี พี ตอนช่วงพักร้อนที่กระบี่กัน ที่อีเถิกหน้าผีเกือบได้ไปเป็น "ผีสึนามิ" เฝ้าเกาะแถบนั้นแล้วแอบดักลากขานักดำน้ำหล่อๆ กินเป็นอาหารซะแล้วคุณขา (มีรูปให้ดูประกอบเรื่องเลื่อนดูด้านล่างเจ้าค่ะ)...... ...........เรื่องคือว่าหน้ามรสุมของทางภาคใต้เนี่ย...นักดำน้ำชมธรรมชาติ "แบบโสตาย" ทั้งหลายก็ต้องสุ่มตามพยากรณ์อากาศเอาอ่ะนะคะว่าจะโชคดีได้ลงไปหายใจใต้น้ำกันรึเปล่า...... และวันนั้นอากาศรอบอ่าวก็ดูสดใสเป็นใจอย่างยิ่งยวด...... แต่ทว่าใต้น้ำยังขุ่นมัวยิ่งกว่าหัวใจใครบางคนที่ประสบมรสุมชีวิตซะอีก(เกี่ยวกันได้อีกแฮะ) เพราะฝนเพิ่งหยุดไม่นาน......ชาวทะเลน่าจะรู้ดีค่ะ.....................แต่นักดำน้ำต่อมลืมตายมันพิการอย่างเดี๊ยนและสามีและอีกหลายคนมีรึจะรู้จักหยุดกัน เลยพากันดื้อด้านดำลงไปว่างั้นเถอะค่ะ.... ...... และแล้วก็เกิดเรื่องจริงๆ กับผู้หญิงนักดำน้ำที่หน้าตาดีมากคนเดียวในกรุ๊ปนั้นจนได้..... ก็กูเองแหละค่ะ "อีเถิกเริงเมือง เริงอ่าว" ......ที่จริงก็สังหรณ์ใจตั้งแต่ก่อนลงไปแล้วอ่ะนะคะว่าคลื่นมันแปลกๆ พิกลและความรู้สึกบอกอะไรบางอย่างว่าน่าจะมีเรื่องอะไรให้เร้าใจไทยบ้านเกิดขึ้นแน่นอนวันนี้..... เมื่อไปถึงรอบหมู่เกาะพี พี โลเกชั่นงามน้ำก็ได้ที่ ก็เล้ยจัดการโดดตู้มต้ามกันลงไปทั้งกลุ่มพร้อมกล้องถ่ายใต้น้ำคู่ใจในบัดดล...... ........ ตอนดำลงไปช่วงกว่าสิบนาทีแรกไม่มีปัญหาค่ะแต่ว่าตามที่บอกไปน้ำน่ะไม่ใสมากภาษานักดำน้ำเรียกวว่า "poor visibility (ทัศนวิสัยในการมองเห็นไม่ดีมากๆ)" นักดำน้ำกลุ่มอีเถิกวันนี้มีสี่คนค่ะ.....และไม่สามารถห่างกันได้มากเลยต้องได้ดำน้ำ "แบบดมดาก" กันใกล้ๆ .... ...เพราะน้ำมันขุ่นห่างกันไม่เท่าไหร่ก็หาตีนกบกันไม่เจอแระ ก็เล้ยต้องเกาะกันแจแล "รูตูด" กันไปพลางๆ .... .......อีเถิกจะอยู่กลางระหว่างสามีกับหนุ่มใหญ่อิตาลี สามีมีกล้องอันใหญ่เลยช้ากว่าใครเขาเพราะพี่เจ้ามัวตีลังกาหามุมสวยๆ อะไร้นักหนาก็มะรู้.....ทันใดนั้นเองตาอันริบหรี่ของอีเถิกเหลือบเห็น "น้องปลานีโม่" ลอยเล่นกันอยู่ เลยรีบว่ายไปถ่ายรูปหารู้ไม่ว่าการ "finding nemo" คราวนี้คือการที่จะทำให้เค้าตามหา "อีเถิกหน้าปลากะโห้" ดีๆนี่เอง..... ...... ก็มัวถ่ายรูปน้องปลาที่มันหยอกกล้องกะแสงแฟลตอยู่หารู้ไม่ปลามันใช้หน้าอันไร้เดียงสาล่อตัวข้านางมารหัวเถิกออกจากกลุ่ม..... เมื่อนึกได้ก็ควานมองหาสามีพี่เหม่งทันใด หันมาอีกทีพี่อิตาลีไปไหน??? พอจะหันไปหาผัวบรรยากาศก็มัวทันที!!! พลันวินาทีนั้นเกิดมีกระแสน้ำกรากลากเอาน้ำขุ่นๆ สาดเข้ามาหาอีเถิกหาอย่างแรง!!..... เอาละว้า แง้ๆ ตายแน่กู!!! ทำไงดี??? พอได้สติอีกที เอคนหายไปไหนหมดแล้วหว่า?? กรี๊ดๆๆ ช่่วยกูด้วยคร่า!! อีเถิกหลงฝูงฮือๆ ตอนนี้กูอยู่ส่วนไหนของอ่าวไทย? ตอนนี้กูอยู่ส่วนไหนของโลก? โอ๊วโนวว สวดมนต์ในใจใหญ่ผิดๆถูกๆ ซวยแล้วตูโดนกระแสน้ำลูกนั้นลากออกมาจากกลุ่มแน่ๆ มันลากกูไปไว้ตรงไหนของอ่าวไทยล่ะเนี่ย แม่จ๋าทำทานคั่วแมงกินูนไปหานางน้อยหัวเถิกแหน่เด้อ ฮือๆ ....ดีนะที่ไม่มี "ถ้ำหรือซอกหินแหลม" ใกล้ๆมิฉะนั้นอาจโดนอัดเข้าไปติดซอกหินหรือติดในถ้ำเป็นอันตรายร้ายแรงได้แน่นอน มองไปทางไหนหินและปะการังก็เหมือนกันหมด..... จะร้องเรียกใครก็ไม่ได้เพราะปากคาบสายออ๊กซิเจนอยู่ .......เริ่ม "แพนิค(panic)" วิตกจริตหายใจไม่ทั่วท้องแต่ยังพอมีสตินี่แหละที่เค้าเรียกว่าน่ากลัวของจริงตอน"หลงใต้น้ำ"..... ตามทฤษฎีในการดำน้ำไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นคุณต้องใจเย็นและมีสติ "แต่กูก็เข้าใจแล้วล่ะค่ะว่าทำไมสติมันเอาไม่อยู่กู่ไม่กลับไนช่วงเวลาโดดเดี่ยวเดียวดายเฉียดหลงทะเลตายแบบนี้"!!! .....นึกภาพออกมั้ยคะมองหาใครก็ไม่มีที่ระดับความลึกเกือบๆ ยี่สิบเมตรในทะเลอันกว้างใหญ่.... มองไปทางไหนก็เห็นแต่ "น้ำกับปลา" มันน่ากลัวจริงๆ.... เหมือนลอยวิ้งๆ คนเดียวในลูกโป่งอัดน้ำสีฟ้าๆ อึดอัด.. ใจสั่น... หวั่นวิตกสารพัด.... วินาทีนั้นหากไม่เคยเจอท่านนึกไม่ออกแน่นอนรับรองได้ .....รู้สึกได้ว่าน้ำดูเย็นยะเยือกเข้ากระดูก.... หูก็เสือกแว่วได้ยินแต่เสียงแปลกๆ แล้วก็สักพักก็เงียบวังเวง..... ได้ยินแต่เสียงหายใจตัวเอง แม่งเสือกดังแข่งกับจังหวะเต้นของหัวใจขึ้นทุกที.....สำหรับวินานั้นอีเถิกสาบานได้ค่ะว่า "กูกลัวแบบขี้หดตดหาย" แทบจะร้องให้ ห้า-หกนาทีมันเหมือนห้าหกปีที่เกือบขาดใจ........พลันหูก็แว่วเสียงกริ๊งๆ ของสามีเคาะถัง แต่ไม่สามารถจับทางได้เพราะน้ำมันขุ่นมาก.... เดาได้เลยว่าไม่ไกลกัน แต่จะไม่เสี่ยงหาเพราะว่าเสี่ยงไปเกิดกระแสน้ำมาอีกซัดไปไกลหลงไปกว่าเก่า....มีหวังได้เกิดการระดมพลออกค้นหาศพอีเถิกเป็นแน่แท้..... ..... ความรู้ที่กูเคยเรียนดำน้ำมาต้องใช้ก็คราวนี้แหละวะงัดออกมาให้หมดหลบอยู่รูสมองรูไหน" dive comp" กูที่ใส่ก็เสือกไม่มีเข็มทิศ ตายห่าแน่กูเอ๋ย!! หลงอยู่เกือบห้านาทีเลยตัดสินใจสูดหายใจใหญ่แล้วค่อยๆ ลอยขึ้นไปตายเอาบนผิวน้ำแล้วกันหากจะตายทั้งที.....ม่ลืมที่จะหยุดทำ "safety stop (หยุดหายใจปรับสภาพร่างกายก่อนขึ้นสู่ผืนน้ำ)" เป้นเวลา 3 นาทีที่ระดับ 5 เมตร ได้แต่ทำใจเย็นสู้คลื่น...ทั้งที่สั่นและกลัวแทบตาย.....กลัวคลื่นพาไปโผล่กลางทะเลก็กลัว ที่สำคัญกลัวเค้าหาซากหัวเถิกไม่เจอ ฮือๆๆ .... .....เมื่อโผล่พ้นน้ำมาได้ก็มองหาเรือใหญ่ อร๊าย+++ แล้วตาก็ป๊ะกับนักดำน้ำอีกกลุ่มที่กำลังจะลงไป..... ที่สำคัญเรือใหญ่มันไม่ไกลจากหัวเถิกๆ กูเลยซักนิด..... แล้วอีเถิกก็หัวเราะกร๊ากปานบ้าทั้งดีใจปนเปกับความกลัว.......จนฝรั่งนักดำน้ำร้องถามว่า "โอเคมั้ย ยูเมาออ๊อกซิเจนรึเปล่า" เออๆ เอาเข้าไป กูไม่เป็นไรแล้วค่ะ.... สักพักกลุ่มก็ขึ้นมาตามหาพร้อมรอยยิ้มแบบโล่งใจพ่วงมากับคำร้องเรียก "เมียจ๋า" ดังมาจากสามีจังเบ้อเร่อ..... ฮีรีบว่ายเข้ามากอดและเช็คเป็นการใหญ่เพราะนึกว่าเสียเมียหัวเถิกไปกับ "ผีสึนามิและคลื่นผีปอบ" ซะแล้ว เมื่อทุกอย่างดูโอเค.... ทั้งกลุ่มก็กลับลำหน้าด้านดำลงไปเช่นเดิม (ไม่มีเข็ดค่ะคุณ)....แต่คราวนี้สามี "ติดตูดแทบจะดูดหน้าผากอีเถิกเข้าไปเป็นออ๊กซิเจน" หายใจแทนเลยอ่ะค่ะ เซ็งเป็ดและเข็ดหลาบพองามสวรรค์ยังเมตตาอีเถิกผีบ้าและนรกยังไม่อยากมาเอาไปเพิ่มภาระ ฮือๆ ปล. นึกถึงตอนสอบภาคปฏิบัติคอร์สแรกกับครูดำน้ำที่พัทยาแล้วอีเถิกเป็นนักเรียนคนเดียวที่เป็นแชมป์ชู้ตตัวขึ้นเหนือน้ำตลอด....จนเพื่อนกะครูเซ็งไปตามๆ กันเพราะกลัวปอดอีเถิกฉีกตายซะก่อน หากหาอีเถิกไม่เจอเพื่อนๆบอกให้มองขึ้นเหนือหัวจะเจอตัวกูทันทีค่ะ แล้วจากนั้นก็ไปเรียนดำขั้น "advance" กับครูญี่ปุ่นที่ "sipadan water village" มาเลเซีย" จกตากันแทบตายกว่าจะจบคอร์ส เพราะหน้าอีเถิกแมทช์กับดีเอ็นเอ "นางโอชิน" เค้าเลยส่งครูญี่ปุนมาให้เพราะนึกว่าเวอร์ชั่นเดียวกัน แต่ชีดันพูดอังกฤษได้ไม่แข็งเหมือนกันเลยเกิดการญี่ปุ่นจกตา ”เจ๊กอีสานหัวเถิก” เกิดขึ้น "โอ้มายบุดดา" มีอะไรที่ธรรมดาให้อีเถิกได้ทำบ้างมั้ยเนี่ย ฝนตั้งเค้ามาแระ นีคือคลื่นช่วงอีเถิกขึ้นมาเสี่ยงตายบนผิวน้ำ แล้วเพื่อนก็ตามมาหา เฮียเทเลทับบี้ที่ห่วงกล้องมากกว่าเมียค่ะ อีนี่แหละค่ะที่ใช้หน้าไร้เดียงสาล่อนางมารหัวเถิก ฮือๆ แถมรูปปลาซิวอ้าวให้ค่ะ อิๆ   Create Date : 26 กันยายน 2552 34 comments Last Update : 15 มิถุนายน 2554 10:55:41 น. Counter : 791 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ ดีใจนะครับที่คุณชอบงานของผมครับ   โดย: กะว่าก๋า 26 กันยายน 2552 15:21:16 น.

แวะมาเอารอยยิ้มกลับไปอีกแล้ว ขำดีค่ะ แต่เสียวเรื่องดำน่้ำ แต่เก่งมากเลยค่ะที่ดำน้ำลึกได้ นิกกี้แต่สน๊อกน้ำตื่นก็กลัวจะบ้าตาย อิอิ   โดย: นิกกี้ (N_silk ) 26 กันยายน 2552 16:28:47 น.

ฮ่วย เจ้าป้ามาบ่ทัน มัวแต่เขียนคิ้ว555   โดย: erbhern 26 กันยายน 2552 16:28:55 น.

ตอนมาเล่าน่ะสนุกเนาะ แต่อิตอนจริงๆมันไม่ใช่เนอะ ทีหลังจะเกาะติดกันดมรูสสตูก็ทนเอาเถอ ถ้าเป็นไปได้เจออากาศแบบนี้ ให้ปั๋วคาบคอไว้เด้อหล่า โอ๊ยน้องกรู ดำน้ำแบบดมดากมานมีสอนที่ไหนฟระ เอื้ยยสิหนีไปไกลๆ หนูย่านนน555   โดย: erbhern 26 กันยายน 2552 16:42:34 น.

คุณตุ๊กตาเล่าได้สนุกอีกตามเคย แต่ปลาว่า ณ ตอนนั้น คงไม่ตลกแน่ ปล. ชอบฉายา เทเลทับบี้จังเลย น่ารักๆๆๆ   โดย: P&Mtogether 26 กันยายน 2552 17:40:32 น.

ขอบพระคุณทุกท่านค่า จุ๊บๆ คุณนิกกี้คะเรากว่าจะเรียนรอดมาได้เกือบตายเลยล่ะค่ะ คุณปลาคะฉายานี้ได้ตั้งให้ตอนที่โมโหแล้วนึกถึงตัวการ์ตูนนี้ที่เหมือนหน้าพี่แกขึ้นมาทันทีค่ะ เอื้อยอ้อยคะดำน้ำแบบดมดากเนี่ยอิๆ ไม่ค้อยมัเรียนที่ไหนหรอกค่ะสนใจติดต่อเถิกได้ คริๆ   โดย: Thairabian 26 กันยายน 2552 19:00:47 น.

อ่านแล้วใจหายใจคว่ำอีนางเอ๊ย ดีนะที่น้องนู๋สติสมประกอบยิ่งยวด ไม่งั้นคงชวดมาสูดอากาศบนบก อีตาเทเลทับบี้ได้ลั้ลลาบนเนินคนเดียวเป็นแน่ เก่งจริงเลยนู๋ขา วันหน้าวันหลังก็อย่าให้นีโมทำหน้าที่เป็นนางนกต่ออีกนะจ๊ะ พี่หัวใจจะวายแทน   โดย: แม่ปุ้มปุ้ย 26 กันยายน 2552 19:36:52 น.

เล่าเรื่องได้ฮามากค่ะ แต่ดีแล้วนะคะที่ผ่านมาได้อย่างปลอดภัย น้องนีโมน่ารักออกอย่างนี้ไม่ให้หลงได้ไง อิอิ ดำน้ำลึกนี่ไม่กล้าเลยค่ะ กลัวมาก มีความรู้สึกเหมือนจะโดนดูดไป ขอดำน้ำตื้นละกันนะคะ   โดย: proficiat 26 กันยายน 2552 19:51:44 น.

เหตุการณ์เกิดขึ้นคล้ายๆๆกัน แต่ตัวที่ล่อเราไปไม่ใช่นีโม่ แต่เป็นเต่าจ๊ะ มัวแต่หยอกเย้า เจ้าเต่าตัวดี มันเชื่องมากให้ขี่หลังด้วย เล่นกับเต่าเพลินเลย หันไปมองรอบข้างอีกที อ้าวหายหัวไปใหนกันหมด ตั่งแต่นั้นมาไม่ดำอีกเลย เอาแค่ ดำน้ำตื้นก็พอใครชวนอย่างไงก็ไม่เอา ชอบดำน้ำอย่างนี้ ต้องมาดำที่มัลดีฟส์ให้ได้นะ น้ำใสเหมือนกระจกเลยล่ะ ใต้น้ำอุดมสมบูรณ์มาก แต่เอ...ทำไมเฮียเทเลทับบี้แกใส่หมวกกันน๊อคลงน้ำด้วยล่ะคะ   โดย: มล (เดินทางรอบโลก ) 26 กันยายน 2552 22:26:19 น.

กร๊ากกก เป็นความสามารถพิเศษของเฮียแกค่ะคุรมล อย่าไปบอกใครนะเคอะ อิๆ แม่ปุ้มปุ้ยขาหนูอ่ะกลัวแทบตายเฮียแกก็คงเสียดายค่าประกันชีวิตเมียเหมือนกัรอ่ะค่ะ คุณ proficiat ขาขอบคุณที่มาเยี่ยมกันนะคะ   โดย: Thairabian 26 กันยายน 2552 22:30:50 น.

ไปพีพีมาเหมือนกันแต่ดำแค่น้ำตื่น แค่นี้ก้อกลัวแล้ว เก่งจังเลยนะคะ อิจฉาคนดำน้ำได้จังเลย ถ้าหัดว่ายน้ำเป็นแล้วอยากลงไปมั้ง   โดย: marinus 27 กันยายน 2552 0:45:49 น.

ขอบคุณมากค่ะคุณ marinus เอาใจช่วยนะคะ   โดย: Thairabian 27 กันยายน 2552 1:25:07 น.

อิจฉา ๆๆๆ นัทก็อยากจะไปดำน้ำเหมือนกันค่ะ แต่หายใจทางปากไม่เป็น ฮือฮือ แค่ไปดำแบบ สน็อกเกิลที่ Hawaii กับเพื่อนๆก็แทบเอาตัวไม่รอด ใช้วิธีกลั้นหายใจ แล้วยืนบนปะการัง โดนเพื่อนด่ายกใหญ่ เด๋วกลับไปเมืองไทยคราวนี้ต้องไปลองไปขอแบบ โสตาย บ้างล่ะค่ะ   โดย: หนูนัท (NLN ) 27 กันยายน 2552 1:43:12 น.

popangกลัวการดำน้ำมากค่า....สวยแต่น่ากลัว....แงงงง...ได้แต่ดูแหะ   โดย: popang (popang ) 27 กันยายน 2552 8:04:12 น.

เรื่องซีเรียสแท้ๆ แต่อ่านไปแล้วกลับรู้สึกสนุก แหะ แหะ ขอโทษด้วยค่ะ :)   โดย: parachute 27 กันยายน 2552 10:38:20 น.

วู้ววว ..อ่านแล้วต้องร้อง "โอ้มายบุดด้า" ตาม   โดย: เป๋อน้อย 27 กันยายน 2552 12:37:43 น.

ด้วย ความคิดถึงจึ่งมาหา นำรักมาให้ วันไหนบ่ได้มาท้องอืดแน่ มามันทุกวันละกัน เค้าจาตั๊บร่อน ต้อนไม่รับก็จามา มีรายยยป่าวววว แอบแซวคุณมาดามมลหน่อย ชวนเพื่อนไปดำน้ำ ก็ชวนให้ครบกันเด้อ จะได้ให้มาดามเซเล็ปสอนดำน้ำฉบับดมดากด้วยอิอิอิ   โดย: erbhern 27 กันยายน 2552 13:26:24 น.

5555 for a lovely story !!!! ******* for nice pics ka Tukta...how r u there.... ?   โดย: tanya tanya 27 กันยายน 2552 17:31:04 น.

555 อ่านได้รสชาติมากเลยค่ะ   โดย: Madam_Hatyai 27 กันยายน 2552 18:37:30 น.

เป็นคนขี้สงสัยเลยเข้ามาหาอีกรอบ วันนี้เป็นวันทำงานของเฮียเหม่ง แล้วคุณนายออกไปใหนอะป่าว พี่หย่ายอยากไปดำน้ำก็ไม่บอก แต่พี่หย่ายจะดำได้รึ ก็เล่นใส่หวงยางทั้งตัวขนาดนั้น คงต้องหาคนช่วยดึงขาแล้วล่ะ   โดย: เดินทางรอบโลก 27 กันยายน 2552 19:27:47 น.

ชอบรูปปลาการ์ตูนจัง   โดย: Oops! a daisy 27 กันยายน 2552 19:43:30 น.

อ่านเม้นท์เจ๊มลแล้วก็งงว่าอาเฮียแกใส่หมวกกันน็อคด้วยเหรอ แว้บขึ้นไปดู โอ้ว ขำเกือบตกรูส้วม แหม นี่ถ้าเฮียแกอ่านภาษาไทยได้ คงกลุ้มใจกับบรรดาเพื่อนภะริเมีย แต่ละคนแสบทั้งน้าน นู๋อัพบล็อคเมื่อไหร่ จุดธูปตามอีกทีนะ พักนี้ต้องสวมวิญญาณนางมารร้ายสัปดาห์ละ 3 วัน ไม่ค่อยได้อู้จ้า   โดย: แม่ปุ้มปุ้ย 27 กันยายน 2552 19:49:21 น.

อิๆ ขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมกันค่ะ จุ๊บๆ แม่ป้มคะ เฮียแกชินกับเพื่อนและเมียแสบๆ แล้วค่ะ แกทำใจได้แระ กร๊ากๆ ส่วนพี่หย่ายเรานั้นต้องช่วยกันดึงพี่เค้าล่ะค่ะไม่งั้นก็ต้องใส่ก้อนถ่วงเยอะๆ อิๆ แซวๆ   โดย: Thairabian 27 กันยายน 2552 19:58:53 น.

ป๊าดด คุณนายมลรูดีกับมาดามเซเล็ป มาเผาขนพี่เชื้อซะเหม็นไหม้เลย5555 ขนาดปั๋วๆพวกเจ้าหล่อนยังขบกัดซะเหวอะหวะ แล้วพี่เชื้อเค้าจะเว้นกันทำมั๊ย5555 เห็นด้วยกับแม่ปุ้มอย่างแรง ถ้าเค้าอ่านภาษาไทยได้สงสัยจาส่งกลับบ้านโดยไม่ต้องขึ้นเครื่องบิน55555 (ไปเหมือนจักรยานต้องถึบ) พอก่อนเด้อ ปั๋วว่าแม่เป็นบ้าเหรอ หัวเราะอยู่คนเดียว555 ปล. แต่ยังไงก็ขอบจายยยยที่ยังหาหนทางให้พี่หญ่ายยได้ดำน้ำ แตร๊งกริ้วหลายเด้อ ขออีกซักก๊ากใหญ่ๆๆๆเถอะ   โดย: erbhern 27 กันยายน 2552 21:52:44 น.

หวาดดีพี่ตุ๊กตา หญิงซะกี้อยากดำน้ำให้หายเครียดบ้างงง เเต่หลงฝูงเเบบพี่ตุ๊กตา ไม่เอาน้า...น่ากลัว ว้าๆฝันดีน่ะค่ะพี่สาว จุ๊บๆ   โดย: YinGzaaKiieZ* 27 กันยายน 2552 22:33:04 น.

สวยจัง   โดย: นินจิน 27 กันยายน 2552 23:26:17 น.

ขอบคุณค่ะคุณ นินจิน   โดย: Thairabian 27 กันยายน 2552 23:38:43 น.

ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทายกันที่ blog คนนอนไม่หลับเหมือนกัน แต่คิดว่าซักช่วงหนึ่งคงผ่านมันไปได้ อยากเป็นกำลังใจให้เหมือนกันนะคะ   โดย: chance (changnon ) 28 กันยายน 2552 1:14:12 น.

อ่านไปเสียวไส้ตามไปด้วยค่ะ โชคดีที่ไม่เป็นอะไรนะคะ เห็นภาพแรกแล้ว ถ้าเป็นเราฝนตั้งเค้ามาแบบนั้น เราคงไม่ลงน้ำแล้วอ่ะ   โดย: Lilac Girl 28 กันยายน 2552 3:32:16 น.

สุขสันต์วันจันทร์จ๊ะน้องเถิก อุ๊ย ฟังแล้วสยิวกิ๋ว พี่ว่านู๋เปลี่ยนชื่อเหอะ จากน้องเถิกเป็นเนินสมบูรณ์ อะไรประมาณนั้น จะหนักกว่าเก่ามั๊ยเนี่ย ล้อเล่นกันจ๊ะ   โดย: แม่ปุ้มปุ้ย 28 กันยายน 2552 6:15:59 น.

Hello Tukta x, Just a short greetings and wish you have a good start of the week ka. Talk to u later today na ka and take care. xxx   โดย: tanya tanya 28 กันยายน 2552 12:40:46 น.

กร๊ากแม่ปุ้มคะเนินสมบูรณ์เดี๋ยวเค้าโต๊ะใจแต่เถิกเนี่ยเร้าใจค่ะเพราะดังที่ข่าวบันเทิง อิๆ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะธัญญาเดี๊ยวแวะหานะคะ จุ๊บๆ   โดย: Thairabian 28 กันยายน 2552 12:44:51 น.

สวัสดีค่ะ มาติดตามอ่านระสบการเฉียดตายค่ะ อ่านไปขำไป (กับการบรรยายน่ะค่ะ ) แต่แอบเสียวๆกับการ"หลงน้ำ" ชอบชื่ออีเถิกมากๆเลยค่ะ   โดย: MrGiggle 28 กันยายน 2552 17:22:40 น.

อ่านเรื่องก็ขำจะแย่ พออ่านคอมเม้นต์เล่นเอาเยี่ยวจะลาดเลยค่ะคุณ วินาทีนั้นคงขำกันไม่ออก เข้าใจหัวอกคุณสามีเทเลทับบี้ถ้าวันนั้นคุณเป็นอะไรไป เค้าก็คงขาดภรรยาที่ทำให้โลกนี้มีแต่เสียงหัวเราะคุณเป็นคนที่ entertain มัก มาก   โดย: chatchawanni 10 ตุลาคม 2552 23:47:53 น.